Ομαδικοί, (παν)κομματικοί ρουσφετολόγοι

Του Θανάση Νικολαΐδη. ΠΕΡΙΣΣΕΥΕ τηλεοπτικός χρόνος και τον κάλυψαν. Πριν απ’ τις πρωινούδες και τις αστρολόγους. Οι πολιτικοί στα παράθυρ...

Του Θανάση Νικολαΐδη.
ΠΕΡΙΣΣΕΥΕ τηλεοπτικός χρόνος και τον κάλυψαν. Πριν απ’ τις πρωινούδες και τις αστρολόγους. Οι πολιτικοί στα παράθυρα», ο κόσμος με τα προβλήματά του και η Ελλάδα αγκομαχάει. Την ταΐζουν, προεκλογικά, με την ίδια τροφή εδώ και χρόνια (και είδαμε τα χαΐρια μας).

ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ στο γυαλί και ο καημός τους καημός μας. Το πρόβλημά τους (για βόλεμα και καριέρα) και δικό μας. Με τα κατάλοιπα της κομματικής φανατίλας απ’ το παρελθόν. Ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει απ’ τη λίστα των υποψηφίων, τι και ποιον ψηφίζουμε κι άλλο δεν έχει πρόβλημα η Ελλάδα (ισορροπούσα σε τεντωμένο σχοινί και ολισθαίνουσα, ανυπόδητη, «επί ξυρού ακμής»).

ΚΑΙ, βέβαια, δεν είναι δα κορόιδα οι πολιτικοί μας. Ούτε τα (μεγαλο)κάναλα που τους φιλοξενούν, τους προβάλλουν και τους βάζουν να τσακώνονται. Να μιλήσουν για τα επάλληλα, ανανεούμενα (και ανεξόφλητα) δάνεια των μεγαλοκαναλαρχών; Δεν τους ξαναβλέπουμε σε «παράθυρο». Να μιλήσουν για το «κομματικό» χρήμα σε τσέπες αξιωματούχων (τέως και πρώην αφισοκολλητών); Τους διαγράφει το κόμμα και ψάχνουν για…δουλειά.

ΑΥΤΑ, κατά κόμμα και «ιδεολογία». Ωστόσο, υπάρχουν και…ομαδικά αμαρτήματα πρώην και νυν πολιτικών. Των παλιών που τα διέπραξαν και των σημερινών που δεν τα σβήνουν. Ομονοούντες(!) και χωρίς τσακωμούς, σιωπηρά, αφανώς και στη ζούλα ΔΙΟΡΙΣΑΝ με την ψυχή τους. Στη Βουλή, όπου για 2 «εργάζονται» 20.

ΚΑΙ γέμισαν τσέπες με μισθούς «ακλόνητους» και εφάπαξ Ούτε μια κουβέντα απ’ τους «300», μια κομματική ανακοίνωση για το ανοσιούργημα, ένας νόμος διορθωτικός, λυτρωτικός και δίκαιος. Και μιλάμε για το κοινοβούλιο των αμειβομένων κατά συνεδρίαση, των «κατεπειγόντων» και των νόμων με αναδρομική ισχύ. Για πολιτικούς που διόρισαν σπρώχνοντας φίλους, συγγενείς και ευνοούμενους απ’ το παράθυρο. Με δικά μας λεφτά και δικιά τους ξεδιαντροπιά. Με τον (υποχρεωτικό) οβολό μας σε τσέπες συμβούλων υπουργών και χρυσοπληρωμένων της βουλής, ανθεκτικών στο χρόνο και υπό την (παν)κομματική ομπρέλα των προστατών τους, που σφυρίζουν αδιάφορα.

ΔΕΣ τους γιατί και προς τι τσακώνονται. Κατάγραψε τις κοκορομαχίες, μέτρα την ένταση των κραυγών γραδάροντας τον «πατριωτισμό» τους, άκουσε και τη…σιωπή τους για ό,τι τους ζεματάει ομαδικά και…άλλαξε κανάλι.