Σε κατάσταση σοκ ο Στ. Παπαθεμελής: Αφήστε με στον πόνο μου, έχασα τη Λένα μου...

Τα μάτια του επιφανούς πολιτικού άντρα είναι χαμένα και παγιδευμένα σε εικόνες και καρέ που περνούν από μπροστά του με κινηματογραφική τα...

Τα μάτια του επιφανούς πολιτικού άντρα είναι χαμένα και παγιδευμένα σε εικόνες και καρέ που περνούν από μπροστά του με κινηματογραφική ταχύτητα και του θυμίζουν τις όμορφες, έντονες, μοναδικές στιγμές που έζησε με την αγαπημένη του κόρη, τη Λένα, που έφυγε με τραγικό τρόπο από τη ζωή χθες όταν γλίστρησε από το μπαλκόνι και ενώ προσπαθούσε να φτιάξει το κοντάρι της σημαίας.
«Έχασα το παιδί μου», λέει ο Θεσσαλονικιός πολιτικός, που δεν μπορεί να πιστέψει τι συνέβη.
Ο Στέλιος Παπαθεμελής ένας άνθρωπος ιδιαίτερα χαμηλών τόνων, πολιτικός αγωνιστής και ιδιαίτερα αυστηρός και πειθαρχημένος άνθρωπος που παρά το προχωρημένο της ηλικίας του συνέχιζε και αγωνιζόταν με πολιτικές παρεμβάσεις ακόμη και μετά τη χρυσή πολιτική εποχή που εκείνος βίωσε ως ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς και υπουργούς του Ανδρέα Παπανδρέου με τον οποίο διατηρούσε και άριστες σχέσεις.

Η πολιτική σε κάθε περίπτωση του στέρησε τη δυνατότητα να είναι πολύ κοντά στις δυο κόρες του την Αγγελική και τη Λένα στις οποίες όμως φρόντισε να δείξει δρόμους ουσιαστικούς που τις βοήθησαν να βρουν τον εαυτό τους και να αξιοποιήσουν τις καλλιτεχνικές τους φύσεις.

Η Αγγελική έγινε ηθοποιός και η Λένα ήταν εκείνη η οποία αποφάσισε τελικά να μην αποχωριστεί τη Θεσσαλονίκη και να μείνει πιστή στη πόλη και να παλέψει για την πραγματοποίηση των ονείρων και των στόχων της εκεί. Στο πολιτικό γραφείο του Στέλιου Παπαθεμελή η Λένα ήταν πάντα παρούσα από πολύ νεαρή ηλικία, συμμετείχε ουσιαστικά και στήριζε τις πολιτικές δράσεις του πατέρα της αν και πολλές ήταν οι φορές που οι δυο τους μάλωναν διότι η Λένα του έλεγε ότι έπρεπε να σταματήσει να ασχολείται με την πολιτική και να ξεκουραστεί λίγο απολαμβάνοντας τη ζωή του σε πιο ήσυχους ρυθμούς.

Η ίδια μπορεί να μην κινήθηκε ποτέ στη λογική των πολιτικών μονοπατιών καθώς δεν έτρεφε φιλοδοξίες να συνεχίσει την πορεία του πατέρα της αλλά πήρε όπως έλεγε συχνά πολλά πράγματα από τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς του και τα έκανε ουσία και πράξη.

Βοηθούσε άστεγους, παιδιά τα οποία είχαν οικονομική ανάγκη αλλά και οικογένειες με πολλά προβλήματα, ήσυχα και αθόρυβα έτρεχε συνεχώς και αρκετές ήταν οι φορές που διέθετε μεγάλα ποσά για να στηρίξει συνανθρώπους της που ένιωθε ότι είχαν να αντιμετωπίσουν προβλήματα. Βοηθούσε επίσης κοινωνικά σωματεία αλλά είχε και μία ευαισθησία με τα αδέσποτα ζώα ξοδεύοντας μάλιστα πολλά χρήματα για να τα ταΐσει και να τα περιθάλψει. Καλλιτεχνική φύση, με ιδιαίτερες ευαισθησίες από παιδί και με μία και μόνο φιλοδοξία: Να γίνει μεγάλη χορεύτρια.

