Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κα Γιάμαλη...

της Καλλιόπης Βασιλείου Αγαπητή κυρία Γιάμαλη, Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σας προς όσους βρεθήκαμε εχθές στο Σύνταγμα ...

της Καλλιόπης Βασιλείου

Αγαπητή κυρία Γιάμαλη,

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές σας προς όσους βρεθήκαμε εχθές στο Σύνταγμα να δηλώσουμε πως θέλουμε να μείνουμε στην Ευρώπη. Είναι πραγματικά συγκινητική και άκρως αλτρουιστική η στάση σας και η διάθεση να μεταδώσετε την εμπειρία σας σε εμάς τους πρωτάρηδες.

Χάρη στο δικό σας survival kit καταφέραμε να επιβιώσουμε και να μη σπάσουμε κανένα νύχι, να μη χαλάσει το μακιγιάζ – βοήθησε και ο καιρός, βέβαια, που ήταν με το μέρος μας – να μην κρυώσουμε κι ας μη βάλαμε τις κουκούλες, όπως πολύ σωστά μας συμβουλεύσατε. Να είστε καλά.

Έχετε απόλυτο δίκιο ότι είμαστε άμαθοι στις πορείες και τις διαδηλώσεις. Βλέπετε, για να επιβιώσουμε, πρέπει να δουλέψουμε – ενίοτε και κάποιες ώρες παραπάνω από το 8ωρο – χωρίς να απεργούμε και να relaxάρουμε μερικές μερούλες παραπάνω από την προβλεπόμενη ετήσια άδειά μας. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, δεν έχουμε τον χρόνο και τη δυνατότητα που έχετε εσείς να κατεβαίνουμε συχνά στους δρόμους.

Σας ευχαριστούμε ολόψυχα που μεσολαβήσατε και δεν έκλεισε το Μετρό, κι ας κατεβήκαμε με μηχανάκι και με τα μαλλιά όπως-όπως…

Props δυστυχώς δεν είχε, οπότε δεν μπήκα και σε δίλημμα ποιο να διαλέξω για να είναι ασορτί με την εμφάνισή μου.

Με τις οδηγίες για τα παπούτσια με σώσατε κυριολεκτικά γιατί πράγματι είχα σκοπό να φορέσω το δεκάποντο – να το δείξω κι εγώ, με τόσους γνωστούς. Επέλεξα να φορέσω TOMS για την περίσταση. Ξέρετε, αυτά που είναι της μόδας και αγοράζοντας ένα βοηθάς κι έναν συνάνθρωπό σου. Λίγο οικονομικά για το δικό σας Dior γούστο και τα γουναρικά, αλλά ό,τι μπορεί ο καθένας.

Α… Καμμένο δεν μύρισε τελικά. Μάλλον γιατί η συγκέντρωση αυτή δεν ήταν και πολύ οργανωμένη. Ίσως και να παραήταν ειρηνική, μια και μας φοβίσατε με τα welcome δακρυγόνα.

Ούτε animateur είχε. Και – αν και παράφωνη – είχα τόσο χαρεί που θα ήταν όλα ρυθμικά και χορωδιακά… Εδώ, απογοητεύτηκα ομολογώ γιατί από τα λεγόμενά σας το περίμενα πώς και πώς όλο αυτό το interactive.

Προσωπικά το κτίριο της Βουλής δεν το πλησίασα, φοβούμενη την Πρόεδρο της Βουλής, όπως πολύ σωστά επισημάνατε. Την πλησίασαν όμως άλλοι πολίτες και την ομόρφυναν με τις ελληνικές και ευρωπαϊκές σημαίες. Φαντάζομαι θα είδατε φωτογραφίες, ίσως και ειδήσεις. Δεν φαντάζομαι βέβαια να τις δημοσιεύσατε κιόλας. Παραήταν καθαρές και ευπρεπείς.

Τώρα που ξαναδιάβασα τη λίστα σας συνειδητοποίησα ότι δεν έβγαλα ούτε μία selfie και μετά δεν πήγα στο Φίλιον. Μήπως να το επαναλάβουμε για να τα θυμηθώ κι αυτά;

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν είχαμε και σπασίματα. Μια σαμπάνια, κάτι, δεν σκεφτήκαμε να φέρουμε – και το είπατε εσείς. Έτσι, για το καλό, να τη σπάσουμε στη Βουλή ή στον Άγνωστο Στρατιώτη. Για την πρώτη μας φορά στους δρόμους…