Κριτική στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ ασκεί ο Μίκης Θεοδωράκης με κείμενο που ανάρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα. Ο κ. Θεοδωράκης κά...
Ο κ. Θεοδωράκης κάνει μια εκτενή αναφορά στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη και στις συγκρούσεις στην Ουκρανία, στο ρόλο του ΝΑΤΟ και της Δύσης σε σχέση με τη Ρωσία και με αναφορές στο Κίσινγκερ για να φτάσει στους δανειστές της χώρας μας και την αποικιακή» πολιτική και συμπεριφορά που έχουν έναντι της Ελλάδας και την οδηγούν σε οικονομική ασφυξία».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ αγνόησε αυτές τις αλήθειες» αναφέρει και υπενθυμίζει ότι κάποτε είχε χαρακτηρίσει «“τυχοδιωκτική” την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας από ένα κόμμα της Αριστεράς, χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλιστεί η υποστήριξη δυνάμεων και μέσων που να μας προφυλάξουν από τη βέβαιη σαρωτική επίθεση των δυνάμεων εκείνων, που δεν διστάζουν να εξοντώνουν ολόκληρους Λαούς».
«Το Σύστημα είναι τόσο δυνατό, που μπορεί να σε μεταβάλει σε όργανο των δικών του επιδιώξεων» συνεχίζει ο κ. Θεοδωράκης και τονίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε σε τμήμα της αμαρτωλής Βουλής. Ο κ. Θεοδωράκης υπογραμμίζει την ανάγκη να δημιουργηθούν στενές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα και διερωτάται εάν «ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει ότι με την καλλιέργεια προσωπικών σχέσεων θα τους κάνει (δανειστές) να παραιτηθούν από το δικαίωμα να επιβάλλουν στον Λαό μας τους όρους που θέλουν; Δικαίωμα που οι ίδιοι εμείς (δηλαδή οι πολιτικοί μας) τους έχουμε προσφέρει και που ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα το καταργήσει με τον πρώτο Νόμο που θα φέρει στη Βουλή».
Ολόκληρο το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη έχει ως εξής:
Ποια είναι η αληθινή πραγματικότητα
12.06.2015
Αν και μου είναι πολύ δύσκολο, αναγκάζομαι να παρέμβω, γιατί διαπιστώνω ότι δεν ακούστηκε από καμιά πλευρά κάτι πολύ σοβαρό (σε σχέση με την απόρριψη της πρότασης Τσίπρα και της ανταπάντησης των Ευρωπαίων με ένα κείμενο με νέα μέτρα, προσβλητικό και γι’ αυτό απαράδεκτο): Εννοώ το ιδεολογικό στοιχείο που κατά τη γνώμη μου είναι κυρίαρχο στη στάση των Ευρωπαίων απέναντι στη σημερινή Κυβέρνηση, που διαλαλεί με υπερηφάνεια ότι είναι Αριστερή.
Κι αυτό γιατί σήμερα ζούμε μια νέα περίοδο αντικομμουνιστικής υστερίας με επί κεφαλής το ΝΑΤΟ και τα σχέδιά του για την μεταβολή της Ουκρανίας σε μια βάση στρατηγικής σημασίας με σκοπό να την χρησιμοποιήσει σαν εφαλτήριο σε μια προσεχή επίθεση κατά της Ρωσίας του Πούτιν, δηλαδή του υπ’ αριθμόν ένα εχθρού της. Θα μου πείτε ίσως, «τι σχέση έχει η σημερινή Ρωσία με τον κομμουνισμό». Η απάντηση είναι, ότι ανεξάρτητα από το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα της σημερινής Ρωσίας, οι Δυτικές δυνάμεις φοβούνται ότι στο βάθος ο ρωσικός λαός κρύβει μέσα του τα κυρίαρχα στοιχεία της κομμουνιστικής εποχής. Κι ανάμεσα σ’ αυτά, τον φόβο για τον επιθετικό αμερικανικό ιμπεριαλισμό, που τον υποχρεώνει να δαπανά ένα μεγάλο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού για την άμυνά του με αιχμή το πυρηνικό οπλοστάσιο που δημιουργήθηκε στη σοβιετική περίοδο και που οι σημερινοί κυβερνήτες όχι μόνο το διατηρούν άθικτο αλλά το βελτιώνουν, ώστε να παραμένει ισάξιο εν όχι ισχυρότερο από την πυρηνική δύναμη των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Πριν λίγο καιρό ο αιώνιος Κίσινγκερ είπε σε μια ομιλία του ότι «μόνο με έναν πόλεμο στο Ιράν θα αναγκάσουμε τους Ρώσους να βγουν από το καβούκι τους για να το προστατέψουν στρατιωτικά, γεγονός που θα μας βοηθήσει να χρησιμοποιήσουμε το νέο πυρηνικό μας όπλο και να τους εξοντώσουμε».
