Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Χολαργός, η Τράπεζα της Ελλάδος και μια καλύτερη λύση από το ευρωμνημόνιο της καταστροφής

Του  Θεόδωρου Κατσανέβα. Το πιο πρόσφατο ανίερο επιχείρημα τoυ μνημονικού μετώπου είναι ότι, δεν υπάρχουν εναλλακτικά σχέδια εκτός απ΄ ...

Του Θεόδωρου Κατσανέβα.

Το πιο πρόσφατο ανίερο επιχείρημα τoυ μνημονικού μετώπου είναι ότι, δεν υπάρχουν εναλλακτικά σχέδια εκτός απ΄ αυτό του «ευρώ πάση θυσία». Πρόκειται για κολοσσιαίο ψέμα. Έχουν καταρτιστεί τόσες πολλές μελέτες, βιβλία, άρθρα, επιστημονικά και εκλαϊκευμένα, σχέδια και εναλλακτικές προτάσεις διεθνώς και δικές μας, που η εμμονή στην ανυπαρξία τους, καταδεικνύει το μέγεθος του ηθελημένου ψέματος.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης φυσικά και δε μίλησε για κατάληψη των «Χειμερινών Ανακτόρων» του Νομισματοκοπείου του Χολαργού και της Τράπεζας της Ελλάδος όπως διαδίδεται. Στηριζόμενος σε σοβαρές εναλλακτικές μελέτες και προτάσεις, αναφέρθηκε στη δυνατότητα περιορισμένης έκδοσης προσωρινών ανταλλάξιμων νομισμάτων ( ΑΝΕ, Ανταλλάξιμο Νόμισμα προς Ευρώ, Exchangeable Currency for Euro, κάτι αντίστοιχο των IOUs ), με ισοτιμία 1: 1 προς το ευρώ και εγγύηση της ελληνικού κράτους. Αυτό προϋποθέτει τον έλεγχο-και όχι φυσικά την κατάληψη- της Τράπεζας της Ελλάδος και του Νομισματοκοπείου του Χολαργού[1]. Το τελευταίο, που σήμερα εκδίδει εικοσάευρα και δεκάευρα ευρώ, διαθέτει υπερσύγχρονη τεχνολογία και μπορεί σε πολύ σύντομο διάστημα να εκδώσει τίτλους ανταλλάξιμου νομίσματος ( ΑΝΕ) για εσωτερικές αγορές, για την απαλλαγή μας από το στραγγάλισμα της ρευστότητας που επέβαλλαν καταχρηστικά οι δανειστές μας. Οι οποίοι κατέχουν τα κλειδιά του κουμπαρά και μας χορεύουν.
Βέβαια, η καλύτερη λύση για τη χώρα μας θα ήταν ένα φιλικό Grexit, με μελετημένη και λελογισμένη έκδοση εθνικού νομίσματος που θα αντιπροσωπεύει το 15-20% του ΑΕΠ, με υποτίμησή του έναντι του ευρώ κατά 20% (1 ευρώ = 1,4 δραχμές ), στάση πληρωμών και διαπραγματεύσεις για κούρεμα, αναδιάρθρωση του χρέους και περίοδο χάριτος. Με εθνικοποίηση των τραπεζών, στοχευμένη ανάπτυξη, τόνωση της εγχώριας ζήτησης και παραγωγής, παραγωγική ανασυγκρότηση, χρηστή διοίκηση, κρατικό και δημοσιονομικό εξορθολογισμό, πάταξη της φοροδιαφυγής, η ελληνική οικονομία, μπορεί σύντομα να μπει σε τροχιά ετήσιας ανάπτυξης της τάξης του 7-12%, η ανεργία να πέσει σταδιακά κάτω του 10%, οι μισθοί, συντάξεις εισοδήματα ελεύθερων επαγγελματιών,αγροτών και επιχειρηματιών να αυξηθούν κατά 10-20%. Αυτά στηρίζονται σε εμπεριστατωμένες μελέτες που φυσικά είναι ή θα έπρεπε να είναι γνωστή η ύπαρξή τους.

Εναλλακτικά και για τις κρίσιμες σημερινές περιστάσεις, για την αποφυγή του στραγγαλισμού ρευστότητας των τραπεζών και της ελληνικής οικονομίας που προβλέπεται να μακροημερεύσει και να μας καταστρέψει, θα μπορούσαμε άμεσα να εκδώσουμε ΑΝΕ με ελεγχόμενο μέγεθος κυκλοφορίας και κρατική εγγύηση. που προϋποθέτει τον απόλυτο έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδος αλλά και των άλλων τραπεζών. Το ΑΝΕ θα συνυπάρχει προσωρινά με το ευρώ και για μικρά και κυρίως μεγάλα ποσά, μπορεί να έχει ηλεκτρονική μορφή, με σύγχρονες απλές εφαρμογές ακόμα και μέσω λογισμικών στα κινητά τηλέφωνα. Το προτεινόμενο σύστημα θα υπάγεται σε τραπεζικούς κανόνες και λελογισμένους έλεγχους διακίνησης κεφαλαίων και μπορεί να μας απαλλάξει, τουλάχιστον κατά την τρέχουσα περίοδο, από τα εκβιαστικά αδιέξοδα των μονόδρομων που επιβάλλουν οι Βρυξέλες, να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να διευκολύνει τις συναλλαγές. Ευνόητο είναι ότι, απαιτείται συγκράτηση στην έκδοση του για να αποφευχθεί η υποτίμησή του στη μαύρη αγορά και η δημιουργία συνθηκών υπερπληθωρισμού.
Πολλά θα μπορούσαμε να διδαχτούμε από την επιτυχημένη εμπειρία του διπλού νομίσματος στην Ελβετία που βρίσκεται σε χρήση εδώ και 75 χρόνια[2]. Εκτός από το Ελβετικό φράγκο, το δεύτερο νόμισμα το WIR, χρησιμοποιείται ιδιαίτερα σε περιόδους ύφεσης της οικονομίας, δεν παράγει πληθωρισμό ή τραπεζικό δανεισμό και βοηθά κυρίως τις τοπικές οικονομίες, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την καταπολέμηση της ανεργίας. Σταθεροποιεί την οικονομία και ενισχύει την ανάπτυξη και θεωρείται ότι σε αυτό οφείλεται η ευημερία και σταθερότητα της ελβετικής οικονομίας. Η εφαρμογή του σε μικρές χώρες όπως η Ελλάδα, είναι σχετικά εύκολη, με δεδομένο και ότι υπάρχει σχετική εμπειρία, το λογισμικό του είναι ανοικτού κώδικα και έχει μηδενικό κόστος.

Αν κυρίως για πολιτικούς λόγους δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τη μέγκενη του ευρώ, τουλάχιστον ας επιχειρήσουμε να σώσουμε την οικονομία μας από το στραγγάλισμα της ρευστότητας και τη βιβλική καταστροφή που μας επιβάλλουν οι «Εταίροι» με το τρίτο και τρισχειρότερο μνημόνιο.
Ναι υπάρχουν όχι μία, αλλά διάφορες εναλλακτικές αποτελεσματικές, βιώσιμες λύσεις. Γιατί ο μονόδρομος του «ευρώ πάση θυσία» της αέναης νεοφιλελεύθερης ευρωλιτότητας, της φτώχειας, της ανεργίας, της υποτέλειας δεν είναι λύση.

[1] Βλέπε, Ίδρυμα Εκτύπωσης Τραπεζογραμματίων ( ΙΕΤΑ) Νομισματοκοπείο, www.bankofgreece.gr
[2] Βλέπε, συνέντευξη του Bernard Lietaer στον Δημήτρη Ζάντζα στο www.capital.gr στις 05/07/2015