Ο Μεχμέτ και η μειονότητα εις την Θράκη...

Από τον  Γεώργιο Εμ. Δημητράκη. Η πιθανολογούμενη αναγνώριση τουρκικής μειονότητας εις την Θράκη έχει δημιουργήσει ανησυχίες και εκτός ...

Από τον Γεώργιο Εμ. Δημητράκη.

Η πιθανολογούμενη αναγνώριση τουρκικής μειονότητας εις την Θράκη έχει δημιουργήσει ανησυχίες και εκτός της περιφέρειας μας. Ο λόγος της ανησυχίας αυτής δεν είναι η ξενοφοβία. Εις την Ελλάδα ζούνε και εργάζονται σήμερον ομάδες ανθρώπων από όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου. Κάποια προβλήματα υπάρχουν με τους Αλβανούς, διότι η εγκληματικότητα των είναι μεγάλη. Τούτο οφείλεται εις το παρανοϊκό κομμουνιστικό καθεστώς του Χότζα, το οποίον απέκοψε επί 40 έτη τον Αλβανικό Λαό από τον κόσμο και την εξέλιξη. Όταν κατέρρευσε το καθεστώς αυτό οι Αλβανοί ευρέθησαν ξένοι εις ένα, σε αυτούς, ξένο κόσμο, που τον αντελήφθησαν ως ζούγκλα. Αναλόγως συμπεριφέρθηκαν. Με την πάροδο του χρόνου συνέρχονται. Αλλά το κακό είχε γίνει. Δεν φταίνε οι Έλληνες σε αυτό.

Ούτε με τους Τούρκους έχομε προβλήματα συμβιώσεως. Εις την Γερμανία Έλληνες και Τούρκοι συνεργάζονται, ο ένας είναι πελάτης του άλλου, γίνονται φίλοι. Ο Γιάννης δεν έχει προβλήματα με τον Μεχμέτ. Αν όμως ο Μεχμέτ ερωτηθεί, θα απαντήσει, ότι μάλιστα, έχει προβλήματα με τον Γιάννη. Κάνει λάθος και θα του εξηγήσουμε γιατί. Εξαιρέθηκε ο Μεχμέτ από την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924, όπως εξαιρέθηκε και ο Γιάννης της Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό έγινε βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης. Η Συνθήκη αυτή αποτελεί την βάση κάποιας ισορροπίας μεταξύ των δύο χωρών και συνεπώς την βάση της ειρηνικής γειτονίας των. Το αργότερο από το 1970 όμως η Άγκυρα είτε ζητεί την «αναθεώρηση» της Συνθήκης αυτής, είτε επιδιώκει δια διαφόρων μέσων να την υπονομεύσει, π.χ. δια της αποστολής σμηνών οπλισμένων αεροπλάνων, όχι εις τα διεθνή, αλλά εις τον εθνικό εναέριο χώρο του Αιγαίου. Δεν είναι υπόθεση ούτε της Ελλάδος ούτε των Ελλήνων αν δια μία έξοδο ενός πανάκριβου τουρκικού, και ελληνικού, πολεμικού αεροπλάνου εις το Αιγαίο απαιτούνται άνω των 10.000 Ευρώ.

Αν όμως ο Μεχμέτ θέλει να είναι καλός Τούρκος, η συμπεριφορά της Τουρκίας εις το Αιγαίον πρέπει να είναι και δική του υπόθεση, διότι τα χρήματα που πετά η Άγκυρα εις την θάλασσα τα στερείται ο τουρκικός λαός. Θα ξέρει βεβαίως ο Μεχμέτ, ποία οικονομική κατάσταση επικρατεί εις την Τουρκία και πως ζει ο τουρκικός λαός. Δεν το ενδιαφέρει; Τον ενδιαφέρει! Είναι εντάξει άνθρωπος ο Μεχμέτ. Τον ενδιαφέρει και η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας και η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκεί και η κατάσταση εις τις τουρκικές φυλακές και ο ρόλος και των στρατηγών εις την τουρκική πολιτική.

Εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα για τον Μεχμέτ. Όταν ο Γιάννης εργάτης εις την Γερμανία πληροφορούταν επί δικτατορίας ότι βασανίζονταν ένας ‘Έλληνας εις την Ελλάδα, έτρεχε εις την Ελληνική Πρεσβεία και τα Προξενεία, διαμαρτύρονταν και πετούσε πέτρες. Και ο Μεχμέτ στενοχωρείται όταν βλέπει όσα βλέπει εις την Τουρκία. Αλλά το Τουρκικό Κράτος, ευθύνη και του Ελληνικού, έχει δημιουργήσει τέτοια κατάσταση μεταξύ της μειονότητας της Θράκης, που δεν του επιτρέπει όχι μόνον να διαμαρτυρηθεί για όσα συμβαίνουν εις την Τουρκία, αλλά ούτε και να ανησυχεί. Είναι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεται επί των θεμάτων αυτών όπως θέλουν αυτοί που κατά παράβαση των συμφερόντων του, ως ανθρώπου και μέλους της μειονότητας, αλλά και καταπαντώντες τους νόμους του Ελληνικού Κράτους, τον καθοδηγούν. Τα γνωρίζει αυτά ο Μεχμέτ καλύτερα από τον Γιάννη…

Ούτε ο Γιάννης ούτε ο Μεχμέτ είναι βλάκες. Αλλά οι απεσταλμένοι της Αγκύρας του λέγουν ένα σωρό βλακείες και εκείνος νομίζει ότι είναι υποχρεωμένος να προσποιείται τουλάχιστον ότι τις πιστεύει, οπωσδήποτε όμως να συμπεριφέρεται όπως αυτοί θέλουν. Τι βλακείες; ‘Ότι π.χ. ο Μεχμέτ πρέπει να βοηθήσει να λυθεί το Κυπριακό όπως θέλει η Άγκυρα, και γι αυτό πρέπει να ασκεί δια πλαγίων μέσων πίεση εις την ελληνική κυβέρνηση, ότι η Τουρκία θα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΕΕ) και τότε θα ενσωματωθεί ουσιαστικώς η Θράκη εις την Τουρκία κλπ. Ούτε το ένα ούτε το άλλο όμως πρόκειται να γίνει. Το Κυπριακό θα λυθεί είτε βάσει ενός Σχεδίου, είτε οι Τούρκοι της Κύπρου θα μείνουν εκτός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Η Τουρκία δεν πρόκειται να γίνει μέλος της Ε.Ε. Θα πει τώρα ο Μεχμέτ, βρε Γιάννη, εγώ τι να πιστέψω; Εσένα ή την Γερμανίδα Καγκελάριο κ. Μέρκελ και τον κ. Σαμαρά; Όχι! Να μη με πιστέψει. Αλλά υπάρχουν μέλη της μειονότητας, τα οποία ομιλούν Γερμανικά. Μεχμέτ, αγόρασε μία γερμανική εφημερίδα και διάβασέ την. Θα διαβάσεις, ότι λόγω της δράσεως των θρησκευτικών τουρκικών οργανώσεων εις την Γερμανία αλλά και των δραστηριοτήτων των εκεί Τουρκικών Προξενείων το κλίμα καθίσταται καθημερινώς και βαρύτερο δια τους Τούρκους. Και αν η κ. Μέρκελ επιμένει επί του θέματος, θα χάσει τις εκλογές του 2017. Εκλογές εις την Ελλάδα θα έχομε το 2015. Εξάλλου ούτε η κ.Μέρκελ ούτε ο κ. Σαμαράς κάνουν ότι θέλουν εις την Ε.Ε. Υπάρχει και η Γαλλία και το Λουξεμβούργο και υπάρχουν και τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, τα οποία από κανένα παίρνουν εντολές. Οι κυβερνήσεις μπορούν να υπογράφουν ότι συμφωνίες θέλουν, αν όμως δεν επικυρωθούν από το κοινοβούλιο κάθε χώρας είναι απλώς χαρτιά. Ένα κοινοβούλιο να τις απορρίψει, π.χ. του Λουξεμβούργου ή της Δανίας, αρκεί.

Του λέγουν και άλλα του Μεχμέτ: Ότι οι ξένοι και ιδιαιτέρως οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται για αυτόν κλπ. Εδώ τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα για τον Μεχμέτ. Δεν τολμά να ερωτήσει τα κοράκια που τον επισκέπτονται εις το σπίτι του και συζητούν μαζί του, πόσα δολάρια πήραν φέτος, πόσα πέρυσι και πόσα πρόπερσι από τους πολιτικούς εις την Άγκυρα για να προμηθευτούν όπλα και να τα δείχνουν εις το Αιγαίο. Δεν τολμά ο Μεχμέτ να ερωτήσει τα κοράκια που έλυσαν μειονοτικά προβλήματα; Εις την Παλαιστίνη, εις την Βοσνία, εις την Ουκρανία ή εις το Ιράκ;

Βεβαίως οι απεσταλμένοι της Αγκύρας του λέγουν, ότι η τυχόν αναγνώριση τουρκικής μειονότητας εις την Θράκη θα οφείλεται εις τις αμερικανικές πιέσεις. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά αυτό δεν γίνεται χάριν των συμφερόντων της μειονότητας, διότι η Αμερική θέλει να σύρει την Τουρκία εις το Ιράκ και την Συρία και κάνει όλα τα χατίρια του Προέδρου και των στρατηγών εις την Άγκυρα. Η Ελλάδα, προσηλωμένη εις την Συνθήκη της Λωζάνης, αναγνωρίζει μόνον μουσουλμανική μειονότητα. Επί του σημείου αυτού ο Μεχμέτ γίνεται ο πλέον ακραιφνής Έλληνας. Όταν ο Γιάννης του λέει: Μεχμέτ, κοίταξε τι συμβαίνει με την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπόλεως εν συγκρίσει με την μουσουλμανική εις την Θράκη, η απάντηση έρχεται αμέσως: «Τι με ενδιαφέρει εμένα τι γίνεται εις την Τουρκία –εδώ είναι Ελλάδα!» Ορθόν! Μόνον, φίλε Μεχμέτ, φρόντισε να μη πιάνεσαι κορόιδο.