Η Ελεονώρα Μελέτη σε μια συνέντευξη εφ' όλης της ύλης

Η Ελεονώρα Μελέτη μίλησε στην εφημερίδα, Real Life, για την προσωπική της ζωή, τη σχέση της με τους άνδρες, την εκπομπή της στο Epsilon...

Η Ελεονώρα Μελέτη μίλησε στην εφημερίδα, Real Life, για την προσωπική της ζωή, τη σχέση της με τους άνδρες, την εκπομπή της στο Epsilon, αλλά και τις αρνητικές κριτικές που αυτή δέχτηκε.

Να ξεκινήσουμε με το αιρετικό, θα έλεγα, Hashtag. Συμφωνείς με τον χαρακτηρισμό;

Αιρετικό; Ο καθένας μπορεί να το χαρακτηρίσει όπως θέλει, ανάλογα με τα γούστα του και το τι ζητάει να δει από την τηλεόραση. Ένας πολύ καλός μου φίλος το χαρακτήρισε βαρετό, αλλά ξέρω πως εκείνος δεν θα δει τίποτα στην τηλεόραση παρά μόνο ταινίες και ντοκιμαντέρ για σερφ. Όλα τα άλλα τον αφήνουν αδιάφορο. Για μένα η εκπομπή αυτή είναι ένα μέρος και ένα κομμάτι του εαυτού μου. Είναι μία ολοκληρωμένη άποψη, μία πρόταση από την αρχή μέχρι το τέλος της, από τα ρούχα, τα χρώματα, τη δομή, το δόσιμο. Όποιος χαρακτηρισμός δεκτός. Για εμένα, είναι ό,τι ωραιότερο έχω κάνει ποτέ στην τηλεόραση και σίγουρα κάτι που δεν αντέγραψα, ούτε έφερα από το εξωτερικό. Αυτό το κάνει αυθεντικό.

Έχω την αίσθηση βλέποντας σε στην εκπομπή ότι γουστάρεις πιο πολύ από ποτέ, ότι αυτό είναι πιο κοντά στα θέλω σου

Την εκπομπή αυτή την ήθελα πάρα πολύ καιρό. Πολλά χρόνια. Είχα ζαλίσει τον Θέμη Μάλλη, ακόμα και όταν κάναμε μαζί άλλες εκπομπές πως δεν θα με κάνει τίποτα χαρούμενη παρά μόνο μία τέτοια εκπομπή. Ο Θέμης με έχει ζήσει. Το ξέρει καλά. Είναι ο μόνος που μπορεί να καταλάβει πως ακόμα και στον τρόπο που δουλεύω, αν αυτό που κάνω δεν με αγγίζει, δεν δίνομαι. Είτε είναι δουλειά, είτε άνθρωποι, σχέσεις φιλίες. Πολλοί με κατηγορούν ότι είμαι στην κοσμάρα μου. Και ίσως να είναι έτσι, αλλά εμένα αυτή η κοσμάρα μού αρέσει, είναι φτιαγμένη όπως ακριβώς θέλω, το ίδιο και η εκπομπή.

Σε θυμάμαι στον «Πρωινό καφέ», κάτι μου «κλοτσάγε» βλέποντας σε έτσι «καλοσιδερωμένη» και τυποποιημένη. Σαν να έπαιζες έναν κόντρα ρόλο

Τότε δεν το καταλάβαινα. Ένιωθα όμως ότι κάτι δεν πάει καλά. Τώρα που κοιτώ πίσω το συνειδητοποιώ. Και είναι λογικό. Πάντα όταν καλείσαι να παίξεις ρόλο, έχει ζόρι, κάτι πνίγεις για να δώσεις χώρο στον ρόλο. Μου έκανε καλό ωστόσο, νομίζω ότι εκείνα τα χρόνια ήταν τα πιο πολύτιμα από μαθήματα και εμπειρίες και με βοήθησαν να φτάσω σήμερα να μπορώ να είμαι από τα λίγα άτομα στην ελληνική τηλεόραση που κάνουν πραγματικά και απόλυτα αυτό που γουστάρουν.

