Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας www.nikosklitsikas.gr/ Σαν σήμερα, 27 Αυγούστου 2001, οι σιωνιστές δολοφόνησαν τον Abu Ali Mustafa! Πως...
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
www.nikosklitsikas.gr/
Σαν σήμερα, 27 Αυγούστου 2001, οι σιωνιστές δολοφόνησαν τον Abu Ali Mustafa!
Πως μπορείς να...
σβήσεις από τη μνήμη Μάρτυρες των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων! Αγωνιστές σε κάθε γωνιά του πλανήτη που τους ενώνει ο έρωτας για Λευτεριά, Ανεξαρτησία, Δημοκρατία.
Ένας απ' αυτούς ήταν ο Abū ʿAlī Muṣṭafā, που συνδέθηκε με το ελληνικό αντιδικτατορικό κίνημα, που αγαπούσε την Ελλάδα σαν πατρίδα του και τους Έλληνες ως αδελφούς του.
Γεννήθηκε το 1938 στην Καντά της Τζενίν. Σπούδασε στο Αμάν. Ήταν φίλος και συναγωνιστής του Κώστα Τσίμα. Μια συνεργασία από τα χρόνια της αμερικανοκίνητης δικτατορίας μέχρι τη δολοφονία του.
Το 1955 μπήκε στον αγώνα με τη συμμετοχή του στο Εθνικιστικό Αραβικό Κίνημα (Arab Nationalist Movement). Το 1957 τον συνέλαβαν οι αρχές της Ιορδανίας για την πολιτική του δράση υπέρ της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης. Φυλακίστηκε στην Ιορδανία για δύο χρόνια και με την αποφυλάκισή του ανέλαβε την ηγεσία του ένοπλου τμήματος του Εθνικιστικού Αραβικού Κινήματος
στη Δυτική Όχθη.
Μετέπειτα, το 1967, γνωρίστηκε με τον Χριστιανό γιατρό, τον μαρξιστή George Habash -προσωπικό φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου- και μαζί με τα στελέχη της αριστερής πτέρυγαν του Εθνικιστικού Κινήματος ίδρυσαν το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (Popular Front for the Liberation of Palestine - PFLP).
Δίπλα στον ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, George Habash, ανέλαβε τις στρατιωτικές επιχειρήσης και αργότερα ανέλαβε καθήκοντα υπαρχηγού της οργάνωσης.
Μετά την κατοχή από το Ισραήλ και της Δυτικής Όχθης (1967) πέρασε τα επόμενα 32 χρόνια στη φιλόξενη Δαμασκό. Στη Συρία... που δεν εγκατέλειψε ποτέ το Παλαιστινιακό κίνημα και παραμένει η μοναδική πλέον αραβική χώρα που συνεχίζει μέχρι σήμερα τον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Ήταν στέλεχος πρώτου μεγέθους στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και μάλιστα διατέλεσε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της οργάνωσης (υπουργός του Αραφάτ στην ΟΑΠ)
Το Σεπτέμβρη του 1999 επέστρεψε στη Δυτική Όχθη, όταν στον ορίζοντα άρχισε να διαφαίνεται μια συμφωνία μεταξύ Αραφάτ και του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπάρακ,
Τον Ιούλη του 2000 εκλέγεται Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, μετά την αποχώρηση του Παλαιστίνιου ηγέτη George Habash.
Δολοφονήθηκε άνανδρα από το ισραηλινό ναζιστικό καθεστώς στις 27 Αυγούστου 2001.
Στην πρωτεύουσα της Παλαιστινιακής Αρχής, τη Ραμάλα, δύο πύραυλοι ισραηλινού ελικοπτέρου στόχευσαν το γραφείο του και τον δολοφόνησαν ενώ έγραφε ένα κείμενο.
Πρόκειται για τον πιο γηραιό Παλαιστίνιο πολιτικό που δολοφόνησαν οι ισραηλινοί. Στην κηδεία του συμμετείχαν περισσότεροι από 50. Παλαιστίνιους, από όλη τη Δυτική Όχθη.
Στη μνήμη του, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης ονόμασε το ένοπλο τμήμα του στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη "Ταξιαρχίες Abū ʿAlī Muṣṭafā" (Abu Ali Mustapha Brigades).
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις (Al Jazeera) λίγο πριν τη δολοφονία του, επισημαίνει:
"Πιστεύουμε ότι ο Παλαιστινιακός λαός, οι Παλαιστίνιοι της διασποράς κι οι Παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα, έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να πολεμούν με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένου του ένοπλου αγώνα, γιατί πιστεύουμε ότι η σύγκρουση είναι διαρκής, ενώ η τακτική μπορεί να είναι μεταβαλλόμενη".
Σε ερώτηση αναφορικά με τον κίνδυνο να τον δολοφονήσουν οι ισραηλινοί, απάντησε:
"Είμαστε όλοι στόχοι μόλις αρχίζουμε να κινητοποιούμαστε. Κάνουμε το καλύτερο για να αποφύγουμε τα όπλα τους, αλλά ζούμε μια βρώμικη σιωνιστική κατοχή της γης μας και ο στρατός τους βρίσκεται λίγα μέτρα απεναντί μας. Φυσικά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, αλλά έχουμε μια δοπυλειά να κάνουμε και τίποτα δεν θα μας σταματήσει".
Ανυπολόγιστη η βοήθεια του στον αντιδικτατορικό μας αγώνα...
Ευγνωμοσύνη για την Ελλάδα που στάθηκε πάντα στο πλευρό του Παλαιστινιακού αγώνα για Λευτεριά...
Ευγνωμοσύνη στην Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου, που ΠΟΤΕ δεν αναγνώρισε το "ισραηλινό κράτος" και δεν σύναψε διπλωματικές σχέσεις σε επίπεδο πρεσβειών με το Ισραήλ. Αναγνώριση του Ισραήλ από την Ελλάδα, τόνιζε ο Ανδρέας Παπανδρέου, απαιτεί ως προϋπόθεση την υλοποίηση των αποφάσεων της Κοινωνίας των Εθνών (ΟΗΕ): πρώτα Παλαιστινιακό κράτος και μετά ισραηλινό.
Η Ελλάδα αναγνώρισε το Ισραήλ με απόφαση του ΥΠΕΞ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, του Αντώνη Σαμαρά, αλλάζοντας την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου.
Σήμερα οι επιθυμούντες να αυτοαποκαλούνται συνεχιστές της πολιτικής παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου... περί πολλών και άλλων τυρβάζουν:
- Π.Α.Κ. Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα - Αγνωστα ντοκουμέντα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα (1968-1974)
www.nikosklitsikas.gr/
Σαν σήμερα, 27 Αυγούστου 2001, οι σιωνιστές δολοφόνησαν τον Abu Ali Mustafa!
Πως μπορείς να...
σβήσεις από τη μνήμη Μάρτυρες των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων! Αγωνιστές σε κάθε γωνιά του πλανήτη που τους ενώνει ο έρωτας για Λευτεριά, Ανεξαρτησία, Δημοκρατία.
Ένας απ' αυτούς ήταν ο Abū ʿAlī Muṣṭafā, που συνδέθηκε με το ελληνικό αντιδικτατορικό κίνημα, που αγαπούσε την Ελλάδα σαν πατρίδα του και τους Έλληνες ως αδελφούς του.
Γεννήθηκε το 1938 στην Καντά της Τζενίν. Σπούδασε στο Αμάν. Ήταν φίλος και συναγωνιστής του Κώστα Τσίμα. Μια συνεργασία από τα χρόνια της αμερικανοκίνητης δικτατορίας μέχρι τη δολοφονία του.
Το 1955 μπήκε στον αγώνα με τη συμμετοχή του στο Εθνικιστικό Αραβικό Κίνημα (Arab Nationalist Movement). Το 1957 τον συνέλαβαν οι αρχές της Ιορδανίας για την πολιτική του δράση υπέρ της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης. Φυλακίστηκε στην Ιορδανία για δύο χρόνια και με την αποφυλάκισή του ανέλαβε την ηγεσία του ένοπλου τμήματος του Εθνικιστικού Αραβικού Κινήματος
στη Δυτική Όχθη.
Μετέπειτα, το 1967, γνωρίστηκε με τον Χριστιανό γιατρό, τον μαρξιστή George Habash -προσωπικό φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου- και μαζί με τα στελέχη της αριστερής πτέρυγαν του Εθνικιστικού Κινήματος ίδρυσαν το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (Popular Front for the Liberation of Palestine - PFLP).
Δίπλα στον ηγέτη του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, George Habash, ανέλαβε τις στρατιωτικές επιχειρήσης και αργότερα ανέλαβε καθήκοντα υπαρχηγού της οργάνωσης.
