Της Μαργαρίτας Πουρνάρα . “Η μάχη στην Γαλλία μόλις ξεκίνησε! Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο” προειδοποιούσε η Μαρίν Λε Πεν, τον Απρίλι...
Της Μαργαρίτας Πουρνάρα.
“Η μάχη στην Γαλλία μόλις ξεκίνησε! Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο” προειδοποιούσε η Μαρίν Λε Πεν, τον Απρίλιο του 2012, προαισθανόμενη ότι θα είναι η νέα ισχυρή γυναίκα της Γαλλικής πολιτικής σκηνής. Εδώ που τα λέμε, το πολιτικό σκηνικό της συγκεκριμένης χώρας πάντοτε καθοριζόταν από μια θηλυκή παρουσία, είτε θεσμικά είτε παρασκηνιακά.
Από την επί 33 χρόνια κρυφή ερωμένη του Φρανσουά Μιτεράν, Αν Πενζό, στην Κάρλα Μπρούνι του Νικολά Σαρκοζί, στην σιδηρά κυρία των Σοσιαλιστών και τέως σύντροφο του Φρανσουά Ολάντ, Σεγκολέν Ρουαγιάλ και βέβαια στην Ζουλί Γκαγιέ, που μονοπώλησε τον γαλλικό Τύπο περισσότερο και από την υπόθεση τoυ Ντομινικ Στρος Καν.
Η Μαρίν Λε Πεν, βέβαια έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Δεν έγινε γνωστή ως παράνομη ερωμένη, φιλόδοξη σύντροφος ή απατημένη σύζυγος. Πήρε το χρίσμα του Εθνικού Μετώπου από τον πατέρα της, Ζαν Μαρί και κατάφερε μέσα σε λίγο καιρό να αποδείξει ότι έχει ηγετική πάστα και η ικανότητά της δεν εξαντλείται στο “κληρονομικό δικαίωμα”. Οσο και αν την ευνοεί το φοβικό κλίμα στην Γηραιά Ηπειρο που πριμοδότησε την ακροδεξιά, η 45χρονη πολιτικός δεν είναι συγκυριακά στην πρώτη θέση. Διαθέτει πείσμα, ευφυΐα και στρατηγική. Και μπορεί οι πολιτικές της θέσεις να έχουν κερδίσει μεγάλη δημοσιότητα – ιδιαίτερα όταν επιτίθεται στους μωαμεθανούς απευθυνόμενη στα ισλαμοφοβικά ένστικτα αρκετών Γάλλων - αλλά η προσωπική της ζωή έχει αρκετά υποφωτισμένα κεφάλαια.
Γεννημένη το 1968 ως Μαριόν Αν Λεπέν, έμαθε από μικρή να επιβιώνει σε δύσκολες καταστάσεις και ανταγωνιστικό περιβάλλον, με δύο μεγαλύτερες αδελφές και μια μητέρα με εκρηκτικό ταπεραμέντο. Στο σχολείο, οι συμμαθητές της αποκαλούσαν τον πατέρα της φασίστα. Από τις πιο τραυματικές στιγμές της παιδικής της ηλικίας ήταν η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Η Μαρίν ήταν 8 ετών, το 1976, όταν μια βόμβα εξερράγη στις σκάλες έξω από το σπίτι της οικογένειας την ώρα που όλα τα μέλη της κοιμόνταν, προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές. Το 1984 η μητέρα της φεύγει από την οικογενειακή εστία για πάντα και τρία χρόνια αργότερα οι γονείς της πήραν διαζύγιο. Η Πιερέτ μόλις εγκατέλειψε τον Ζαν Μαρί μίλησε ανοικτά για τον χαρακτήρα του, λέγοντας ότι είναι ένας βίαιος και άπιστος σύζυγος, “που σιχαίνεται περισσότερο τους Αραβες παρά τους Εβραίους”. Λίγο αργότερα δεν δίστασε να φωτογραφηθεί γυμνή για το Playboy, φορώντας μια ποδιά. Ηταν η εκδίκηση προς τον τέως, που της είχε πει ότι της αξίζει να καθαρίζει σπίτια.
Η Λε Πεν μετά το σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει νομικά και εργάστηκε αρκετά χρόνια ως δικηγόρος. Είχε εγγραφεί στο κόμμα του πατέρα της από τα 18 της, το οποίο όμως παρέμενε ανδροκρατούμενο. Από τον πρώτο χρόνο της δημιουργίας του Εθνικού Μετώπου, τα ποσοστά δημοφιλίας του στους άνδρες ψηφοφόρους ήταν μακράν μεγαλύτερα από εκείνα των γυναικών. Η σταδιακή αλλά αποφασιστική της εμπλοκή με το κόμμα που κατάφερε να φτάσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών το 2002, την έδωσε όλο τον χρόνο που χρειαζόταν για να αναμορφώσει το προφίλ του, σε πολιτικό και εκλογικό επίπεδο. Οταν πήρε τα ηνία από τον πατέρα της, έδωσε μια νέα κατεύθυνση, μακριά από τον αντισημιτισμό και τον απροκάλυπτο ρατσισμό που ανέδιδαν οι δηλώσεις του (είχε πει ότι υπάρχουν πολλοί μαύροι στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας ενώ θεωρούσε ότι το Αουσβιτς είναι μια υποσημείωση στην ιστορία του 20ου αιώνα). Και εκείνη βεβαίως έκανε φραστικές επιθέσεις στους μετανάστες αλλά φρόντιζε να συνδέει τις τοποθετήσεις της με την έγνοια υπέρ της πατρίδας και όχι να αφήνεται σε μια ρητορική μίσους και ξενοφοβίας. Επίσης κατάφερε να αναρριχηθεί σε μια ανδρική ιεραρχία και τελικά να δώσει στο Εθνικό Μέτωπο ένα χαρακτήρα που ήταν περισσότερο αποδεκτός και από τις γυναίκες ψηφοφόρους, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη σαρωτική της νίκη.
Προσωπική ζωή
“Ο πατέρας μου ήταν πάντοτε κατά της Αστυνομίας του Σώβρακου” έλεγε η Λεπέν, εννοώντας ότι ο Ζαν Μαρί παρά τον συντηρητισμό του έβρισκε απαράδεκτες τις επιθέσεις που δέχονταν οι πολιτικοί και τα δημόσια πρόσωπα εν γένει για την ιδιωτική τους ζωή. Οταν της ζητήθηκε από δημοσιογράφους να σχολιάσει την σχέση του προέδρου Ολάντ, εκείνη υποστήριξε ότι είναι εναντίον των αρχών της να μιλά για τέτοια θέματα. Η ίδια συζεί σήμερα με το νούμερο 2 του Εθνικού Μετώπου, Λουϊς Αλιό, αλλά έχει κάνει δύο γάμους στο παρελθόν από τους οποίους έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Μια από τις κόρες της λέγεται Jehanne, το αυθεντικό όνομα της Ζαν Ντ Αρκ. Ο πρώτος της άνδρας ήταν ο επιχειρηματίας Φρανκ Σοφρόϊ και ο δεύτερος επίσης ένα στέλεχος του Εθνικού Μετώπου, ο Ερίκ Ιοριό.
Τα ΜΜΕ την αγαπούν
Ο Μαρίν Λε Πέν έχει καταφέρει να παίξει άριστα το ρόλο που ήθελε στα ΜΜΕ. Αρχικά εμφανιζόταν ως μια απρόθυμη κληρονόμος ενός στιγματισμένου ονόματος και ότι στην ουσία δεν ήθελε να μπλέξει με την πολιτική αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Κάθε φορά που της δινόταν η ευκαιρία μιλούσε για την βομβιστική επίθεση του 1976 και υπερασπιζόταν τον πατέρα της. Παράλληλα αναφερόταν ανοιχτά στο διαζύγιο των γονιών της αλλά κρατούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας την δική της οικογενειακή ζωή. Το 2002 θεωρείται μια εμβληματική χρονιά, για το ντεμπούτο της στα ΜΜΕ. Οχι μόνο κατάφερνε να σταθεί καλά στα τηλεοπτικά πάνελ αλλά γινόταν και συμπαθής στο μετριοπαθές κοινό. Εκτοτε πάντοτε έβγαινε σε προγράμματα με μεγάλη θεαματικότητα και μάλιστα σε μια από τις εμφανίσεις της, την είδαν 3,3 εκατομμύρια θέατές. Εδινε πολλές συνεντεύξεις σε ξένα έντυπα και ήταν εξαιρετικά χαλαρή με τους φωτογράφους. Υπάρχουν λήψεις της που είναι απεριποίητη, καπνίζει, κοιτάζει το κενό. Αυτή η εικόνα που είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, της έδωσε έναν αέρα φυσιολογικού ανθρώπου και αυτό της έφερε μεγαλύτερη εκλογική αποδοχή. Μια από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες της πάντως ήταν πέρυσι τον Οκτώβριο όταν μια γυμνόστηθη ακτιβίστρια των FEMEN της επιτέθηκε μπροστά σε μια κάμερα. Ακόμα και εκεί κατάφερε να κρατήσει την ψυχραιμία της.
Αν πάντως στην οικογένεια Λε Πεν, το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά, τότε η επίδοξη διάδοχος της Μαρίν θα είναι η Μαριόν Μαρεσάλ Λε Πεν, κόρη της αδελφής της, που γεννήθηκε το 1989 και ήδη έχει ξεκινήσει επιθετικά την πολιτική της καριέρα καθώς ήταν το νεότερο μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου.