Σ’ αυτό το επίπεδο, δηλαδή μιας μεγάλης πολεμικής σύρραξης, λειτουργούν σήμερα τα υψηλά στρατιωτικά και πολιτικά επιτελεία των δυτικών και όλα τα υπόλοιπα θέματα όπως αυτό της οικονομίας που μας ταλανίζει (και ειδικά μιας μικρής οικονομίας όπως η δική μας), είναι γι’ αυτούς δευτερευούσης σημασίας.
Άλλωστε, ο Πρόεδρος Μπους αποκάλυψε ανοιχτά τους εχθρούς των ΗΠΑ που θα πρέπει να εξοντωθούν μετά την Σερβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Στον κατάλογο αναφέρονται κατά σειρά α) η Συρία, β) η βόρειος Κορέα, γ) το Ιράν, δ) η Κίνα και τέλος ε) η Ρωσία. Σήμερα πραγματοποιείται η εξόντωση της Συρίας, άρα θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι το πρόγραμμα εξόντωσης του Μπους δεν ήταν απλά λόγια, αφού σήμερα με την Συρία επιβεβαιώνεται ότι εξέφραζε το σχέδιο των ΗΠΑ για την κατάκτηση της διεθνούς ηγεμονίας.
Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις σειρές, σίγουρα τα ανώτατα όργανα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ είναι σκυμμένα επάνω στους χάρτες προετοιμάζοντας σχολαστικά τα επόμενα βήματα. Αν η Ρωσία ήταν μια νέο-καπιταλιστική χώρα, όπως πιστεύουν μερικοί, τότε γιατί απειλούν ακόμα και με θάνατο όποιον Έλληνα Πρωθυπουργό επιδιώκει οποιουδήποτε είδους σχέση μαζί της, ακόμα και μόνο οικονομική, όπως έγινε και γίνεται με τους αγωγούς πετρελαίων;
Φυσικά τα σχέδια εξόντωσης ολόκληρων λαών, όπως έγινε με την Σερβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τώρα τη Συρία, συνδέονται άμεσα με τις πολεμικές βιομηχανίες των πλούσιων χωρών του ΝΑΤΟ και κυρίως των ΗΠΑ, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην συσσώρευση κολοσσιαίων κερδών και στην άνοδο του επιπέδου ζωής των λαών τους.
Εκείνο όμως που με ανησυχεί περισσότερο, είναι η «εισβολή» των Αμερικανών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους στην Ουκρανία, γιατί με αυτήν επιδιώκεται να μεταφερθεί η πολεμική σύγκρουση στα σύνορα της Ρωσίας. Τι θα γίνει άρα γε, εάν ο ουκρανικός στρατός με την εκπαίδευση και τον οπλισμό των ΗΠΑ επιτεθεί στην Κριμαία είτε ακόμα και στην ίδια τη Ρωσία με πρόσχημα την προσπάθεια των Ρωσόφιλων κατοίκων που μάχονται για την αυτονομία τους και βρίσκονται στα σύνορα με τη Ρωσία;
Μήπως η προπαγάνδα ότι στην ένοπλη άμυνα των Ρωσόφιλων κατοίκων συμμετέχουν και Ρώσοι στρατιώτες, δεν δείχνει ολοφάνερα ότι ψάχνουν να βρουν το πρόσχημα για μια ενδεχόμενη επίθεση κατά της ίδιας της Ρωσίας;
Η γνώμη μου είναι ότι οι Αμερικανοί που επιδιώκουν την πλανητική κυριαρχία, βιάζονται, ίσως γιατί βλέπουν ότι η Ρωσία και η Κίνα αναπτύσσουν με γρήγορους ρυθμούς το αμυντικό τους οπλοστάσιο, οπότε αύριο-μεθαύριο θα είναι αργά για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους για την παγκόσμια κυριαρχία τους.
Νομίζω ότι μόνο έτσι, με την ανάλυση αυτή, εξηγείται η τόσο μεγάλη αντίθεσή τους σε κάθε ενέργεια, σε κάθε πράξη και πάνω απ’ όλα σε κάθε πολιτική ιδεολογία που βάζει εμπόδια στα σχέδιά τους.
Όπως και σε κάθε κόμμα και κάθε Λαό που τολμά να προβάλει τον αντι-αμερικανισμό του. Και φυσικά πρώτα και κύρια στον Κομμουνισμό και στην Αριστερά.
