Πόσα λεφτά έχουν οι τράπεζες; Όλες οι πηγές ρευστότητας που έχουν μείνει ανοικτές

Με... 60δισ ευρώ ELA και ομόλογα EFSF ύψους 39 δισ ευρώ τα οποία συνεχίζουν να γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ, η ρευστότητα...

Με...
60δισ ευρώ ELA και ομόλογα EFSF ύψους 39 δισ ευρώ τα οποία συνεχίζουν να γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ, η ρευστότητα και η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών είναι απολύτως διασφαλισμένες, σημειώνουν οι Ελληνες τραπεζίτες, ωστόσο όπως λένε το πρόβλημα είναι ότι «θα συνεχιστούν οι συνθήκες ασφυξίας στην αγορά, καθώς θα παγώσουν εκ νέου οι χρηματοδοτήσεις». Και ακόμα υπενθυμίζουν πως «οι ελληνικές τράπεζες έχουν περάσει εξαιρετικά πιο δύσκολες μέρες το 2012».


Της Έφης Καραγεώργου.

Οι τραπεζίτες συμφωνούν πως οι αποφάσεις της ΕΚΤ είναι σύμφωνες με το καταστατικό της, ότι δεν μπορεί να στηρίζει χώρες χωρίς πρόγραμμα προσαρμογής. Ωστόσο, όπως λένε επιτάχυνε τις διαδικασίες κατά τρεις εβδομάδες στέλνοντας διπλό μήνυμα προς τη χώρα μας και τους εταίρους για άμεση λύση. Τα τραπεζικά στελέχη αν και αναφέρουν πως «δεν ξέρουμε την έκταση που μπορεί να φτάσει ο ELA» σημειώνουν ότι δεν πιστεύουν ότι θα φτάσουμε στα 125 δισ ευρώ του 2012. Και χαρακτηρίζουν ως μη «αναμενόμενη και επιθετική» την αιφνιδιαστική απόφαση της ΕΚΤ να παύσει να δέχεται ως εγγυήσεις τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, «το πρωί ζητάς ως χώρα «ανάσα» 10 δισ ευρώ σε έντοκα και το απόγευμα η κεντρική τράπεζα του κόβει και αυτά που έχεις ήδη», αναφέρει υψηλόβαθμο στέλεχος της τραπεζικής αγοράς.

Σύμφωνα με τραπεζικούς αναλυτές, η ρευστότητα που αντλούν σήμερα οι ελληνικές τράπεζες μέσω κρατικών ομολόγων, εντόκων, εγγυήσεων του Δημοσίου (Πυλώνας ΙΙ του νόμου Αλογοσκούφη) και ειδικών ομολόγων (Πυλώνας ΙΙΙ του νόμου Αλογοσκούφη) ανέρχεται περίπου στα 50-55 δισ. Ευρώ. Σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο της Eurobankκ. Πλάτωνα Μονοκρούσο, ο καθαρός αντίκτυπος της απόφασης της ΕΚΤ θα είναι στα έντοκα γραμμάτια ( 9,5 δισ. που κατέχει σήμερα από τις εγχώριες τράπεζες) και τα ομόλογα ελληνικού δημοσίου των εγχώριων τραπεζών (συνολικά 10 δισ. σε θεωρητικό επίπεδο, που αποτελείται από 6,5 δισ. ομόλογα του πυλώνα ΙΙΙ και 3,5 δισ αλλά ΟΕΔ). Όλα αυτά τα στοιχεία ενεργητικού θα μεταφερθούν ένα προς ένα στον ELA ως ενέχυρα και έτσι εξασφαλίζεται η ομαλή μετάβαση σε επίπεδο ρευστότητας για το εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση, η Τράπεζα της Ελλάδος θα ζητά την έγκριση από την ΕΚΤ για την παροχή της εν λόγω ρευστότητας, η οποία ανανεώνεται σε δεκαπενθήμερη βάση.

Με βάση την προχθεσινή απόφαση του ΔΣ της ΕΚΤ το όριο στη γραμμή του ELA είναι α 60δισ ευρώ (τα 50 δισ. ευρώ είναι οι εγγυήσεις, τα ομόλογα και τα έντοκα που από τις 11 Φεβρουαρίου δεν θα κάνει αποδεκτά η ίδια και περνάνε απευθείας στον ELA και τα 9,5 δισ. ευρώ είναι το ποσό που ζήτησε η ελληνική πλευρά), ενώ διαθέτουν και ομόλογα EFSF ύψους 39 δισ ευρώ τα οποία συνεχίζουν να γίνονται αποδεκτά από την ΕΚΤ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα διαθέτει διαθέσιμα ενέχυρα για προσφυγή στον ELA ονομαστικής αξίας άνω των 200 δισ. ευρώ, οπότε εξαρτάται από την Φρανκφούρτη μέχρι ποιο σημείο θα αφήσει ανοικτή την πρόσβαση στον Μηχανισμό.

Συνεπώς οι ελληνικές τράπεζες διαθέτουν μαξιλάρια ρευστότητας, ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν τυχόν πρόσθετες εκροές καταθέσεων. Στα τέλη Ιανουαρίου η ρευστότητα που αντλήθηκε από το Ευρωσύστημα (ΕΚΤ και ELA) υπολογίζεται σε περίπου 70 δισ ευρώ.
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ

Ηρεμα ήταν χθες τα πράγματα στα τραπεζικά γκισέ, με τις εκροές να βρίσκονται σε απόλυτα φυσιολογικά όρια.

Όμως τα τραπεζικά στελέχη περιμένουν να δουν πως θα κυλήσουν οι επόμενες μέρες, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει μια «διαφορά φάσης» ανάμεσα στο γεγονός και τις αντιδράσεις των καταθετών. Παράλληλα, το γεγονός ότι πρόκειται για μια πολύπλοκη χρηματοπιστωτική διαδικασία σημαίνει ότι το κοινό χρειάζεται χρόνο προκειμένου να κατανοήσει τι έχει συμβεί και να πράξει ανάλογα.

Υπενθυμίζουν ακόμα ότι οι μεγαλοκαταθέτες -δηλαδή όσοι έχουν χρήματα που δεν καλύπτονται από το όριο των 100.000 ευρώ ανά λογαριασμό ανά δικαιούχο- έχουν ήδη κάνει τις κινήσεις τους πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.

Ωστόσο σημειώνουν πως αν η διαδικασία των διαπραγματεύσεων «τραβήξει» και οι πιέσεις ενταθούν προς την κυβέρνηση, ο φόβος θα αυξηθεί στις τάξεις των καταθετών. Ειδικά δε στην περίπτωση που φανεί ότι προκύπτει αδιέξοδο και παράλληλα παρέλθει η 28η Φεβρουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία λήξει η παράταση του προγράμματος, οι τραπεζίτες φοβούνται ότι θα βιώσουμε νέο κύμα μαζικών αναλήψεων και φυγής καταθέσεων προς το εξωτερικό, όμοιο με αυτό των κρίσεων του 2009 και του 2010 αλλά και του 2012, ανάμεσα στις πρώτες και τις δεύτερες εκλογές. Τότε, σε καθημερινή βάση καταγράφονταν εκροές καταθέσεων ύψους έως και 1 δις. ευρώ από το σύνολο των τραπεζών, ενώ τα χρήματα αυτά ουδέποτε επανήλθαν στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.