Ομάρ Σαρίφ: Η 7η τέχνη, ο εκρηκτικός θυμός και ο τζόγος

O Αιγύπτιος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ, που απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών στο Κάιρο, έγινε διάσημος χάρη στον Ντέιβιντ Λιν, ο οποίος τον ανέδε...

O Αιγύπτιος ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ, που απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών στο Κάιρο, έγινε διάσημος χάρη στον Ντέιβιντ Λιν, ο οποίος τον ανέδειξε στην ταινία «Λώρενς της Αραβίας» και του εμπιστεύτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Δόκτωρ Ζιβάγκο», με την οποία καθιερώθηκε ως διεθνής αστέρας της μεγάλης οθόνης τη δεκαετία του 1960.

Ο Μισέλ Σαλχούμπ, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε την 10η Απριλίου 1932 στην Αλεξάνδρεια (βόρεια), γόνος μιας ελληνοκαθολικής οικογένειας μελχιτών, εμπόρων πολυτελούς ξυλείας από τη Συρία και το Λίβανο.

Αφού φοίτησε στο Victoria College της Αλεξάνδρειας όπου ανακάλυψε το θέατρο, σπούδασε μαθηματικά και φυσική στο πανεπιστήμιο του Καΐρου και εργάστηκε για πέντε χρόνια μαζί με τον πατέρα του.

Ο νεαρός άνδρας επηρεάστηκε από τον Γιουσέφ Σαχίν με τον οποίο το 1954 συνεργάστηκε στην ταινία «Ο φλογερός ήλιος» (ή «Μάχη στην Κοιλάδα») στο πλευρό της Αιγύπτιας ηθοποιού Φάτεν Χαμάμα. Ο Σαρίφ και η Χαμάμα παντρεύτηκαν έναν χρόνο μετά, αφού ο Σαρίφ ασπάστηκε το Ισλάμ, κι απέκτησαν έναν γιο, τον Τάρεκ.

Με συμπρωταγωνίστρια τη σύζυγό του, ο Ομάρ Σαρίφ ανέλαβε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο σε δυτική ταινία στην «Πυργοδέσποινα του Λιβάνου» του Ρισάρ Ποτιέ το 1956. Αργότερα πήρε διαζύγιο.

Παγιώθηκε στην συνείδηση των κινηματογραφόφιλων ως αστέρας πρώτου μεγέθους με το ρόλο του στην ταινία «Λώρενς της Αραβίας» (1962) για την οποία τιμήθηκε με τη Χρυσή Σφαίρα του δεύτερου ανδρικού ρόλου. Εκείνη την περίοδο ο ηθοποιός εγκαθίσταται στις ΗΠΑ.

Το 1965 ο Ομάρ Σαρίφ συνεργάζεται με τον Ντέιβιντ Λην στο Δόκτωρ Ζιβάγκο, ενώ για την ερμηνεία του κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για τον πρώτο ανδρικό ρόλο.

Ο Αιγύπτιος αστέρας της μεγάλης οθόνης θα ενσαρκώσει τον Τζένγκις Χαν αλλά και τον Τσε Γκεβάρα αλλά και θα πρωταγωνιστήσει σε ταινίες διαφορετικού στυλ όπως το Μάγιερλινγκ (1968) του Τέρενς Γιανγκ, το «Αστείο Κορίτσι» του Ουίλιαμ Ουάιλερ με την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ (1968) και τους «Δαιμονισμένους» του Αντρέι Βάιντα (1988).

Το 2003 τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας για τη συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο, το 2004 έλαβε το Σεζάρ του καλύτερου ηθοποιού για την ταινία «Ο κύριος Ιμπραήμ και τα άνθη του Κορανιού» του Φρανσουά Ντιπερόν.

Ο οξύθυμος χαρακτήρας του στάθηκε η αιτία να οδηγηθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης. Για παράδειγμα το 2003 όταν χτύπησε έναν αστυνομικό σε ένα καζίνο στο Ενγκέν Λε Μπαν (περιοχή Παρισιού) και το 2007 διότι επιτέθηκε στο Λος Άντζελες σε έναν παρκαδόρο που δε δεχόταν το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ που του έδωσε και ζήτησε να πληρωθεί σε δολάρια.

Δεινός παίχτης του μπριτζ, ιδιοκτήτης ενός στάβλου με πολλά άλογα αγώνων, λάτρης των καζίνο, λέγεται ότι το 2006 σταμάτησε να παίζει «προκειμένου να μην είναι πλέον σκλάβος ενός πάθους» εκτός εκείνου του κινηματογράφου.

Πολύγλωσσος, ο Ομάρ Σαρίφ έζησε κυρίως στη Γαλλία, τις ΗΠΑ και την Ιταλία. Στη δύση της ζωής τους, έχοντας προσβληθεί από τη νόσο Αλτσχάιμερ, επέστρεψε στην οικογένειά του στο Κάιρο.

Αυτή η νόσος τον είχε αναγκάσει να εγκαταλείψει τα κινηματογραφικά πλατό το 2012, έπειτα από μία τελευταία εμφάνιση στο Rock the Casbah της Λάιλα Μαρακί, με την οποία έκλεισε μια πλούσια καριέρα με περισσότερες από 70 ταινίες.

Τον Ιανουάριο του 2011 ο ηθοποιός είχε ζητήσει την απόσυρση του προέδρου Μουμπάρακ.

Η κηδεία του Ομάρ Σαρίφ ενδέχεται να τελεστεί την Κυριακή σύμφωνα με τον στενό του φίλο και πρώην υπουργό Αρχαιοτήτων και Αιγυπτιολογίας Ζαχί Χαουάς.

Πηγή: ΑΠΕ