"Βγερού γλυκά φανού" στη σκηνή του Θεάτρου Αυλαία

Μια σύγχρονη Ελληνίδα γυναίκα, η Αγγελική, μέσα από τη συγκλονιστική αφήγηση της Βγερούς, που επέζησε της Σφαγής στη Χίο και της δουλε...

Μια σύγχρονη Ελληνίδα γυναίκα, η Αγγελική, μέσα από τη συγκλονιστική αφήγηση της Βγερούς, που επέζησε της Σφαγής στη Χίο και της δουλείας στη Σμύρνη, προσπαθεί να συναρμολογήσει την κατακερματισμένη ταυτότητα της. Δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικές γυναίκες, δύο αφηγήσεις. Η μία κραυγή επιβίωσης και αυτογνωσίας. Η άλλη, μαρτυρία και ταυτόχρονα καταγγελία. Και οι δύο συναρμολογούν μία κοινή μνήμη, μία ελπίδα του μέλλοντος, μία ιστορία.
Αν την ακούσεις δεν την ξεχνάς!
Γίνεσαι μέρος της!
«...ηθέλησα δια του τύπου να περισώσω ταύτας, βλέπων ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος αφαιρεί εκ μέσου ημών ου μόνον τα λείψανα, αλλά και αυτούς έτι τους αμέσους απογόνους των θυμάτων της Σφαγής, οίτινες αναμβισβητήτως είναι ακένωτα ταμεία ιστορικών πληροφοριών...
Στυλιανός Γ. Βίος, «Η σφαγή της Χίου εις το στόμα του χιακού λαού», Αιγέας, 2008 (πρώτη έκδοση: 1922
(Στο βιβλίο του Σ.Γ. Βίου 43 αφηγητές, οι 13 είναι άτομα που επέζησαν της Σφαγής και οι υπόλοιποι 30 «αμέσως απογόνων των», αφηγούνται « μίαν ζωντανήν εικόνα και αναπαράστασιν πλείστων φρικιαστικών επεισοδίων της φρικαλέας εκείνης
Η σφαγή της Χίου
Από 1 Απριλίου του 1822 μέχρι τα τέλη Αυγούστου, μέσα σε πέντε μήνες, υπολογίζεται ότι από τους 117.000 κατοίκους που είχε πληθυσμό το νησί, οι 42.000 σφαγιάστηκαν, οι 10.000 από αυτούς στο Κάβο Μελανιός, περίπου 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη.
Φραγκομίχαλος Κώστας, Oι σφαγές της Xίου του 1822: Ποιος ο ακριβής αριθμός των θυμάτων τους; Άλφα Πι, 2009
Τι σημαίνει Βγερού
Βγερού" φωνάζουνε τη "Βέρα" στη Χίο. Στα λατινικά "Βέρα" σημαίνει "αληθινή" και στα ρώσικα ("Вера") πιστή.
Ποια είναι η Βγερού
«Δεν ξέρω αν είναι ρωμιά, τουρκάλα ή φράγκισσα, -άσε που δεν ξέρω και πού αρχίζει το ένα και πού τελειώνει το άλλο,- όμως είναι αυτή που είδε σάρκες και ρούχα να γίνονται ένα, το αίμα να τρέχει ποτάμι ανάμεσα στα πόδια των κοριτσιών, είναι αυτή που είδε στήθη γυναικών κομμένα φέτες, μυαλά χυμένα στους ώμους σαν από μια παραγεμισμένη κούπα, βρέφη κομματιασμένα να κείτονται πεταμένα στα βράχια. Είναι αυτή που είδε τη Μεγάλη Σφαγή, αυτή που έζησε το γιουρούσι, το πελέκι, που μεγάλωσε με κλάματα, με θρήνους και με μοιρολόγια. Είναι αυτή που άκουσε το σμίξιμο των σπαθιών με τη σάρκα, τις φωνές των μανάδων που βλέπανε τις κόρες τους να βιάζονται, το τρίξιμο των δοντιών και τις τουφεκιές να σφυροκοπάνε στον αγέρα. Είναι αυτή που κανένας ήχος της φύσης πλέον δεν της φαίνεται γλυκός, κανένα κελάηδημα αηδονιού το ξημέρωμα δεν την χαροποιεί, γιατί στα αυτιά της ηχούν ακόμα οι κραυγές και τα ουρλιαχτά. Αν και βρήκε τη δύναμη ν' αγαπήσει και ν' αγαπηθεί, να κάμει πέντε παιδιά, να τα μεγαλώσει και να τα θεριέψει, πάντοτε ο ύπνος της σαν το θάνατο ήταν πικρός και τα όνειρά της πάντα θα τα στοιχειώνουν οι εκατοντάδες, οι χιλιάδες νεκροί που χάθηκαν μέσα σε λίγες μέρες και μαζί τους χάθηκαν τα ονόματά τους και οι μνήμες τους, χάθηκαν κι οι απόγονοί τους που θα τους μνημόνευαν. Χιλιάδες κρανία σαπίζουν στα δάση και στα χωράφια, ανάμεσά τους των γονιών της και των αδερφών της, των συγγενών και των φίλων της, των συγχωριανών της, ανθρώπων που γνώρισε κι έζησε μαζί τους και χάθηκαν. Ωστόσο, ποτέ δεν είπε: «Καταραμένη η φυλή που έκανε τις σφαγές. Καταραμένη η γενιά που τους αφάνισε!» Όμως λέει ασυγχώρητοι όσοι βάδισαν στο μονοπάτι της παλιανθρωπιάς. Κι ας είναι Γιουρούκοι, Ζεϊμπέκοι, Αρναούτηδες, Τούρκοι ή Έλληνες, Οβραίοι ή Φράγκοι. Ασυγχώρητοι όσοι στο όνομα του Θεού ή του χρήματος, της απληστίας ή της εκδίκησης, βρωμίζουν τη ζωή με τις πράξεις τους. Κάτω από τα δάκρυά της μίσος δε θα βρείτε. Δεν ζητάει εκδίκηση. Μνήμη ζητάει! Μνήμη πικρή σαν πικραμύγδαλο. Να την εβάζεις κάθε πρωί στο στόμα, για να θυμάσαι πόσο γλυκιά κι όμορφη είναι η ζωή. Όχι μόνο για μας τους Χιώτες, για όλη την ανθρωπότη! Και με τούτη τη μνήμη να τη ξαναφτιάξεις από την αρχή. Αυτή είναι!»
Απόσπασμα από τη νουβέλα: «Βγερού γλυκά φανού» του Γιώργου Χατζόπουλου
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Κορίνα Βασιλειάδου
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Επιμέλεια Κίνησης: Κωνσταντίνος Κατσαμάκης
Σκηνικά - Κοστούμια & Σχεδιασμός φωτισμών: Κέλλυ Εφραιμίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κλέα Σαμαντά
Επιστημονική συνεργάτης: Στέλλα Τσιροπινά
Παίζουν
Ελευθερία Τέτουλα, Μελίνα Αποστολίδου
Φωνή Ανθής: Ειρήνη Κυριακού
Το τραγούδι του τέλους ερμηνεύει ο Παντελής Θαλασσινός
Παραστάσεις
1- 5 Απριλίου 2015
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη-Σάββατο 21.00, Κυριακή 20.00
Διάρκεια παράστασης 75'
Θέατρο Αυλαία, Κτίριο ΧΑΝΘ, πλευρά Τσιμισκή, Θεσσαλονίκη
Τιμές εισιτηρίων
Γενική είσοδος: 12€
Μειωμένο: 8€
Προπώληση στο ταμείο του θεάτρου: 10€