Τότε άρχισαν τα πρώτα πυρά. Πως τα διαχειρίζεσαι, αλήθεια; Με το χέρι στην καρδιά

Πυρά δέχτηκα πριν καν με δει ο κόσμος στην τηλεόραση. Εκείνη η περίοδος ήταν σκληρή. Πέρασα τρία χρόνια πολύ δύσκολα, γιατί η ζωή μου άλλαξε ριζικά και έπρεπε να μπω σε νέα δεδομένα. Δεν είχα φανταστεί τι με περιμένει με το να πω «ναι» σε μία καθημερινή εκπομπή όπως ήταν ο «Καφές» . Νομίζω το είχα σκεφτεί με μεγάλη άγνοια και αφέλεια. Υπήρξε περίοδος που ένιωθα ότι δεν αντέχω άλλο την αδικία των δημοσιευμάτων, είχα απέραντο θυμό, φοβόμουν πολύ, ειδικά τους ανθρώπους. Με είχαν τρομάξει με το πόσο σκληροί μπορεί να γίνουν. Δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου μέχρι να καταλάβω ότι δεν είναι ουσιαστικά δικό μου πρόβλημα και ότι όλο αυτό έχει να κάνει περισσότερο με εκείνους και το πώς διαχειρίζονται εμένα, και όχι με εμένα και το ηώς δίνομαι σε αυτούς. Με τα χρόνια έγινα πιο ανθεκτική. Άρχισα να ταξινομώ πιο εύστοχα ανθρώπους και καταστάσεις να αξιολογώ με άλλα κριτήρια τη σοβαρότητα και την υπόσταση ενός άρθρου και ενός σχολίου. Σήμερα είμαι δυνατή. Σκληρή με τον δικό μου τρόπο. Δεν φέρομαι άσχημα, δεν αντιδρώ αυθόρμητα όσο παλιά, αλλά σίγουρα δεν αφήνω κανένα, μα κανένα περιθώριο να με πλησιάσει κανείς από όλους εκείνους που μπορεί να με δαγκώσουν. Από μακριά ας με φτύνουν και ας κάνουν ό,τι θέλουν, δεν μπορούν όμως να με πλησιάσουν περισσότερο απ' όσο τους αφήνω. Και η απόσταση, πίστεψέ με, είναι μεγάλη. Έχει τύχει άνθρωπος από τον χώρο να μου μεταφέρει πως δημοσιογράφος τού έχει πει πως με σταυρώνει επειδή δεν με χωνεύει, μόνο και μόνο επειδή δεν μπορεί να βρει το τηλέφωνο μου και επειδή δεν απαντάω σε κλήσεις. Εγώ όμως δεν κάνω δημόσιες σχέσεις. Κάνω τη δουλειά μου και όποιος έχει τη δύναμη να είναι αντικειμενικός έχει καλώς. Η προσωπική άποψη του καθενός νομίζω πως αφήνει αδιάφορους τους περισσότερους. Προτιμώ να κάνεις πάνω μου εμετό παρά να μου έρθει εμένα αναγούλο αν πρέπει να σου μιλήσω και να μη με αφορά.

Για το νέο σου «στοίχημα» έχουμε κατά ριπάς επιθέσεις. «Γιατί κάπνισε χασίς» , «γιατί γύρισε πορνό» , «γιατί βγήκε στο πεζοδρόμιο» , γιατί, γιατί, γιατί... «Τα κάνει όλα για να συζητηθεί», λένε. Τι απαντάς;

