Η Κατερίνα ήταν μια από τις εκδιδόμενες γυναίκες που γνώρισαν την αναλγησία του κράτους. Καθάρισε και υποτροπίασε πριν λίγο καιρό. Τ...
Η Κατερίνα ήταν μια από τις εκδιδόμενες γυναίκες που γνώρισαν την αναλγησία του κράτους. Καθάρισε και υποτροπίασε πριν λίγο καιρό. Τι έγραφε στο τελευταίο της κείμενο. Τι ζητούσε και τι καταγγέλλει (Vid)
Μία από αυτές τις γυναίκες, δύο χρόνια μετά την διαπόμπευση της, έφυγε δυστυχώς από τη ζωή. Το όνομα της είναι Κατερίνα και ήταν στο πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ.
Το γεγονός κοινοποιήθηκε από τη Χρύσα Μπότση, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές.
Η ίδια έγραψε στην ηλεκτρονική εφημερίδα-ιστότοπο γυναικείων δικαιωμάτων και γυναικείων θεμάτων, "Το Μωβ":
"Η Κατερίνα δραπέτευσε. Όσες φυλακές έζησε, όσους παραδείσους κι αν αναζήτησε στα ναρκωτικά ποτέ δεν έφτασαν. Η επιχείρηση δίωξης των οροθετικών χρηστριών πριν τις εκλογές του 2012, μάζεψε μαζί με τις άλλες κοπέλες και την Κατερίνα. Τη γνωρίσαμε κι αυτή στις φυλακές Κορυδαλλού. Ένα κορίτσι γελαστό που του άρεσαν οι αγκαλιές και τα χάδια. Ήταν διαχυτική, πάντα με φιλούσε.
Η Κατερίνα έγινε αργότερα ασθενής μου καθώς το "αδίκημα" της οροθετικότητάς της, την έφερε στην πόρτα της Μονάδας Λοιμώξεων. Γρήγορα ενεργοποιήθηκε.
Μάχιμη, πήρε μέρος σε όλες τις δράσεις της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τις διωκόμενες οροθετικές: μίλησε σε προβολές, σε πάνελ, σε συγκεντρώσεις για τα αυτονόητα: τα νοσήματα δεν φυλακίζονται, θεραπεύονται. Την αγαπήσαμε για το θάρρος της, την ανθρωπιά της, το ωραίο μυαλό της.
Δυο χρόνια καθαρή, όταν υποτροπίασε. Ζητούσε συγγνώμη γιατί νόμισε ότι μας απογοήτευσε. Οι δικοί μου φόβοι όμως είχαν να κάνουν με κάτι άλλο. Εμείς πόσο σωστά τη στηρίξαμε; Πόσο μπορέσαμε ν’απαλύνουμε τους πόνους της, να την κάνουμε ικανή ν’αντέξει ότι και οι άλλοι και άλλες αντέχουμε;
Η Κατερίνα μπήκε σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Όλα πήγαν "καλά". Σωστή στις υποχρεώσεις της, στα ραντεβού της, όμορφη με τη λεπτή φιγούρα της και μ’εκείνο το χαμόγελο που χάλαγαν τ’ανύπαρκτα μπροστινά της δόντια που είχαμε βάλει στόχο να φτιάξουμε. Μαζί της ο πατέρας της πάντα εκεί, κοντά της.
Κι όμως η Κατερίνα δεν ήταν καλά. Πριν λίγες μέρες αποφάσισε πως η ζωή ήταν πολύ κουραστική γι αυτήν. Δεν την άντεχε. Άφησε ένα γράμμα αποχαιρετιστήριο και πήρε την τελευταία της δόση. Μας άφησε πίσω εμάς που αντέχουμε κι αυτή έφυγε. Η Κατερίνα δραπέτευσε κι η φυγή της πληγώνει .
Συγγνώμη για τη φόρτιση…
Χρύσα Μπότση
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές".
Η κηδεία της Κατερίνας θα γίνει την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στο Κορωπί, στις 3.30.
Το τελευταίο γράμμα της Κατερίνας έγραφε λίγους μήνες πριν, όταν ήταν ακόμα "καθαρή":
"4 Απριλίου 2014
Είμαι μια από τις 27 τοξικοεξαρτημένες οροθετικές γυναίκες που διαπομπευθήκαμε το 2012, μας υποχρέωσαν σε λήψη αίματος για τεστ HIV/AIDS, και στη συνέχεια μας φυλάκισαν για διάστημα έως ένα χρόνο, με την κατηγορία της πορνείας και της "βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης" στους υποτιθέμενους πελάτες μας.
Η κατηγορία της πορνείας δεν αποδείχθηκε, και στη δίκη δύο από εμάς στις 4/4/2014 ενάντια στο ελληνικό κράτος για παράνομη φυλάκιση, κερδίσαμε αποζημίωση ύψους …10 ευρώ την ημέρα.
Η βλάβη που μας έγινε θα κυνηγάει αιώνια εμάς και τα παιδιά μας. Εμείς όμως είμαστε φορείς δικαιωμάτων, και με τη συμπαράσταση της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες Οροθετικές θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την ηθική και υλική μας δικαίωση.
Και θέλω να σας πω ότι εγώ κατάφερα να είμαι καθαρή".
Η Σίσσυ Βωβού, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές καταγγέλλει από τη δική της μεριά:
"Όταν διαπομπεύθηκε, λίγον καιρό αργότερα, ο πατέρας της έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, τον έσωσαν, αλλά ήταν σε άσχημη κατάσταση. Έχασε και τη δουλειά του γι’ αυτό το λόγο. Όταν η Κατερίνα βγήκε, πήγε στο σπίτι της, όπου βρήκε αγάπη. Όταν θέλησε να πάει σε συγγενικό σπίτι στην ιδια γειτονιά, δεν την δέχθηκαν λόγω των προκαταλήψεων για την οροθετικότητά της, λόγω του ότι, πάνω απ’ όλα, είχε διαπομπευθεί. Όταν πήγε στην καφετέρια, αυτοί που την ήξεραν της είπαν να φύγει. Και τόσα άλλα…
Επειδή ήταν μια από τις δύο ελπίδες μας από αυτή την ομάδα των γυναικών, ελπίδα γιατί είχε ξεφύγει, ρώτησα στις 25 Νοέμβρη τον Κωνσταντή Καμπουράκη, της ACT UP που μαζί με τη Χρύσα Μπότση την στήριζαν σε μόνιμη βάση, αν είναι καλά η Κατερίνα. Μου απάντησε, ‘καλά είναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος’. Τρεις μέρες μετά μαθαίνουμε την ‘τελευταία είδηση’ όχι από αυτήν, αλλά για αυτήν.
Χαίρε Λοβέρδο, υπουργέ Παιδείας, οι πεθαμένες και οι μελλοθάνατες σε χαιρετούν!".
Το χρονικό:
Ήταν έξι μέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2012. Τότε οι αρμόδιοι -και υποψήφιοι- υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Υγείας δήλωναν ότι προστατεύουν τη δημόσια Υγεία. Για πολιτικό παιχνίδι μιλούν σήμερα γιατροί, νομικοί και οι ίδιες οι οροθετικές.
Και οι 32 γυναίκες που κατηγορήθηκαν έχουν αποφυλακισθεί. Η υγειονομική διάταξη καταργήθηκε και τέθηκε εκ νέου σε ισχύ. Οκτώ από τις γυναίκες αθωώθηκαν, 13 αντιμετωπίζουν μικρότερες κατηγορίες. Κάποιες οροθετικές ήταν και τοξικοεξαρτημένες και όταν φυλακίστηκαν δεν έτυχαν της κατάλληλης αγωγής.
"Κρίσιμη" χαρακτήριζε εκείνη την προεκλογική περίοδο η πολιτική ηγεσία. Οι αστυνομικοί ρεπόρτερ μιλούσαν για προσαγωγές εκατοντάδων εκδιδομένων γυναικών και μεταφορά τους για αναγκαστικές εξετάσεις. Η διάγνωση της οροθετικότητας δεν χρησιμοποιήθηκε για τη δημόσια Υγεία, αλλά για να απαγγελθούν κατηγορίες, λένε στο ντοκιμαντέρ οι ειδικοί γιατροί.
