Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 και ο Ιωάννης Μεταξάς

Γράφει ο Ιάσων Τιφεύς. Ιστορική αναγκαιότης που απέτρεψε την σόβιετο-σλαβο-ποίησι και τον αφανισμό της Ελλαδος.. Οι εφημεριδες της ...

Γράφει ο Ιάσων Τιφεύς.

Ιστορική αναγκαιότης που απέτρεψε την σόβιετο-σλαβο-ποίησι και τον αφανισμό της Ελλαδος..
Οι εφημεριδες της εποχης,,
« Από εδώ και πέρα η Ελλαδα δεν θα γνωρισει , όσο λαϊκό αίμα και αν χυθεί τάξη και ησυχία, όσο η μοναρχία θα κρατά την εξουσία. Απ εδώ και πέρα η Ελλάδα θα χάσει κάθε ομαλότητα και ανάπαυση..Απ εδώ και πέρα σ όλη την χώρα ο λαός πρέπει να σταματήσει κάθε κίνηση να ξεχυθεί στους δρόμους και αδελφωμένος με τον στρατό να πάρει την εξουσία » Ριζοσπάστης 10ης Μαΐου 1936
Ο Μεταξάς δεν θα κηρύξει δικτατορίαν ,διότι αν είχε το ψυχικό σθένος θα το είχε κάμει προ δυο μηνών και όχι τώρα. Αυτοί όμως οι αρχηγοί των κομμάτων ώφειλαν, αν περί τα δυσμάς του βίου των απεφάσιζαν να ενδιαφερθούν δια την Ελλάδα, να τον παρακαλέσουν να την κηρύξει και να προσφέρουν την συνεργασία των και την υποστήριξή των, Διότι τρόπος να σωθεί ο τόπος από όσα τον αναμένουν δεινά αναρχίας, οχλοκρατίας, πτωχείας και εμφυλίων αγώνων δεν υπάρχει ουδείς εκτός της επιβολής ενός κράτους ισχυρού και απηλλαγμένου των αδυναμιών τας οποίας ο κοινοβουλευτισμός επιβάλλει.» «Καθημερινη 26 Ιουλιου 1936
****
Η σημερινή ηθελημένη αγνοια των νεοελληνων αφελών ή αγελαίων δεν δικαιολογείται. Διοτι η ιστορια εχει καταγραφει και είναι υβρις να εμφανιζεται ο Εθνικος Κυβενητης Ιωαννης Μεταξας ως δικτατωρ, όταν ουσιαστικως η εξελικτικη καταρρευσις της διεφθαρμενης πολιτικης ζωης στην Ελλαδα επεβαλε το στρατιωτικο καθεστωςς της 4ηςΑυγουστου 1936 ως ιστορικη αναγκαιοτητα και μοναδικη λυσι στα ορια του αφανισμου., Μια συντομη επισκοπησι προς μνημη του μεγαλου Ελληνα που εισεπραξε την πλουσια αχαριστια των μικροτατων Νέο-Ελληνων, ισως φανη χρήσιμη
Ο Ιωάννης Μεταξάς, υπήρξε στρατιωτική και πολιτική μεγαλοφυΐα, ως απεδείχθη εκ των έργων του, αυτοδημιούργητος, ακαταπόνητος, εμβριθής, αληθώς ενδιαφερθείς για το συνολο του λαού και ολες τα κοινωνικες ταξεις, .Δεν πρόεκυψε δια στρατιωτικού κινήματος, όπως πολλάκις ο «Εθνοπατήρ» Βενιζέλος επιχειρούσε, κάθε φορά που έχανε τις εκλογές ή έκρινε ότι θα τις έχανε..Ουτε επεδιωξε την δικτατορια. Απλως η εξουσια του παρεδοθη όταν η κατάρρευσις που επικειτο ητο τόσο προφανής ώστε ουδείς πολικός, ουδεμία πολιτική δυναμις στο κοινοβουλιο αποτολμούσε να αναλάβει την διακυβέρνησι της χωρας..