“Η μάχη στην Γαλλία μόλις ξεκίνησε! Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο” προειδοποιούσε η Μαρίν Λε Πεν, τον Απρίλιο του 2012, προαισθανόμενη ότι θα είναι η νέα ισχυρή γυναίκα της Γαλλικής πολιτικής σκηνής. Εδώ που τα λέμε, το πολιτικό σκηνικό της συγκεκριμένης χώρας πάντοτε καθοριζόταν από μια θηλυκή παρουσία, είτε θεσμικά είτε παρασκηνιακά.
Από την επί 33 χρόνια κρυφή ερωμένη του Φρανσουά Μιτεράν, Αν Πενζό, στην Κάρλα Μπρούνι του Νικολά Σαρκοζί, στην σιδηρά κυρία των Σοσιαλιστών και τέως σύντροφο του Φρανσουά Ολάντ, Σεγκολέν Ρουαγιάλ και βέβαια στην Ζουλί Γκαγιέ, που μονοπώλησε τον γαλλικό Τύπο περισσότερο και από την υπόθεση τoυ Ντομινικ Στρος Καν.
Η Μαρίν Λε Πεν, βέβαια έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Δεν έγινε γνωστή ως παράνομη ερωμένη, φιλόδοξη σύντροφος ή απατημένη σύζυγος. Πήρε το χρίσμα του Εθνικού Μετώπου από τον πατέρα της, Ζαν Μαρί και κατάφερε μέσα σε λίγο καιρό να αποδείξει ότι έχει ηγετική πάστα και η ικανότητά της δεν εξαντλείται στο “κληρονομικό δικαίωμα”. Οσο και αν την ευνοεί το φοβικό κλίμα στην Γηραιά Ηπειρο που πριμοδότησε την ακροδεξιά, η 45χρονη πολιτικός δεν είναι συγκυριακά στην πρώτη θέση. Διαθέτει πείσμα, ευφυΐα και στρατηγική. Και μπορεί οι πολιτικές της θέσεις να έχουν κερδίσει μεγάλη δημοσιότητα – ιδιαίτερα όταν επιτίθεται στους μωαμεθανούς απευθυνόμενη στα ισλαμοφοβικά ένστικτα αρκετών Γάλλων - αλλά η προσωπική της ζωή έχει αρκετά υποφωτισμένα κεφάλαια.
Γεννημένη το 1968 ως Μαριόν Αν Λεπέν, έμαθε από μικρή να επιβιώνει σε δύσκολες καταστάσεις και ανταγωνιστικό περιβάλλον, με δύο μεγαλύτερες αδελφές και μια μητέρα με εκρηκτικό ταπεραμέντο. Στο σχολείο, οι συμμαθητές της αποκαλούσαν τον πατέρα της φασίστα. Από τις πιο τραυματικές στιγμές της παιδικής της ηλικίας ήταν η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Η Μαρίν ήταν 8 ετών, το 1976, όταν μια βόμβα εξερράγη στις σκάλες έξω από το σπίτι της οικογένειας την ώρα που όλα τα μέλη της κοιμόνταν, προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές. Το 1984 η μητέρα της φεύγει από την οικογενειακή εστία για πάντα και τρία χρόνια αργότερα οι γονείς της πήραν διαζύγιο. Η Πιερέτ μόλις εγκατέλειψε τον Ζαν Μαρί μίλησε ανοικτά για τον χαρακτήρα του, λέγοντας ότι είναι ένας βίαιος και άπιστος σύζυγος, “που σιχαίνεται περισσότερο τους Αραβες παρά τους Εβραίους”. Λίγο αργότερα δεν δίστασε να φωτογραφηθεί γυμνή για το Playboy, φορώντας μια ποδιά. Ηταν η εκδίκηση προς τον τέως, που της είχε πει ότι της αξίζει να καθαρίζει σπίτια.