Επισημαίνοντας ότι "ήταν ένα πολιτικό παιχνίδι υποψήφιων υπουργών". Σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας υπήρχε ολοσέλιδη φωτογραφία, με τίτλο "Αυτή που σκορπούσε το θάνατο". Στην επίσημη ιστοσελίδα της Αστυνομίας έδιναν και λεπτομέρειες. Όπως τα ονόματα των γονιών τους.
Ο υπ. Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε τότε σε συνέντευξη Τύπου:
"Εμείς κάνουμε έλεγχο. Μετά αναλαμβάνει η εισαγγελική Αρχή. Επιθυμία μας είναι να βγάλουμε και τις φωτογραφίες των πελατών. Επιτέλους, να υπάρξει τιμωρία".
Στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, ο υπ. Υγείας δήλωσε ότι για το AIDS ευθύνονται οι γυναίκες από την υποσαχάρια Αφρική, που εξαναγκάζονται στην πορνεία. Αλλά στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι οροθετικές ήταν Ελληνίδες.
Οι ίδιες οι οροθετικές διαβεβαιώνουν ότι δεν συνελήφθησαν με πελάτες: "Πέρναγα το φανάρι, πηγαίνοντας για φαγητό. "Μπες στο περιπολικό για εξακρίβωση", μου είπαν. Με μετέφεραν σ” ένα υπόγειο για εξετάσεις. Μου είπαν απλά "έχεις AIDS. Θα πας φυλακή".
"Οι άνθρωποι της ασφάλειας φορούσαν γάντια. Οι αστυνομικοί συμπλήρωναν τα χαρτιά, φορώντας μάσκα. Άφηναν το φαγητό σ” ένα παγκάκι. Ήρθε το παιδί να με δει και μου φόρεσαν χειροπέδες".
"Και οι 32 γυναίκες γίναμε ψυχικά ράκη. Κάνουμε χρήση ουσιών. Για 1,5 μήνα δεν μας έδωσαν ούτε ένα ντεπόν. Για καθαριότητα ούτε λόγος. Αναγκάστηκα να κόψω τις φλέβες μου για να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο κρατουμένων. Έδιωξαν τ” αδέλφια μου από τη δουλειά, το παιδί μου από το σχολείο".
"Το χρονικό μιας διαπόμπευσης"
Το ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή κατέγραψε την περιπέτεια των οροθετικών γυναικών.
Φωτογραφία: ruins-documentary.com
Πηγή: Το Μωβ
Μία από αυτές τις γυναίκες, δύο χρόνια μετά την διαπόμπευση της, έφυγε δυστυχώς από τη ζωή. Το όνομα της είναι Κατερίνα και ήταν στο πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ.
Το γεγονός κοινοποιήθηκε από τη Χρύσα Μπότση, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές.
Η ίδια έγραψε στην ηλεκτρονική εφημερίδα-ιστότοπο γυναικείων δικαιωμάτων και γυναικείων θεμάτων, "Το Μωβ":
"Η Κατερίνα δραπέτευσε. Όσες φυλακές έζησε, όσους παραδείσους κι αν αναζήτησε στα ναρκωτικά ποτέ δεν έφτασαν. Η επιχείρηση δίωξης των οροθετικών χρηστριών πριν τις εκλογές του 2012, μάζεψε μαζί με τις άλλες κοπέλες και την Κατερίνα. Τη γνωρίσαμε κι αυτή στις φυλακές Κορυδαλλού. Ένα κορίτσι γελαστό που του άρεσαν οι αγκαλιές και τα χάδια. Ήταν διαχυτική, πάντα με φιλούσε.
Η Κατερίνα έγινε αργότερα ασθενής μου καθώς το "αδίκημα" της οροθετικότητάς της, την έφερε στην πόρτα της Μονάδας Λοιμώξεων. Γρήγορα ενεργοποιήθηκε.
Μάχιμη, πήρε μέρος σε όλες τις δράσεις της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τις διωκόμενες οροθετικές: μίλησε σε προβολές, σε πάνελ, σε συγκεντρώσεις για τα αυτονόητα: τα νοσήματα δεν φυλακίζονται, θεραπεύονται. Την αγαπήσαμε για το θάρρος της, την ανθρωπιά της, το ωραίο μυαλό της.
