Petros Tatsopoulos Συζητούσα χτες με έναν φίλο μου εκδότη. "Νέκρα", μου λέει. "Στα βιβλιοπωλεία δεν πατάει άνθρωπος. Μό...
Petros Tatsopoulos
Συζητούσα χτες με έναν φίλο μου εκδότη.
"Νέκρα", μου λέει. "Στα βιβλιοπωλεία δεν πατάει άνθρωπος. Μόνο για μπανιστήρι. Ποιος ν' αγοράσει; Να σηκώσει το πενηντάρικο από το ΑΤΜ και να δώσει το εικοσάρικο σε βιβλία; Μνημόσυνο. Δεν πουλάνε τίποτε, δεν παραγγέλνουν τίποτε. Μεγάλη Παρασκευή".
"Φαντάζομαι θα έχετε πρόβλημα και με το χαρτί", του κάνω τον έξυπνο. "Όλα τα άλλα στάδια παραγωγής, κουτσά-στραβά, τα φέρνετε βόλτα. Αλλά το χαρτί είναι εισαγωγής".
"Ναι", μου λέει. "Το χαρτί και η κόλλα".
"Ποια κόλλα;"
"Ποια κόλλα, ρε μαλάκα; Η γαμημένη κόλλα που κολλάμε τα γαμημένα βιβλία. Τα δικά σου βιβλία πώς κυκλοφορούν; Σε φέιγ-βολάν;".
Ντράπηκα. Να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Είμαι 37 χρόνια στο κουρμπέτι. Από τα δεκαεννιά μου. Έχω προλάβει αρχαία τυπογραφεία και αρχαία βιβλιοδετεία. Τα πρώτα μου βιβλία πρωτοκυκλοφόρησαν σε πολυτονικό. Τόσο αρχαίος ΄Ελληνας είμαι. Μέχρι αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου αξιώθηκα να γίνω ένα φεγγάρι. Υποτίθεται ότι ξέρω τα πάντα για την παραγωγή του βιβλίου. Κι εντούτοις. Είχα ξεχάσει τη γαμημένη κόλλα. Εισάγουμε τη γαμημένη κόλλα. Όπως εισάγουμε σχεδόν τα πάντα. Ακόμη και οι εφιάλτες στον ύπνο μας είναι εισαγωγής.
Κι έπειτα με κατέλαβε ο τρόμος. Ο αληθινός τρόμος. Εάν ξέχασα την κόλλα, εγώ, ο ειδήμων, τι περιμένω να θυμηθούν τα κομματόσκυλα, οι πέστροφες της λίμνης, που κρατούν αυτή τη στιγμή τη μοίρα μας στα χέρια τους; Άτομα που μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν εκτός Αγοράς, που γνωρίζουν την τύφλα τους από τη λειτουργία της Αγοράς. Συνεργάστηκα μαζί τους σχεδόν δύο χρόνια, ήμουν βουλευτής στην κοινοβουλευτική τους ομάδα, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι είναι τόσο εγκληματικά ηλίθιοι, αλλά δεν ξέρω αν αυτή η παραδοχή προσβάλλει περισσότερο εκείνους ή εμένα. Οφείλω επειγόντως μια συγνώμη. Μια δημόσια συγνώμη.
Συζητούσα χτες με έναν φίλο μου εκδότη.
"Νέκρα", μου λέει. "Στα βιβλιοπωλεία δεν πατάει άνθρωπος. Μόνο για μπανιστήρι. Ποιος ν' αγοράσει; Να σηκώσει το πενηντάρικο από το ΑΤΜ και να δώσει το εικοσάρικο σε βιβλία; Μνημόσυνο. Δεν πουλάνε τίποτε, δεν παραγγέλνουν τίποτε. Μεγάλη Παρασκευή".
"Φαντάζομαι θα έχετε πρόβλημα και με το χαρτί", του κάνω τον έξυπνο. "Όλα τα άλλα στάδια παραγωγής, κουτσά-στραβά, τα φέρνετε βόλτα. Αλλά το χαρτί είναι εισαγωγής".
"Ναι", μου λέει. "Το χαρτί και η κόλλα".
"Ποια κόλλα;"
"Ποια κόλλα, ρε μαλάκα; Η γαμημένη κόλλα που κολλάμε τα γαμημένα βιβλία. Τα δικά σου βιβλία πώς κυκλοφορούν; Σε φέιγ-βολάν;".
Ντράπηκα. Να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Είμαι 37 χρόνια στο κουρμπέτι. Από τα δεκαεννιά μου. Έχω προλάβει αρχαία τυπογραφεία και αρχαία βιβλιοδετεία. Τα πρώτα μου βιβλία πρωτοκυκλοφόρησαν σε πολυτονικό. Τόσο αρχαίος ΄Ελληνας είμαι. Μέχρι αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου αξιώθηκα να γίνω ένα φεγγάρι. Υποτίθεται ότι ξέρω τα πάντα για την παραγωγή του βιβλίου. Κι εντούτοις. Είχα ξεχάσει τη γαμημένη κόλλα. Εισάγουμε τη γαμημένη κόλλα. Όπως εισάγουμε σχεδόν τα πάντα. Ακόμη και οι εφιάλτες στον ύπνο μας είναι εισαγωγής.
Κι έπειτα με κατέλαβε ο τρόμος. Ο αληθινός τρόμος. Εάν ξέχασα την κόλλα, εγώ, ο ειδήμων, τι περιμένω να θυμηθούν τα κομματόσκυλα, οι πέστροφες της λίμνης, που κρατούν αυτή τη στιγμή τη μοίρα μας στα χέρια τους; Άτομα που μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν εκτός Αγοράς, που γνωρίζουν την τύφλα τους από τη λειτουργία της Αγοράς. Συνεργάστηκα μαζί τους σχεδόν δύο χρόνια, ήμουν βουλευτής στην κοινοβουλευτική τους ομάδα, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι είναι τόσο εγκληματικά ηλίθιοι, αλλά δεν ξέρω αν αυτή η παραδοχή προσβάλλει περισσότερο εκείνους ή εμένα. Οφείλω επειγόντως μια συγνώμη. Μια δημόσια συγνώμη.
Τι είναι οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι Άθλιοι που χωρίσανε τους Έλληνες σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, λες και το 2010, όταν ήμασταν ένα βήμα πριν την χρεοκοπία εξ αιτίας του Μπουχέσα πρώην Πρωθυπουργού Καραμανλή του Μικρού, εκείνου που έβλεπε από την τηλεόραση του σπιτιού του να καίγεται η Ελλάδα, εβδομήντα άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί σε ένα καλοκαίρι, ένας άλλος πρωθυπουργός ο Παπανδρέου ξύπνησε ένα πρωί και είπε στην συμβία του, ρε πόπη έχω πονοκέφαλο, τι λες αν θα τραβήξω ένα μνημόνιο στους συμπατριώτες μας με απολύσεις, μειώσεις μισθών και τα συναφή θα μου περάσει?
Όμως ο χρόνος δεν σταματά, έγιναν κυβέρνηση και υποχρεωθήκανε εξ αιτίας των ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΤΡΑΓΙΚΩΝ ΛΑΘΩΝ να φέρουνε και να ψηφίσουνε με τα χεράκια τους το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, όμως σαν γνήσιοι αλλά φοβισμένοι υποκριτές το μεθοδεύσανε έτσι που να καταλήξουν να το ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ για να μην τους βλέπουν οι ψηφοφόροι τους.
Και βέβαια κατόπιν εσωτερικής συνενοήσεως κάποιοι πρόβαλαν αντιρρήσεις έτσι που να μπορούν να πουν στους ηλιθίως σκεπτόμενους ψηφοφόρους που τους ακολουθούν μην ανυσηχείτε εμείς είμαστε εδώ!
Τουτέστιν και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ και με τους χαχόλους και με τους σοβαρά σκεπτόμενους.
ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ
ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