Του Λευτέρη Κουσούλη. Στις εποχές της ευμάρειας οι άνθρωποι συνηθίζουν να «διαγράφουν» από τη μνήμη τους τις εποχές της κρίσης. Οι κίν...
Του Λευτέρη Κουσούλη.
Στις εποχές της ευμάρειας οι άνθρωποι συνηθίζουν να «διαγράφουν» από τη μνήμη τους τις εποχές της κρίσης. Οι κίνδυνοι απωθούνται στη συνείδηση και η λήθη αναλαμβάνει τον κατευναστικό και παραμυθητικό ρόλο της.
Στις εποχές της ευμάρειας βρίσκει την επαλήθευσή της η θεωρία της γραμμικής εξέλιξης. Αφού όλα πάνε καλά και ο άμεσος ορίζοντας της πορείας είναι αίσιος, η αυθόρμητη γνώση που προκύπτει είναι ότι όλα θα πηγαίνουν για πάντα καλά. Συνεπώς, η ανησυχία περιττεύει, η διερεύνηση του παρόντος και το τι αυτό κυοφορεί παρέλκει, η ανησυχία για την πιθανή διατάραξη της πορείας είναι μια περιττή δοκιμασία.
Η κρίση, κάθε κρίση είναι μια αιφνίδια διακοπή της βεβαιότητας της γραμμικής εξέλιξης. Και εκεί που η πλεύση στις συνθήκες νηνεμίας ήταν απολαυστική, να που προκύπτει ο κίνδυνος του τέλους. Και τότε, στο μέτωπο της ατομικής ή συλλογικής πορείας, προκύπτει η ανάγκη της διάσωσης. Μας χρειάζονται διασώστες!
Στο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, μαζί με τα προβλήματα της κρίσης, πληθαίνουν και οι υποψήφιοι διασώστες. Αυτόκλητοι σωτήρες, ανορθολογικοί εκφραστές και πολιτικοί ψευδοπροφήτες, κομπορρημονούν στους δρόμους και τις πλατείες. Υπόσχονται αποκατάσταση των πραγμάτων, επιστροφή στο ασφαλές παρελθόν, κομίζουν τη σωτηρία.
Η ψευδής συνείδηση, ο παραποιημένος κόσμος εντός μας, απλώνει απελπισμένα τα χέρια της, ζητώντας κλαδί σωτηρίας. Καθώς βιώνει τη ματαιότητα, βυθίζεται στο πέλαγος της κρίσης.
Στις εκλογές που έρχονται, γνωστοί διασώστες θα διεκδικήσουν την εμπιστοσύνη μας. Με το ανορθολογικό τους πρόσωπο και τον θορυβώδη λαϊκισμό τους θα επιχειρήσουν να εγκατασταθούν στο δημόσιο χώρο ως η μόνη εκδοχή του μέλλοντος.
Σε όλες τις εποχές, καθώς κάθε ατομική και συλλογική οντότητα έρχεται αντιμέτωπη με τις πραγματικές συνθήκες της ζωής της, τότε κάθε συνείδηση που μάχεται για τον αυτοπροσδιορισμό και την ελευθερία της, ανακαλύπτει ότι αυτή και μόνο αυτή, μπορεί να είναι ο διασώστης του εαυτού της.
Υ.Γ.: Αυτές τις ώρες στα κύματα της Αδριατικής πραγματικοί διασώστες, ηρωικοί διασώστες, δίνουν ζωή και ελπίδα σε αυτούς που βρίσκονται σε κίνδυνο. Τους πρέπει τιμή και αναγνώριση.
Στις εποχές της ευμάρειας οι άνθρωποι συνηθίζουν να «διαγράφουν» από τη μνήμη τους τις εποχές της κρίσης. Οι κίνδυνοι απωθούνται στη συνείδηση και η λήθη αναλαμβάνει τον κατευναστικό και παραμυθητικό ρόλο της.
Στις εποχές της ευμάρειας βρίσκει την επαλήθευσή της η θεωρία της γραμμικής εξέλιξης. Αφού όλα πάνε καλά και ο άμεσος ορίζοντας της πορείας είναι αίσιος, η αυθόρμητη γνώση που προκύπτει είναι ότι όλα θα πηγαίνουν για πάντα καλά. Συνεπώς, η ανησυχία περιττεύει, η διερεύνηση του παρόντος και το τι αυτό κυοφορεί παρέλκει, η ανησυχία για την πιθανή διατάραξη της πορείας είναι μια περιττή δοκιμασία.