Αν θέλω να συζητηθώ, έχω καλύτερους τρόπους. Πιο αποδοτικούς. Δεν είναι ανάγκη να δουλεύω 15 ώρες για να συζητηθώ. Στήνω ένα παπαρατσικό, κάνω περιοδεία στα περιοδικά την όποια σχέση μου (σχέση όμως όχι σχέση φάντασμα), βγαίνω στα κοσμικά και μία χαρά θα με παίζουν. Καπνίζω χασίς κάνω την πόρνη, κυνηγάω φαντάσματα, γιατί έτσι έχω σκεφτεί εκείνη τη στιγμή πως θέλω να γίνει, για να δώσω αυτό που έχω στο μυαλό μου και απλώς το κάνω. Οι ίδιοι, δε, που λένε πως κάνω ό,τι κάνω για να συζητηθώ είναι οι ίδιοι που κυριολεκτικά παρακαλάνε για μία συνέντευξη με το επιχείρημα ότι θέλουμε κάποιον να τα πει επιτέλους έξω από τα δόντια, μπουχτίσαμε πια με τις ατσαλάκωτες της τηλεόρασης . Είναι πολύ αστείο!

Όσο τσαμπουκάς και αν είσαι, μάσησες σε κάποιο από αυτά τα ρεπορτάζ: Φοβήθηκες;

Δεν κινδύνευσα ποτέ για να φοβηθώ, αλλά σίγουρα έχω έρθει αντιμέτωπη με μεγαλειώδη συναισθήματα. Έχω απορήσει, έχω γυρίσει σπίτι προβληματισμένη, έχω νιώσει λίγη , έχω αισθανθεί τυχερή, έχω ταυτιστεί, έχω πονέσει, έχω γελάσει. Είναι μία εβδομάδα ανεπανάληπτων εμπειριών το κάθε επεισόδιο. Είμαι πολύ τυχερή με αυτή την εκπομπή.

Σε γοητεύει το να χτυπάει κόκκινο η αδρεναλίνη σου;

Δεν μπορώ να βαριέμαι. Και δεν μπορώ όλο αυτό το μοντέλο που εξυπηρετούσα τόσα χρόνια. Μαλλί, μέικαπ, ρούχο, χαρά ντε και καλά, μπλα μπλα και πάμε σπίτι μας. θέλω να έχω ένα κίνητρο, να παίρνω κάτι από τη δουλειά, όποια και αν είναι αυτή. Βασικά από το οτιδήποτε, και από τη συναναστροφή μου με ανθρώπους.

Χωρίς ταμπέλες, ταμπού ή στεγανά είναι το μότο της εκπομπής. Αυτό σε περιγράφει και ως άνθρωπο;

Ελευθερία είναι, νομίζω, το μότο της εκπομπής. Ελευθερία στην έκφραση, στη σκέψη, στο να μπορείς να είσαι.

Μετά το Hashtag, τι; Σε απασχολεί ήδη αυτό ή όχι;

Δεν έχω σκεφτεί ποιο θα ήθελα να είναι το επόμενο βήμα. Είμαι πολύ χωμένη σε αυτό για να σκεφτώ το επόμενο. Νομίζω όμως πως ένα διάλειμμα ίσως και να το ήθελα. Έχω σκεφτεί πως θα ήταν ωραία κάποια στιγμή να σταματήσω για λίγο και να ταξιδέψω ή απλώς να κάτσω. Δεν ξέρω αν θα μπορώ, δεν ξέρω αν θα θέλω, αλλά είναι μία σκέψη.

Πρωινό θα ξαναέκανες;

Πρωινό ψυχαγωγικό, όπως το έχω κάνει στο παρελθόν, σε καμία περίπτωση. Καμία εκπομπή απ' όσες έχω κάνει δεν θα ήθελα να ξανακάνω. Έγινε, πάει, είναι παρελθόν. Τις εξυπηρέτησα και με εξυπηρέτησαν. Αυτό είναι πολύ ξεκάθαρο μέσα μου.

Βλέπεις πρωινά; Λιάγκα – Σκορδα ή Σεφερλή; Τι ψηφίζεις;

Δεν βλέπω τηλεόραση. Ακούγεται αστείο αλλά είναι αλήθεια. Πηγαίνω στο γραφείο κατά τις 10.00 και φεύγω αργά το απόγευμα, νωρίς το βράδυ. Μετά θα αφιερώσω όλο τον χρόνο στην προσωπική μου ζωή. Δεν είναι πολύς, αλλά θέλω να είναι όμορφος, θα δω λίγη τηλεόραση πολύ αργά τη νύχτα, για λίγο, στο κρεβάτι μέχρι να γλαρώσω και συνήθως θα δω συνδρομητική γιατί εκείνη την ώρα τα περισσότερα κανάλια έχουν τηλεκύβους και τηλετρίγωνα.