1.Τι προηγήθηκε του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου:
Το τελευταίο κίνημα του «κοινοβουλευτικού θεού» Βενιζέλου, ήτο της 1ης Μαρτίου 1935 που απέτυχε στην πρώτη και κρίσιμη φάση του, όταν ο στόλος, αντί για τη Θεσσαλονίκη, κατευθύνθηκε προς την Κρήτη, όπου ο Βενιζέλος ανέλαβε την ηγεσία του κινήματος . Στο μεταξύ η κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη ανεθεσε την καταστολή του κινήματος στον Υπουργό Στρατιωτικών Γεώργιο Κονδύλη προσλαμβάνοντας τον Ιωάννη Μεταξά ως Υπουργό Άνευ Χαρτοφυλακίου.

Ο Μεταξάς εργάζεται 24 ωρες το 24ωρο. Διευθύνει τις επιχειρήσεις κατά των κινηματιών αναδιοργανώνει τις παραλυμένες υπηρεσίες και τελικώς το κίνημα μετά από ολίγες ημέρες εξουδετερώνεται. Ο Βενιζελος εγκαταλείπει τον αγώνα καταφεύγει στα Δωδεκάνησα και από κει στην Ιταλία του Μουσολίνι. Ενώ οι κινηματίες στρατηγοί Βεντήρης και Δ. Καμμένος καταφεύγουν στην Τουρκία και Βουλγαρία. Ο Μεταξάς μετά την καταστολή του κινήματος αφού εκτέλεσε το χρέος του, παραιτείται.

Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 διεξήχθησαν από την κυβέρνηση του Δεμερτζή με το σύστημα της απλής αναλογικής. Ήταν οι τελευταίες ελληνικές εκλογές του μεσοπολέμου. Το κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Μεταξά εκλεγει 7 βουλευτές , και ο ίδιος ορκίζεται υπουργός στρατιωτικών στις 5 Μαρτίου 1936.

Η Βενιζελική παράταξι δια της εφημερίδος της «Πατρίς» Γράφει: «Εκηδεύθη ο παραγοντισμός» Ο Ελ Βενιζέλος δηλώνει ( επιστολή προς Λουκά Ρουφον) ότι η υπουργοποίησι Μεταξά αποτελεί ευτυχές γεγονός ενώ ο Πάγκαλος από την εφημερίδα « Ακρόπολις» της 9/3/1936 ζητά από τον Μεταξά να κηρύξει δικτατορία..Το απεργιακό κύμα φουντώνει, αρτεργάτες, σιδηροδρομικοί, καπνεργάτες κεραμοποιοί φοιτητές μαθητές όλοι στους δρόμους . Στις 14 Μάρτιου σχηματίζεται νεα κυβέρνησις Δεμερτζή με αντιπρόεδρο τον Ιωάννη Μεταξά, ενώ το ΚΚΕ καλεί τον λαό σε επανάστασι!!.
Ο θάνατος του Ιωάννη Δεμερτζή βρίσκει τον Μεταξά α Αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως ο οποίος εν συνεχεία αναλαμβάνει την προεδρία της κυβερνήσεως.

Στις 24 Απριλίου 1936 ο Μεταξάς αναπτύσσει το πρόγραμμα του και μετά από πολύωρες συζητήσεις και ομιλίες λαμβάνει ψήφον εμπιστοσύνης της βουλής με 241 ψήφους υπέρ 16 κατά και 4 απόχες. Όλοι οι βουλευτές της βενιζελικής παρατάξεως εψήφισαν υπέρ της εκλογής του Ιωάννη Μεταξά εκτός του Γεωργίου Παπανδρέου.

