Κόπρανα και βακτήρια κατά της παχυσαρκίας

Η μεταμόσχευση κοπράνων και μικροβιακής χλωρίδας αποτελεί πρωτοπορία στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας. Από την ανάλυση κλινικών κ...

Η μεταμόσχευση κοπράνων και μικροβιακής χλωρίδας αποτελεί πρωτοπορία στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας.
Από την ανάλυση κλινικών και πειραματικών μελετών ποσοτικού προσδιορισμού του γονιδίου 16S rRNA των βακτηρίων προκύπτει ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με α) διαφοροποίηση στα επίπεδα των βακτηριακών πληθυσμών του εντέρου, β) μείωση της βακτηριακής ποικιλότητας και γ) διαφοροποιημένη έκφραση βακτηριακών γονιδίων.
Πειραματικά δεδομένα δείχνουν αύξηση του βάρους ποντικών ύστερα από μεταμόσχευση σε αυτούς, εντερικής χλωρίδας παχύσαρκων ανθρώπων. Αντίθετα, σε ποντικούς μεταμοσχευθέντες με χλωρίδα ανθρώπων φυσιολογικού βάρους δεν συσσωρεύτηκε λιπώδης ιστός.
Επιπρόσθετα χλωρίδα αδύνατων μυών εισαγόμενη σε παχύσαρκους μύες φάνηκε να μειώνει το σωματικό λίπος σε αυτούς. Βασική προϋπόθεση αποτελεί η σωστή δίαιτα των τελευταίων μειωμένης θερμιδικής πρόσληψης και αυξημένης κατανάλωσης φυτικών ινών. Παρότι σχετικές κλινικές μελέτες βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν την αύξηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο μετά από μεταμόσχευση.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε εργασία με θέμα “Πολεμώντας την παχυσαρκία με βακτήρια. Βιβλιογραφική Ανασκόπηση” των προπτυχιακών φοιτητών Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κ.Καλφούτζου, Α. Προδρομίδου, Χ. Ζωγράφου και Ι. Τόσκα που εκπονήθηκε σε συνεργασία με την κλινική διαιτολόγο, βιολόγο Ε. Τσανετάκου και την καθηγήτρια Πειραματικής Παθοβιοχημείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Περρέα και θα παρουσιαστεί στο 20ο Επιστημονικό Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Ωστόσο οι φοιτητές αναφέρουν στην εργασία τους ότι τα υπάρχοντα ενθαρρυντικά στοιχεία, πρέπει να ενισχυθούν με περαιτέρω πειραματικές και κλινικές μελέτες, οι οποίες θα συνυπολογίζουν την βέλτιστη οδό χορήγησης, τη συμβατότητα του μοσχεύματος, την καταλληλότητα του δότη και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της μεταμόσχευσης.
Νέα φάρμακα για την παχυσαρκία
Δύο νέα φάρμακα, η λορκασερίνη και ένα άλλο που αποτελεί συνδυασμό τοπιραμάτης και φεντερμίνης, πήραν πρόσφατα έγκριση για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Εξάλλου σε επίπεδο κλινικών δοκιμών βρίσκονται και άλλα νέα φάρμακα για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε εργασία των Π. Ζωγραφίδου, Κ. Φιλιππίδου, Γ. Κωνσταντινίδη, Α.Φούζα και Μ. Μυρωνίδου που πραγματοποιήθηκε στο Α” Εργαστήριο Φαρμακολογίας του Ιατρικού Τμήματος της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ.
Στην εργασία που θα παρουσιαστεί στο 20ο Επιστημονικό Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας, επισημαίνεται ότι εκείνο που μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη αποτελεσματικότερων φαρμάκων είναι η κατανόηση των μηχανισμών που ρυθμίζουν το ενεργειακό ισοζύγιο.
“Σήμερα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι η σιβουτραμίνη (η οποία δρα κεντρικά αναστέλλοντας την επαναπρόσληψη των κατεχολαμινών από υποθαλαμικούς νευρώνες) και η οριλιστάτη (η οποία εμποδίζει την απορρόφηση των λιπών από το έντερο διαμέσου αναστολής παγκρεατικών και εντερικών λιπασών).
Μερικά δυνητικώς νέα φάρμακα είναι η μαζινδόλη (αδρενεργικός ανταγωνιστής), η ποζατιρελίνη (ανάλογο της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης-TRH), η σερτραλίνη (εκλεκτικός αναστολέας επαναπρόσληψης σεροτονίνης), η βουπροπριόνη (αναστολέας επαναπρόσληψης ντοπαμίνης), η εντεροστατίνη και η λινιτριπτίνη (ανταγωνιστής της χολοκεστοκινίνης).
Στους δυνητικούς στόχους για νέα φάρμακα βρίσκονται ουσίες και συνδυασμοί με ανορεξιογόνο ( θερμογόνο) επίδραση, νεότεροι αναστολείς λιπασών, ανορεξιογόνες και ορεξιογόνες γαστρεντερικές ορμόνες καθώς και δύο προσφάτως εγκεκριμένα φάρμακα, το Belviq και το Qsymia, το οποίο αποτελεί συνδυασμό της τοπιραμάτης και της φεντερμίνης” αναφέρεται μεταξύ άλλων στην εργασία.
Παράλληλα επισημαίνεται ότι τα κεντρικώς δρώντα φάρμακα παρουσιάζουν αντικαταθλιπτική δράση και πλήθος ανεπιθύμητων ενεργειών (αρτηριακή υπέρταση, ταχυκαρδία, αρρυθμίες, ναυτία, εμετούς, σύνδρομο στέρησης, ξηρότητα στόματος) σε αντίθεση με τα περιφερικώς δρώντα τα οποία στερούνται των ενεργειών αυτών. Η χορήγησή τους ενδείκνυται σε συνδυασμό με δίαιτα και φυσική άσκηση.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ, Αγγέλα Φωτοπούλου