Η Λε Πεν μετά το σχολείο, αποφάσισε να σπουδάσει νομικά και εργάστηκε αρκετά χρόνια ως δικηγόρος. Είχε εγγραφεί στο κόμμα του πατέρα της από τα 18 της, το οποίο όμως παρέμενε ανδροκρατούμενο. Από τον πρώτο χρόνο της δημιουργίας του Εθνικού Μετώπου, τα ποσοστά δημοφιλίας του στους άνδρες ψηφοφόρους ήταν μακράν μεγαλύτερα από εκείνα των γυναικών. Η σταδιακή αλλά αποφασιστική της εμπλοκή με το κόμμα που κατάφερε να φτάσει στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών το 2002, την έδωσε όλο τον χρόνο που χρειαζόταν για να αναμορφώσει το προφίλ του, σε πολιτικό και εκλογικό επίπεδο. Οταν πήρε τα ηνία από τον πατέρα της, έδωσε μια νέα κατεύθυνση, μακριά από τον αντισημιτισμό και τον απροκάλυπτο ρατσισμό που ανέδιδαν οι δηλώσεις του (είχε πει ότι υπάρχουν πολλοί μαύροι στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας ενώ θεωρούσε ότι το Αουσβιτς είναι μια υποσημείωση στην ιστορία του 20ου αιώνα). Και εκείνη βεβαίως έκανε φραστικές επιθέσεις στους μετανάστες αλλά φρόντιζε να συνδέει τις τοποθετήσεις της με την έγνοια υπέρ της πατρίδας και όχι να αφήνεται σε μια ρητορική μίσους και ξενοφοβίας. Επίσης κατάφερε να αναρριχηθεί σε μια ανδρική ιεραρχία και τελικά να δώσει στο Εθνικό Μέτωπο ένα χαρακτήρα που ήταν περισσότερο αποδεκτός και από τις γυναίκες ψηφοφόρους, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη σαρωτική της νίκη.
Προσωπική ζωή
“Ο πατέρας μου ήταν πάντοτε κατά της Αστυνομίας του Σώβρακου” έλεγε η Λεπέν, εννοώντας ότι ο Ζαν Μαρί παρά τον συντηρητισμό του έβρισκε απαράδεκτες τις επιθέσεις που δέχονταν οι πολιτικοί και τα δημόσια πρόσωπα εν γένει για την ιδιωτική τους ζωή. Οταν της ζητήθηκε από δημοσιογράφους να σχολιάσει την σχέση του προέδρου Ολάντ, εκείνη υποστήριξε ότι είναι εναντίον των αρχών της να μιλά για τέτοια θέματα. Η ίδια συζεί σήμερα με το νούμερο 2 του Εθνικού Μετώπου, Λουϊς Αλιό, αλλά έχει κάνει δύο γάμους στο παρελθόν από τους οποίους έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Μια από τις κόρες της λέγεται Jehanne, το αυθεντικό όνομα της Ζαν Ντ Αρκ. Ο πρώτος της άνδρας ήταν ο επιχειρηματίας Φρανκ Σοφρόϊ και ο δεύτερος επίσης ένα στέλεχος του Εθνικού Μετώπου, ο Ερίκ Ιοριό.
Τα ΜΜΕ την αγαπούν
Ο Μαρίν Λε Πέν έχει καταφέρει να παίξει άριστα το ρόλο που ήθελε στα ΜΜΕ. Αρχικά εμφανιζόταν ως μια απρόθυμη κληρονόμος ενός στιγματισμένου ονόματος και ότι στην ουσία δεν ήθελε να μπλέξει με την πολιτική αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Κάθε φορά που της δινόταν η ευκαιρία μιλούσε για την βομβιστική επίθεση του 1976 και υπερασπιζόταν τον πατέρα της. Παράλληλα αναφερόταν ανοιχτά στο διαζύγιο των γονιών της αλλά κρατούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας την δική της οικογενειακή ζωή. Το 2002 θεωρείται μια εμβληματική χρονιά, για το ντεμπούτο της στα ΜΜΕ. Οχι μόνο κατάφερνε να σταθεί καλά στα τηλεοπτικά πάνελ αλλά γινόταν και συμπαθής στο μετριοπαθές κοινό. Εκτοτε πάντοτε έβγαινε σε προγράμματα με μεγάλη θεαματικότητα και μάλιστα σε μια από τις εμφανίσεις της, την είδαν 3,3 εκατομμύρια θέατές. Εδινε πολλές συνεντεύξεις σε ξένα έντυπα και ήταν εξαιρετικά χαλαρή με τους φωτογράφους. Υπάρχουν λήψεις της που είναι απεριποίητη, καπνίζει, κοιτάζει το κενό. Αυτή η εικόνα που είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, της έδωσε έναν αέρα φυσιολογικού ανθρώπου και αυτό της έφερε μεγαλύτερη εκλογική αποδοχή. Μια από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες της πάντως ήταν πέρυσι τον Οκτώβριο όταν μια γυμνόστηθη ακτιβίστρια των FEMEN της επιτέθηκε μπροστά σε μια κάμερα. Ακόμα και εκεί κατάφερε να κρατήσει την ψυχραιμία της.
Αν πάντως στην οικογένεια Λε Πεν, το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά, τότε η επίδοξη διάδοχος της Μαρίν θα είναι η Μαριόν Μαρεσάλ Λε Πεν, κόρη της αδελφής της, που γεννήθηκε το 1989 και ήδη έχει ξεκινήσει επιθετικά την πολιτική της καριέρα καθώς ήταν το νεότερο μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση