"Κατάντησε γεφύρι της Αρτας η εφαρμογή του επιστημονικού ορισμού του δάσους"

Γράφει ο Γεράσιμος Λιόντος Στις 16 Μάη του 2014, αναρτήθηκε στη Διαύγεια απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργ...

Γράφει ο Γεράσιμος Λιόντος

Στις 16 Μάη του 2014, αναρτήθηκε στη Διαύγεια απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΕΚΑ) Ν. Ταγαρά με την οποία γινόταν αποδεκτή η απόφαση 32/8.1.13 του ΣτΕ και καταργούνταν η απόφαση του πρώην υφυπουργού ΠΕΚΑ Αθ. Μωραϊτη, με την οποία υπονομευόταν με αριθμητικά δεδομένα ο επιστημονικός ορισμός του δάσους. Η απόφαση 32 του ΣτΕ δημοσιεύτηκε στις 8 Γενάρη του 2013 και ενώ η εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ είναι υποχρεωτική, χρειάστηκε να διεξαχθεί σκληρός αγώνας (17 μήνες ως τότε) δι προκειμένου να καμφθεί η αντίσταση του αναπληρωτή υπουργού Σ. Καλαφάτη και του Ειδικού Γραμματέα Δασών Γ. Αμοργιανιώτη. Σ’ αυτόν τον αγώνα καταλυτική ήταν η συμβολή της εφημερίδας μας. Αυτό το αναγνωρίζουν όλοι οι δασολόγοι που βιώνουν από κοντά τα γεγονότα και αγωνι-ούν για την τύχη της απόφασης 32 του ΣτΕ και παραπέρα την εφαρμογή του επιστημονικού ορισμού του δάσους.

Μετά από έρευνα που κάναμε, διαπιστώσαμε ότι ναι μεν η απόφαση του Ν. Ταγαρά ανέβηκε στη Διαύγεια, όμως ταυτόχρονα η Διεύθυνση Προστασίας Δασών, με άνωθεν εντολή, υπονόμευε την εφαρμογή της σε δύο επίπεδα:

Πρώτον, στις πράξεις χαρακτηρισμού.

Δεύτερον, οργάνωνε συσκέψεις με υπηρεσιακό στέλεχος της Διεύθυνσης Δασικών Χαρτών, προκειμένου να αναβληθεί η αποστολή εγκυκλίου διαταγής στις Περιφερειακές Διευθύνσεις για να εφαρμοστεί η απόφαση 32 του ΣτΕ στη σύνταξη των Δασικών Χαρτών και να εντάσσονται στους δασικούς χάρτες τα φρύγανα και οι άβατες κλιτύες των ορέων. Το επιχείρημά τους ήταν ότι η απόφαση του ΣτΕ είναι ανεπαρκής για να μπορούν οι δασάρχες στην περιφέρεια να αντιμετωπίζουν ενιαία τα πράγματα και να μην εκδίδουν συγκρουόμενες πράξεις χαρακτηρισμού.

Οι υπηρεσιακοί παράγοντες των δύο Διευθύνσεων που ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας τη βρόμικη αυτή αποστολή ανέλαβαν να συντάξουν κείμενα και να τα προωθήσουν στον Ειδικό Γραμματέα Δασών, που είναι άτομο ειδικών αποστολών. Επιστημονικά είναι ανεπαρκής, αλλά έχει επάρκεια στο να βρίσκει τρόπους για να εκδίδει αποφάσεις που πλήττουν καίρια το δασικό πλούτο της χώρας και ανοίγουν το δρόμο στους καπιταλιστές για να επεμβαίνουν στα δάση στο όνομα της περιβόητης καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Στις 17 Ιούλη του 2014, κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση - Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών - Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις». Ψηφίστηκε στο Β’ θερινό τμήμα της Βουλής και έγινε ο νόμος 4280 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου. Στο νόμο αυτό ψηφίστηκαν διατάξεις που υπονομεύουν την απόφαση 32 του ΣτΕ και κατά συνέπεια τον επιστημονικό ορισμό του δάσους.
Καταρχήν είναι το τεράστιο ζήτημα των φρυγάνων. Από τις αρχές του 2010 και ιδιαίτερα μετά την ψήφιση του δασοκτόνου νόμου 3818 της τότε υπουργού ΠΕΚΑ Τ. Μπιρμπίλη, άνοιξε η συζήτηση και η αντιπαράθεση ακόμη και μέσα στους κόλπους της Γενικής Διεύθυνσης Δασών για το εάν τα φρύγανα ανήκουν στις δασικές εκτάσεις. Ο Ειδικός Γραμματέας Δασών Γ. Αμοργιανιώτης και άλλα στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Δασών «έβγαζαν σπυράκια» και πολεμούσαν φανατικά όσους υπερασπίζονταν τα φρύγανα, ειδικά στη φάση που έπρεπε να βγει η εφαρμοστική εγκύκλιος για την παράγραφο 1 του άρθρου 9 του δασοκτόνου νόμου 3818/2010. Ετσι προέκυψε η περιβόητη απόφαση του τότε υφυπουργού ΠΕΚΑ Αθ. Μωραϊτη, την οποία όπως προαναφέραμε κατήργησε ο αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ Ν. Ταγαράς στις 16 Μάη του 2014.

Ο αποχαρακτηρισμός των φρυγάνων ως δασικών εκτάσεων έγινε μέσω της γνωμοδότησης 43/26.2.1980 του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, στο οποίο δεν συμμετείχαν όλα τα μέλη. Το σπουδαιότερο είναι ότι η γνωμοδότηση αυτή υπονόμευε τον επιστημονικό ορισμό του δάσους. Λόγω χώρου δεν παραθέτουμε το σκεπτικό της γνωμοδότησης αυτής, με την οποία αποχαρακτηρίστηκαν τα φρύγανα ως δασικές εκτάσεις, αλλά θα το κάνουμε σε πρώτη ευκαιρία. Στη συνέχει,α αυτή η γνωμοδότηση ενσωματώθηκε στην εγκύκλιο 1077/12. 3.1980 και από τότε τα φρύγανα δεν θεωρούνταν δασικές εκτάσεις.

Με επιχείρημα ότι τα φρύγανα για πάνω από τριάντα χρόνια έπαψαν να θεωρούνται δασικές εκτάσεις, πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες επέμεναν ότι δεν πρέπει με την απόφαση Μωραϊτη να ενταχθούν τα φρύγανα στις δασικές εκτάσεις, αντιγράφοντας τα επιχειρήματα που είχε διατυπώσει το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών με τη γνωμοδότηση 43/26.2.1980. Με την αποδοχή, όμως, της απόφασης 32 του ΣτΕ από τον Ν. Ταγαρά, η αναγνώριση των φρυγάνων ως δασικών εκτάσεων μπήκε ξανά στην ημερήσια διάταξη. Η αναγνώρισή τους ως τέτοιων ήταν και είναι σημαντική, ιδιαίτερα για τις περιοχές που δεν ισχύει το τεκμήριο του δημοσίου, στις οποίες τα φρύγανα αποτελούν σημαντικό στοιχείο της δασοβιοκοινότητας.

Αναφέρουμε αυτές τις περιοχές για για γίνει φανερό σε ποιες περιοχές της Ελλάδας εποφθαλμιούν τις φρυγανικές εκτάσεις. Το τεκμήριο του δημοσίου δεν ισχύει στα νησιά του Ιονίου, στην Κρήτη, στους νομούς Σάμου, Χίου, Λέσβου, Κυκλάδων, στα Κύθηρα και Αντικύθηρα και στους «καλλικρατικούς» δήμους Ανατολικής και Δυτικής Μάνης.

Θα κλείσουμε αυτό το σχόλιο με «τίτλους», με τη δέσμευση ότι στο επόμενο θα είμαστε αναλυτικοί.

Με το άρθρο 32 παρ. 5 του νόμου 4280/2014 οριστικοποιείται ο αποχαρακτηρισμός των φρυγάνων, ανατρέποντας έτσι την απόφαση 32 του ΣτΕ.

Με την παράγραφο 2 πάλι του ίδιου άρθρου προβλέπεται η έκδοση ΠΔ με στόχο την πλήρη ανατροπή της απόφασης 32 του ΣτΕ. Για να το πετύχουν αυτό επιδιώκουν τη συγκατάθεση του προέδρου του ΣτΕ, μέσω της αποδοχής του Προεδρικού Διατάγματος που ετοιμάζουν.

Εμείς θα επιμένουμε στην άμεση εφαρμογή της απόφασης Ταγαρά, με την οποία επικυρώθηκε η απόφαση 32 του ΣτΕ. Πέρα από τη δημοσιογραφική μας δουλειά θα γίνουν και άλλες ενέργειες. Δε θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.