Ξενοδοχείο στη Βιέννη απασχολεί πρόσφυγες

Με την ρετρό-ντιζάιν διακόσμησή του, τις χαμηλές τιμές του και τη θέση του, σε πολύ μικρή απόσταση από το φημισμένο πάρκο Πράτερ, το κ...

Με την ρετρό-ντιζάιν διακόσμησή του, τις χαμηλές τιμές του και τη θέση του, σε πολύ μικρή απόσταση από το φημισμένο πάρκο Πράτερ, το καινούριο ξενοδοχείο Magdas έχει γίνει ένα από τα πιο γνωστά της Βιέννης. Όμως η πρωτοτυπία του βρίσκεται αλλού: εδώ οι εργαζόμενοι είναι πρόσφυγες.
Το Magdas, το οποίο άνοιξε πριν από μόλις δύο μήνες και διαθέτει 78 δωμάτια, δεν αδειάζει ποτέ. Τους πελάτες του που φθάνουν απ' όλο τον κόσμο, υποδέχονται εκεί μια εικοσαριά υπάλληλοι 16 διαφορετικών εθνικοτήτων οι οποίοι ομιλούν 24 γλώσσες και έχουν όλοι τους ζητήσει και λάβει άσυλο στην Αυστρία, συνήθως έπειτα από πολλά χρόνια υποχρεωτικής αναμονής και αργίας.
"Οι μετανάστες έχουν έναν σωρό ικανότητες που δεν χρησιμοποιούνται. Θέλουμε να δείξουμε πως η απαγόρευση της εργασίας που επιβάλλεται σε όσους ζητούν άσυλο είναι παράλογη τόσο από κοινωνική όσο και από οικονομική άποψη", εξηγεί στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Κλάους Σβέρτνερ, ο υπεύθυνος της καθολικής μκο Caritas που οργάνωσε το εγχείρημα.
Ο αριθμός των ανθρώπων που ζητούν άσυλο αυξήθηκε κατά 44% την περυσινή χρονιά στην ΕΕ, με πάνω από μισό εκατομμύριο νέους μετανάστες. Απ' αυτούς, 28.000 κατέφυγαν στην Αυστρία.
Όμως σ' αυτή τη μικρή δημοκρατία των Άλπεων, όπως και στην πλειονότητα των άλλων χωρών, το δικαίωμα στη εργασία είναι εξαιρετικά περιορισμένο όσο διαρκεί η εξέταση των φακέλων των μεταναστών -- συχνά πολλά χρόνια.
Η Μαριάμ είχε αυτή την πικρή εμπειρία. Αυτή η 38χρονη πολύγλωσση Μαροκινή έφθασε στην Αυστρία το 2001 και χρειάσθηκε 12 χρόνια για να αποκτήσει το καθεστώς του πρόσφυγα, μια μακρά περίοδο αδράνειας που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την επιστροφή της στη δουλειά αφού έβαλε στην τσέπη της το πολύτιμο χαρτί.
"Ο πατέρας μου με είχε προειδοποιήσει, μού είχε πει ότι θα ήταν δύσκολο. Και είχε δίκιο", λέει η νεαρή γυναίκα, η οποία διευκρινίζει πως δεν μετανάστευσε για οικονομικούς λόγους.
Σ' ένα ντεκόρ με έπιπλα αντίκες τοποθετημένα με γούστο από έναν αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων, η Μαριάμ κρατάει σήμερα το μπαρ του ξενοδοχείου και ασχολείται με τα πρωινά, έχοντας υπογράψει μια σύμβαση εργασίας επ' αόριστον.
Οι συνάδελφοί της --ρεσεψιονίστ, καμαριέρες, τεχνικοί, μάγειροι-- προέρχονται από 15 άλλες χώρες, από το Αφγανιστάν μέχρι τη Συρία περνώντας από το Ιράν ή τη Νιγηρία.
Η ιδέα γι' αυτό το ξενοδοχείο που κρατούν μετανάστες και το οποίο διαφημίζεται ως μοναδικό στην Ευρώπη, ανάγεται στην κατάληψη μιας εκκλησίας στη Βιέννης το 2012 από ανθρώπους που ζητούσαν άσυλο. "Το μήνυμά τους ήταν απλό: ζητούσαν το δικαίωμα να παραμείνουν και το δικαίωμα να εργασθούν", θυμίζει ο Κλάους Σβέρτνερ.
Συνολικά 34.000 αιτήματα για άσυλο εξετάζονται αυτή τη στιγμή στην Αυστρία, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι μετανάστες δεν έχουν δικαίωμα να κερδίζουν περισσότερα από 100 ευρώ το μήνα, υπενθυμίζει η Σουζάνε Μπίντερ, ειδική για τις μεταναστεύσεις στο πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Η οργάνωση Caritas ξεκίνησε το πρόγραμμα του ξενοδοχείου Magdas μετά την κατάληψη της εκκλησίας, διαθέτοντας έναν από τους παλιούς της οίκους ευγηρίας και αποδεσμεύοντας ένα δάνειο 1,5 εκατ. ευρώ. Άλλα 60.000 ευρώ συγκεντρώθηκαν με συμμετοχική χρηματοδότηση.
"Όμως προσοχή: λειτουργούμε σύμφωνα μ' ένα αληθινό οικονομικό μοντέλο. Δεν πρόκειται απλώς για μια καλή πράξη", διευκρινίζει ο Σβέρτνερ, υπογραμμίζοντας πως το πρόγραμμα θα αυτοχρηματοδοτείται μέσα σε πέντε χρόνια.
Διότι το ξενοδοχείο είναι ένα ξενοδοχείο "όπως τα άλλα" όσον αφορά τις τιμές και τις παροχές.
"Οι περισσότεροι από τους πελάτες που κάνουν κρατήσεις μέσω ιστοτόπων στο Ίντερνετ δεν ξέρουν καν ότι έχουμε μια κοινωνική δράση", λέει ο διευθυντής Σεμπαστιάν ντε Φος, ένας επαγγελματίας ξενοδόχος.
"Στη συνέχεια αυτό που βλέπουν τους επιτρέπει να δώσουν ένα πρόσωπο στους μετανάστες, για τους οποίους μιλάμε συνήθως με όρους στατιστικών", προσθέτει.