Ο Τζόρτζιο Αρμάνι ορκίζεται να μην πάρει σύνταξη ποτέ!

Δεν υποβλήθηκα σε πλαστική στη μύτη και δεν σκέφτομαι να βγω στη σύνταξη ποτέ! Αυτά ομολογεί μεταξύ άλλων ο παγκοσμίου φήμης σχεδιαστ...

Δεν υποβλήθηκα σε πλαστική στη μύτη και δεν σκέφτομαι να βγω στη σύνταξη ποτέ! Αυτά ομολογεί μεταξύ άλλων ο παγκοσμίου φήμης σχεδιαστής Τζόρτζιο Αρμάνι στην αυτοβιογραφία του που δημοσιεύεται ενώ ο διάσημος μόδιστρος διανύει το 81ο έτος της ζωής του.

Η αυτοβιογραφία του μόδιστρου παρουσιάστηκε με αφορμή την κολεξιόν του για την άνοιξη- καλοκαίρι του 2016 και φέρει την υπογραφή της Σούζι Μένκες —μιας παλιάς φίλης του— ενώ έχει τον λιτό και απέριττο τίτλο "Giorgio Armani". Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου το οποίο εκδίδεται από τον οίκο Rizolli New York θα δωριστούν στο Ταμείο του ΟΗΕ για τα παιδιά (UNICEF).

Θα μπορούσε να έχει και τον τίτλο απλά "Giorgio", σημειώνει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το μικρό όνομα του ταλαντούχου Ιταλού, καθώς το όνομα αυτό παραπέμπει χωρίς δεύτερη σκέψη στον περίφημο οίκο μόδας του σπουδαιότερου μόδιστρου που γέννησε η Ιταλία, την 11η Ιουλίου του 1934 στη Πιατσέντσα.

Στο εξώφυλλο του βιβλίου φιγουράρει ο ίδιος, σε μια φωτογραφία από την εποχή που ήταν μωρό. Όχι γιατί οι αναγνώστες ανέμεναν να δουν φωτογραφίες πολύ προσωπικές –410 στο σύνολό τους, η πλειονότητα εκ των οποίων προέρχεται από τα προσωπικά αρχεία του σχεδιαστή– αλλά για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο: "Είναι εξαιτίας της μύτης μου" εκμυστηρεύεται ο Αρμάνι. "Πολλοί το έχουν ισχυριστεί, με τρόπο αρκετά αυθάδη ότι ο Αρμάνι έχει κάνει πλαστική στη μύτη του, για αυτό ακριβώς το λόγο έχει έναν αέρα τόσο νεανικό".

Και προσθέτει, "τη βλέπετε καλά αυτή τη μύτη, την είχα ήδη όταν ήμουν παιδί, είναι η ίδια" τονίζει.

Εκτός από αυτή τη λεπτομέρεια, στην οποία ο Τζόρτζιο Αρμάνι δίνει μεγάλη σημασία, στην αυτοβιογραφία αυτή ο Ιταλός σχεδιαστής αναπολεί την απίστευτη καριέρα του στον χώρο της μόδας, όπου ξεκίνησε ως διακοσμητής βιτρίνας στο μεγάλο κατάστημα της Ιταλίας, La Rinascente, αφού εγκατέλειψε τις σπουδές του στην ιατρική και κατόπιν στην φωτογραφία.

Αφού ξεκίνησε να εργάζεται για τον οίκο Cerruti άρχισε να σχεδιάζει τις δικές του κολεξιόν το 1975 με μια γραμμή ανδρική, έπειτα για γυναίκες τον επόμενο χρόνο.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή: ο Ιταλός είναι επικεφαλής μιας αυτοκρατορίας πολυτελών ειδών (αξεσουάρ, αρώματα, ξενοδοχεία, εστιατόρια, κοσμήματα κ.α..), ντύνει τους κομψότερους αστέρες και το στυλ του είναι αναγνωρίσιμο παντού: σύγχρονο, διαχρονικό, κλασικό και σικάτο κάθε φορά.

Επιλέγει χρώματα από το μπεζ έως το γκρι και από το γαλάζιο στο ροζ. Στην τελευταία του κολεξιόν επέλεξε το κόκκινο να πρωταγωνιστεί. Ένδειξη ότι αλλάζει; Στο ερώτημα πως φαντάζεται την αυτοκρατορία του τα επόμενα 30 ή 40 χρόνια, ο Αρμάνι τη βλέπει… κόκκινη.

"Δεν θα είμαι εδώ για να το δω" παραδέχεται ψυχρά και εκφράζει τον φόβο ότι η αυτοκρατορία του, χωρίς εκείνον επικεφαλής, θα δυσκολευτεί να παραμείνει ανεξάρτητη.

"Το να είσαι ανεξάρτητος είναι κάτι το φανταστικό. Μπορείς να τα επιλέγεις όλα, από το είδος της λάμπας που θα βάλεις στο γραφείο σου έως τον τρόπο που έχεις όρεξη να δημιουργήσεις" επιβεβαίωσε ο ίδιος.

Ωστόσο προσθέτει: "την ανεξαρτησία, πρέπει να διαθέτεις τα μέσα για να την διατηρήσεις. Για όσο διάστημα θα ζω, αυτός ο οίκος θα είναι ανεξάρτητος".

Ερωτηθείς μάλιστα σχετικά με το ενδεχόμενο να αποσυρθεί και να αντικατασταθεί, εκείνος καταφεύγει στην ειρωνεία: "το εγώ μου επιθυμεί να πει ότι προφανώς κανείς δε μπορεί να εργαστεί όπως ο Αρμανι", για να προσθέσει λίγο μετά: "υπάρχουν νέα ταλέντα που είναι ικανά".

Ωστόσο αμφισβητεί ότι ακόμα και αν κάποιος μπορέσει να πάρει τα ηνία της αυτοκρατορίας του, θα μπορέσει να παραμείνει στην κορυφή όπως εκείνος τα τελευταία 40 χρόνια.

"Η κατάσταση έχει αλλάξει πολύ. Ένας σχεδιαστής, αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι πάνω απ’ όλα δημιουργικός και να εξουσιοδοτεί μία εταιρεία να αναλάβει το εμπορικό κομματί. Εάν όχι, είναι πολύ περίπλοκο".

Σύμφωνα άλλωστε με τη Σούζι Μένκες, μία από τις διασημότερες συντάκτριες μόδας, το θέμα να αποσυρθεί ο Αρμάνι δεν τίθεται καν επί τάπητος.

"Δεν θα βγει ποτέ στη σύνταξη" εκτιμά εκείνη.

"Θα το παλέψει μέχρι να εξαντλήσει τις δυνάμεις του, έως το τέλος. Και αυτό είναι καλό για εκείνον".