Ανταρσία του Μπάουντι...

Η ανταρσία του Μπάουντι έλαβε χώρα στο Βρετανικό ιστιοφόρο του Βασιλικού Ναυτικού Μπάουντι (HMS Bounty), στις 28 Απριλίου του 1789 . Η α...

Η ανταρσία του Μπάουντι έλαβε χώρα στο Βρετανικό ιστιοφόρο του Βασιλικού Ναυτικού Μπάουντι (HMS Bounty), στις 28 Απριλίου του 1789. Η ανταρσία οργανώθηκε από τον Φλέτσερ Κρίστιαν κατά του κυβερνήτη του πλοίου Γουίλιαμ Μπλάι. Οι ναύτες υπέκυψαν στην ειδυλλιακή ζωή που πίστεψαν ότι θα τους χάριζε η μόνιμη εγκατάστασή τους σε τροπικά νησιά στον Ειρηνικό ωκεανό και αντέδρασαν στη σκληρότητα του κυβερνήτη τους.

Έτσι οι αντάρτες υποχρέωσαν τον κυβερνήτη Μπλάι και όσους ήταν πιστοί σ' αυτόν, να εγκαταλείψουν το πλοίο με μία μικρή βάρκα. Μερικοί αντάρτες, στη συνέχεια, εγκαταστάθηκαν στην Ταϊτή το 1789, ενώ άλλοι στις Νήσους Πίτκαιρν μαζί με μερικούς Ταϊτινούς. Οι απόγονοι αυτών των ανταρτών και Ταϊτινών εξακολουθούν να ζουν στα Πίτκαιρν ακόμη και σήμερα.

Ο Μπλάι και το πλήρωμα των 18 ανδρών που τον ακολούθησε, αφού έκανε ένα επικό και πολυτάραχο ταξίδι μέχρι το Τιμόρ, επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο και κατήγγειλε την ανταρσία.

Η αποστολή

Το Βασιλικό Ναυτικό είχε αγοράσει το Μπάουντι για έναν μονάχα σκοπό: Έπρεπε να ταξιδέψει μέχρι την Ταϊτή, να συλλέξει μερικά δείγματα αρτόκαρπων, και να τα μεταφέρει στις Δυτικές Ινδίες, με την ελπίδα ότι ο αρτόκαρπος θα μπορούσε να αποτελέσει φθηνή, αλλά πλούσια σε ενέργεια τροφή για τους σκλάβους.

Στις 23 Δεκεμβρίου του 1787 το Μπάουντι απέπλευσε από το Σπίτχεντ με προορισμό την Ταϊτή. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, λόγω δυσχερών καιρικών συνθηκών το ιστιοφόρο άλλαξε πολλές φορές πορεία και συνάντησε τρομερές δυσκολίες. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο Μπλάι, για καθαρά προσωπικούς λόγους, αντικατέστησε τον πλοηγό του πλοίου Τζον Φρέιερ, με τον Φλέτσερ Κρίστιαν, διαταράσσοντας τις σχέσεις του πληρώματος με τον καπετάνιο. Το Μπάουντι έφτασε στην Ταϊτή στις 26 Οκτωβρίου 1788, ύστερα από δέκα μήνες ταξιδιού.

Ο Μπλάι και το πλήρωμα του έμειναν πέντε μήνες στην Ταϊτή, συλλέγοντας 1.015 δέντρα αρτόκαρπων. Ο Μπλάι επέτρεψε στο πλήρωμα να διαμείνουν στην ακτή για να φροντίζουν τους αρτόκαρπους. Το πλήρωμα προσαρμόστηκε στα ήθη και έθιμα των Ταϊτινών, πολλοί ναύτες έκαναν παραδοσιακά τατουάζ, ενώ μερικοί, όπως και ο υποπλοίαρχος Φλέτσερ Κρίστιαν, παντρεύτηκαν Ταϊτινές γυναίκες.

Η ανταρσία

Ο Γουίλιαμ Μπλάι το 1814.

Στις 4 Απριλίου 1789, ύστερα από πέντε μήνες διαμονής στην Ταϊτή, το Μπάουντι απέπλευσε με το φορτίο από αρτόκαρπους. Στις 28 Απριλίου 1789, 1.300 μίλια περίπου δυτικά της Ταϊτής, κοντά στα Τόνγκα, ξέσπασε η ανταρσία. Ο Φλέτσερ Κρίστιαν και πολλοί από τους υποστηρικτές του μπήκαν στην καμπίνα του Μπλάι, τον ξύπνησαν και τον έσυραν μέχρι το κατάστρωμα. Όταν ο Μπλάι παρακάλεσε τον Κρίστιαν να γίνει λογικός, ο Κρίστιαν του απάντησε "Είμαι στην κόλαση, είμαι στην κόλαση!". Παρά τα σκληρά λόγια και τις απειλές που ακούστηκαν και από τις δύο πλευρές, το πλοίο καταλήφθηκε αναίμακτα και προφανώς χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση από τους πιστούς υποστηρικτές του καπετάνιου, εκτός από τον Μπλάι τον ίδιο. Από τους 42 άντρες που βρίσκονταν στο πλοίο, πέρα από τον Μπλάι και τον Κρίστιαν, οι 18 "προσυπέγραψαν" την ανταρσία, δύο έμειναν παθητικοί και 22 παρέμειναν πιστοί στον Μπλάι.

Οι αντάρτες διέταξαν τον Μπλάι, και πέντε ακόμα μέλη του πληρώματος να μπουν σε μία μικρή εφεδρική βάρκα του πλοίου. Πολλοί, όμως, άλλοι άντρες, που ήταν πιστοί στον Μπλάι εθελοντικά ακολούθησαν τον καπετάνιο, καθώς γνώριζαν πως διαφορετικά θα θεωρούνταν de jure στασιαστές.

Επακόλουθο της ανταρσίας

Η πορεία που ακολούθησε το Μπάουντι στον Ειρηνικό Ωκεανό, το διάστημα 1788-1790

Το ταξίδι του Μπλάι

Συνολικά 18 άνδρες του πληρώματος, που παρέμειναν πιστοί στον καπετάνιο τους, μπήκαν στη βάρκα μαζί του και απέπλευσαν. Οι υπόλοιποι 4 πιστοί άντρες του καπετάνιου υποχρεώθηκαν να μείνουν στο πλοίο με τους αντάρτες. Η ανταρσία έλαβε χώρα 30 ναυτικά μίλια (56 χλμ) από τη νήσο Τοφουά. Ο Μπλάι και το πλήρωμα του κατόρθωσαν να αποβιβαστούν εκεί για να εφοδιαστούν [1]. Ένας ναύτης έχασε τη ζωή του εκεί, αφού λιθοβολήθηκε από ιθαγενείς του Τοφουά.

Ύστερα από ένα επεισοδιακό ταξίδι 47 ημερών, και με 6 ανθρώπινες απώλειες, ο Μπλάι και το πλήρωμα του κατόρθωσε να φτάσει στο Τιμόρ [2] και από εκεί να μεταφερθεί στις Δυτικές Ινδίες. Ο Μπλάι κατήγγειλε την ανταρσία στις 15 Απριλίου 1790 στη Βρετανία.

Αντάρτες στην Ταϊτή

Εν τω μεταξύ, οι αντάρτες επιχείρησαν να εγκατασταθούν στη Νήσο Τουμπουάι. Έπειτα από τρεις μήνες συνεχών επιθέσεων από τους ιθαγενείς της περιοχής, αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Ταϊτή. Παρόλα αυτά, ένα μεγάλο μέρος του πληρώματος δεν ήθελε να μείνει στην Ταϊτή, φοβούμενο μία επικείμενη σύλληψη από το Βασιλικό Ναυτικό. Αμέσως, αφού αποβιβάστηκαν 16 άντρες στην Ταϊτή τον Σεπτέμβριο του 1789, ο Φλέτσερ Κρίστιαν, 8 ακόμη ναύτες, 6 Ταϊτινοί άντρες, 11 γυναίκες και ένα μωρό, απέπλευσαν από το λιμάνι.

Αναζητώντας κάποιο μέρος στο οποίο δεν θα μπορούσαν να εντοπιστούν, και αφότου πέρασαν από τα Φίτζι και τις Νήσους Κουκ, ξανα-ανακάλυψαν τυχαία τις Νήσους Πίτκαιρν, οι οποίες ήταν λανθασμένα τοποθετημένες στους χάρτες της εποχής, και εγκαταστάθηκαν. Για την αποφυγή τυχόν εντοπισμού ή διαφυγής κάποιου κατοίκου, έκαψαν το Μπάουντι στις 23 Ιανουαρίου 1790. Μερικά από τα απομεινάρια του πλοίου είναι εμφανή ακόμη και σήμερα.

Η προσαρμογή του πληρώματος στα Πίτκαιρν ήταν γρήγορη. Το κλίμα ήταν ήπιο και υπήρχε τροφή, νερό και γη για όλους. Ο Φλέτσερ Κρίστιαν ανέλαβε διοικητής της μικρής κοινότητας και ακολούθησε μία πολιτική ισότητας και σεβασμού προς τους Ταϊτινούς.