Ήδη ο Ελληνικός Λαός πρέπει να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ως εχθρός, δεδομένου ότι έδειξε την αντίθεσή του στις δυνάμεις του Πολέμου και ιδιαίτερα σε όλες τις περιπτώσεις που οι δυνάμεις αυτές προσπαθούσαν με πολεμικά μέσα να εξοντώσουν έναν ολόκληρο Λαό. Όταν οι Ευρωπαίοι τους χειροκροτούσαν, ο Ελληνικός Λαός φανέρωνε την αντίθεσή του με μαζικές συγκεντρώσεις. Έδειχνε χωρίς φόβο ότι είναι στο πλευρό των θυμάτων καταδικάζοντας τους θύτες. Δηλαδή τους Αμερικανούς, τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Γερμανούς και κάθε Ευρωπαίο που έπαιρνε μέρος στη σφαγή παιδιών, γυναικών και γενικά ολόκληρων Λαών που επέλεγαν να εξοντώσουν.
Αν θεωρήσουμε την ιδεολογία των υπευθύνων για την εξόντωση των Λαών ως Αντιδραστική-Δεξιά, τότε θα πρέπει να χαρακτηρίσουμε όσους Έλληνες τους αντιστρατεύονται και τους καταδικάζουν, ως Προοδευτικούς - Αριστερούς.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, το μέγεθος της πρόκλησης που εισπράττουν αυτά τα τσακάλια, όταν ένας Λαός - εχθρός όπως ο δικός μας έχει επί πλέον το θράσος να επιλέγει ως Κυβέρνηση ένα κόμμα που δηλώνει Αριστερό και η προϊστορία του είναι κομμουνιστική!
Στην περίπτωση αυτή η πρόκληση είναι μεγάλη και ο κίνδυνος για μια ενδεχόμενη μίμηση από άλλους λαούς της Ευρώπης ανατριχιαστικός, ειδικά για τις ηγεσίες της Ευρώπης, που αποτελούν την κυρίαρχη δύναμη μέσα σε όλους τους θεσμούς (πολιτικούς, οικονομικούς, στρατιωτικούς). Και φυσικά και για την ηγεσία των ΗΠΑ, που με όργανο το ΔΝΤ αποφάσισαν να μας εξοντώσουν και τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ, Ευρώπη και ΗΠΑ θα προσπαθήσουν αυτή η εξόντωση να είναι τελειωτική.
Όλα αυτά με είχαν κάνει να χαρακτηρίσω «τυχοδιωκτική» την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας από ένα κόμμα της Αριστεράς, χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλιστεί η υποστήριξη δυνάμεων και μέσων που να μας προφυλάξουν από τη βέβαιη σαρωτική επίθεση των δυνάμεων εκείνων, που δεν διστάζουν να εξοντώνουν ολόκληρους Λαούς.
Στην περίπτωσή μας, επειδή είμαστε χώρα-μέλος της Ευρώπης, δεν θα χρησιμοποιήσουν το όπλο του πολέμου αλλά τη μέθοδο της οικονομικής ασφυξίας. Πράγμα που επιχειρούν να κάνουν αυτή τη στιγμή με τις τελευταίες προτάσεις των θεσμών, στο πλαίσιο των Μνημονίων.
Με άλλα λόγια, αντί για τον γρήγορο θάνατο με τον πόλεμο, επιλέγουν τον αργό θάνατο με όπλο την οικονομία και την ολοκληρωτική κατεδάφιση των εθνικών μας στηριγμάτων: Του εμπορίου, της παραγωγής, της υγείας, της παιδείας και φυσικά και του πολιτισμού.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει πλέον να υιοθετήσουμε μια νέα πολιτική, σε επίπεδο εθνικό, προκειμένου να σωθούμε από τη λαίλαπα που έρχεται. Και προ παντός χωρίς αυταπάτες για την πραγματική φύση όλων αυτών, που πίσω από τα καλά λόγια, τα χαμόγελα και τους ευγενείς τρόπους κρατάνε το στιλέτο για να χτυπήσουν ανελέητα, μιας και ανήκουν στη συνομοταξία των δυνάμεων του Χάους, που έχουν ήδη ξεκινήσει το δρόμο της ολοκληρωτικής καταστροφής του Ανθρώπου όπως τον διαμόρφωσε η Ζωή μέσα απ’ τους αιώνες.
Και για να ρθούμε στα δικά μας, θεωρώ ότι οι εξελίξεις αποδεικνύουν ότι ήταν ορθή η θέση της ΣΠΙΘΑΣ, ότι δεν υπάρχει λύση μέσα από το Σύστημα. Και ότι το Σύστημα είναι τόσο δυνατό, που μπορεί να σε μεταβάλει σε όργανο των δικών του επιδιώξεων όπως γίνεται σήμερα κάτω από την απειλή οικονομικής ασφυξίας. Για να σωθεί λοιπόν ο Λαός μας χρειάζεται μια υπεύθυνη πολιτική με στρατηγικό στόχο την κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Και το κυριότερο: η κύρια δύναμη για να σωθεί ο Λαός είναι ο ίδιος ο Λαός. Εφ’ όσον οι πρωτοπόρες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις τον διαφωτίσουν, για να τον πείσουν για τη βεβαιότητα της νίκης που θα πρέπει να βασίζεται:
Πρώτον: στην οργάνωσή του μέσα σε ένα Ενιαίο Πατριωτικό και Ταξικό Μέτωπο, όπως εκείνο του ΕΑΜ.