Στις 26 Ιουλιου 1936 η εφημεριδα η «Καθημερινη» που πρόσφατα χαρακτήρισε ως «.. πρόκληση προς το δημοκρατικό πολίτευμα» την αναφορά στον Μεταξα, εγραφε:

«Ο Μεταξάς δεν θα κηρύξει δικτατορίαν ,διότι αν είχε το ψυχικό σθένος θα το είχε κάμει προ δυο μηνών και όχι τώρα. Αυτοί όμως οι αρχηγοί των κομμάτων ώφειλαν, αν περί τα δυσμάς του βίου των απεφάσιζαν να ενδιαφερθούν δια την Ελλάδα, να τον παρακαλέσουν να την κηρύξει και να προσφέρουν την συνεργασία των και την υποστήριξή των, Διότι τρόπος να σωθεί ο τόπος από όσα τον αναμένουν δεινά αναρχίας, οχλοκρατίας, πτωχείας και εμφυλίων αγώνων δεν υπάρχει ουδείς εκτός της επιβολής ενός κράτους ισχυρού και απηλλαγμένου των αδυναμιών τας οποίας ο κοινοβουλευτισμός επιβάλλει.»
Τελικως Ο Ιωάννης Μεταξάς στις 4 Αυγούστου 1936, ανέστειλε την ισχύ άρθρων του Συντάγματος, επιβάλλοντας έτσι δικτατορικό καθεστώς

Συμπέρασμα:
1.Κι αν ακόμη το εθνικό κοινωνικό οικονομικό και διοργανωτικό έργο του Ιωάννη Μεταξά δεν είχε δικαιωθεί εκ της πραγματικότητος και των επιτευχθέντων έργων, μόνον η επικρατούσα κατάστασις οι επικλήσεις ολων για δικτατορία προκειμένου να αποτραπεί ο εμφύλιος και η καταστροφή της χώρας , θα ήσαν αρκετές για να δικαιολογήσουν το εγχείρημα. Πολλώ δε μάλλον οι μετέπειτα εξελίξεις.
2. Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν επιχείρησε κίνημα κατά του κοινοβουλευτισμού και της κρατούσης τάξεως. Ητο κοινοβουλευτικός Πρωθυπουργός της χώρας κατά γενική αποδοχή ο καταλληλότερος να ένωση τους Έλληνες και να τους σώσει από τα δεινά της αναρχίας της οχλοκρατίας της πτώχειας και του εμφυλίου πολέμου που που μεθοδικώς το ΚΚΕ ετοίμαζε.
3..Πως είναι δυνατόν ο Ε.Βενιζελος που πρωτοστάτησε σε αναρίθμητα κινήματα ανατροπής εκλεγμένης κυβερνήσεως με θύματα έλληνες και δαπάνες εκατομμυρίων, να μην προκαλεί έστω ανάλογη «δημοκρατική» αναφυλαξία..??

***
2.Η Ιστορική αληθεια , που αποσιωπαται ..και υποδηλοί τον φόβο της συγκρίσεως ..:
«Ας είμεθα τίμιοι απέναντι της Ιστορίας. Το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ι. Μεταξά...»

( Π .Κανελλοπουλος 1902-1986, Έλληνας φιλόσοφος, πολιτικός, Πρωθυπουργος καιακαδημαϊκός) .

Το ΟΧΙ ειπε ο Μεταξας όταν ο Ελληνικος λαος εκοιματο τον υπνο του δικαιου..

Μολονότι το όνομα του Εθνικού κυβερνήτου, Ιωάννου Μεταξά, δέν αναφέρεται ούτε από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία μας, αλλα ούτε και απο τα Μεσα Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων- που κάθε επετειο της 28ης Οκτωβρίου, το αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι - στη συνείδησι του Ελληνικού Λαού αλλά και στις επίκαιρες σηζητήσεις, ο Μεταξάς, κατα γενική παραδοχή, πέρασε το κατώφλι της Ιστορίας περισσότερο για την απάντησι που έδωσε στον ιταλό πρέσβυ, Εμμανουέλε Γκράτσι.

Οταν δέκα λεπτά πρίν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, εκείνος κτύπησε το κουδούνι της φτωχικής οικίας του πρωθυπουργού , με την εντολή να παραδώση το τελεσίγραφον στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940.

''Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει'' αφηγείται ο Γκράτσι.
«Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: "Alors c'est la guerre." (Λοιπόν έχουμε πόλεμο).»

