Thanos Tzimeros . ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ Το πρόγραμμα από το οποίο θα έπαιρνε μίζα ο Τομπούλογλου ήταν ενταγμένο στο ΕΣΠΑ και τα 190...
Thanos Tzimeros.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ
Το πρόγραμμα από το οποίο θα έπαιρνε μίζα ο Τομπούλογλου ήταν ενταγμένο στο ΕΣΠΑ και τα 190.000 ευρώ αφορούσαν το κομμάτι της επικοινωνίας και μόνο, απ' ό,τι μαθαίνουμε. 3.000.000 ήταν το σύνολο. Τόσα έδωσαν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι (μείον κάτι ψιλά που βάλαμε εμείς) για να πάψουν τα Ελληνόπουλα να είναι τα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης (το 44% των Ελληνοπαίδων είναι υπέρβαρα!). Δεν ξέρω πώς θα αξιοποιούνταν αυτά τα χρήματα. Συνήθως αυτά τα προγράμματα έχουν διάφορες "δράσεις" οι περισσότερες από τις οποίες μένουν στα χαρτιά μόλις εισπράξουν τα ποσά οι συμμετέχοντες. Θεωρώ όμως ότι όσο τα κυλικεία των σχολείων εξακολουθούν να πουλάνε ό,τι φαστφουντική σαβούρα κυκλοφορεί, κι όσο η διατροφή δεν γίνεται μάθημα - και παράδειγμα - σ' ολόκληρη την σχολική ζωή, τα λεφτά απλώς θα πετιούνται. Ξέρω ότι υπάρχει εγκύκλιος η οποία ορίζει τι επιτρέπεται να πωλείται και τι όχι στα σχολικά κυλικεία, αλλά όπως όλα στην Ελλάδα, άλλο τι λέει ο νόμος κι άλλο τι κάνουμε. Στα κυλικεία βρίσκεις και γαριδάκια και πατατάκια και πλαστικά κρουασάν.
Θυμάμαι όταν ήμουν μαθητής στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου. Στο κυλικείο πουλούσαν, μεταξύ άλλων, ένα έμεσμα που λεγόταν "βούτα". Ήταν ψωμί που το έβαζε ο κυλικειάρχης κάτω από τα σουβλάκια και ποτίζονταν από το λίπος που έσταζε από το κρέας. Η μάνα μου, φανατική της υγιεινής διατροφής από τη δεκαετία του '70, τότε που δεν υπήρχε ούτε ο όρος, δεν μου είχε απαγορεύσει να αγοράζω φαγητό από το κυλικείο, αλλά με είχε εκπαιδεύσει στο να μην θέλω να αγοράσω. Κάθε πρωί, αφού ξεκινούσα με ένα γεμάτο πρωινό με εφοδίαζε με σάντουιτς για το σχολείο: μαύρο ψωμί με γέμιση τυρί, ντομάτα, ελιές, πιπεριά και μαζί σύκα με καρύδια, δαμάσκηνα, αμύγδαλα, αλλάζοντας το μενού για να μην το βαριέμαι. Έβλεπα λοιπόν τη "βούτα" και τα άλλα, ανάλογης διατροφικής αξίας σνακς και έκανα κήρυγμα στους συμμαθητές μου να τα αποφεύγουν, συστήνοντάς τους να ετοιμάζουν σάντουιτς με λαχανικά, που ήταν υγιεινότερα αλλά και φτηνότερα! Κατά την άποψή μου και νοστιμότερα. Επίσης πήγαινα και γυρνούσα από το σχολείο με ποδήλατο, όπως οι περισσότεροι στο Βόλο. Μετά το σχολείο, στρώναμε και ένα δίτερμα στο "Ενυδρείο" που ήταν αλάνα. Παχαίνεις έτσι; Δεν παχαίνεις.