Από πολύ νεαρή ηλικία άλλωστε είχε μυηθεί σε καλλιτεχνικά μονοπάτια, με εικόνες και συμμετοχές σε εκδηλώσεις στο σχολείο και όχι μόνο και κατευθύνσεις από τον πατέρα της που σε κάθε περίπτωση ήταν και μέντοράς της σε επίπεδο επιλογών.

Άλλωστε όταν του είχε πει ότι την ενδιαφέρει περισσότερο η Τέχνη εκείνος της είχε πει ότι θα ήταν στο πλευρό της και θα τη στήριζε. Ίνδαλμά της η γυναίκα σύμβολο η Μελίνα την οποία άλλωστε είχε γνωρίσει καθώς ο πατέρας της ήταν προσωπικός της φίλος. Άνθρωπος που την επηρέασε σε πολλά επίπεδα και κυρίως στο να αγαπήσει την Τέχνη. Μεγάλη της λατρεία η όπερα και η Μαρία Κάλλας. Η υψίφωνος και η ζωή της Κάλλας πάντα γοήτευαν τη Λένα και για το λόγο αυτό στο πολιτικό γραφείο του πατέρα της στο οποίο ήταν ούτως ή άλλως σε καθημερινή βάση είχε φροντίσει να βρει μία γωνιά και να τη διαμορφώσει ως η γωνιά της Μαρίας Κάλλας. Το γενικότερο ντεκόρ του πολιτικού γραφείου είχε την υπογραφή της και απέπνεε ένα αέρα Τέχνης με μυρουδιές έντονες μουσικών ηχοχρωμάτων που χάριζαν στο γραφείο μία αίγλη και σε κάθε περίπτωση μία μοναδικότητα και γοητεία.

Με την αδελφή της είχαν πολλά κοινά στοιχεία και αγαπιόταν παρά το γεγονός ότι τους χώριζε απόσταση η μια στην Αθήνα και η άλλη στη Θεσσαλονίκη μιλούσαν σχεδόν καθημερινά. Τώρα η Αγγελική θα πρέπει να την αποχαιρετήσει και να τη συνοδέψει στον τελευταίο τόπο κατοικίας της. Τραγική φιγούρα ο Στέλιος Παπαθεμελής ο οποίος και λόγω προχωρημένης ηλικίας δεν μπόρεσε να αντέξει το χτύπημα αυτό. Κατέρρευσε χθες και σήμερα για εκείνον είναι μία δύσκολη μέρα. Θα προσπαθήσει να το δεχτεί, θα προσπαθήσει να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα ακούσει ξανά τις φωνές της κόρης του, δε θα ανταλλάξουν απόψεις σε τόνους υψηλούς, δε θα την ακούσει να του κάνει κριτική έντονη, δε θα του χαμογελάσει ξανά. Για τη Λένα χθες έκλεισε το βιβλίο ζωής με έναν τραγικό τρόπο όταν βρέθηκε στο κενό από τον 7ο όροφο του κτηρίου που έπεσε στο κέντρο της πόλης.

Όπως είπε χθες  ο γνωστός πολιτικός, η κόρη του γλίστρησε από το μπαλκόνι την ώρα που πήγε να φτιάξει το κοντάρι της σημαίας που υπήρχε εκεί. H Μαρία Ιωαννίδου, συνεργάτης του Στέλιου Παπαθεμελή, μιλά για την καλοσύνη της κοπέλας, που βοηθούσε πάντα, όποιον είχε ανάγκη, είτε ήταν ένα μικρό ζωάκι είτε ένας συμπολίτης μας που βρισκόταν σε δύσκολη θέση. Ήταν ένας άγγελος, λέει χαρακτηριστικά για το κορίτσι που έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή. Η κοινωνία της Θεσσαλονίκης είναι σοκαρισμένη από το τραγικό της τέλος.