Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη δήλωση, σχετικά με τις πρόσφατες αποκαλύψεις και την πορεία της διαπραγμάτευσης: Οι πρόθυμες α...
Οι πρόθυμες αποκαλύψεις Βαρουφάκη αναδεικνύουν την αστυνομική διάσταση των τραγικών έξι μηνών που προηγήθηκαν της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται τώρα καλύτερα τους κινδύνους που διέτρεξε η χώρα λόγω των ενεργειών, των ιδεοληψιών και του τυχοδιωκτισμού της κυβέρνησης που προέκυψε από τις εκλογές του Ιανουαρίου και απέσπασε το «όχι» του 61,3 % του εκλογικού σώματος στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Αυτοί οι άνθρωποι νόμιζαν και νομίζουν ακόμη ότι είναι πάνω από τους νόμους και τους θεσμούς. Γεννημένοι να ελέγχουν τους πάντες και τα πάντα, αλλά υπεράνω ελέγχου οι ίδιοι ως «πρώτοι φορά αριστεροί στην εξουσία».
Το ζήτημα των ευθυνών του κ. Βαρουφάκη και των συνεργών του, αργά ή γρήγορα, θα διερευνηθεί σε βάθος. Τα είχαμε προβλέψει άλλωστε όλα αυτά στη συζήτηση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα μνημόνια. Τον κ. Βαρουφάκη όμως τον διόρισε και τον διατήρησε Υπουργό Οικονομικών και πληρεξούσιο της χώρας στην πιο κρίσιμη διαπραγμάτευση, ο κ. Τσίπρας που ως πρωθυπουργός «εξασφαλίζει την ενότητα της κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της».
Τον άμεσο και απτό κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, ασύντακτης χρεοκοπίας και καθολικής οικονομικής καταστροφής δεν τον προκάλεσαν οι παράνομες πράξεις σε σχέση με τα πληροφοριακά συστήματα του Υπουργείου Οικονομικών. Αυτές λειτουργούν ως απόδειξη. Τον κίνδυνο τον προκάλεσε και τον τροφοδότησε η ίδια η δήθεν στρατηγική της διαπραγμάτευσης που κόστισε δεκάδες δισεκατομμύρια στο δημόσιο και πολλά περισσότερα στην εθνική οικονομία και τους πολίτες, τράβηξε τη χώρα χρόνια πίσω και την έβαλε στο «μνημόνιο 3» με τους χειρότερους όρους. Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο που δυστυχώς εξακολουθεί να συντελείται από την κυβέρνηση Τσίπρα / Καμμένου που κρύβεται τώρα πίσω από την υπευθυνότητα και τις ψήφους της αντιπολίτευσης.
Αυτή όμως είναι η κυβέρνηση που διαπραγματεύεται τώρα με την τρόικα και τις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Αυτή η κυβέρνηση θα φέρει - αν τη φέρει - τη νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο που καλείται να ψηφίσει η αντιπολίτευση. Με ποια εχέγγυα θα διεξαχθεί αυτή η διαπραγμάτευση από την οποία εξαρτάται το μέλλον της χώρας; Πώς αυτή η κυβέρνηση θα ετοιμάσει το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και εξόδου από την κρίση; Τι μας εγγυάται ότι δεν θα επαναληφθεί η παλινδρόμηση του χαμένου εξαμήνου; Κατά ποια λογική η αντιπολίτευση θα ψηφίσει αβλεπί ο,τι φέρει ο κ. Τσίπρας και είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να το ψηφίσει το 1/3 των βουλευτών του; Η αντιπολίτευση θα σηκώνει το βάρος των δύσκολων μέτρων, ενώ ο κ. Τσίπρας θα οργανώνει το συνέδριο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στο ΣΥΡΙΖΑ με το βλέμμα του στις επόμενες εκλογές, υπό συνθήκες επικοινωνιακής υφαρπαγής;
Πρέπει συνεπώς τώρα, πριν ολοκληρωθεί με λάθη ή προσκρούσει σε νέα αδιέξοδα η διαπραγμάτευση για το τρίτο μνημόνιο και βεβαίως πριν κληθεί η Βουλή να ψηφίσει ξανά κρίσιμο νομοσχέδιο, να απαιτηθούν οι ελάχιστες αναγκαίες θεσμικές εγγυήσεις :
- εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης
- εκλογικό σύστημα χωρίς μπόνους 50 εδρών ώστε να ενθαρρύνονται οι ευρύτερες δυνατές συνεργασίες
- αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της Βουλής με αρμόζοντα Πρόεδρο, όπως ζητά πλέον και η κοινωνία των πολιτών
- σεβασμός της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών, της πολιτικής ουδετερότητας της δημόσιας διοίκησης.
Αυτό είναι το μεγάλο και επείγον θέμα πίσω από το επεισόδιο Βαρουφάκης.
Ο καθένας αντιλαμβάνεται τώρα καλύτερα τους κινδύνους που διέτρεξε η χώρα λόγω των ενεργειών, των ιδεοληψιών και του τυχοδιωκτισμού της κυβέρνησης που προέκυψε από τις εκλογές του Ιανουαρίου και απέσπασε το «όχι» του 61,3 % του εκλογικού σώματος στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Αυτοί οι άνθρωποι νόμιζαν και νομίζουν ακόμη ότι είναι πάνω από τους νόμους και τους θεσμούς. Γεννημένοι να ελέγχουν τους πάντες και τα πάντα, αλλά υπεράνω ελέγχου οι ίδιοι ως «πρώτοι φορά αριστεροί στην εξουσία».
Το ζήτημα των ευθυνών του κ. Βαρουφάκη και των συνεργών του, αργά ή γρήγορα, θα διερευνηθεί σε βάθος. Τα είχαμε προβλέψει άλλωστε όλα αυτά στη συζήτηση για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα μνημόνια. Τον κ. Βαρουφάκη όμως τον διόρισε και τον διατήρησε Υπουργό Οικονομικών και πληρεξούσιο της χώρας στην πιο κρίσιμη διαπραγμάτευση, ο κ. Τσίπρας που ως πρωθυπουργός «εξασφαλίζει την ενότητα της κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της».
Τον άμεσο και απτό κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, ασύντακτης χρεοκοπίας και καθολικής οικονομικής καταστροφής δεν τον προκάλεσαν οι παράνομες πράξεις σε σχέση με τα πληροφοριακά συστήματα του Υπουργείου Οικονομικών. Αυτές λειτουργούν ως απόδειξη. Τον κίνδυνο τον προκάλεσε και τον τροφοδότησε η ίδια η δήθεν στρατηγική της διαπραγμάτευσης που κόστισε δεκάδες δισεκατομμύρια στο δημόσιο και πολλά περισσότερα στην εθνική οικονομία και τους πολίτες, τράβηξε τη χώρα χρόνια πίσω και την έβαλε στο «μνημόνιο 3» με τους χειρότερους όρους. Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο που δυστυχώς εξακολουθεί να συντελείται από την κυβέρνηση Τσίπρα / Καμμένου που κρύβεται τώρα πίσω από την υπευθυνότητα και τις ψήφους της αντιπολίτευσης.
Αυτή όμως είναι η κυβέρνηση που διαπραγματεύεται τώρα με την τρόικα και τις άλλες χώρες της ευρωζώνης. Αυτή η κυβέρνηση θα φέρει - αν τη φέρει - τη νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο που καλείται να ψηφίσει η αντιπολίτευση. Με ποια εχέγγυα θα διεξαχθεί αυτή η διαπραγμάτευση από την οποία εξαρτάται το μέλλον της χώρας; Πώς αυτή η κυβέρνηση θα ετοιμάσει το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και εξόδου από την κρίση; Τι μας εγγυάται ότι δεν θα επαναληφθεί η παλινδρόμηση του χαμένου εξαμήνου; Κατά ποια λογική η αντιπολίτευση θα ψηφίσει αβλεπί ο,τι φέρει ο κ. Τσίπρας και είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να το ψηφίσει το 1/3 των βουλευτών του; Η αντιπολίτευση θα σηκώνει το βάρος των δύσκολων μέτρων, ενώ ο κ. Τσίπρας θα οργανώνει το συνέδριο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στο ΣΥΡΙΖΑ με το βλέμμα του στις επόμενες εκλογές, υπό συνθήκες επικοινωνιακής υφαρπαγής;
Πρέπει συνεπώς τώρα, πριν ολοκληρωθεί με λάθη ή προσκρούσει σε νέα αδιέξοδα η διαπραγμάτευση για το τρίτο μνημόνιο και βεβαίως πριν κληθεί η Βουλή να ψηφίσει ξανά κρίσιμο νομοσχέδιο, να απαιτηθούν οι ελάχιστες αναγκαίες θεσμικές εγγυήσεις :
- εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης
- εκλογικό σύστημα χωρίς μπόνους 50 εδρών ώστε να ενθαρρύνονται οι ευρύτερες δυνατές συνεργασίες
- αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας της Βουλής με αρμόζοντα Πρόεδρο, όπως ζητά πλέον και η κοινωνία των πολιτών
- σεβασμός της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, των ανεξάρτητων αρχών, της πολιτικής ουδετερότητας της δημόσιας διοίκησης.
Αυτό είναι το μεγάλο και επείγον θέμα πίσω από το επεισόδιο Βαρουφάκης.
Γιανη ΞΕΒΡΆΚΩΣΕ ΤΟΥΣ........
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα Σαββαΐδου: Ο λύκος που φυλάει τους λύκους.....
Mετά τους Αδωνιστές και τους (Γκ)λέτσους ... πολιτικά νούμερα και η Σαββαίδου ήθελε να συλλάβει τον Βαρουφάκη και διέταξε ΕΔΕ ...Δείτε, ποια είναι ...από που μας την επέβαλαν και ποιες επιδεξιότητες έχει. Και τρώγε Μ@λάκα Ελληνα το παραμύθι του Χάκερ Βαρουφάκη ...που ήθελε να βάλει στο χέρι σου το ΑΦΜ σου από την προστάτιδα Γερμανία ...να πας πάει στην δραχμή !
Η Γενική Γραμματέας Εσόδων, δηλαδή ο υπ. αριθμ. 1 αρμόδιος στη χώρα για την είσπραξη φόρων, ήταν ανώτατο στέλεχος στην PwC στα 4 χρόνια που αυτή έστηνε σχήματα φοροαποφυγής για τις μεγαλύτερες ελληνικές πολυεθνικές. Για τη θέση της Γ.Γ. την πρότεινε ο υπουργός Οικονομικών, ο πρώην εργοδότης του οποίου επίσης εμπλέκεται στα LuxLeaks. Και αυτό δεν είναι παρά η άκρη του μίτου της διαπλοκής μεταξύ PwC και δημοσίου....
Του Νικόλα Λεοντόπουλου
Σε έναν κόσμο λογικής, οι αποκαλύψεις του ICIJ σχετικά με τα LuxLeaks, και η συμμετοχή σε αυτά ελληνικών εταιρειών, θα οδηγούσε τις ελληνικές αρχές σε επείγουσα δράση εναντίον του «κυκλώματος»: εναντίον των εμπλεκόμενων εταιρειών αλλά και εναντίον της PwC, της εταιρείας δηλαδή που έστησε όλο αυτό το σύστημα.
Σε αυτόν τον κόσμο, ο Γενικός Γραμματέας Εσόδων, ο άνθρωπος που νυχθημερόν ασχολείται με τη συλλογή εσόδων, θα ήταν τώρα (ή πιο σωστά από καιρό) επί ποδός πολέμου κατά της PwC.
