Οι «μετριοπαθείς» συνένοχοι

Τέλης Σαμαντάς Διαβάζω από διάφορους «μετριοπαθείς» οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ πως οι επιθέσεις κατά του Αρκά (και νωρίτερα κατά του Πετρουλάκη,...

Τέλης Σαμαντάς
Διαβάζω από διάφορους «μετριοπαθείς» οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ πως οι επιθέσεις κατά του Αρκά (και νωρίτερα κατά του Πετρουλάκη, του Χατζόπουλου ή των «αντιφρονούντων» δημοσιογράφων) είναι «μεμονωμένες και δεν εκφράζουν το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ». Συμφωνούμε: αυτό μας έλειπε, το «σύνολο» του ΣΥΡΙΖΑ να την «έπεφτε» στον Αρκά. Είναι προφανές πως τότε για κάτι άλλο θα μιλούσαμε –για κάποιο άλλο καθεστώς, εννοώ.
Το ζήτημα είναι αλλού –και ας μην παριστάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται οι εν λόγω «μετριοπαθείς». Όταν από κυβερνητικά χείλη, από την Πρόεδρο της Βουλής, από ανώτατα στελέχη της συγκυβέρνησης Συριζανέλ εκπέμπεται και διαχέεται ένας λόγος διχαστικός, ένας λόγος μίσους προς την αντίθετη άποψη –προέκταση του προεκλογικού λόγου τους- που ξεκινάει από την «τρόικα εσωτερικού», και τους «πεμπτοφαλαγγίτες» για να καταλήξει σε «πληρωμένους πράκτορες των δανειστών» και σε «κομμένα χέρια», λογικό είναι να δημιουργείται ένα ιδιαίτερα πρόσφορο κλίμα για την «εμπροσθοφυλακή» των φανατικών να κάνουν πράξη τα λόγια των ηγετών τους. Από την άποψη αυτή οι «καταδίκες» των συγκεκριμένων πράξεων δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα –περισότερο με προσωπικά άλλοθι μοιάζουν. Το μόνο που θα είχε αξία θα ήταν η σαφής και απερίφραστη καταδίκη του «λόγου» που ανοίγει το δρόμο σ’ αυτές τις «πράξεις». Μπορούν να το κάνουν; Ή δεσμεύονται, φοβούμενοι πως θα χαρακτηριστούν και οι ίδιοι «αντικυβερνητικοί»; Αν δεν μπορούν, ας σιωπήσουν –ομολογώντας τη συνενοχή τους.