Ντίξον: Το πρόβλημα του Τσίπρα η δημιουργία αξιόπιστης κυβέρνησης

«Αν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σχηματίσει μια σταθερή και αξιόπιστη κυβέρνηση και διατηρήσει μια εποικοδομητική σχέση με τους πιστω...

«Αν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σχηματίσει μια σταθερή και αξιόπιστη κυβέρνηση και διατηρήσει μια εποικοδομητική σχέση με τους πιστωτές, τότε θα μπορεί να προσβλέπει σε ένα καλύτερο μέλλον για την Ελλάδα μετά από 6-12 μήνες», εκτιμά ο Bρετανός πολιτικός αναλυτής Χιούγκο Ντίξον σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο.
«Ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Αμάρτια Σεν παρομοίωσε τη λιτότητα με το δηλητήριο και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με το αντιβιοτικό που πρέπει να χορηγηθεί στον ασθενή όταν έχει πυρετό», λέει στο Πρακτορείο και στη δημοσιογράφο, Λίλα Χoτζόγλου, ο Χιούγκο Ντίξον.
Λάτρης της Ελλάδας, ο οποίος μάλιστα πραγματοποιεί αυτές τις ημέρες τις διακοπές του σε ελληνικό νησί, ο Χιούγκο Ντίξον είναι αρθρογράφος στους Τάιμς της Νέας Υόρκης και στο πρακτορείο Ρόιτερς. «Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι πρέπει να πάρει ένα χάπι που αναμιγνύει το καλό αντιβιοτικό με το κακό δηλητήριο. Δυστυχώς, στην Ελλάδα πρέπει να χορηγηθεί λίγο περισσότερο δηλητήριο. Αυτή είναι η πραγματικότητα», υποστηρίζει ο Bρετανός αναλυτής.
Ο Χιούγκο Ντίξον σημειώνει ότι «προς το παρόν ελπίζουμε στην άμεση άρση των μέτρων ελέγχου της κίνησης κεφαλαίων και η ΕΚΤ πιθανότατα θα παρέμβει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αφού θα έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί οι τράπεζες και θα έχει σχηματιστεί μια σταθερή και σωστή κυβέρνηση» και προσθέτει : «Το καλό σενάριο είναι αυτό να συμβεί μέσα στο τρέχον έτος, προς τα τέλη του 2015».
Επίσης, εκτιμάται ότι εάν ο Τσίπρας εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, θα υπάρξει μια συμφωνία απομείωσης του χρέους, όχι με τη μορφή του «κουρέματος», αλλά με μειωμένα επιτόκια και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής. Και παρόλο που δεν θα είναι «κούρεμα», θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το «κούρεμα».
Ο Βρετανός πολιτικός αναλυτής υποστηρίζει ότι «ακόμη και εάν υπάρξει κούρεμα χρέους, το ΑΕΠ θα μειωθεί». Δεν νομίζει «ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για να αποφευχθεί η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης το τρέχον έτος. Το ερώτημα είναι πότε θα αρχίσει να αναπτύσσεται η οικονομία. Ανάπτυξη θα υπάρξει, αλλά σαφέστατα το τρέχον έτος και το πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα εξαιτίας της λιτότητας, των μέτρων ελέγχου της κίνησης κεφαλαίων που έχουν επιβληθεί και των πιέσεων στην επιχειρηματική και καταναλωτική εμπιστοσύνη. Δεν μπορεί να περιμένει πολλά κανείς τους επόμενους μήνες όσον αφορά την ανάπτυξη».
Σύμφωνα με τον Χιούγκο Ντίξον, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κ. Τσίπρας «είναι η δημιουργία μιας σταθερής και αξιόπιστης κυβέρνησης. Τα δύο πιο σημαντικά θέματα που μάλιστα συνδέονται μεταξύ τους είναι η εμπιστοσύνη και η εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Επειδή δεν εμπιστεύονται τον Τσίπρα ότι θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα. Για αυτό χρειάζεται μια σταθερή και αξιόπιστη κυβέρνηση. Και ο Τσίπρας έχει αυτή τη στιγμή τη δυνατότητα να σχηματίσει νέα κυβέρνηση δεδομένης της κατάστασης μέσα στο κόμμα».
Ο Βρετανός πολιτικός αναλυτής υποστηρίζει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αποφύγει τη διάσπαση». Εκτιμά πάντως ότι «αυτή η διάσπαση είναι κάτι θετικό τόσο για την Ελλάδα όσο και για τον ίδιο τον Τσίπρα γιατί θα μπορέσει να σχηματίσει νέα κυβέρνηση που δεν θα είναι τόσο ακραία, ενώ παράλληλα θα είναι και πιο ικανή. Οι έξι μήνες διακυβέρνησης του Τσίπρα ήταν σχετικά αναποτελεσματικοί».
Σύμφωνα με τον κ. Ντίξον «υπάρχουν σήμερα τρεις επιλογές: Η πρώτη είναι πρόωρες εκλογές, όχι και τόσο πρόωρες βέβαια, καθώς θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για το νέο πρόγραμμα, και με τον Τσίπρα να κατεβαίνει στις εκλογές χωρίς την αριστερή πλατφόρμα και τους αντάρτες του κόμματος, όπως ο Γιάννης Βαρουφάκης και η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η δεύτερη επιλογή είναι μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τον Τσίπρα πρωθυπουργό, έχοντας διώξει τους αντάρτες, και τη δημιουργία κυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι ή ίσως και το ΠΑΣΟΚ. Και οι δύο αυτές επιλογές είναι καλές. Η τρίτη επιλογή είναι να καταφέρει να ενώσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε ένα δυσλειτουργικό γάμο, όπου η μία καταστροφή θα διαδέχεται την άλλη. Δεν θα συνιστούσα την τρίτη επιλογή».