Ας μεταβούμε λοιπόν νοερά στο αρχηγείο αυτού του πολέμου. Εκεί, στην οδό Καραγεώργη Σερβίας 8, συναντούμε την Κατερίνα Σαββαΐδου, ετών 41. Ανέλαβε το πόστο του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων τον Ιούνιο του 2014.
Η κ. Σαββαΐδου μονομιάς έκανε σαφές πως προτεραιότητά της είναι η πάταξη της φοροαποφυγής: «Να μην επιτρέψεις στον άλλον να φθάσει στο σημείο να φοροδιαφύγει. Αυτό το επιτυγχάνεις μόνο εφόσον κλείσεις όλα τα “παράθυρα” της φοροαποφυγής», επεσήμανε σε στενούς της συνεργάτες, σύμφωνα με Το Βήμα. Πρόκειται για δήλωση με υψηλή αίσθηση της ειρωνίας καθώς προερχόταν από μια ειδικό της... φοροαποφυγής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιανη ΞΕΒΡΆΚΩΣΕ ΤΟΥΣ......
Μέχρι τον Ιούνιο του 2014, η κ. Σαββαΐδου ήταν ανώτατο στέλεχος στην PriceWaterhouseCooopers (PwC), μία από τις λεγόμενες Big Four, τις μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες του κόσμου. Στην υπόθεση των LuxLeaks, η PwC είναι η πραγματική πρωταγωνίστρια: Η εταιρεία που έστησε για περισσότερες από 340 πολυθενικές ένα σοφιστικέ μηχανισμό φοροαποφυγής σε συνεργασία με τις αρχές του Λουξεμβούργου. Ανάμεσα τους και 9 εταιρείες που σχετίζονται με την Ελλάδα...
Είναι δυνατόν ο Tax Senior Manager της PwC
να μη γνώριζε τι έκανε η PwC;
Όχι μόνον η προϋπηρεσία της κ. Σαββαΐδου στην PwC δεν αποτελεί μυστικό αλλά το ΥπΟικ στηνανακοίνωση επιλογής της είχε φροντίσει να τονίσει πως η νέα Γ.Γ. ήταν «Senior Manager στην εταιρία “PwC-Ελλάς”, επικεφαλής μιας ομάδας περίπου 100 δικηγόρων και φοροτεχνικών συμβούλων». Ήταν «επίσης, Knowledge Manager όλης της εταιρείας, που στελεχώνεται από περίπου 900 υπαλλήλους».
Σύμφωνα με το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, η κ. Σαββαΐδου, ως Tax Senior Manager της PwC είναι (ακόμα;) μέλος της Επιτροπής Φορολογίας του επιμελητηρίου, μιας επιτροπής της οποίας η αποστολή ρητώς «δεν παραβλέπει τις ευκαιρίες για σύννομη φορολογική ελάφρυνση». Τον ίδιο ακριβώς όρο («tax saving») χρησιμοποιεί το ICIJ στη σύνοψη των ευρημάτων του (key findings) για να περιγράψει τo σκοπό των συμφωνιών στο Λουξεμβούργο.
(Δύο μέρες πριν τη δημοσιοποίηση των LuxLeaks, οργανώθηκε το 6ο Tax Forum στη Θεσσαλονίκη με σπόνσορες ανάμεσα σε άλλους την PwC. Κεντρικοί ομιλητές ήταν δύο: η Κατερίνα Σαββαίδου, πρώην PwC / πλέον Γ.Γ. Εσόδων. Και ο Γιώργος Μαυραγάνης, πρώην KPMG / πλέον υφυπουργός Οικονομικών.)
