Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου: Πολίτης 2ης κατηγορίας...

Από την  Εύα Πακάκη. Σήμερα έκανα μια προσπάθεια να ζητήσω βοήθεια στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, μήπως και βρώ λύση στο πρόβλημα που με τα...

Από την Εύα Πακάκη.

Σήμερα έκανα μια προσπάθεια να ζητήσω βοήθεια στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, μήπως και βρώ λύση στο πρόβλημα που με ταλαιπωρεί εδώ και 1,5 έτος. Σχεδόν κάθε μήνα πυώδεις αμυγδαλές και αντιβιώσεις. Διαγνωσμένο από δυο γιατρούς πως οι αμυγδαλές πρέπει να αφαιρεθούν. Ωστόσο, αδυνατώ οικονομικά να προχωρήσω στην επέμβαση σε ιδιωτική κλινική. Οπότε, θα πρέπει ιατρός του νοσοκομείου να αποφανθεί πως πρέπει να βγουν και να προχωρήσουμε στην επέμβαση. Αρχικά πήγα στα επείγοντα. Οι εκεί οι ιατροί όταν άκουσαν τη συχνότητα που μου συμβαίνει, και πως τελικά έχω μάθει δυστυχώς να ζω με αυτό, μου είπαν και εκείνοι πως θα πρέπει να εξεταστεί η πιθανότητα της αφαίρεσης. Αμέσα τηλεφώνησαν στην ωτορινολαρυγγολογική κλινική με την ελπίδα και αυτοί πως θα δεχόταν κάποιος να με εξετάσει το συντομότερο. Ο αρμόδιος ιατρός αρνήθηκε να με δει χωρίς κάποιο ραντεβού. 

Βλέπετε, το πρόβλημα με ειδοποιεί πριν χτυπήσει, μου στέλνει email και εγώ η γαιδούρα το γνώριζα πως θα ξεκινήσω να έχω θέμα με τις αμυγδαλές από τις 26 Αυγούστου του 2015, αλλά δεν προνόησα ένα μήνα πριν να έχω κανονίσει το απαραίτητο ραντεβού μου... Πήγα στη συνέχεια να ρωτήσω πιο είναι το πιο κοντινό ραντεβού. Εκεί μια ευγενέστατη νεαρή κοπέλα έδειξε να καταλαβαίνει τι γίνεται, και μια και το πλησιέστερο ραντεβού είναι στις 9/09, 14 ημέρες μετά δηλαδή, μου πρότεινε να κάνω μια προσπάθεια να ανέβω στον 1ο όροφο, μήπως και πετύχω να με εξετάσει άμεσα κάποιος. Άλλωστε σε 14 ημέρες από σήμερα, κατά πάσα πιθανότητα αφού θα ακολουθούσα κάποια θεραπεία, δεν θα φαινόταν κάποιο πρόβλημα. Μέχρι να επανεμφανιστεί ξανά, ένα με ενάμισι μήνα μετά... Οπότε στις 9 του μήνα να δει τι; Ανέβηκα πάνω. 

Ομολογώ πως με ενοχλούσε ήδη αρκετά το γεγονός πως έπρεπε να παρακαλέσω για να με εξετάσει κάποιος, αλλά αφού αυτή ήταν η μόνη μου ευκαιρία θα το έκανα. Πήγα επάνω και μίλησα με τις κυρίες που ήταν στην υποδοχή. Εκείνες πήγαν να ρωτήσουν τον ιατρό. Ακουγόταν αρκετά ειρωνικός ήδη πολύ πριν τον πλησιάσω να του πω τι συμβαίνει. Μου είπαν να περάσω. Του ανέφερα το τι γίνεται όσο πιο αναλυτικά μπορούσα. Εκείνος το μόνο που επαναλάμβανε ήταν πως για να εξεταστώ πρέπει να έχω ραντεβού, και πως αν θέλω να με δει κάποιος άμεσα πρέπει να βρω κάποιον άλλο γιατρό. Του απάντησα πως το πλησιέστερο ραντεβού είναι πολύ μακριά και εκείνος μου είπε πως αυτό δεν είναι κάτι για το οποίο ο ίδιος ευθύνεται, και πως αυτός είναι εκεί από τις 6 το πρωί και χειρουργεί. Του λέω, ήδη 2 γιατροί έχουν αποφανθεί πως πρέπει να βγουν οι αμυγδαλές μου, αλλά πρέπει να με βοηθήσετε γιατί δεν έχω την οικονομική ευχέρεια να πάω στην ιδιωτική κλινική, η οποία ζητά 850 ευρώ. Η απάντηση του ήταν πως ίσως η κατάσταση μου μάλλον δεν είναι τόσο σοβαρή, αλλά μάλλον οι άλλοι 2 ιατροί θέλουν τα 850 ευρώ. Τον ρώτησα αν αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να με δει, μου είπε πως μπορεί μονο εάν κλείσω ραντεβού, και διαφορετικά να βρω κάποιον άλλο γιατρό. Δεν είπε πως δεν θα με εξετάσει, αλλά όχι τώρα, παρά μόνο όταν θα έχω ραντεβου. Ωραία λοιπόν... Έφυγα...Άστραψα και βρόντηξα! Ξέσπασα. Υποτίθεται πως καταβάλλουμε μέρος των αποδοχών μας για να έχουμε μια στοιχειώδη περίθαλψη... Η οποία δεν υπάρχει. Εάν δεν έχεις χρήματα, αντιμετωπίζεσαι χειρότερα και από αδέσποτο ζώο. 

Αξίζει να σημειωθεί πως και πριν ένα χρόνο ο ίδιος γιατρός, όταν με είχε δει αρνήθηκε να γίνει επέμβαση, καθώς η σειρά αναμονής είναι πολύ μεγάλη... Πιθανότατα την ίδια απάντηση θα λάμβανα και τώρα. Εν κατακλείδι, εάν δεν έχεις χρήματα ή κάποιο μέσο, μην περιμένεις να δεις θεραπεία. Εγώ πλέον το έχω αποδεχτεί. Απλά θα πρέπει να μάθω να ζω με αυτό. Πολίτης 2ης κατηγορίας...
http://trupokarudos.com/?p=10593