Η κρίση, κάθε κρίση είναι μια αιφνίδια διακοπή της βεβαιότητας της γραμμικής εξέλιξης. Και εκεί που η πλεύση στις συνθήκες νηνεμίας ήταν απολαυστική, να που προκύπτει ο κίνδυνος του τέλους. Και τότε, στο μέτωπο της ατομικής ή συλλογικής πορείας, προκύπτει η ανάγκη της διάσωσης. Μας χρειάζονται διασώστες!
Στο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο, μαζί με τα προβλήματα της κρίσης, πληθαίνουν και οι υποψήφιοι διασώστες. Αυτόκλητοι σωτήρες, ανορθολογικοί εκφραστές και πολιτικοί ψευδοπροφήτες, κομπορρημονούν στους δρόμους και τις πλατείες. Υπόσχονται αποκατάσταση των πραγμάτων, επιστροφή στο ασφαλές παρελθόν, κομίζουν τη σωτηρία.
Η ψευδής συνείδηση, ο παραποιημένος κόσμος εντός μας, απλώνει απελπισμένα τα χέρια της, ζητώντας κλαδί σωτηρίας. Καθώς βιώνει τη ματαιότητα, βυθίζεται στο πέλαγος της κρίσης.
Στις εκλογές που έρχονται, γνωστοί διασώστες θα διεκδικήσουν την εμπιστοσύνη μας. Με το ανορθολογικό τους πρόσωπο και τον θορυβώδη λαϊκισμό τους θα επιχειρήσουν να εγκατασταθούν στο δημόσιο χώρο ως η μόνη εκδοχή του μέλλοντος.
Σε όλες τις εποχές, καθώς κάθε ατομική και συλλογική οντότητα έρχεται αντιμέτωπη με τις πραγματικές συνθήκες της ζωής της, τότε κάθε συνείδηση που μάχεται για τον αυτοπροσδιορισμό και την ελευθερία της, ανακαλύπτει ότι αυτή και μόνο αυτή, μπορεί να είναι ο διασώστης του εαυτού της.
Υ.Γ.: Αυτές τις ώρες στα κύματα της Αδριατικής πραγματικοί διασώστες, ηρωικοί διασώστες, δίνουν ζωή και ελπίδα σε αυτούς που βρίσκονται σε κίνδυνο. Τους πρέπει τιμή και αναγνώριση.
athensvoice.gr, 30/12/2014
Ελάχιστος μισθός στη Γερμανία 1.473 ευρώ to 2015
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω, φίλε Νεοέλληνα, να πήγες να εισπράξεις το κατώτατο μισθό σου 500 ευρώ, για να πληρώσεις τα τέλη κυκλοφορίας και τους φόρους ( ΕΝΦΙΑ, κλπ ) και τα ληξιπρόθεσμα χρέη σου, ώστε να μπορέσεις να πας στη κάλπη να ψηφίσεις ξανά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που βοηθάνε την ευημερία του γερμανικού λαού.
Φυσικά για το οικονομικό σου χάλι ξέρεις ποιοι φταίνε, ; Ο Σύριζα και ο Καμμένος που κυβερνούσαν από το 1975 και μετά. Όχι, δεν φταίνε τα πολιτικά τζάκια και η οικογενειοκρατία, αλλά εσύ φίλε Νεοέλληνα που δεν βοηθάς τους έντιμους πολιτικούς που προσπαθούν να σώσουν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία ( στην οποία οι ίδιοι την οδήγησαν ! ).
Σκύψε, λοιπόν, το κεφάλι στα "τρομοκρατικά" δελτία ειδήσεων των αγνών καναλιών, αγνών ανθρώπων που δεν ενδιαφέρονται για τα συμφέροντά σου, αλλά για σένα τον άνεργο και τον νεόπτωχο !
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι αυτοί που σπέρνουν ειδήσεις "πανικού" δεν έχουν να κερδίσουν κάτι ( πχ κρατικές θέσεις, ανέλιξη στον κρατικό μηχανισμό με υψηλούς μισθούς ) ! Όχι, είναι απλοί, αγνοί, άδολοι συμπατριώτες μας που νοιάζονται για εμάς, όχι για τον εαυτούλη τους. Αλλά εσύ δεν το καταλαβαίνεις ακόμα. Άλλες 26 μέρες πλύσης εγκεφάλου, κατατρομοκράτησης, επειδή πιστεύουν ότι εσύ και εγώ είμαι άβουλα πλάσματα, χειραγωγημένα, ισόβιες δικές τους μαριονέτες.
Το ερώτημα είναι πόσο αντέχεις, εγώ, εσύ και τα παιδιά μας να είμαστε ραγιάδες τέτοιων ανθρώπων ( ανιδιοτελών, βεβαίως,βεβαίως )...