Δεύτερον: στην εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου και
Τρίτον: σε νέες συμμαχίες με Κράτη που θα μας αντιμετωπίζουν ισότιμα και όχι εχθρικά, όπως γίνεται από το 1821 με τους άσπονδους φίλους μας, που μας αντιμετωπίζουν σαν αποικία τους και βρίσκονται πίσω από όλες τις μεγάλες εθνικές μας καταστροφές.
Με τα κράτη αυτά και συγκεκριμένα με τη Ρωσία και την Κίνα, θα μας συνδέσουν κοινά συμφέροντα, όταν με το σύστημα των κοινοπραξιών τους προτείνουμε να συνεκμεταλλευτούμε το σύνολο του εθνικού μας πλούτου. Στην πραγματικότητα η εκμετάλλευση αυτή θα είναι για τη χώρα μας η κύρια αναπτυξιακή μας πολιτική, που θα μας οδηγήσει στην οικονομική μας αυτονομία, που αποτελεί το θεμέλιο της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Εθνικής Αναγέννησης.
Ο στόχος για την κατάκτηση της Ουδετερότητας της χώρας με σκοπό να γίνει πόλος παγκόσμιας Ειρήνης και Πολιτισμού, θα μας βοηθήσει να εξισορροπήσουμε τις σχέσεις μας ανάμεσα στην Ευρώπη των Λαών και του Δυτικού Πολιτισμού και στα Κράτη της Ανατολής με τα οποία η συμμαχία μας θα είναι κυρίως οικονομική αλλά συνάμα και πολιτιστική. Να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έλαμψε όταν ο Πολιτισμός της μπόρεσε να αφομοιώσει ισοδύναμα τον Δυτικό και τον Ανατολικό Πολιτισμό δημιουργώντας τον δικό της Ελληνικό Πολιτισμό, που -ιδιαίτερα ο Αρχαίος- δεν ξεπεράστηκε ποτέ από κανένα αλλά παρέμεινε κύριος Φάρος μέσα στον Παγκόσμιο Πολιτισμό.
Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ αγνόησε αυτές τις αλήθειες, αν και για μια στιγμή συνεργάστηκε μαζί μας στο Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. Όμως δεν προβληματίστηκε με την πρωτοφανή ανταπόκριση του κόσμου στο κάλεσμα της 12ης Φεβρουαρίου με τις υπογραφές των εκπροσώπων του Μετώπου (Γλέζου, Κασιμάτη, Θεοδωράκη). Τι μας έδειχναν αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες που κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας; Δεν αποδείκνυαν τάχα ότι ο Λαός πίστεψε ότι την άλλη μέρα θα σχηματιζόταν η ηγεσία του Παλλαϊκού Μετώπου, που θα τον έκανε πρωταγωνιστή των πολιτικών εξελίξεων, γυρίζοντας την πλάτη σε μια αμαρτωλή Βουλή, που η Τρόικα την είχε καταντήσει όργανό της για να προσδίδει δημοκρατική νομιμότητα στις παράνομες ενέργειες των παράνομων Μνημονίων, με στόχο το γονάτισμα του Λαού μας;
Και ενώ αυτές ήταν οι προσδοκίες του Λαού, βλέπει ξαφνικά τον ΣΥΡΙΖΑ να μεταβάλλεται σε τμήμα αυτής της αμαρτωλής Βουλής, γεγονός που τον πάγωσε, τον απογοήτευσε και από τότε δεν ξαναείδαμε καμιά συγκέντρωση κι ας φωνάζει ο Μανώλης Γλέζος από τις Βρυξέλλες να βγει ο Λαός στους δρόμους και στις πλατείες για να υποστηρίξει, τι; Μια αριστερή κυβέρνηση που προσπαθεί μέσα από το Σύστημα και το όργανό του, την Ελληνική Βουλή, να μην τολμά να καταργήσει τα Μνημόνια αλλά αντίθετα να ολισθαίνει στην αυταπάτη ότι μπορεί με χαμόγελα να αλλάξει τη στάση των εγκεφάλων των Μνημονίων με μόνο επιχείρημα και στήριγμα τη νωπή εντολή του 36% του Ελληνικού Λαού. Παραβλέποντας τελείως ότι ο τότε εκλεγμένος εκπρόσωπος του Ελληνικού Λαού, η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έχει υπογράψει την παράδοση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και όλου του πλούτου της χώρας σ’ αυτούς τους εγκεφάλους των Μνημονίων, που είναι φυσικό να μας αντιμετωπίζουν όπως άλλοτε οι αποικιοκράτες τις αποικίες τους.
