Εσείς το ξέρατε; Σχεδόν ένας στους πέντε κατοίκους της Σιγκαπούρης είναι εκατομμυριούχος, γεγονός που την καθιστά την πόλη/χώρα με τ...
Εσείς το ξέρατε;
Σχεδόν ένας στους πέντε κατοίκους της Σιγκαπούρης είναι εκατομμυριούχος, γεγονός που την καθιστά την πόλη/χώρα με τους περισσότερους κατά κεφαλήν εκατομμυριούχους.
.webp)
Μετά τη δολοφονία, ο Σαμαράς δεν είχε άλλα περιθώρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το «καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας» του Σαιν Ζυστ, μέχρι την υποσχόμενη δίκαιη δίκη του υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Αθανασίου, η απόσταση είναι μεγάλη και ανιστόρητες οι ταυτίσεις.
Δεν μπορώ να μην επισημάνω πάντως ότι το άρθρο 187 του Π.Κ., που ψηφίστηκε το 2001, περί συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση εφαρμόζεται ευρέως, όχι μόνο σε πολιτικές οργανώσεις, αλλά κατά κόρον και σε οργανώσεις της λεγόμενης βαριάς εγκληματικότητας.
Το νομικό παράδοξο στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι ναι μεν η Χρυσή Αυγή θεωρείται και είναι εγκληματική οργάνωση, αλλά συλλαμβάνονται για συμμετοχή κατ' επιλογήν μόνο κάποια μέλη της και κάποιοι βουλευτές της και όχι όλοι.
Το ίδιο έκανε και το μετεμφυλιακό και το μεταπολιτευτικό κράτος, με τους ταγματασφαλίτες και τους χουντικούς αντίστοιχα. Αυτούς και τα παιδιά τους, συνάντησε η Χρυσή Αυγή στον κρατικό μηχανισμό και όχι μόνο.
Ο Σαμαράς και η Ν.Δ. μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα έπρεπε να αντιδράσουν δυναμικά. Δεν είχαν άλλα περιθώρια ανοχής.
Το πρόβλημά τους όμως είναι και παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ, που και μόνο με την παρουσία του λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το σύστημα. Ένα σύστημα που αποσταθεροποιείται από την αδυναμία του να καλύψει κοινωνικές ανάγκες. Και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να τον εξαρθρώσουν, δεν μπορούν να τον απονομιμοποιήσουν, δεν μπορούν να του κοντύνουν τα ποσοστά. Ή, για να το πούμε αλλιώς, δεν μπορεί το πολιτικό σύστημα να ζωντανέψει τον δικομματισμό και την απρόσκοπτη αναπαραγωγή της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας.
Παρά τη συκοφαντία, παρά την αντιδημοκρατική εκτροπή, παρά το κράτος έκτακτης ανάγκης, παρά τη βία και τον εκφοβισμό της κοινωνίας, η ανατροπή παραμένει ελπίδα και κοινωνικό αίτημα.