Κανένα ΕΣΠΑ, τότε, κανένα πρόγραμμα κατά της παχυσαρκίας. Απλές υγιεινές συνήθειες, τις οποίες κρατάς για όλη σου τη ζωή. Διότι, είναι και οξύμωρο, διάολε, να υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν να φάνε, και να δίνεις 3.000.000 ευρώ για την παιδική παχυσαρκία.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ
Το πρόγραμμα από το οποίο θα έπαιρνε μίζα ο Τομπούλογλου ήταν ενταγμένο στο ΕΣΠΑ και τα 190.000 ευρώ αφορούσαν το κομμάτι της επικοινωνίας και μόνο, απ' ό,τι μαθαίνουμε. 3.000.000 ήταν το σύνολο. Τόσα έδωσαν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι (μείον κάτι ψιλά που βάλαμε εμείς) για να πάψουν τα Ελληνόπουλα να είναι τα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης (το 44% των Ελληνοπαίδων είναι υπέρβαρα!). Δεν ξέρω πώς θα αξιοποιούνταν αυτά τα χρήματα. Συνήθως αυτά τα προγράμματα έχουν διάφορες "δράσεις" οι περισσότερες από τις οποίες μένουν στα χαρτιά μόλις εισπράξουν τα ποσά οι συμμετέχοντες. Θεωρώ όμως ότι όσο τα κυλικεία των σχολείων εξακολουθούν να πουλάνε ό,τι φαστφουντική σαβούρα κυκλοφορεί, κι όσο η διατροφή δεν γίνεται μάθημα - και παράδειγμα - σ' ολόκληρη την σχολική ζωή, τα λεφτά απλώς θα πετιούνται. Ξέρω ότι υπάρχει εγκύκλιος η οποία ορίζει τι επιτρέπεται να πωλείται και τι όχι στα σχολικά κυλικεία, αλλά όπως όλα στην Ελλάδα, άλλο τι λέει ο νόμος κι άλλο τι κάνουμε. Στα κυλικεία βρίσκεις και γαριδάκια και πατατάκια και πλαστικά κρουασάν.
Θυμάμαι όταν ήμουν μαθητής στο Β' Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου. Στο κυλικείο πουλούσαν, μεταξύ άλλων, ένα έμεσμα που λεγόταν "βούτα". Ήταν ψωμί που το έβαζε ο κυλικειάρχης κάτω από τα σουβλάκια και ποτίζονταν από το λίπος που έσταζε από το κρέας. Η μάνα μου, φανατική της υγιεινής διατροφής από τη δεκαετία του '70, τότε που δεν υπήρχε ούτε ο όρος, δεν μου είχε απαγορεύσει να αγοράζω φαγητό από το κυλικείο, αλλά με είχε εκπαιδεύσει στο να μην θέλω να αγοράσω. Κάθε πρωί, αφού ξεκινούσα με ένα γεμάτο πρωινό με εφοδίαζε με σάντουιτς για το σχολείο: μαύρο ψωμί με γέμιση τυρί, ντομάτα, ελιές, πιπεριά και μαζί σύκα με καρύδια, δαμάσκηνα, αμύγδαλα, αλλάζοντας το μενού για να μην το βαριέμαι. Έβλεπα λοιπόν τη "βούτα" και τα άλλα, ανάλογης διατροφικής αξίας σνακς και έκανα κήρυγμα στους συμμαθητές μου να τα αποφεύγουν, συστήνοντάς τους να ετοιμάζουν σάντουιτς με λαχανικά, που ήταν υγιεινότερα αλλά και φτηνότερα! Κατά την άποψή μου και νοστιμότερα. Επίσης πήγαινα και γυρνούσα από το σχολείο με ποδήλατο, όπως οι περισσότεροι στο Βόλο. Μετά το σχολείο, στρώναμε και ένα δίτερμα στο "Ενυδρείο" που ήταν αλάνα. Παχαίνεις έτσι; Δεν παχαίνεις.
Κανένα ΕΣΠΑ, τότε, κανένα πρόγραμμα κατά της παχυσαρκίας. Απλές υγιεινές συνήθειες, τις οποίες κρατάς για όλη σου τη ζωή. Διότι, είναι και οξύμωρο, διάολε, να υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν να φάνε, και να δίνεις 3.000.000 ευρώ για την παιδική παχυσαρκία.
Εχετε δίκιο ,μάλλον πρέπει να σς ψηφίσουμε αλλά στο μέλλον ,πρώτα να τους καθαρίσουμε όλους με μαζική ψήφο της ΧΑ και μετά βλέπουμε ......
ΑπάντησηΔιαγραφή