Δυο χρόνια καθαρή, όταν υποτροπίασε. Ζητούσε συγγνώμη γιατί νόμισε ότι μας απογοήτευσε. Οι δικοί μου φόβοι όμως είχαν να κάνουν με κάτι άλλο. Εμείς πόσο σωστά τη στηρίξαμε; Πόσο μπορέσαμε ν’απαλύνουμε τους πόνους της, να την κάνουμε ικανή ν’αντέξει ότι και οι άλλοι και άλλες αντέχουμε;
Η Κατερίνα μπήκε σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Όλα πήγαν "καλά". Σωστή στις υποχρεώσεις της, στα ραντεβού της, όμορφη με τη λεπτή φιγούρα της και μ’εκείνο το χαμόγελο που χάλαγαν τ’ανύπαρκτα μπροστινά της δόντια που είχαμε βάλει στόχο να φτιάξουμε. Μαζί της ο πατέρας της πάντα εκεί, κοντά της.
Κι όμως η Κατερίνα δεν ήταν καλά. Πριν λίγες μέρες αποφάσισε πως η ζωή ήταν πολύ κουραστική γι αυτήν. Δεν την άντεχε. Άφησε ένα γράμμα αποχαιρετιστήριο και πήρε την τελευταία της δόση. Μας άφησε πίσω εμάς που αντέχουμε κι αυτή έφυγε. Η Κατερίνα δραπέτευσε κι η φυγή της πληγώνει .
Συγγνώμη για τη φόρτιση…
Χρύσα Μπότση
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές".
Η κηδεία της Κατερίνας θα γίνει την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στο Κορωπί, στις 3.30.
Το τελευταίο γράμμα της Κατερίνας έγραφε λίγους μήνες πριν, όταν ήταν ακόμα "καθαρή":
"4 Απριλίου 2014
Είμαι μια από τις 27 τοξικοεξαρτημένες οροθετικές γυναίκες που διαπομπευθήκαμε το 2012, μας υποχρέωσαν σε λήψη αίματος για τεστ HIV/AIDS, και στη συνέχεια μας φυλάκισαν για διάστημα έως ένα χρόνο, με την κατηγορία της πορνείας και της "βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης" στους υποτιθέμενους πελάτες μας.
Η κατηγορία της πορνείας δεν αποδείχθηκε, και στη δίκη δύο από εμάς στις 4/4/2014 ενάντια στο ελληνικό κράτος για παράνομη φυλάκιση, κερδίσαμε αποζημίωση ύψους …10 ευρώ την ημέρα.
Η βλάβη που μας έγινε θα κυνηγάει αιώνια εμάς και τα παιδιά μας. Εμείς όμως είμαστε φορείς δικαιωμάτων, και με τη συμπαράσταση της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες Οροθετικές θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την ηθική και υλική μας δικαίωση.
Και θέλω να σας πω ότι εγώ κατάφερα να είμαι καθαρή".
Η Σίσσυ Βωβού, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές καταγγέλλει από τη δική της μεριά:
"Όταν διαπομπεύθηκε, λίγον καιρό αργότερα, ο πατέρας της έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, τον έσωσαν, αλλά ήταν σε άσχημη κατάσταση. Έχασε και τη δουλειά του γι’ αυτό το λόγο. Όταν η Κατερίνα βγήκε, πήγε στο σπίτι της, όπου βρήκε αγάπη. Όταν θέλησε να πάει σε συγγενικό σπίτι στην ιδια γειτονιά, δεν την δέχθηκαν λόγω των προκαταλήψεων για την οροθετικότητά της, λόγω του ότι, πάνω απ’ όλα, είχε διαπομπευθεί. Όταν πήγε στην καφετέρια, αυτοί που την ήξεραν της είπαν να φύγει. Και τόσα άλλα…
Επειδή ήταν μια από τις δύο ελπίδες μας από αυτή την ομάδα των γυναικών, ελπίδα γιατί είχε ξεφύγει, ρώτησα στις 25 Νοέμβρη τον Κωνσταντή Καμπουράκη, της ACT UP που μαζί με τη Χρύσα Μπότση την στήριζαν σε μόνιμη βάση, αν είναι καλά η Κατερίνα. Μου απάντησε, ‘καλά είναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος’. Τρεις μέρες μετά μαθαίνουμε την ‘τελευταία είδηση’ όχι από αυτήν, αλλά για αυτήν.
Χαίρε Λοβέρδο, υπουργέ Παιδείας, οι πεθαμένες και οι μελλοθάνατες σε χαιρετούν!".
Το χρονικό:
Ήταν έξι μέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2012. Τότε οι αρμόδιοι -και υποψήφιοι- υπουργοί Δημόσιας Τάξης και Υγείας δήλωναν ότι προστατεύουν τη δημόσια Υγεία. Για πολιτικό παιχνίδι μιλούν σήμερα γιατροί, νομικοί και οι ίδιες οι οροθετικές.
Και οι 32 γυναίκες που κατηγορήθηκαν έχουν αποφυλακισθεί. Η υγειονομική διάταξη καταργήθηκε και τέθηκε εκ νέου σε ισχύ. Οκτώ από τις γυναίκες αθωώθηκαν, 13 αντιμετωπίζουν μικρότερες κατηγορίες. Κάποιες οροθετικές ήταν και τοξικοεξαρτημένες και όταν φυλακίστηκαν δεν έτυχαν της κατάλληλης αγωγής.
"Κρίσιμη" χαρακτήριζε εκείνη την προεκλογική περίοδο η πολιτική ηγεσία. Οι αστυνομικοί ρεπόρτερ μιλούσαν για προσαγωγές εκατοντάδων εκδιδομένων γυναικών και μεταφορά τους για αναγκαστικές εξετάσεις. Η διάγνωση της οροθετικότητας δεν χρησιμοποιήθηκε για τη δημόσια Υγεία, αλλά για να απαγγελθούν κατηγορίες, λένε στο ντοκιμαντέρ οι ειδικοί γιατροί.
Επισημαίνοντας ότι "ήταν ένα πολιτικό παιχνίδι υποψήφιων υπουργών". Σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας υπήρχε ολοσέλιδη φωτογραφία, με τίτλο "Αυτή που σκορπούσε το θάνατο". Στην επίσημη ιστοσελίδα της Αστυνομίας έδιναν και λεπτομέρειες. Όπως τα ονόματα των γονιών τους.
Ο υπ. Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε τότε σε συνέντευξη Τύπου:
"Εμείς κάνουμε έλεγχο. Μετά αναλαμβάνει η εισαγγελική Αρχή. Επιθυμία μας είναι να βγάλουμε και τις φωτογραφίες των πελατών. Επιτέλους, να υπάρξει τιμωρία".
Στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, ο υπ. Υγείας δήλωσε ότι για το AIDS ευθύνονται οι γυναίκες από την υποσαχάρια Αφρική, που εξαναγκάζονται στην πορνεία. Αλλά στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι οροθετικές ήταν Ελληνίδες.
Οι ίδιες οι οροθετικές διαβεβαιώνουν ότι δεν συνελήφθησαν με πελάτες: "Πέρναγα το φανάρι, πηγαίνοντας για φαγητό. "Μπες στο περιπολικό για εξακρίβωση", μου είπαν. Με μετέφεραν σ” ένα υπόγειο για εξετάσεις. Μου είπαν απλά "έχεις AIDS. Θα πας φυλακή".
"Οι άνθρωποι της ασφάλειας φορούσαν γάντια. Οι αστυνομικοί συμπλήρωναν τα χαρτιά, φορώντας μάσκα. Άφηναν το φαγητό σ” ένα παγκάκι. Ήρθε το παιδί να με δει και μου φόρεσαν χειροπέδες".
"Και οι 32 γυναίκες γίναμε ψυχικά ράκη. Κάνουμε χρήση ουσιών. Για 1,5 μήνα δεν μας έδωσαν ούτε ένα ντεπόν. Για καθαριότητα ούτε λόγος. Αναγκάστηκα να κόψω τις φλέβες μου για να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο κρατουμένων. Έδιωξαν τ” αδέλφια μου από τη δουλειά, το παιδί μου από το σχολείο".
"Το χρονικό μιας διαπόμπευσης"
Το ντοκιμαντέρ της Ζωής Μαυρουδή κατέγραψε την περιπέτεια των οροθετικών γυναικών.
Φωτογραφία: ruins-documentary.com
Πηγή: Το Μωβ
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση