Στρατος Καπετανιδης Βλέποντάς τη χθες το βράδυ, την ώρα που πολλοί (και ο πρωθυπουργός ανάμεσά τους, είμαι σίγουρος) ήθελαν να τη… «σκοτώ...
Βλέποντάς τη χθες το βράδυ, την ώρα που πολλοί (και ο πρωθυπουργός ανάμεσά τους, είμαι σίγουρος) ήθελαν να τη… «σκοτώσουν», ένιωθα έναν περίεργο θαυμασμό για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Μία γυναίκα μόνη, απέναντι σε μία Βουλή ολόκληρη, να προσπαθεί να αναβάλει την ψήφιση του Μνημονίου, συνεπής στην πάγια αντιμνημονιακή της θέση.
Τη λένε «τρελή» τα κίτρινα ΜΜΕ. Ας τη λένε όπως θέλουν. Εγώ τέτοια κότσια δεν έχω ξαναδεί σε πολιτικό. Το ότι είναι γυναίκα, έρχεται και προστίθεται μόνο ως εύσημο, σε μια χώρα που το «γυναίκα πολιτικός» έχει συχνά ταυτιστεί με καριέρες συγκεκριμένης αισθητικής. Μπακογιάννη, Δαμανάκη, Βούλτεψη…
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου -κόντρα σε αυτό που καλλιεργεί ο Τύπος για εκείνη- δεν αγαπάει τη θέση της. Αν την αγαπούσε, θα προσπαθούσε να τα βρει με τον Τσίπρα, να ρίξει λίγο νερό στο κρασί της, ώστε να είναι πρόεδρος της Βουλής για όσο διάστημα εκείνος θα είναι πρωθυπουργός. Εκείνη προτιμάει να είναι πρόεδρος για λίγο, αλλά να είναι αυτό που πράττει.
.jpg)
το παιχνιδι της επαιζε αγαπητε !! ξεγελασε πολλους με αυτον τον τροπο !!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ' όχι και τρελή! Απλά είναι για δέσιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφή