Ο επικεφαλής της παράταξης «Αθήνα Μπορείς», Αρης Σπηλιωτόπουλος, επανεμφανίστηκε μιλώντας στην πρώτη συνδιάσκεψη της δημοτικής παράταξης ...
Ο επικεφαλής της παράταξης «Αθήνα Μπορείς», Αρης Σπηλιωτόπουλος, επανεμφανίστηκε μιλώντας στην πρώτη συνδιάσκεψη της δημοτικής παράταξης του στην Τεχνόπολη στο Γκάζι την Δευτέρα όπου αναφέρθηκε στις θέσεις τις νέας παράταξης και την τουριστική ανάπτυξη της Αθήνας.
Δείχνοντας ότι έχει στο μυαλό του ακόμη και τη δημιουργία δικού του κόμματος (!), έδωσε μια πρόγευση καθώς σχετικά με τις θέσεις της νέας παράταξης (που φαίνεται ότι θα χρησιμοποιήσει ως όχημα) ανέφερε: «Θέση στο «Αθήνα Μπορείς» έχουν όλοι όσοι πιστεύουν ότι η επίπεδη διάκριση των κομμάτων σε δεξιά, κέντρο και αριστερά πια αποτελεί παρελθόν. Όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να προσδιορίζουν τον εαυτό τους με τα φλάμπουρα του παρελθόντος ή με παλαιοπολιτικές σημαίες, που είχαν αξία κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου αλλά καμία αξία για την επίλυση των προβλημάτων του σήμερα, δυστυχώς είναι αυτοί που είναι καταδικασμένοι να ζουν στο ιδεολογικό και πολιτικό περιθώριο. Η κοινωνία προχώρησε πολύ πιο μπροστά και ο επίπεδος άξονας του παρελθόντος έχει αντικατασταθεί από μια ανάγκη κοινωνική για επίλυση των σύγχρονων προβλημάτων και επειδή τα προβλήματα του σήμερα είναι πολυσύνθετα και ζούμε σ’ ένα κόσμο που η ραγδαία τεχνολογία έχει αλλάξει πάρα πολύ τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει κανείς τα προβλήματα προφανώς και δεν μπορεί κανείς να πει ότι σήμερα υπάρχουν δεξιές, κεντρώες ή αριστερές λύσεις. Υπάρχουν λύσεις πρακτικές, υπάρχουν λύσεις προοδευτικές, λύσεις μεταρρυθμιστικές γι’ αυτό και εμείς ποτέ δεν πιστέψαμε ότι το δίλημμα στις μέρες μας πρέπει να είναι αριστερά ή δεξιά. Το δίλημμα ήταν, είναι και θα είναι για την κοινωνία του 2020 και μετά, λαϊκισμός ή μεταρρύθμιση, λαϊκισμός ή πρόοδος και φυσικά το δίλημμα δεν είναι στο ακραίο σημείο του ιδεολογικού φάσματος, όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν, εθνικισμός ή μη εθνικισμός αλλά το δίλημμα είναι εθνικισμός ή πατριωτισμός γιατί οι εθνικιστές είναι αυτοί που βλέπουν εχθρούς όλους τους άλλους, πατριώτες είναι αυτοί που θέτουν την αγάπη τους για την πατρίδα πάνω από τον εαυτό τους. Το δίλημμα είναι εθνικισμός ή πατριωτισμός. Το δίλημμα είναι συντηρητισμός ή προοδευτική μεταρρύθμιση. Θα μου πείτε προερχόμαστε από ένα κόμμα το οποίο οι αντίπαλοι του το βαφτίζουν συντηρητικό. Για να είναι κάποιος συντηρητικός πάνω απ’ όλα θα πρέπει να υπάρχουν σημεία που να δέχεται ότι πρέπει να συντηρηθούν. Βλέπει κανείς γύρω μας σημεία που αξίζει να συντηρήσει; Δεν βλέπουμε ότι όλα πρέπει να αλλάξουν προς το καλύτερο; Άλλωστε, ο ίδιος ο ιδρυτής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει ότι το κόμμα, το οποίο ίδρυσε είναι το κόμμα του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, μη αποδεχόμενος για τον εαυτό του την ιδιότητα του συντηρητικού πολιτικού γιατί ένας πολιτικός που θέλει να κάνει ρήξεις και τομές σίγουρα είναι αυτός που βλέπει μπροστά, έχει το βλέμμα στραμμένο στο αύριο».
Παράλληλα αναφέρθηκε και στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δηλώνοντας με σαφείς αιχμές κατά του Α. Σαμαρά ότι έχει βρεθεί στο περιθώριο των εξελίξεων: « Μετά τις ευρωεκλογές η ΝΔ έχασε λίγο τον βηματισμό της, θεωρώ ότι το σημαντικότερο λάθος το οποίο έκανε είναι ότι ερμήνευσε με λάθος τρόπο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και αντί να επιταχύνει προς τα εμπρός με τρόπο και πρόσημο προοδευτικό έκανε ένα πισωγύρισμα σε λαϊκίστικες πολιτικές και κυρίως ένα πισωγύρισμα σε πρόσωπα, τα οποία ενδεχομένως παρερμηνεύτηκαν από το σύνολο της κοινής γνώμης. Δυστυχώς, πολλές φορές δεν έχει σημασία ποια είναι η πρόθεση σου αλλά πως ερμηνεύεται από την κοινή γνώμη. Έτσι έφτασε σε σημείο να είναι περισσότερο στο περιθώριο των ιδεολογικών και πολιτικών εξελίξεων σε σχέση με αυτό που πράγματι θα μπορούσε να είναι. Σήμερα η δική μου εκτίμηση είναι ότι η ΝΔ θα πρέπει να βρει και πάλι τον βηματισμό της, να συνειδητοποιήσει ότι είναι και πρέπει να είναι η παράταξη του μεταρρυθμιστικού προοδευτισμού, να βρει κυρίως ποιο θα είναι το πρόσημο του 21ου αιώνα, ποια θα είναι η στρατηγική της ,ποιο θα είναι το ιδεολογικό της στίγμα, να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της φυσιογνωμία, να ανοίξει την αγκαλιά της σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες, να συζητήσει ανοιχτά, προοδευτικά, ελεύθερα χωρίς φόβο και χωρίς πάθος και να βάλει κανόνες. Γιατί τελευταίως ακούω πολύ κουβέντα να γίνεται για πρόσωπα και όταν γίνεται πολύ κουβέντα για πρόσωπα τότε διολισθαίνει η πολιτική προς την παραπολιτική και χάνεται η ουσία. Γίνεται συζήτηση με όρους καλλιστείων ποιο πρόσωπο μας κάνει».
«Δεν είναι εκεί το ζήτημα, το ζήτημα είναι ποια πολιτική μας κάνει. Ποιά παράταξη θέλουμε, ποια πρέπει να είναι η περπατησιά μας. Εάν θέλουμε ο κύριος κορμός της ευρύτερης παράταξης απ’ την οποία εμείς προερχόμαστε να είναι ένας κορμός ανοιχτός, ελεύθερος, προοδευτικός ή συντηρητικός και στο περιθώριο των εξελίξεων. Αν θέλουμε ένα κορμό ιδεολογικά καθαρό ή πολυσυλλεκτικό. Αν θέλουμε δηλαδή ιδεολογική καθαρότητα αν θέλουμε κυβερνησιμότητα. Γιατί η ιδεολογική καθαρότητα διασφαλίζεται και με το 18% και με το 20% και με το 25% αλλά δεν διασφαλίζεται η προοπτική εξουσίας. Προοπτική εξουσίας διασφαλίζεται μόνο εάν ένα κόμμα είναι ευρύτερο, πολυσυλλεκτικό, αγκαλιάζει τους πάντες-όλους όσους δέχονται το πρόγραμμα, τις θέσεις, τις αρχές και τις αξίες και κυρίως είναι ένα κόμμα, το οποίο έχει εσωτερικούς κανόνες λειτουργίας. Πρώτα κανείς φτιάχνει το κουστούμι και μετά ψάχνει να βρει ποιο είναι το κατάλληλο πρόσωπο για να φορέσει το κουστούμι αυτό. Πρώτα φτιάχνει το πλαίσιο των πολιτικών και μετά στην πορεία βρίσκει ποιος είναι ο κατάλληλος για να εκφράσει αυτές τις πολιτικές. Κάθε φορά που ξεχνούμε την πολιτική και αρχίζουμε την συζήτηση γύρω από πρόσωπα, γύρω από οικογένειες και γύρω από αναφορές του παρελθόντος τόσο περισσότερο χάνουμε τον σκοπό μας και δίνουμε τροφή στην παραπολιτική και ωθούμε το περιθώριο και όχι την εξέλιξη προς τα εμπρός».
«Πιστεύω ότι αν κάτι η ΝΔ μπορεί και πρέπει να κάνει είναι ένα συνέδριο αρχών και θέσεων, αντίστοιχο με αυτό που είχε κάνει το 2000 ο Κώστας Καραμανλής να δούμε δηλαδή αν η ΝΔ μπορεί και πάλι να ανασυγκροτηθεί και να εκφράσει το όλον της παράταξης και να δούμε πολλούς συναγωνιστές και συναγωνίστριες που σήμερα δεν ήταν μαζί μας ξανά να δραστηριοποιούνται στον χώρο του ευρύτερου ριζοσπαστικού, κοινωνικού, φιλελευθερισμού».
Δείχνοντας ότι έχει στο μυαλό του ακόμη και τη δημιουργία δικού του κόμματος (!), έδωσε μια πρόγευση καθώς σχετικά με τις θέσεις της νέας παράταξης (που φαίνεται ότι θα χρησιμοποιήσει ως όχημα) ανέφερε: «Θέση στο «Αθήνα Μπορείς» έχουν όλοι όσοι πιστεύουν ότι η επίπεδη διάκριση των κομμάτων σε δεξιά, κέντρο και αριστερά πια αποτελεί παρελθόν. Όσοι πιστεύουν ότι μπορούν να προσδιορίζουν τον εαυτό τους με τα φλάμπουρα του παρελθόντος ή με παλαιοπολιτικές σημαίες, που είχαν αξία κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου αλλά καμία αξία για την επίλυση των προβλημάτων του σήμερα, δυστυχώς είναι αυτοί που είναι καταδικασμένοι να ζουν στο ιδεολογικό και πολιτικό περιθώριο. Η κοινωνία προχώρησε πολύ πιο μπροστά και ο επίπεδος άξονας του παρελθόντος έχει αντικατασταθεί από μια ανάγκη κοινωνική για επίλυση των σύγχρονων προβλημάτων και επειδή τα προβλήματα του σήμερα είναι πολυσύνθετα και ζούμε σ’ ένα κόσμο που η ραγδαία τεχνολογία έχει αλλάξει πάρα πολύ τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει κανείς τα προβλήματα προφανώς και δεν μπορεί κανείς να πει ότι σήμερα υπάρχουν δεξιές, κεντρώες ή αριστερές λύσεις. Υπάρχουν λύσεις πρακτικές, υπάρχουν λύσεις προοδευτικές, λύσεις μεταρρυθμιστικές γι’ αυτό και εμείς ποτέ δεν πιστέψαμε ότι το δίλημμα στις μέρες μας πρέπει να είναι αριστερά ή δεξιά. Το δίλημμα ήταν, είναι και θα είναι για την κοινωνία του 2020 και μετά, λαϊκισμός ή μεταρρύθμιση, λαϊκισμός ή πρόοδος και φυσικά το δίλημμα δεν είναι στο ακραίο σημείο του ιδεολογικού φάσματος, όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν, εθνικισμός ή μη εθνικισμός αλλά το δίλημμα είναι εθνικισμός ή πατριωτισμός γιατί οι εθνικιστές είναι αυτοί που βλέπουν εχθρούς όλους τους άλλους, πατριώτες είναι αυτοί που θέτουν την αγάπη τους για την πατρίδα πάνω από τον εαυτό τους. Το δίλημμα είναι εθνικισμός ή πατριωτισμός. Το δίλημμα είναι συντηρητισμός ή προοδευτική μεταρρύθμιση. Θα μου πείτε προερχόμαστε από ένα κόμμα το οποίο οι αντίπαλοι του το βαφτίζουν συντηρητικό. Για να είναι κάποιος συντηρητικός πάνω απ’ όλα θα πρέπει να υπάρχουν σημεία που να δέχεται ότι πρέπει να συντηρηθούν. Βλέπει κανείς γύρω μας σημεία που αξίζει να συντηρήσει; Δεν βλέπουμε ότι όλα πρέπει να αλλάξουν προς το καλύτερο; Άλλωστε, ο ίδιος ο ιδρυτής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει ότι το κόμμα, το οποίο ίδρυσε είναι το κόμμα του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού, μη αποδεχόμενος για τον εαυτό του την ιδιότητα του συντηρητικού πολιτικού γιατί ένας πολιτικός που θέλει να κάνει ρήξεις και τομές σίγουρα είναι αυτός που βλέπει μπροστά, έχει το βλέμμα στραμμένο στο αύριο».
Παράλληλα αναφέρθηκε και στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δηλώνοντας με σαφείς αιχμές κατά του Α. Σαμαρά ότι έχει βρεθεί στο περιθώριο των εξελίξεων: « Μετά τις ευρωεκλογές η ΝΔ έχασε λίγο τον βηματισμό της, θεωρώ ότι το σημαντικότερο λάθος το οποίο έκανε είναι ότι ερμήνευσε με λάθος τρόπο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και αντί να επιταχύνει προς τα εμπρός με τρόπο και πρόσημο προοδευτικό έκανε ένα πισωγύρισμα σε λαϊκίστικες πολιτικές και κυρίως ένα πισωγύρισμα σε πρόσωπα, τα οποία ενδεχομένως παρερμηνεύτηκαν από το σύνολο της κοινής γνώμης. Δυστυχώς, πολλές φορές δεν έχει σημασία ποια είναι η πρόθεση σου αλλά πως ερμηνεύεται από την κοινή γνώμη. Έτσι έφτασε σε σημείο να είναι περισσότερο στο περιθώριο των ιδεολογικών και πολιτικών εξελίξεων σε σχέση με αυτό που πράγματι θα μπορούσε να είναι. Σήμερα η δική μου εκτίμηση είναι ότι η ΝΔ θα πρέπει να βρει και πάλι τον βηματισμό της, να συνειδητοποιήσει ότι είναι και πρέπει να είναι η παράταξη του μεταρρυθμιστικού προοδευτισμού, να βρει κυρίως ποιο θα είναι το πρόσημο του 21ου αιώνα, ποια θα είναι η στρατηγική της ,ποιο θα είναι το ιδεολογικό της στίγμα, να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της φυσιογνωμία, να ανοίξει την αγκαλιά της σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες, να συζητήσει ανοιχτά, προοδευτικά, ελεύθερα χωρίς φόβο και χωρίς πάθος και να βάλει κανόνες. Γιατί τελευταίως ακούω πολύ κουβέντα να γίνεται για πρόσωπα και όταν γίνεται πολύ κουβέντα για πρόσωπα τότε διολισθαίνει η πολιτική προς την παραπολιτική και χάνεται η ουσία. Γίνεται συζήτηση με όρους καλλιστείων ποιο πρόσωπο μας κάνει».
«Δεν είναι εκεί το ζήτημα, το ζήτημα είναι ποια πολιτική μας κάνει. Ποιά παράταξη θέλουμε, ποια πρέπει να είναι η περπατησιά μας. Εάν θέλουμε ο κύριος κορμός της ευρύτερης παράταξης απ’ την οποία εμείς προερχόμαστε να είναι ένας κορμός ανοιχτός, ελεύθερος, προοδευτικός ή συντηρητικός και στο περιθώριο των εξελίξεων. Αν θέλουμε ένα κορμό ιδεολογικά καθαρό ή πολυσυλλεκτικό. Αν θέλουμε δηλαδή ιδεολογική καθαρότητα αν θέλουμε κυβερνησιμότητα. Γιατί η ιδεολογική καθαρότητα διασφαλίζεται και με το 18% και με το 20% και με το 25% αλλά δεν διασφαλίζεται η προοπτική εξουσίας. Προοπτική εξουσίας διασφαλίζεται μόνο εάν ένα κόμμα είναι ευρύτερο, πολυσυλλεκτικό, αγκαλιάζει τους πάντες-όλους όσους δέχονται το πρόγραμμα, τις θέσεις, τις αρχές και τις αξίες και κυρίως είναι ένα κόμμα, το οποίο έχει εσωτερικούς κανόνες λειτουργίας. Πρώτα κανείς φτιάχνει το κουστούμι και μετά ψάχνει να βρει ποιο είναι το κατάλληλο πρόσωπο για να φορέσει το κουστούμι αυτό. Πρώτα φτιάχνει το πλαίσιο των πολιτικών και μετά στην πορεία βρίσκει ποιος είναι ο κατάλληλος για να εκφράσει αυτές τις πολιτικές. Κάθε φορά που ξεχνούμε την πολιτική και αρχίζουμε την συζήτηση γύρω από πρόσωπα, γύρω από οικογένειες και γύρω από αναφορές του παρελθόντος τόσο περισσότερο χάνουμε τον σκοπό μας και δίνουμε τροφή στην παραπολιτική και ωθούμε το περιθώριο και όχι την εξέλιξη προς τα εμπρός».
«Πιστεύω ότι αν κάτι η ΝΔ μπορεί και πρέπει να κάνει είναι ένα συνέδριο αρχών και θέσεων, αντίστοιχο με αυτό που είχε κάνει το 2000 ο Κώστας Καραμανλής να δούμε δηλαδή αν η ΝΔ μπορεί και πάλι να ανασυγκροτηθεί και να εκφράσει το όλον της παράταξης και να δούμε πολλούς συναγωνιστές και συναγωνίστριες που σήμερα δεν ήταν μαζί μας ξανά να δραστηριοποιούνται στον χώρο του ευρύτερου ριζοσπαστικού, κοινωνικού, φιλελευθερισμού».
Aρούλης: «… Μετά τις ευρωεκλογές η ΝΔ έχασε λίγο τον βηματισμό της, θεωρώ ότι το σημαντικότερο λάθος το οποίο έκανε είναι ότι ερμήνευσε με λάθος τρόπο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και αντί να επιταχύνει προς τα εμπρός με τρόπο και πρόσημο προοδευτικό έκανε ένα πισωγύρισμα σε λαϊκίστικες πολιτικές και κυρίως ένα πισωγύρισμα σε πρόσωπα… Γίνεται συζήτηση με όρους καλλιστείων ποιο πρόσωπο μας κάνει …».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠισωγυρίσματα … πισωγλέντηδες … μορφονιούς … φούφλιδες … και φούστδες … γέμισε η Συγγρού και αυτοεξευτιλίστηκε .
Έχει πολύ θράσος τελικά η τζακουζάτη κωλό - νακιώτικη Πατρινιά …
Αυτός κι άλλοι ουτιδανοί κάλαμο- καβαλάρηδες και πισωγλέντηδες ( τα γνωστά Golden- boys της Ντόρο-φαυλό -κρατίας), που άνθισαν τριγύρω από τους αχρείους επίγονους ... θα έπρεπε να είχαν εγκαταλείψει την πολιτική ... η να είχαν αποβληθεί προ πολλού από την πιάτσα της Νου-Δούλας στην Συγγρού
« Οι μη οργιζόμενοι, εφ' οις δει, ηλίθιοι δοκούντες είναι!!! »
Όρσε μωρή χουβαρντού να μην στα χρεωστάω !!!