Μενεγάκη βλέπεις; Παρακολουθείς την παλιά σου «εχθρό» (εφόσον σας ήθελαν στα μαχαίρια);

Ούτε την Ελενάρα βλέπω! Στο γραφείο επίσης δεν έχω τηλεόραση. Με τον Θέμη δεν μπορούμε να δουλέψουμε με ανοιχτή την τηλεόραση. Αλλά η Ελένη είναι Ελένη και για εμένα δεν ήταν ποτέ εχθρός. Η Ελένη ήταν μεγάλο σχολείο σε όλα τα επίπεδα. Και η ιδανικότερη τηλεοπτική αντίπαλος γιατί, καλώς ή κακώς, την αξία σου στο χρηματιστήριο της τηλεόρασης την ορίζουν κατά πολύ και το ποιοι είναι απέναντι σου. Δεν είναι το ίδιο να παίζεις με την Ελένη ή να παίζεις μόνος ή με κάτι εύκολο...

Έχεις γυναίκες φίλες από τον χώρο;

Υπάρχουν πρόσωπα που εκτιμώ, άνδρες και γυναίκες. Αλλά η φιλία για εμένα είναι κάτι σπουδαίο. Οι φιλίες μου είναι φιλίες δεκαετιών, δοκιμασμένες, στα καλά και στα δύσκολα. Ουσιαστικές και όχι κοσμικές ή εφήμερες. Είναι δύσκολο να βάλω κόσμο στη ζωή μου. Δεν το κάνω επειδή είμαι σνομπ. Είμαι αντικοινωνική με κοινωνική συμπεριφορά. Αλλά τους ανθρώπους τούς φοβάμαι.

Γυναικεία φιλία. Αστικός μύθος ή αλήθεια;

Δεν μπορώ να πείσω κανέναν για τίποτα που αρνείται να πιστέψει και έχω φύγει από αυτό το τριπάκι. Άνδρες φίλους έχω και μάλιστα αρκετούς. Περνάω καλά μαζί τους. Μιλάω ουσιαστικά, μου ταιριάζουν και τους ταιριάζω. Οι φίλες μου επίσης έχουν πολύ έντονο το αρσενικό στοιχείο. Δεν θα με δεις ποτέ με κοριτσοπαρέα, μετά το νύχι και το κομμωτήριο, βαμμένες φουλ με την τσάντα περασμένη στον καρπό, να πίνουμε καφεδάκι φορώντας τεράστια στρογγυλά γυαλιά, ατσαλάκωτες και στην πένα, σε πολυσύχναστο καφέ πασαρέλα. Αντιθέτως θα με δεις είτε με τους φίλους μου, άνδρες γνωστοί πλέον γιατί έχουν πρώτα χρεωθεί ως σύντροφοι, ή με τις φίλες μου που είναι της ίδιας κοπής με εμένα. Λίγο αντρουά .

Είπες ότι έχεις φίλους καλούς, τους οποίους σου έχουν χρεώσει κατά καιρούς ως συντρόφους...