Είναι τόσο περιττό να πούμε ότι εκείνη την ώρα και οι πιό ξενύχτηδες Αθηναίοι, θα ήσαν ήδη στον πρώτο τους ύπνο. Την συνάντησι, τον χρονο και τον λόγο προώρισε, για καλή μας τύχη, η Ιστορία, εκείνη την στιγμή, στον Ιωάννη Μεταξά. Ουδείς δύναται να το αρνηθεί. Μόνο να το αποσιωπά με την γενναιότητα των δειλών...

Βέβαια σήμερα πολλοί αν οχι οι περισσότεροι Νέο-Ελληνες αγνοούν, θέλουν να αγνοούν , οτι το Οχι του Μεταξα δεν γεμισε απλως την συγχρονη Ελλαδα με δοξα αναλογη του ιστορικου παρελθοντος και του αθανατου μεγαλειου της. Αλλα ουσιαστικως το μεγα ΟΧΙ του Μεταξα, συνετελεσε καθοριστικως στην ηττα του αξονος.

Ενώ αν ο υποπτος θανατος του, την 29ην Ιανουαριου 1941 δεν τον απεμακρυνε απο το προσκηνιο της Ιστοριας, πολλα μπορουσαν να εχουν συμβη, εως και την πληρη ανατροπη...Διοτι μολονοτι αποσιωπουμενο απο τους «ιστορικους και εκπαιδευτικους» των Μεσων Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων, ειναι ιστορικως διαπιστωμενο, οτι ο Χιτλερ, μετα την παταγωδη αποτυχια του Μουσσολινι να καταλαβη την Ελλαδα αλλα και τις δυσμενεστατες επιπτωσεις συνεπεια της δημιουργηθεισης καταστασεως στην προετοιμασια της Γερμανικης εκστρατειας κατα της Ρωσσιας, επεχειρησε να δελεασει την Ελλαδα με λιαν επωφελεις την πατριδα μας προτασεις Ειρηνης προς την Ιταλια, εξασφαλιζοντας την δυνατοτητα να διατηρησει η Ελλαδα τα εδαφη στην Β.Ηπειρο , τα οποια ο Ελληνικος Στρατος ειχε καταλαβει καταδιωκοντας τους Ιταλους.

Α) Γνωριζοντας τον Ιωαννη Μεταξα από δηλωσεις των πολεμιων του..

1. Παναγιωτης Κανελοπουλος

“ Πρεπει να ειμεθα χωρις αλλο ευγνωμονες εις τον Ι. Μεταξα, διοτι ειπε ολομοναχος , εις το σκοταδι της Νυχτας το μεγα ΟΧΙ. Λεγουν, οσοι αντικρυζουν με εμπαθεια και αυτα τα γεγονοτα της στοριας, οτι το οχι δεν το ειπε ο Μεταξας αλλα ο ελληνικος λαος. Ναι το ειπε ο Ελληνικος Λαος ,αλλα αφου το ειχεν πη ο Μεταξας. Εαν ο Μεταξας ελεγε ΝΑΙ , πως θα ελεγε το ΟΧΙ ο Ελληνικος λαος, αφου θα ξυπνουσε αργοτερα? Θα το ελεγε βεβαια μεσα του, θα το εξεδηλωνε εμπρακτα οταν θα ωργανωνε μυστικα τη αντιστασι αλλα η Αλβανικη εποποιια δεν θα εγραφετο ποτε.
Ας ειμεθα τιμιοι απεναντι της Ιστοριας .
Το μεγα ΟΧΙ ειναι πραξις του Ι.Μεταξα.»Απο το βιβλιο «Τα χρονια του Μεγαλου Πολεμου»του Π.Κανελλοπουλου