Μετά την κατοχή από το Ισραήλ και της Δυτικής Όχθης (1967) πέρασε τα επόμενα 32 χρόνια στη φιλόξενη Δαμασκό. Στη Συρία... που δεν εγκατέλειψε ποτέ το Παλαιστινιακό κίνημα και παραμένει η μοναδική πλέον αραβική χώρα που συνεχίζει μέχρι σήμερα τον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Ήταν στέλεχος πρώτου μεγέθους στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και μάλιστα διατέλεσε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της οργάνωσης (υπουργός του Αραφάτ στην ΟΑΠ)
Το Σεπτέμβρη του 1999 επέστρεψε στη Δυτική Όχθη, όταν στον ορίζοντα άρχισε να διαφαίνεται μια συμφωνία μεταξύ Αραφάτ και του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπάρακ,
Τον Ιούλη του 2000 εκλέγεται Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, μετά την αποχώρηση του Παλαιστίνιου ηγέτη George Habash.
Δολοφονήθηκε άνανδρα από το ισραηλινό ναζιστικό καθεστώς στις 27 Αυγούστου 2001.
Στην πρωτεύουσα της Παλαιστινιακής Αρχής, τη Ραμάλα, δύο πύραυλοι ισραηλινού ελικοπτέρου στόχευσαν το γραφείο του και τον δολοφόνησαν ενώ έγραφε ένα κείμενο.
Πρόκειται για τον πιο γηραιό Παλαιστίνιο πολιτικό που δολοφόνησαν οι ισραηλινοί. Στην κηδεία του συμμετείχαν περισσότεροι από 50. Παλαιστίνιους, από όλη τη Δυτική Όχθη.
Στη μνήμη του, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης ονόμασε το ένοπλο τμήμα του στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη "Ταξιαρχίες Abū ʿAlī Muṣṭafā" (Abu Ali Mustapha Brigades).
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις (Al Jazeera) λίγο πριν τη δολοφονία του, επισημαίνει:
"Πιστεύουμε ότι ο Παλαιστινιακός λαός, οι Παλαιστίνιοι της διασποράς κι οι Παλαιστίνιοι στα κατεχόμενα, έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να πολεμούν με κάθε μέσο, συμπεριλαμβανομένου του ένοπλου αγώνα, γιατί πιστεύουμε ότι η σύγκρουση είναι διαρκής, ενώ η τακτική μπορεί να είναι μεταβαλλόμενη".
Σε ερώτηση αναφορικά με τον κίνδυνο να τον δολοφονήσουν οι ισραηλινοί, απάντησε:
"Είμαστε όλοι στόχοι μόλις αρχίζουμε να κινητοποιούμαστε. Κάνουμε το καλύτερο για να αποφύγουμε τα όπλα τους, αλλά ζούμε μια βρώμικη σιωνιστική κατοχή της γης μας και ο στρατός τους βρίσκεται λίγα μέτρα απεναντί μας. Φυσικά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, αλλά έχουμε μια δοπυλειά να κάνουμε και τίποτα δεν θα μας σταματήσει".
Ανυπολόγιστη η βοήθεια του στον αντιδικτατορικό μας αγώνα...
Ευγνωμοσύνη για την Ελλάδα που στάθηκε πάντα στο πλευρό του Παλαιστινιακού αγώνα για Λευτεριά...
Ευγνωμοσύνη στην Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου, που ΠΟΤΕ δεν αναγνώρισε το "ισραηλινό κράτος" και δεν σύναψε διπλωματικές σχέσεις σε επίπεδο πρεσβειών με το Ισραήλ. Αναγνώριση του Ισραήλ από την Ελλάδα, τόνιζε ο Ανδρέας Παπανδρέου, απαιτεί ως προϋπόθεση την υλοποίηση των αποφάσεων της Κοινωνίας των Εθνών (ΟΗΕ): πρώτα Παλαιστινιακό κράτος και μετά ισραηλινό.
Η Ελλάδα αναγνώρισε το Ισραήλ με απόφαση του ΥΠΕΞ στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, του Αντώνη Σαμαρά, αλλάζοντας την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου.
Σήμερα οι επιθυμούντες να αυτοαποκαλούνται συνεχιστές της πολιτικής παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου... περί πολλών και άλλων τυρβάζουν:
πηγές:
- "Κώστας Τσίμας - Σελίδες Ζωής * Αγώνες για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία"- Π.Α.Κ. Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα - Αγνωστα ντοκουμέντα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα (1968-1974)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση