Γιατί είναι απαραίτητο ενα προσωρινό grexit...

Γράφει ο Τσάμης Βασίλειος Μέλος Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ηλείας. Πρόσφατα, στην συνεδρίαση του Γερμανικού κοινοβουλίου για την έγκριση του Ελλην...

Γράφει ο Τσάμης Βασίλειος
Μέλος Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ν. Ηλείας.

Πρόσφατα, στην συνεδρίαση του Γερμανικού κοινοβουλίου για την έγκριση του Ελληνικού προγράμματος, αλλά και με δηλώσεις της γενικότερα, η Καγκελάριος της Γερμανίας Α. Μέρκελ τοποθετεί εκτός συζήτησης κ αποκλείει κατηγορηματικά το "κούρεμα" του ελληνικού χρέους.
Για το ίδιο ζήτημα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η άποψη του αντιπροέδρου της Κ.Ο. της CDU/CSU Μίχαελ Φουξ.
Είπε σχετικά:
"Υπάρχει ένα πρόβλημα που δύσκολα λύνεται διότι έχουμε αυτή την περίφημη ρήτρα δεν επιτρέπει τη διάσωση κράτους της ευρωζώνης. Αυτή είναι η νομοθεσία. Και αυτό σημαίνει φυσικά ότι δεν μπορεί να γίνει κούρεμα για μια χώρα που βρίσκεται στο ευρώ. Μια δύσκολη κατάσταση"
Τι "κρύβουν" τα παραπάνω?
Είναι γνωστό της πάσης οτι δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα(σε επίπεδο Ευρωζώνης) για την υλοποίηση της πολιτικής & οικονομικής ολοκλήρωσης.
Η Γερμανία έχει "παγώσει" κάθε συζήτηση για περαιτέρω εμβάθυνση της ευρωπαϊκής οικονομικής ενοποίησης μέσω αμιβαιοποίησης του ευρωζωνικού χρέους, με οτι αυτό συνεπάγεται για πολλά ζητήματα που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας της ευρωπαϊκής νομισματικής Ένωσης.
Η ανάλυση των στοιχείων ορθά κοφτά μας λέει οτι τα επόμενα 15 χρόνια -τουλάχιστον -τα πράγματα θα κυλάνε στους ίδιους ρυθμούς.
Οσο για την πολιτική ενοποίηση?
Η εκ των πραγμάτων πιλοτική εφαρμογή μοντέλου αυστηρής πολιτικής καθοδήγησης και ελέγχου απο υπερεθνικά όργανα, οπως στην περίπτωση της Ελλάδας, απέδειξε οτι είναι στόχος ο οποίος δύσκολα θα εκπληρωθεί σε επίπεδο Ε.Ε..
Υπο αυτή την οπτική η οργάνωση των ανθρωπίνων πραγμάτων και των οικονομικών, πολιτικών σχέσεων ειναι σίγουρο οτι θα κινηθεί στους γνωστούς ρυθμούς,προς τα χειρότερα.
Τι σημαίνουν τα παραπάνω για την Ελλάδα! Και ως προς το επόμενο βήμα.
1. Η μέχρι τωρα μνημονιακή, κατασταλτική πορεία απέδειξε οτι το τρέχον πρόγραμμα απαιτεί κάθε χρόνο νέα δημοσιονομική επιβάρυνση, δηλαδή νεα μέτρα ,εξαιτίας της αυτοτροφοδοτούμενης εσωτερικής υποτίμησης προκειμένου να έχει η χώρα ισοσκελισμένο προυπολογισμό(4.5 δισ το χρόνο είναι η επιβάρυνση με το νεο μνημόνιο).
2. Κάθε χρόνο έχουμε ανάγκη δανεισμού προκειμένου να εξυπηρετούνται τα παλιά δάνεια και οι ανάγκες του τραπεζικού συστήματος( 30 περίπου δισ ευρώ το χρόνο είναι σύμφωνα με το νέο μνημόνιο). Την πρώτη υποχρέωση την εξυπηρετούμε εμείς, την δεύτερη οι θεσμοί με επικερδή χρέωση στο λογαριασμό μας.
3. Πριν 2 χρόνια οι προβλέψεις έλεγαν οτι θα έχουμε 2,9 % ανάπτυξη το 2015 κ 3,7%το 2016. Για το χρέος η πρόβλεψη έλεγε οτι θα είναι στο 120%του ΑΕΠ το 2020. Με το νεο δάνειο και με τους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ θα βρίσκεται πάνω απο το 220% το 2020.
Οι οπαδοί της μνηνονιακής πολιτικής στήριζαν την εν λόγω επιχειρηματολογία στο πρωτογενές πλεόνασμα και στα πλεονεκτήματα των ξένων επενδύσεων μέσω αποκρατικοποίησεων, κ.α
Αποδείχθηκε στην πράξη οτι ήταν μια λαϊκίστικη οπτική.Το πρωτογενές πλεόνασμα κατασκευάστηκε με κοινωνιοκτόνες περικοπές και δανεικούς πόρους. Γενικότερα το όλο πλαίσιο μείωσε τον πραγματικό μισθό, δεν ενίσχυσε την παραγωγή και την ανταγωνιστηκότητα, διατήρησε την ανεργία σε υψηλά επίπεδα, μείωσε την αποτελεσματικότητα του κρατους, προώθησε την διαφθορά, γιγάντωσε την πολιτική αστάθεια, εν ολίγοις μείωσε το βιοτικό επίπεδο και γενικότερα αύξησε τα οικονομικά, τα κοινωνικά και τα πολιτικά προβλήματα. Απο το όλο πλαίσιο οφέλη είχαν οι τυχοδιώκτες και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες αύξησαν σημαντικά την ισχύ τους χωρίς να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό στην εγχώρια οικονομία.
4. Η πολιτική της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων είναι φανερό οτι δεν βοήθησε τη χώρα. Το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται και σε ονομαστική τιμή και επι του ΑΕΠ. Με βαση τα στοιχεία φαίνεται οτι η προηγούμενη επιμήκυνση αύξησε σημαντικά τους τόκους. (Αν μελετήσεις το χρέος εύκολα θα καταλάβεις οτι οι τόκοι έχουν ξεπεράσει το κεφάλαιο) Συν τοις άλλοις, η δομή της οικονομίας μας και το αναπτυξιακό μοντέλο που προωθεί το μνημόνιο είναι πρακτικά αδύνατον να καταστήσουν το ελληνικό χρέος βιώσιμο. Δεν δεν είναι εφικτό να γίνει σε συνθήκες αυξανόμενης φτώχειας και έντονων ανισοτήτων. Ακόμη και αν μας δανείζουν με μηδενικό επιτόκιο δεν μπορούμε να εκληρώσουμε τις υποχρεώσεις της χώρας έναντι του χρέους.
Ποιός είναι λοιπόν ο αντικειμενικός στόχος του μνημονίου 3? οταν σε βασικά πεδία, (χρέος, εσωτερική οικονομική ασφάλεια κ.α )δεν ειχαμε και δεν θα έχουμε θετικό αποτέλεσμα μέσω της μνηνονιακής πολιτικής για τη χώρα συνολικά και για τα 2/3 της κοινωνίας.

Και για τους παραπάνω λόγους πιστεύω οτι είναι τελείως λανθασμένη η άποψη που λεει οτι η απάντηση στα προβλήματα της χώρας είναι το μνημόνιο, δλδη το " πάση θυσία στο Ευρώ"
Αν θέλουμε να απαντήσουμε πειστικά στο τι μπορούμε να κάνουμε τώρα πιστεύω οτι η απάντηση είναι το προσωρινό grexit.
Ενα προσωρινό , συντεταγμένο grexit:
-Θα δημιουργήσει συνθήκες για "κούρεμα"του ελληνικού χρέους, δεδομένου οτι η χώρα για το χρόνο του προσωρινού grexit δεν θα είναι μέλος της Ευρωζώνης.
-Θα διασώσει την ακεραιότητα της χώρας και θα βάλει τις βάσεις για μια πραγματικά ομοσπονδιακή Ευρώπη.
-Θα μεταρρυθμίσει την οικονομία συγκροτημένα και έτσι θα ενισχύσει τη θέση της χώρας τόσο σε σχέση με τις κυρίαρχες οικονομίες της ευρωζώνης, οσο και σε περιφερειακό-βαλκανικό επίπεδο.
-Θα αλλάξει προς το καλύτερο την εικόνα της Ελλάδας και τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού -Θα βοηθήσει να παλέψουμε συλλογικά και οργανωμένα για ενα νεο μοντέλο οργάνωσης της κοινωνικής και προσωπικής ζωής με νέους όρους στην παραγωγή και στην κατανάλωση.
- Θα διασφαλίσει την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας με τρόπο μη αναστρέψιμο.
Στην ουσία θα πρόκειται για μια νεα αφετηρία, για επανίδρυση της χώρας.