Όταν είδηση γίνεται ο σκύλος που δάγκωσε άνθρωπο!...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Σε περιόδους δομικής κρίσης ενός συστήματος ηγεμονίας είδηση δεν είναι ο άνθρωπος που δάγκωσε σκ...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Σε περιόδους δομικής κρίσης ενός συστήματος ηγεμονίας είδηση δεν είναι ο άνθρωπος που δάγκωσε σκύλο, αλλά ο σκύλος που δάγκωσε άνθρωπο. Και στην Ελλάδα βιώνουμε πλέον μια μακρόχρονη και πολυσύνθετη κρίση: κρίση οικονομική, πολιτισμική, κοινωνική, υφολογική και κρίση διακυβέρνησης της ευρωζώνης, όπου μεταβάλλεται σε κανόνα το δάγκωμα του σκύλου από τον άνθρωπο!

Πρόκειται για την ολική ανατροπή του γνωστικού συστήματος που διαμόρφωνε τις τάξεις πραγμάτων - που όριζε την εθνική μας κανονικότητα στην Ελλάδα. Πρόκειται, αγαπητέ αναγνώστη, για την πλήρη ανατροπή της σημασίας της θεσπισμένης και άτυπης βίας, όπως και του ανταγωνισμού, στο πλαίσιο των ατομικών μηχανισμών προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας και αγοράς (: δανειακές συμβάσεις, μνημόνια) στην οικονομετρική φιλοσοφία της ευρωζώνης.

Αντιδρώντας διαλεκτικώς η ελληνική κοινωνία σε αυτό, αναπτύσσει πλέον ένα «μη-» ή αντι-ορθολογικό σύστημα ερμηνείας του πραγματικού. Ή, με άλλα λόγια, ο καταστατικός χαρακτήρας του πραγματικού στην σημερινή Ελλάδα μεταβάλει αναπόφευκτα την σημειολογία της καθημερινότητας, όπως αυτή διαμορφώθηκε από το τέλος του 1980 μέχρι σήμερα – αντιστρέφοντας ουσιωδώς τα κριτήρια της είδησης!

Αυτό που θεωρείτο μέχρι πρότινος «είδηση», δεν είναι πλέον και διαστάσεις «είδησης» αποκτά αυτό που έρχεται να αποκαταστήσει την ηθική τάξη και όχι αυτό που την διαταράσσει - δηλαδή, ο σκύλος που δάγκωσε κάποιον άνθρωπο. Ουσιαστικά πρόκειται για την συμφιλίωση με το παράδοξο (τον άνθρωπο να δαγκώνει σκύλο), το οποίο πλέον δεν προκαλεί ηθικά, δεν σοκάρει και δεν σκανδαλίζει, πέραν της διαστροφικής διάστασης που επιχειρεί πάση θυσία να συντηρήσει η δεξιά δημοσιογραφική σχολή και η συντηρητική-αριστερή δημοσιογραφική σχολή ως κυρίαρχη (α)πολιτική αντίληψη, ως υποκρισία! Απλά, δίχως πολιτική ή σεξουαλική διαστροφή το δάγκωμα του σκύλου από τον άνθρωπο δεν αποτελεί πλέον είδηση στην Ελλάδα.

Άρα, λυπάμαι, αλλά ο Κώστας Βαξεβάνης ενώ έχει δίκιο διαμαρτυρόμενος για τον «πολιτικό Μακιαβελισμό» και την «δημοσιογραφία της σιωπής» που καλλιεργούν κάποια στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέχεια των προηγούμενων σε αντίστοιχα πόστα, δεν καταλαβαίνει πως αυτή η συμπεριφορά δεν αντιμετωπίζεται με τον τρόπο που έμαθε ως δημοσιογράφος: εκθέτοντας τον άνθρωπο που δάγκωσε τον σκύλο!

Κάνεις λάθος Κώστα, ζούμε σε αλλόκοτες εποχές, όπου αυτό που καταγγέλλεις, υπερασπιζόμενος μια δημοκρατική ηθική στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης αριστερών στην Ελλάδα της κρίσης, δεν δείχνει το χάσμα μεταξύ αριστερής ηθικής και αριστερής πολιτικής λογικής, αλλά στη πραγματικότητα το γεφυρώνει! Ο «πολιτικός Μακιαβελισμός» και η «δημοσιογραφία της σιωπής», στο επίπεδο της πραγματιστικής προσέγγισης του καταστατικού χαρακτήρα των σημερινών ελληνικών πολιτικών της κρίσης, έρχονται να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ δημοκρατικής και ταυτόχρονα φιλελεύθερης/αριστερής ηθικής και πολιτικής λογικής της σημερινής κυβερνώσας αριστεράς, υπό τη γενική αρχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και τα ΜΜΕ τον σκοπό!

Συνεπώς, τα παράδοξα της αριστερής διακυβέρνησης στην σημερινή Ελλάδα δεν παράγουν είδηση, όπως ασφαλώς δεν παράγεται πλέον είδηση δια της επίκλησης της ορθολογικότητας και της κοινότητας! Μόνον αν εστιάσεις στο παράδοξο της διαφοράς μεταξύ πολιτικού και Μακιαβελισμού ή μεταξύ δημοσιογραφίας και σιωπής, δηλαδή μεταξύ της αναζήτησης μιας μικρής αλήθειας που θα ορίζει η ίδια το μετρό της ερμηνευτικής της βίας, το μέτρο της προκατάληψης στην άρθρωσή της και ενός πέπλου άγνοιας των πραγματικών σχέσεων που ορίζουν το σύγχρονο ελληνικό-ηγεμονικό φαινόμενο, μη-φοβούμενος να εμφανίσεις ως είδηση τον σκύλο που δαγκώνει έναν άνθρωπο, θα μπορούσες ίσως να πεις κάτι χρήσιμο στον σημερινό έλληνα! Έτσι πιστεύω!

Οι «συνάδελφοι» Όργουελ και Γκαλεάνο είπαν κάτι στον κόσμο, όταν τόλμησαν να αλλάξουν τους πακτωμένους κανόνες της δημοσιογραφίας! Όταν βιώνοντας μεγάλες κρίσεις τόλμησαν να δείξουν πως η είδηση για τον άνθρωπο μιας έντονα μεταβατικής εποχής είναι ο σκύλος που δαγκώνει τον άνθρωπο και όχι το αντίστροφο! Δυστυχώς, παρότι έχω σχεδόν σε όλη μου τη ζωή έναν σκύλο δίπλα μου, δεν μπόρεσα να μάθω τι είναι είδηση για τον σκύλο!...