Αυτούς ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει ότι με την καλλιέργεια προσωπικών σχέσεων θα τους κάνει να παραιτηθούν από το δικαίωμα να επιβάλλουν στον Λαό μας τους όρους που θέλουν; Δικαίωμα που οι ίδιοι εμείς (δηλαδή οι πολιτικοί μας) τους έχουμε προσφέρει και που ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε προεκλογικά ότι θα το καταργήσει με τον πρώτο Νόμο που θα φέρει στη Βουλή.
Όλα αυτά σε συνάφεια με την γεωστρατηγική του ΝΑΤΟ όπως την αναλύσαμε προηγουμένως, είχαν ως αποτέλεσμα να οδηγηθεί η χώρα προς τα πίσω, ενώ παράλληλα τα χτυπήματα εναντίον του Λαού μας θα γίνουν πολύ περισσότερο οδυνηρά από ό,τι ζήσαμε ως τώρα, βυθίζοντας τον Λαό μας σε μια καταστροφική αδυναμία και μεταθέτοντας την προσπάθεια για την τελική νίκη σε σκοτεινό μέλλον.
10.VI.2015,
Μίκης Θεοδωράκης
ΑΥΤΉ ΕΊΝΑΙ ΕΥΡΏΠΗ ΤΟΥΣ....ΤΟΥ ΣΟΙΜΠΛΕΡ---ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ---ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ --ΤΟΥ ΨΑΡιΑΝΟΥ κ.τ.λ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΔομική η εκμετάλλευση εργαζόμενων που μετακινούνται στο εσωτερικό της Ε.Ε. ή εισέρχονται σε αυτήν
Όπως έχουμε πολλάκις δηλώσει σε αυτές εδώ τις σελίδες, η πραγματικότητα είναι πολυεπίπεδη και όχι απλή. Για παράδειγμα, το εργασιακό τοπίο της Ε.Ε., όπου έχουμε μια διαρκή προσπάθεια υποβάθμισης του ρόλου των εργαζομένων, καθώς και ελάττωσης των αποδοχών και των δικαιωμάτων τους. Οι εργαζόμενοι, με τη σειρά τους, υπερασπίζονται τα κεκτημένα.
Όμως, για πολλούς εργαζόμενους, αυτά τα κεκτημένα απλώς δεν υπάρχουν. Ολόκληροι οικονομικοί τομείς λειτουργούν χάρη σε ακραία εργασιακή εκμετάλλευση, γύρω από την οποία ορθώνεται μια ομερτά. Τι είναι, όμως, αυτή η εκμετάλλευση;
Τυπικά, η «σοβαρή εργασιακή εκμετάλλευση» περιλαμβάνει όλες τις μορφές εργασιακής εκμετάλλευσης οι οποίες συνιστούν ποινικό αδίκημα βάσει της νομοθεσίας του κράτους μέλους στο οποίο λαμβάνει χώρα.
Πιο συγκεκριμένα, περιλαμβάνει μορφές όπως εργασία κάθε ημέρα της εβδομάδας για αποδοχές που καταβάλλονται σε μη τακτά χρονικά διαστήματα ή δεν καταβάλλονται καθόλου, διαβίωση σε συνθήκες συνωστισμού, εξαθλίωσης, απομόνωσης από την υπόλοιπη κοινωνία, εργασία χωρίς σύμβαση και με συνεχείς απειλές απέλασης (για τους μετανάστες).
Τα θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης εργάζονται συχνά σε απομόνωση, σε αγρούς, σε νοικοκυριά ή σε εργοτάξια. Μετά το πέρας της απασχόλησής τους, τα θύματα αναχωρούν συνήθως από τη χώρα στην οποία εργάστηκαν και είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Η φύση του εγκλήματος της εργασιακής εκμετάλλευσης δυσχεραίνει τον προσδιορισμό του αριθμού των θυμάτων.
Ακόμη, η μη καταγγελία των περιστατικών εργασιακής εκμετάλλευσης είναι ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο. Παρ’ ότι η ποινική νομοθεσία της Ε.Ε. καλύπτει μόνον μερικές μορφές εργασιακής εκμετάλλευσης, το άρθρο 5 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. απαγορεύει τη δουλεία και την αναγκαστική εργασία, το δε άρθρο 31 ορίζει ότι κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα σε «δίκαιες και πρόσφορες» συνθήκες εργασίας.
Μανωλάδα, ένα διεθνές φαινόμενο
Λιθουανοί πολίτες εργάζονταν σε αγροκτήματα στην περιοχή Lincolnshire του Ηνωμένου Βασιλείου, περιοχή γνωστή για τη γεωργία της. Οι συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους ήταν πολύ άσχημες, επιβλέπονταν από έναν Λετονό, ζούσαν σε παράγκες με περιορισμένη πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής και περιορισμένη επαφή με τον έξω κόσμο.