2. Μίκης Θεοδωράκης
Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά..
«.....Ο θάνατος του Μεταξά ήταν ένα μεγάλο σοκ. Ο Μεταξάς ήταν πολύ τυχερός διότι συνέδεσε το όνομά του με το “Οχι”, συνέδεσε το όνομά του με τη νίκη και πέθανε σε μια κορύφωση νίκης. Στην Τρίπολη, πρέπει να σου πω ότι έγιναν μνημόσυνα σε διάφορες εκκλησίες. Κι εμείς πήγαμε σε μια εκκλησία, όχι στη μητρόπολη, σε μια άλλη, πιο μικρή. Την ώρα λοιπόν του μνημοσύνου, ο κόσμος έκλαιγε τόσο γοερά, ώστε από τη μία εκκλησία στην άλλη άκουγες τα κλάματα. Εκλαιγε όλη η πόλη για τον Μεταξά. Τόσο τυχερός ήταν δηλαδή, έτυχε η κατάλληλη στιγμή να πει το “Οχι” και μετά να πεθάνει... Και πίσω από το “Οχι” αυτό, δείχνει ότι ήταν ίσως ο μοναδικός πολιτικός στην Ευρώπη που δεν πίστευε στη νίκη του Χίτλερ. Πίστευε δηλαδή ότι θα νικήσουν οι Εγγλέζοι, κάτι που εκείνη τη στιγμή έμοιαζε παράλογο. Και, βεβαίως, ταίριαζε πολύ και με τη νοοτροπία του θρόνου, που ήταν αγγλόφιλος...».

3. Γρηγόρης Φαράκος*
Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος..
«...Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου το περίμενα γιατί θα είχα το πρώτο μου μάθημα στο πρώτο έτος του Πολυτεχνείου... Εκείνο που αισθάνομαι μέχρι τώρα –και πιστεύω το αισθάνεται και ο περισσότερος κόσμος από τότε– ήταν ότι η ζωή, γενικά η ζωή και της χώρας και του κάθε ατόμου, χωρίστηκε στα δύο. Στο πριν και το μετά. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου καθόρισε και την εξέλιξη όλης της χώρας στα κατοπινά.
...Η στάση της Σοβιετικής Ενωσης στον ελληνοϊταλικό πόλεμο ήταν διφορούμενη. Επιπλέον, το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπερντοφ δημιούργησε προβλήματα σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης που είχαν ταχθεί κατά του Αξονα...

......Ο,τι και να πεις για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα. Και βεβαίως, επειδή και το ΚΚΕ αυτή είχε ως μοναδική κατεύθυνση, με αυτή την έννοια ταυτίζονται... Βεβαίως, αρνιέμαι τους διθυράμβους που συνήθως ακούγονται υπέρ του Μεταξά που είπε το “Οχι”, αλλά και από την άλλη μεριά, δεν μπορώ να δεχθώ αυτή τη συνεχή κριτική των αριστερών, οι οποίοι δεν είπαν ΠΟΤΕ ότι εν πάση περιπτώσει ο Μεταξάς εκείνο το πρωί είπε αυτό που αισθανόταν όλος ο ελληνικός λαός. Και θα πω και κάτι ακόμα: Στην κηδεία του Μεταξά εγώ παρευρέθηκα. Ημουν από εκείνους που με τίποτα δεν τον ήθελα, αλλά παρευρέθηκα. Και παρευρέθηκε πολύς τέτοιος κόσμος...».
* Ο κ. Γρηγόρης Φαράκος υπηρξε γ.γ. του ΚΚΕ.
****************************************************************

Β) Ο Μεταξας αντιμετωπος με την Ιστορια
«..Πολλοί δεν μπορούν να του συγχωρήσουν ότι υπήρξε πιο αποτελεσματικός ως αγωνιστής για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη για τον λαό, για τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις του μόχθου των αγροτών και των εργατών. Ισως το πιό προσβλητικό για εμας τους Ελληνες » γράφει ο αείμνηστος Παναγιώτης Γ. Βατικιώτης(1928-1998), καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου – διεθνώς ανεγνωρισμένος ως ένας από τους μεγάλους ειδήμονες στην πολιτική Ιστορία της εγγύς και μέσης ανατολής- στο βιβλίο του ''Μια πολιτικη βιογραφια του Ιωαννη Μεταξα'' « ηταν , ότι ο Μεταξάς κατόρθωσε να κυβερνήσει την χώρα για τεσσεράμισι χρόνια με ένα ουσιαστικά προσωπικό καθεστώς φωτισμένης δεσποτείας χωρίς καμία υποστήριξι από κάποιο πολιτικό κόμμα..Ενα καθεστώς που στηριζόταν απόλυτα σε μιά αμοιβαία συμφωνία με τον βασιλιά..σε ενα σώμα αξιωματικών που τον σεβόταν ως τον κάποτε λαμπρό επιτελικό απόστρατο στρατηγό ..και στη δική του εντυπωσιακή ηθική αυθεντία…»