Και όμως, παρόλο που η κ. Σαββαΐδου ήταν Tax Senior Manager στην PwC, η ελληνική κυβέρνηση την είχε διορίσει ήδη από τον Ιούλιο του 2013 (βλ. ΦΕΚ παραπλεύρως) σε επιτροπή του Υπουργείου Οικονομκών ενώ (όπως θα δούμε παρακάτω) ταυτόχρονα με τη θέση της στην PwC έκανε δηλώσεις σε διεθνή μέσα ως «σύμβουλος της κυβέρνησης».
Από το προσωπικό της LinkedIn προκύπτει ότι έμεινε στην PwC απότον Ιανουάριο του 2010 ως τον Ιούνιο του 2014, περίοδος που εν μέρει συμπίπτει με την περίοδο των LuxLeaks. Για παράδειγμα, δύο από τα tax rulings που επιτρέπουν, κατά το ICIJ, σε ελληνικές εταιρείες να κάνουν φοροαποφυγή στο Λουξεμβούργο (ένα ruling για το EFG Group του Ομίλου Λάτση, και ένα για τη Wind Hellas) έχουν ημερομηνία Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2010 αντίστοιχα, αφού δηλαδή η κ. Σαββαΐδου έχει αναλάβει ως senior manager στην PwC.
Σε κάθε όμως περίπτωση, η κ. Σαββαΐδου ήταν ενεργός μάνατζερ στην PwC όταν όλα αυτά τα σχήματα φοροαποφυγής ήταν σε ισχύ: δηλαδή από το 2010 ως το 2014.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιανη ΞΕΒΡΆΚΩΣΕ ΤΟΥΣ......
Και το ΦΕΚ στο οποίο αναφερθήκαμε πιο πάνω, με το οποίο διορίστηκε το 2013 στην επιτροπή του ΥπΟικ (ενώ συνέχισε να εργάζεται στην PwC) ανέφερε ρητά πως "ε) Κατά την έναρξη κάθε συνεδρίασης κάθε µέλος του Γνωµοδοτικού Συµβουλίουοφείλει να δηλώνει ενδεχόµενη σύγκρουση συµφερόντων."
Το ερώτημα που τίθεται είναι φυσικά το ακόλουθο: Είναι δυνατόν ένας «tax senior manager», ένας «knowledge manager», επικεφαλής του νομικού – φοροτεχνικού τμήματος της εταιρείας, να μην έχει γνώση του συστήματος φοροαποαφυγής που η εταιρεία του κατ’εξακολούθηση έστηνε για λογαριασμό σειράς επιχειρήσεων;
Θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς ότι αυτές οι εννιά επιχειρήσεις έχουν την έδρα τους στο Λουξεμβούργο, συνεπώς τα σχήματα φοροαποφυγής θα τα αναλάμβανε η PwC Λουξεμβούργου. Αυτό όμως δύσκολα θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη γνώση και τη συμμετοχή της ελληνικής PwC αφού στη μεγάλη τους πλειοψηφία τα tax rulings αφορούν τις προσπάθειες των εταιρειών να μην πληρώσουν φόρους στη χώρα μας για λεφτά που έβγαλαν στην Ελλάδα. Επιπροσθέτως, πολλές από τις φορολογικές συμφωνίες αφορούν επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα. Πώς είναι δυνατόν η ελληνική PwC να μη γνώριζε;
Coca-Cola & EFG: Δύο κραυγαλέες περιπτώσεις
ασυμβίβαστου για την PwC
Το έργο των accounting firms μπορεί σε γενικές γραμμές να διαιρεθεί σε δύο δραστηριότητες, αντιφατικές η μία προς την άλλη: αφενός να ελέγχουν τα βιβλία των πελατών τους (ως ελεγκτικές εταιρείες). Από την άλλη, όπως και οι ίδιες παραδέχονται, να βοηθούν τους πελάτες τους να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Το αν αυτό εκτός από ανήθικο είναι και παράνομο είναι άλλη ιστορία. Οι ίδιες οι ελεγκτικές εταιρείες επιχειρηματολογούν ότι είναι νόμιμο, και όμως, σύμφωνα όμως με στατιστικές (πηγή: συνεδριάσεις Επιτροπής Δημόσιων Λογαριασμών, Βουλή των Κοινοτήτων, pdf), οι φορολογικές λύσεις που προσφέρουν, οσάκις προσβληθούν σε δικαστήριο, κρίνονται παράνομες σε ποσοστό από 50% ως 75%! Aν διαβάζετε αυτή τη γραμμή κάποιος έχει αντιγράψει το κείμενο χωρίς την άδειά μας
Ο στοιχειώδης κανόνας αποφυγής σύγκρουσης συμφερόντων είναι η εταιρεία λογιστών να μην μπλέκει την ελεγκτική δουλειά με την παροχή συμβουλών φοροαποφυγής. Μπορεί δηλαδή να κάνει το ένα (έλεγχο βιβλίων) ή το άλλο (παροχή συμβουλών) με έναν πελάτη αλλά όχι και τα δύο μαζί.
Μια απλή διασταύρωση όμως των εταιρειών που έλεγχε η PwC και των tax rulings του Λουξεμβούργου δείχνει ότι τελικά έκανε και τα δύο μαζί.
Έτσι η PwC για τις χρονιές 2009 και 2010, σύμφωνα με τα LuxLeaks, πετυχαίνει tax rulings στο Λουξεμβούργο για λογαριασμό του EFG Group (Όμιλος Λάτση) και της Coca-Cola SBC (Όμιλος Δαυίδ-Λεβέντη).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιανη ΞΕΒΡΆΚΩΣΕ ΤΟΥΣ....
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με τις Εκθέσεις Διαφάνειας για τις χρονιές 2009 και 2010, η PwC «ορίσθηκε ως νόμιμος ελεγκτής για τη διενέργεια υποχρεωτικών ελέγχων των ετησίων οικονομικών καταστάσεων» τόσο για την Coca-Cola SBC όσο και για την Eurobank, τη θυγατρική (εκείνη την εποχή) του EFG Group. ..
Για πολλά χρόνια, οι Big Four αντιστέκονταν στην ποινικοποίηση της σύγκρουσης συμφερόντων. Τελικά το σκάνδαλο της Enron οδήγησε το 2002 στο διάσημο νόμοSarbanes–Oxley Act (ή SOX από τα αρχικά των δύο αμερικανών πολιτικών που τον νομοθέτησαν, του Ελληνοαμερικανού γερουσιαστή Paul Sarbanes και του βουλευτή Michael G. Oxley) με τον οποίο οριοθετήθηκαν οι περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων στις ΗΠΑ. Αλλά όχι στην Ευρώπη όπου μόνο μετά το 2011 πάρθηκαν ανάλογες πρωτοβουλίες από την Κομισιόν και τον Επίτροπο Μισέλ Μπαρνιέ. Τοτελικό πλαίσιο θέτει για πρώτη φορά κανόνες μετά όμως από σημαντικές υποχωρήσεις σχετικά με το αρχικό σχέδιο Μπαρνιέ...
Πρόσβαση στα πιο μύχια μυστικά
Η τοποθέτηση της κ. Σαββαΐδου προκαλεί τέλος ένα δύσκολο ερώτημα - δύσκολο όχι μόνο να απαντηθεί αλλά ακόμα και να διατυπωθεί: Από την πιο σημαντική θέση διοίκησης του ελληνικού φοροεισπρακτικού μηχανισμού έχει πρόσβαση στα πιο μύχια κρατικά μυστικά. Πόσο συμβατή είναι αυτή η επιλογή με ένα πρόσωπο που μέχρι πρότινος εργαζόταν ως μάνατζερ για μια εταιρεία με ευθέως ανταγωνιστικά προς το ελληνικό δημόσιο συμφέροντα;..
Αντί για τέτοιου είδους ερωτήσεις, τα ελληνικά ΜΜΕ παρείχαν κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με την κ. Σαββαΐδου από ανώνυμες πηγές εντός του ΥπΟικ, όπως η ακόλουθη: «Τις περισσότερες φορές δεν έφευγε ούτε για φαγητό το μεσημέρι, αλλάέτρωγε την σαλάτα της με βιολογικά προϊόντα, που είναι αδυναμία της στο γραφείο, προσέχοντας πάντα να μην λερώσει τα απλωμένα χαρτιά».
Και όμως ένα απλό γκουγκλάρισμα για το ποιόν της PwC θα αρκούσε. Ας σταθούμε σε ένα μόνο περιστατικό. Βουλευτές του βρετανικού κοινοβουλίου ανακάλυψαν το 2013 πως η εταιρεία είχε στήσει ένα υπερεθνικό σύστημα με επτά (7) επίπεδα ώστε το πιο ακριβό συγκρότημα γραφείων στο Λονδίνο, αξίας 600 εκατ. λιρών (κοντά στο 1 δισ. ευρώ), να μην πληρώνει φόρους από ενοίκια.
Γιανη ΞΕΒΡΆΚΩΣΕ ΤΟΥΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ροή του χρήματος περνούσε από τους συνήθεις κόμβους, δηλαδή χώρες με ντοκτορά στη φορολογική διαφθορά. Όχι, κακώς πήγε το μυαλό σας στα PIGS, Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία. Εδώ μιλάμε για επιστημονική διαφθορά και όχι για τις αποδείξεις που δεν κόβει ο υδραυλικός ή ο ιδιοκτήτης ταβέρνας. Οι κόμβοι που η PwC χρησιμοποίησε στην προσπάθειά της να κρύψει το χρήμα δεν ήταν στη Μύκονο, τη Νάπολη ή τη Βαρκελώνη αλλά στο Λουξεμβούργο, το Ντελαγουέρ (δηλαδή ΗΠΑ), το Τζέρσεϊ (δηλ. Βρετανία)...
Δύο υπουργοί και ένας τροϊκανός:
Το φαν κλαμπ της Γενικής Γραμματέως
Τέτοιες υποθέσεις, για το τι πραγματικά κάνει η PwC και γενικότερα οι Big Four, υπάρχουν αμέτρητες. Δεν χρειαζόταν δηλαδή να περιμένει κανείς τα LuxLeaks. Και όμως, όταν ανακοινώθηκε η επιλογή της κ. Σαββαΐδου, αντί ενστάσεων, ακούστηκαν εγκώμια, εντός και εκτός Ελλάδας.
Τρεις ανώτατοι αξιωματούχοι ερίζουν για την πρόσληψη της. Όλοι τους, αν πιστέψουμε τα δημοσιεύματα εφημερίδων ήταν ενθουσιώδεις υποστηρικτές της:
Πρώτα απ'όλα αποτελούσε πρόταση του υπουργού Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν του υπουργείου.
Επιπροσθέτως, στο Βήμα διαβάζουμε πως «κομβικό ρόλο στην επιλογή έπαιξε ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης», ο οποίος «είχε θητεύσει με επιτυχία στην KPMG», δηλαδή μία από τις υπόλοιπες Big Four. Με άλλα λόγια, στην Ελλάδα η μάχη κατά της φοροδιαφυγής είναι στα χέρια δύο πρώην στελεχών των εταιρειών με ειδικότητα τη... φοροαποφυγή.
Τέλος, η κ. Σαββαΐδου δεν θα 'χε πάρει την θέση, αν δεν την είχε εγκρίνει ο Γενικός Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών της... Γαλλίας, ο κ. Λε Πετίτ, ο οποίος σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα, συμμετείχε στην 5μελή επιτροπή επιλογής και «πέρασε από κόσκινο» τους υποψηφίους. (Ωραία εθνική κυριαρχία όπου τον Έλληνα γενικό γραμματέα Εσόδων εγκρίνει ένας... Γάλλος).
Το Bloomberg ψάχνει τη φοροδιαφυγή στα υπόγεια των μπαρ
Ήταν άνοιξη προς καλοκαίρι του 2014, η εποχή του success story, στο οποίο ατυχώς δεν προσέτρεξαν μόνον τα εγχώρια πρόθυμα ΜΜΕ αλλά και μερικά από τα εγκυρότερα μέσα διεθνώς. Το ελληνικό success story, η ανάκαμψη (rebound), η αναγέννηση (revival), σαν κάθε καλό δράμα με χάπι έντ, χρειαζόταν χαρακτήρες, ήρωες. Και τους βρήκε....
Κατά το πρακτορείο Bloomberg το νέο (θετικό) πρόσωπο της Ελλάδας είναι δύο γυναίκες, η Αικατερίνη Σαββαΐδου, νέα γενική γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, και η Αναστασία Σακελλαρίου, πρόεδρος του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Μέσα στο καλοκαίρι το αμερικάνικο μέσο δημοσίευσε δύο προφίλ για τις δύο Ελληνίδες. (Και αν στην περίπτωση Σαββαΐδου, το πρακτορείο πέρασε στο ντούκου τη θητεία της στην PwC, στην περίπτωση της Σακελλαρίου θεώρησε τριτεύουσας σημασίας ότι η πρόεδρος του ΤΧΣ διώκεται για κακούργημα που σχετίζεται με την άσκηση των καθηκόντων της κατά την προηγούμενη θητεία της σε τράπεζα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιανη ΞΕΒΡΆΚΩΣΕ ΤΟΥΣ...
ο Bloomberg στο προφίλ της Σαββαΐδου αναφέρεται στην ιδιότητα της νέας Γ.Γ. Εσόδων ως πρώην μάνατζερ στην PwC αλλά δεν βρίσκει τίποτα το αμφιλεγόμενο σε αυτό. Δύο μήνες πριν, τον Απρίλιο του 2014 (πριν πάρει τη νέα της θέση), το Bloomberg είχε ξανά κομμάτι με αναφορά στη Σαββαΐδου. Το ρεπορτάζ είχε τίτλο (σε ελεύθερη μετάφραση) «Οι διώκτες της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα στρέφουν την προσοχή τους στα υπόγεια των νυχτερινών κλαμπ» και εστίαζε στο «κορυφαίο» ζήτημα: αν οι μπάρμαν στα ποτάδικα της νύχτας κόβουν απόδειξη στους πελάτες τους και στη μάχη του ΥπΟικ να τους πιάσει στα πράσα.
Παρότι η Σαββαΐδου ήταν ακόμα ενεργός senior manager στην PwC, στο ρεπορτάζ έκανε δηλώσεις με το το καπέλο του «κυβερνητικού συμβούλου». (Δείτε παραπάνω, το ΦΕΚ του διορισμού της).
Οι ίδιοι δηλαδή παράγοντες (διεθνή ΜΜΕ και εκπρόσωποι των δανειστών) που επί χρόνια πυροβολούσαν τους Έλληνες για το ότι δεν πληρώνουν φόρους, τώρα έδωσαν το χρίσμα τους σε ένα ανώτατο στέλεχος πολυεθνικής που τα πηγαίνει περίφημα σε αυτό ακριβώς το σπορ....
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΉΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΣΚΊΣΕΙΣ......ΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΝΏΣΗ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΆ ΝΑ ΠΆΝΕ ΌΛΟΙ ΜΈΣΑ Η ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΆΡΟΥΝ ΜΕ ΤΗΣ ΠΕΤΡΕΣ.... ΞΈΡΟΜΕ ΝΑ ΠΕΤΆΜΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΠΑΝΔΡΩΜΈΝΑ ΑΕΡΟΣΚΆΦΗ ....