Τα θύματα προέρχονταν από προβληματικά κοινωνικά περιβάλλοντα. Για την υπόθεση δεν ασκήθηκαν ποινικές διώξεις, δεν υπήρχε καμία επανόρθωση για τα θύματα, καθώς δεν βρέθηκαν να έχουν πέσει θύματα trafficking και έτσι δεν είχαν πρόσβαση στη δικαιοσύνη ή σε υποστήριξη μέσω του αρμόδιου Εθνικού Μηχανισμού.
Ακόμη, το 2007, μια ομάδα από 68 άντρες και γυναίκες από την Κίνα είχαν προσληφθεί μέσω φινλανδικής εταιρίας προσλήψεων για λογαριασμό της φινλανδικής εταιρίας, για να καθαρίζουν επιχειρήσεις. Μια κινεζική εταιρία προσλήψεων συμμετείχε επίσης στη διαδικασία, η οποία εισέπραξε €8.300-€13.000 σε προμήθειες για τις προσλήψεις.
Οι εργαζόμενοι δεν μιλούσαν φινλανδικά ή αγγλικά και έτσι δεν γνώριζαν τις συμβάσεις που είχαν υπογράψει. Ασκήθηκαν διώξεις για διακρίσεις στην εργασία και τοκογλυφία. Οι χρηματικές ποινές που επιβλήθηκαν αρχικά, παρ’ όλα αυτά, μειώθηκαν καθώς υπήρχε έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων και η εταιρία προσλήψεων διαπιστώθηκε ότι δεν ενήργησαν για λογαριασμό του εργοδότη. Τα θύματα δεν έλαβαν καμία αποζημίωση και έπρεπε να πληρώσουν μέρος των νομικών εξόδων τους.
ΑΥΤΉ ΕΊΝΑΙ ΕΥΡΏΠΗ ΤΟΥΣ....ΤΟΥ ΣΟΙΜΠΛΕΡ---ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ---ΤΟΥ ΑΔΩΝΙ --ΤΟΥ ΨΑΡιΑΝΟΥ κ.τ.λ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΔομικό στοιχείο της αγοράς εργασίας
Η σοβαρή εκμετάλλευση εργαζομένων που έχουν μετακινηθεί στο εσωτερικό της ή στην Ε.Ε. από αλλού είναι κοινή, αν και συχνά παραμένει αόρατη για το κοινό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι καταναλωτές δεν γνωρίζουν ότι τα πορτοκάλια, το κρασί, το κρέας ή οι πατάτες που αγοράζουν σε ένα σούπερ μάρκετ, το πουκάμισο ή τα παπούτσια που αγοράζουν σε ένα κατάστημα ή οι υπηρεσίες που λαμβάνουν σε ένα ξενοδοχείο ή στο εστιατόριο, μπορεί να έχουν παραχθεί από εργαζόμενους οι οποίοι έχουν αποτελέσει ή αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Παρά τη διεισδυτικότητά της στην καθημερινή ζωή, η σοβαρή εκμετάλλευση και οι συνέπειές της στους εργαζόμενους αλλά και στους καταναλωτές, μέχρι σήμερα έχει λάβει ελάχιστη προσοχή, εκτός από τις ειδικές μορφές εκμετάλλευσης που ενέχουν υψηλό επίπεδο εξαναγκασμού από τους παραβάτες.
Όπως πολύ χαρακτηριστικά δήλωσε Ισπανός συνδικαλιστής σε πρόσφατη έρευνα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα για το θέμα: «οι θεσμοί γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι αυτοί, που πέφτουν θύμα εκμετάλλευσης, καλύπτουν ανάγκες τμημάτων της οικονομίας. Ο καθένας το ξέρει. Νομίζω ότι υπάρχει ένα είδος συμφωνίας σιωπής. Με αυτόν τον τρόπο οι εκμεταλλευτές συνεχίζουν την εκμετάλλευση και οι κυβερνήσεις, προκειμένου να δικαιολογηθούν, κάνουν μερικούς τυπικούς ελέγχους.
Πού εντοπίζεται κυρίως αυτή η εργασιακή εκμετάλλευση; Σύμφωνα με την έρευνα, οι τομείς υψηλού κινδύνου στους οποίους είναι πιθανότερο να υποστούν οι εργαζόμενοι εκμετάλλευση, είναι η γεωργία, η δασοκομία, η αλιεία, οι κατασκευές, οι δραστηριότητες στέγασης και εστίασης, η οικιακή εργασία και ορισμένες μορφές μεταποίησης.
Ερωτηματικά
Τροφή για σκέψη, αλλά και ερωτηματικά προξενούν μερικές από τις προτάσεις που κάνει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα, προκειμένου να καταπολεμηθεί το φαινόμενο: ενδυνάμωση των συνδικάτων, ώστε να πληροφορούν τους εργαζόμενους, αλλά και παραίνεση προς τις αρχές να δίνουν άδειες εργασίας στους εργαζόμενους ώστε, έχοντας στέρεο νομικό status, να μη φοβούνται να καταγγείλουν τον εργοδότη τους.
Πώς μπορούν να γίνουν αυτά στην Ε.Ε.-φρούριο, στην Ε.Ε. του νεοφιλελευθερισμού; Ειδικά όταν οι εργαζόμενοι που μπορούν εύκολα να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης, ρίχνουν το κόστος των ντόπιων, κάνοντάς τους και αυτούς ευκολότερους προς εκμετάλλευση. Με αποτέλεσμα τη μείωση του εργασιακού κόστους, των εργασιακών δικαιωμάτων και την αύξηση της ξενοφοβίας. Το θέμα δεν είναι νομικό, ούτε κάποιων μεμονωμένων περιπτώσεων, αλλά βαθιά πολιτικό. Όλα συνδέονται…
Από τον Δρόμο της Αριστεράς
Γιώργος Κυρίτσης στην ΑΥΓΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη περίπτωση να παραμερίσουν οι δανειστές τις αντιθέσεις τους και τη βαθιά πολιτική τους αντιπάθεια προς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να συνειδητοποιήσουν ότι αυτά που ζητούν δεν γίνονται με τίποτα και να θεωρήσουν ότι το δυνητικό κόστος της ρήξης είναι μεγαλύτερο από το καθαρά πολιτικό κόστος του συμβιβασμού με μια κυβέρνηση της Αριστεράς και κατά της λιτότητας. Αλλιώς, αν κρίνουν ότι θα μαδήσουν την κυβέρνηση με μια υποχώρηση σε κάθε συνάντηση μέχρι να συνθηκολογήσει, αυτό ακριβώς θα κάνουν.
Συνεπώς πρέπει να είναι σαφές πως υπάρχουν όρια. Φαίνεται ότι οι δανειστές είχαν υποτιμήσει τα μηνύματα που έστειλε η Αθήνα αθετώντας δύο δόσεις προς το ΔΝΤ. Ένα δεύτερο θέμα που παραγνωρίζουν οι δανειστές, έχοντας υπερβολική εμπιστοσύνη στις δημοσκοπήσεις και στις διαβεβαιώσεις, είναι το θέμα του ευρώ ως εργαλείου εκβιασμού. Υπάρχει ένα υπόγειο ρεύμα, συγκροτημένο από προσωπικές αφηγήσεις, άνθρωποι που χτυπήθηκαν από την κρίση, μεσαία τάξη, δηλαδή, που τάσσεται πλέον ανοικτά υπέρ της σύγκρουσης με τους δανειστές.
Η βασική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτούς που λένε "ευρώ πάση θυσία" και αυτούς που δεν κόβονται κιόλας, ή που ζητούν Grexit, είναι βασικά το αν έχουν σοβαρά λεφτά, πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ, στην τράπεζα. Αυτοί που έχουν, φοβούνται χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι. Παραδείγματος χάριν, δέχονται να πληρώσουν σε φόρους σεβαστό κομμάτι των καταθέσεών τους με τον αδιόρατο φόβο ότι αλλιώς αυτές θα κουρευτούν. Αυτοί που νοιάζονται περισσότερο πρέπει λογικά να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν πολλά, να ελαφρυνθούν οι υπόλοιποι που δεν φταίνε και, κυρίως, δεν έχουν. Ένας θετικός κοινωνικός αυτοματισμός. Ωστόσο, το ελληνικό ζήτημα δεν λύνεται απομυζώντας κι άλλο τους πολίτες.
Αλλά και επί του πολιτικού υπάρχει μια παρανόηση. Αυτοί που ψήφισαν με μόνο κριτήριο "πάση θυσία στο ευρώ" ψήφισαν άλλα κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβηκε με σύνθημα να σπάσει τη λιτότητα και να μειώσει το χρέος και με τη λογική να σώσει τη χώρα με ή χωρίς το ευρώ, με βασική επιλογή το "με το ευρώ". Σε αυτήν την κατεύθυνση εργάζεται επί τέσσερις μήνες η κυβέρνηση.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ, το επί τέσσερις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις μεγαλύτερο κόμμα και με τον πιο δημοφιλή ηγέτη, με το δεύτερο κόμμα στο μισό ποσοστό και με αλληλοσπαρασσόμενες συνιστώσες, δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει προδιαγραφές μνημονιακού πρωθυπουργού μιας χρήσεως για να γίνει καμικάζι των δανειστών, ακόμη και υπό την απειλή των τραπεζών, κι ούτε θα βρεθούν πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ να το συζητήσουν.
Ξένοι, έγκριτοι αρθρογράφοι, περιγράφουν συχνά διάφορα χοντροκομμένα σενάρια, τα οποία αξιολογούν ως πολύ πιθανή εξέλιξη ο Τσίπρας να κάνει εκλογές με λίστα, απ' όπου θα λείπει τουλάχιστον ο μισός ΣΥΡΙΖΑ, να τις κερδίσει, να κυβερνήσει με τον Θεοδωράκη και με τα κανάλια και να επιβάλει νέο Μνημόνιο και, έτσι απλά, δεν θα ανοίξει μύτη. Και επειδή η ελληνική κοινωνία έχει απαυδήσει, η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συνολική και βαθιά αποτυχία της ευρωπαϊκής ιδέας στην Ελλάδα.
Εάν τέτοιου είδους εκτιμήσεις τις παίρνουν στα σοβαρά οι θεσμοί, τότε μάλλον πάμε για ατύχημα.
Προσέξτε, σπάμε οι Έλληνες τα νεύρα του Σουλτς!....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξω φρενών ήταν ο σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ο γερμανός Μάρτιν Σουλτς, ο… «νταβατζής» του Ποταμιού του Σταύρου Θεοδωράκη, σε τηλεοπτική εκπομπή του γερμανικού δικτύου ZDF, του δεύτερου κρατικού καναλιού. «Μου σπάνε τα νεύρα οι Έλληνες!» δήλωσε ο Γερμαναράς, κάνοντας αναφορά στον Γιάνη Βαρουφάκη, όπως και σε άλλους της κυβέρνησης της Αθήνας εν γένει. Αργεί, βλέπετε, η Αθήνα να εκπληρώσει την επιθυμία του Σουλτς να βάλει τους «γερμανοτσολιάδες» του Ποταμιού στην κυβέρνηση.
Οι συμμετέχοντες στην τηλεοπτική εκπομπή ήταν διαλεγμένοι ένας ένας. «Ελέφαντες που χορεύουν συρτάκι στο ευρωπαϊκό μαγαζί με είδη πορσελάνης (!)» χαρακτήρισε τους διαπραγματευτές ένας ακροδεξιός δημοσιογράφος ονόματι Βόλφραμ Βάιμερ που συμμετείχε.
Στη συζήτηση συμμετείχε και ο πρόεδρος του κόμματος Ελευθερία και Αλληλεγγύη της Σλοβακίας – μιας χώρας που «μεγαλούργησε» στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού είχε φτιάξει και… τάγματα των SS αποτελούμενα αποκλειστικά από Σλοβάκους! Κατηγορηματικός ήταν ο σλοβάκος Ρίχαρτ Ζούλια: «Οι Έλληνες δεν έχουν καμιά πιθανότητα να επιβιώσουν σε μια νομισματική ένωση με χώρες όπως η Γερμανία, η Αυστρία ή η Ολλανδία» απεφάνθη, η Ελλάδα πρέπει να εκδιωχθεί από το κοινό νόμισμα!
Ο δημοσιογράφος Βάιμερ προσπάθησε να είναι πιο διαλλακτικός από τον Σλοβάκο. Πρότεινε να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, να γυρίσει στη δραχμή, με την επανένταξή της στο ευρώ να παραμείνει μακρινός στόχος, αλλά παράλληλα να συνεχίσει να είναι μέλος της ΕΕ. «Τούρμπο» έγινε ο Σουλτς μόλις το άκουσε αυτό: «Έξοδος από το ευρώ θα συνιστούσε αυτομάτως έξοδο και από την ΕΕ!» αποφάσισε ο Γερμανός. Δήλωσε στη συνέχεια: «Εμείς έχουμε μετακινηθεί πολύ μακριά από τις θέσεις μας. Εγώ βλέπω ότι τώρα η ελληνική κυβέρνηση έχει καθήκον να πιάσει το χέρι που της προτείνουμε».....
Ο Σουλτς όμως έκανε και μια αποκάλυψη. Απευθυνόμενος σε εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχε στη συζήτηση του είπε: «Μπορεί εσείς να μην το γνωρίζετε, αλλά η λίστα (σ.σ.: των απαράδεκτων απαιτήσεων των δανειστών) βρίσκεται στην Αθήνα και η κυβέρνησή σας διαβουλεύεται ήδη επ’ αυτής»! Αν η κυβέρνηση Τσίπρα τα βρει στη μέση με τους Γερμανούς ανάμεσα στις άκρως απαράδεκτες προτάσεις των δανειστών και τις επίσης απαράδεκτες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς τους δανειστές, ζήτω που καήκαμε!...
Υ.Γ ...αυτοί που εκπροσωπούν τον ΣΎΡΙΖΑ στα τηλεοπτικά παράθυρα με τα ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΤΗΣ Ν.Δ--ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ ---ΤΟΥ ΚΟΥ ΚΟΥΕ ... πολύ ΣΙΚ πάνε ....ΔΕΝ έχουν καταλάβει με τι έχουν να κάνουν ...ΡΕ Γερμανοτσολιάδες με πολλές ΠΛΑΙΕΣ ρίζες ΈΧΟΥΝ ΝΑ ΚΆΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΜΑΦΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.....