γ) Η Ιστορια μετα το ΟΧΙ…
Η θανατηφορος «ασθενεια «του Ιωνανη Μεταξα..
Στο βιβλιο του David Irving «Ο Πολεμος του Χιτλερ» εκδοσεις Γκοβοστη, Δεύτερος Τομος σελις 774 ανφερεται οτι ο καθηγητης Hans Eppinger, ο πιο σπουδιαος γιατρος του Γ' Ράϊχ, εξεταζοντας τον θανοντα Βασιλια Βορι, της Βουλγαριας, παρατηρησε οτι τα κατω ακρα του Βασιλια ειχαν μαυρισει, κατι που ειχε δη μονον μια φορα πριν , οταν ο πρωθυπουργος της Ελλαδος Ιωαννης Μεταξας ειχε δηλητηριαστη, τον Ιανουαριο του 1941..» Ενω στο ιδιο βιβλιο σον πρωτο Τομο σελις 454, για το ενδεχομενο επιθεσεως κατα της Ελλαδος αναφερε τα εξης:

«..Ετσι διαμορφωθηκε το στρατηγικο χρονοδιαγραμμα του Χιτλερ.Θα πραγματοποιουσε , νωρις τον Μαρτιο 1941, την επιθεσι κατα της ΕΛΛΑΔΟς , με την κωδικη ονομασια ΜΑΡΙΤΑ, απο το ονομα της μιας κορης του Αρχιστρατηγου Γιοντλ. Φυσικα αν οι Ελληνες αποφασιζαν να απομακρυνουν τους αγγλους καλεσμενους τους θα ανακαλουσε οριστικα την ΜΑΡΙΤΑ. Δεν ειχε το παραμικρο ενδιαφερον να καταλαβει την Ελλαδα...»

δ) Τα εργα του Ιωαννη Μεταξα.. Ο,τι το αριστεροκρατουμενο δουλοφρον της Ελλαδικης Σοβιετιας κατεστημενο αποκρυπτει
Ομως ο Ιωαννης Μεταξας και το καθεστώς της 4ης Αυγούστου 1936 είχε ήδη αφήσει έργο πρίν την ηρωική αυγή της 28ης/10/1940.
Η δημιουργία του ΙΚΑ, η θέσπισις ιατρικής περιθάλψεως και δώρου εργασίας.
Η καθιέρωσις του οκταώρου και των υπερωριών.
Η πρωτομαγιά ως αργία και εορτή των εργατών.
Τα κατώτατα όρια μισθών,η ρύθμισις των αγροτικών χρεών, η θέσπισις υποχρεωτικής αδείας μετ' αποδοχών, ο εκσυγχρονισμός των Γεωργικών Συνεταιρισμών και της ποινικής δικονομίας.
Η θέσπισις της υποχρεωτικής παιδείας,
ο Νόμος περί υποχρεωτικής διαιτησίας και επίλυσεως των εργατικών διαφορών.
Ακόμη η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την καθιέρωσι της Δημοτικής.
Αλλά και ο εκσυγχρονισμός του Στρατού και του Ναυτικού.
Η αθόρυβη και αποτελεσματική προετοιμασία των συνόρων σε μήκος πέραν των 200 χιλιομέτρων με οχυρωματικά έργα.
Η «γραμμή Μεταξά», που αναφέρεται σε όλα τα στρατιωτικά συγγράμματα του κόσμου, στρατηγικό και κατασκευαστικό επίτευγμα αξιοθαύμαστο έως σήμερα για την τεχνική αρτιότητα αλλα και το σύντομο χρονικό διάστημα που πραγματοποιήθηκε με τα ασήμαντα μέσα της εποχής εκείνης υπο άκρα μυστικότητα.

Είναι όλα μέρος από το τεράστιο έργο που φέρει φαρδιά πλατειά την υπογραφή του Ιωαννου Μεταξά.Είναι λοιπόν ευθύνη μάλλον της αδέκαστης ιστορίας παρά της μικροψυχίας των πολιτικών και της κακεντρεχειας των Μεσων Ενημερωσεως Αριστερων Αποψεων να κρίνουν τον Ιωαννη Μεταξα, το Εργο του και την αναγκαιότητα ή μη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου 1936, την Εθνική συνεισφορά του Ιωαννη Μεταξά.Στην υλική προπαρασκευή, στον Εθνικό φρονηματισμό. Στην δόξα του ΟΧΙ.

Ε) Ο Μεταξας για το τι σημαινει Ελλαδα, Ελλην, Ελληνισμος..
«Το σφάλμα είναι οτι ενομίσαμε ότι ημπορούμε κατ'αναλογίαν με άλλα έθνη να περιλάβωμεν εντός ορίων εδαφικών τον Ελληνισμόν. Ενώ ακριβώς η ιδιοφυία της φυλής μας είναι να μην έχει όρια. Εις όλην την ιστορίαν μας , πλήν του Βυζαντίου, οι Έλληνες αποτελούμεν ένα ή πλειότερα ισχυρά κρατικά κέντρα με όρια ακτινοβολούντα προς πάσας τα κατευθύνσεις.. ..Χάρις εις πολιτικήν εσφαλμένην , πολλοί από τους πλοκάμους αυτούς απεκόπησαν.Αλλά θα ξαναγίνουν πάλι. Διότι προς τα εκεί μας οδηγεί η φυλετική μας ιδιοφυία και η μοίρα μας. Ούτε θα πρέπει να επηρεαζόμεθα από τας αντιξόους περιστάσεις της στιγμής τας οποίας άλλωστε ημείς με τα σφάλματα μας προεκαλέσαμε και αι οποίαι αποτελούν παρωδικό φαινόμενο.Αυτη λοιπόν δύναται και κατ ανάγκην θα είναι η μεγάλη ιδέα μας, όχι με το βυζαντινό εδαφικό περιεχόμενο αλλά με το περιεχόμενο της αρχαίας δηλαδή κατ ουσίαν και πάλιν η επικράτησις της φυλής μας και εκτός των ορίων του ελληνικού κράτους ....»
Από την αρθρογραφία του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ιωάννου Μεταξά...(σελίς 526, Εκδοτικός οίκος Κυρομάνου , 70ον άρθρον του
***

Ετσι, μολονοτι οι Ελληνες, φιμωμενοι από τον μεγαλο αδελφο των Μεσων Εξαπατησεως τον λαικισμο των νανων της σημερινης πολιτικης σκηνης, τους καθηγητες του ΠΑΜΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, θα παρακολουθησουν ακομη μια φορα την υβρι την αχαριστια την μικροπρεπεια, την αγνωμοσυνη στους λογους της πολιτικης και πολιτειακης ηγεσιας αλλα και στους λογους και στα παραθυρα των στρατευενων «ιστορικων» της αριστερας και «εκπαιδευτικων» των Μονοπωλητων της «αληθειας» Γνωριζουν... Και ευλαβικα τιμουν την μνημη του Εθνικου Κυβερνητη Ιωαννη Μεταξα αλλα και την σημασια της 4ης Αυγουστου για την Ελλαδα.
Οχι διοτι οι Ελληνες ειναι ναζιστες ή αντιδημοκρατες ή ανελευθροι οπαδοί ολοληρωτισμου αφου η Ελλαδα γεννησε την Δημοκρατια ταια και την Ελευθερια.
Αλλα διοτι οταν οι πολιτικοι τοτε οδηγησαν τον τοπο στην καταστροφη και τον εγκατελειψαν προ του γκρεμου, ευτυχώς βρέθηκε ενας Μεταξάς να σήκωση την Ελλάδα ως τα ουράνια.