"Ο μεγαλύτερος γιος μου, Ty, πέθανε από καρκίνο το 2012. Ήταν μόλις 5 ετών. Έφυγε και πήρε μαζί του ένα τεράστιο κομμάτι της καρδι...
"Ο μεγαλύτερος γιος μου, Ty, πέθανε από καρκίνο το 2012. Ήταν μόλις 5 ετών. Έφυγε και πήρε μαζί του ένα τεράστιο κομμάτι της καρδιάς μου και εξακολουθώ να αισθάνομαι ακόμη το τεράστιο πόνο της απουσίας του.
Ο σύζυγός μου κι εγώ προσπαθούμε. Προσπαθούμε να τιμούμε τη μνήμη του Ty κάθε μέρα και κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για τον μικρότερο γιο μας, ο οποίος είναι τώρα έξι ετών, ώστε να είναι ένα χαρούμενο παιδάκι γεμάτο ζωή. Μόνο αυτό έχει σημασία για ΄μας. Λέμε το «ναι» όλο και πιο συχνά και δεν διστάζουμε να κυληθούμε ακόμη και σε λασπώδεις λακκούβες, γιατί ήταν το μοναδικό πράγμα που ονειρευόταν να κάνει ο Ty, όταν ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, και τελικά δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία.
Ο σύζυγός μου κι εγώ προσπαθούμε. Προσπαθούμε να τιμούμε τη μνήμη του Ty κάθε μέρα και κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για τον μικρότερο γιο μας, ο οποίος είναι τώρα έξι ετών, ώστε να είναι ένα χαρούμενο παιδάκι γεμάτο ζωή. Μόνο αυτό έχει σημασία για ΄μας. Λέμε το «ναι» όλο και πιο συχνά και δεν διστάζουμε να κυληθούμε ακόμη και σε λασπώδεις λακκούβες, γιατί ήταν το μοναδικό πράγμα που ονειρευόταν να κάνει ο Ty, όταν ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι, και τελικά δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση