21η Απριλίου 1967: Ημέρα πένθους…‏

Από τον Διονύση Σταμάτη. Εκείνη την εποχή ξημερώματα της 21ης Απριλίου επίορκοι και αμερικανοκίνητοι (αργότερα ο Πρόεδρος Κλίντον ζήτησ...

Από τον Διονύση Σταμάτη.

Εκείνη την εποχή ξημερώματα της 21ης Απριλίου επίορκοι και αμερικανοκίνητοι (αργότερα ο Πρόεδρος Κλίντον ζήτησε συγνώμη από τους έλληνες) αξιωματικοί-δεν είχαν στο DNA τους σταγόνα ελληνικής συνείδησης- μέσα από ένα διαλυμένο ιεραρχικά ελληνικό στρατό (κυριαρχούσαν βασιλόφρονες και χουντικοί παπατζήδες) με τη βοήθεια των τανκς (το μέταλλο νικάει τη σάρκα όχι όμως τη ψυχή) έκαναν ντου, ρεσάλτο στη ελληνική δημοκρατία για να εξυπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα. Προσωρινά έβαλαν κάποιον ξιπασμένο δικαστικό γνωστό καϊνάρι από την υπόθεση δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη όπως μας έλεγε ο Αντρέας στο Γιορκ, να κουμαντάρει τα πράγματα και σύντομα το αχτύπητο δίδυμο Παπαδόπουλου-Παττακού, μαριονέτες της συμφοράς ανέλαβε τα ινία της χώρας. Όνειδος! Η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και δίδαξε πολιτισμό στα έθνη να κυβερνάται τώρα από τρισάθλιους καραβανάδες που ντρόπιαζαν το στράτευμα μέσα στην ιστορία. Η πράξη τους έγινε πόλος εφαλτηρίου και για πολλά πραξικοπήματα στη Λατινική Αμερική ειδικά στη Χιλή. Το κράτος κατέρρευσε, ο δημόσιος πλούτος μοιράστηκε στους υποστηρικτές του απάνθρωπου καθεστώτος δουλείας, ο στρατός διαλύθηκε και η δημόσια διοίκηση μύριζε αρβύλα. ( Κάποιοι εκλεκτοί του καθεστώτος π.χ νομάρχες που υπηρέτησαν τη χούντα συνέχισαν να είναι νομάρχες και επί ‘εθνάρχη’ όπου τους παραίτησε αργότερα ο Αντρέας).
Πέρασαν επτά χρόνια κατοχής… τα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους.
Σήμερα η οργάνωση, δομή και λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων εγγυάται και στηρίζει τη δημοκρατία στη χώρα μας