Είναι πολύ κουραστικό αυτό που γίνεται με τους συντρόφους . Και να τοποθετηθώ, δεν θα ακουστώ. Όταν μετά θα γίνει απλώς αντιληπτό ότι έχω δίκιο και δεν λέω ψέματα, περιοδικά και blogs θα κάνουν κωλοτούμπα, βαφτίζοντας ανυπόστατες τελικά φήμες όλα όσα και οι ίδιοι προωθούσαν για καιρό ως είδηση. Κάποτε γελούσα, αργότερα θύμωνα, τελευταία όμως μου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Είναι εύκολο αυθαίρετα να χρεώνεσαι και αυτός που σε χρεώνει δεν έχει να αντιμετωπίσει επιπτώσεις. Το κάνει και τελειώνει εκεί. Εγώ όμως έχω μία οικογένεια, έχω μία πραγματική, αληθινή, σε εξέλιξη προσωπική ζωή, που έχω επιλέξει συνειδητά και με τη βοήθεια του νόμου να κρατάω μακριά από τη δημοσιότητα και αυτή η ζωή αναστατώνεται ή δυσκολεύεται να λειτουργήσει φυσιολογικά και όμορφα κάθε φορά που μου χρεώνουν έναν νέο σύντροφο. Τον τελευταίο μήνα ερωτεύομαι ό,τι κυκλοφορεί στο επιχειρείν , κλοτσάει μπάλα ή έχει ύψος πάνω από δύο μέτρα, με ταχύτητα που ούτε και εγώ προλαβαίνω. Δημιουργούνται εντυπώσεις μου έχει τύχει να χαλάσει σχέση από όλο αυτό. Έχω ζητήσει μέσω εξώδικων εδώ και 4 χρόνια να μην αναφέρεται τίποτα για την προσωπική μου ζωή χωρίς την άδεια του τρίτου προσώπου, θέλοντας να προστατεύσω ανθρώπους που δεν ανήκουν στον χώρο και δεν είναι αναγνωρίσιμοι. Το εξώδικο, όμως δεν έχει ισχύ για πρόσωπα δημοσίου βίου και έτσι μου χρεώνουν πλέον αναγνωρίσιμους. Είναι θλιβερό, αλλά θα μείνω σε αυτό λέγοντας πως 4 χρόνια τώρα η ζωή μου εξελίσσεται πολύ μακριά από τα περιοδικά και ίσως στην τελική όλο αυτό το ψευτοσούσουρο με βοηθάει να κινούμαι αλλού χωρίς να γίνομαι αντιληπτή.

Θα τα παράταγες όλα για έναν άντρα;

Ναι, θα τα παράταγα όλα όχι για έναν άνδρα, αλλά για τον άνδρα μου. Αρκεί μέσα μου να ξέρω ότι είναι αυτός.

Για γάμο δεν σε έχω. Για παιδί; Θέλεις;

Γάμος και παιδί δεν με αφορούν καθόλου σε αυτή τη φάση. Δεν το έχω σαν εικόνα, σαν ανάγκη μέσα μου, ούτε σαν επιθυμία.

Τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο;

Βαρετό το κόβω. Τα καλά κορίτσια στον παράδεισο θα είναι και με καλά αγόρια. Πλήττω ήδη!

Εσύ είσαι καλό ή κακό κορίτσι; Σε ρωτάω γιατί ξέρω τα καλύτερα, αλλά προς τα έξω βγάζεις ένα σκανδαλιάρικο προφίλ τύπου «τσαμπουκά». Από άμυνα;

Είμαι καλός άνθρωπος. Έχω καλή ποιότητα ψυχής. Δεν ζηλεύω, δεν εκδικούμαι, δεν φθονώ, κατανοώ τον άλλον, δεν θέλω να κάνω κακό. Ο τσαμπουκάς που λες ίσως να είναι άμυνα, ίσως να είναι βιτρίνα, ίσως να είναι προστασία. Είναι όμως και αυτός αυθεντικό κομμάτι δικό μου. Σου είπα και πριν: Τους φοβάμαι εγώ τους ανθρώπους. Σκανδαλιάρα δεν είμαι σε καμία περίπτωση. Αν υπονοείς και ερωτικά, όσοι με ξέρουν ίσως να με θεωρούν και ξενέρωτη. Δεν φλερτάρω, δεν παίζει το μάτι μου και αν κάποιος μου κινήσει το ενδιαφέρον είμαι η πιο αδέξια στο φλερτ μέχρι να σπάσει ο πάγος. Εγώ θα αρχίσω να λειτουργώ πραγματικά σαν αληθινή γυναίκα μετά τον πρώτο μήνα σχέσης. Μέχρι τότε θα παίρνω τις φίλες μου να τις ρωτήσω τι να του απαντήσω στο μήνυμα που στέλνει.