του Δημήτρη Καραγιώργου Σε κίνδυνο μπαίνει καθημερινά η ζωή δεκάδων ασθενών, οι οποίοι πρέπει να νοσηλευτούν σε μονάδα εντατικής θ...
του Δημήτρη Καραγιώργου
Σε κίνδυνο μπαίνει καθημερινά η ζωή δεκάδων ασθενών, οι οποίοι πρέπει να νοσηλευτούν σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ), αλλά δεν υπάρχει διαθέσιμο κρεβάτι.
Σύμφωνα με την Ένωση νοσοκομειακών γιατρών Αττικής (ΕΙΝΑΠ), 200 κρεβάτια παραμένουν κλειστά, λόγω έλλειψης προσωπικού.
Με δεδομένα τα κενά, μόνο στην Αττική 40 περίπου άνθρωποι περιμένουν καθημερινά να εισαχθούν για εντατική θεραπεία.
Σε 70 δημόσια νοσοκομεία της χώρας έχουν αναπτυχθεί συνολικά 634 κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), Μονάδων Εντατικής Νεογνών (ΜΕΝ) και Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ).
Αποτελούν τη λεγόμενη 'αλυσίδα επιβίωσης' για τα βαριά περιστατικά στην ώρα της ανάγκης.
Σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται οι ειδικές κλίνες των Μονάδων Εμφραγμάτων (ΜΕ), των Μονάδων Τεχνητού Νεφρού (ΜΤΝ), των Μονάδων Μεταμόσχευσης Οργάνων (ΜΜΟ) και των Μονάδων Ανάνηψης (ΜΑ).
Για να καλυφθούν με επάρκεια και ασφάλεια οι ανάγκες του πληθυσμού της χώρας στη δύσκολη ώρα της επιβίωσης θα έπρεπε - με βάση τα διεθνή στάνταρ - οι κλίνες των ΜΕΘ, ΜΑΦ και ΜΕΝ να αποτελούν το 9% έως 11% των κλινών των δημόσιων νοσοκομείων.
Θα έπρεπε, δηλαδή, να έχει αναπτυχθεί τουλάχιστον διπλάσιος αριθμός κλινών ΜΕΘ.
5.600 ασθενείς
Με δεδομένο ότι σε κάθε κρεβάτι ΜΕΘ νοσηλεύονται περίπου 28 ασθενείς το χρόνο, τα 200 'κλειστά' κρεβάτια στερούν πολύτιμες υπηρεσίες για τη διατήρηση στη ζωή σε 5.600 ασθενείς (28Χ200).
Και δε χάνονται μόνο οι ζωές εκείνων που δεν έχουν την υποστήριξη των ΜΕΘ, αλλά και εκείνων που θα μπορούσαν να χαρίσουν ζωή με τη δωρεά οργάνων, σε περίπτωση έλευσης του μοιραίου.
Το προεδρείο της ΕΙΝΑΠ υπογραμμίζει ότι - εκτός από την απώλεια του πολυτιμότερου αγαθού της ζωής - τα λουκέτα στις κλίνες των ΜΕΘ ακυρώνουν την πολύτιμη εμπειρία του προσωπικού που υπηρετεί σε αυτές, καθώς οι όποιες προσλήψεις γίνονται είναι με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης.
Η ΕΙΝΑΠ ζητεί:
Άμεση πρόσληψη του απαραίτητου μόνιμου προσωπικού για τις ΜΕΘ, καθώς οι προσλήψεις συμβασιούχων και με το σταγονόμετρο, δεν αποτελούν λύση.
Οι εργαζόμενοι στις ΜΕΘ έχουν το σύνδρομο εξουθένωσης (Burn Out) σε ποσοστό 40%, και δεν αντέχουν άλλο. Θα πρέπει να εργάζονται 6 ώρες, 5 μέρες και 30 ώρες τη βδομάδα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Οι γιατροί να κάνουν μόνο μία εφημερία τη βδομάδα.
Όλοι οι υγειονομικοί να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς και ωρομίσθιο εφημερίας και όχι να αμείβονται οι νοσηλευτές με 1 ευρώ και οι γιατροί με 3 ευρώ την ώρα.
Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας με δωρεάν υπηρεσίες.
Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στην υγεία.
Επιχειρηματική δράση χωρίς κέρδος δεν υπάρχει. Όμως κέρδος και υγεία είναι ασύμβατα μεγέθη.
iatronet.gr
Σε κίνδυνο μπαίνει καθημερινά η ζωή δεκάδων ασθενών, οι οποίοι πρέπει να νοσηλευτούν σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ), αλλά δεν υπάρχει διαθέσιμο κρεβάτι.
Σύμφωνα με την Ένωση νοσοκομειακών γιατρών Αττικής (ΕΙΝΑΠ), 200 κρεβάτια παραμένουν κλειστά, λόγω έλλειψης προσωπικού.
Με δεδομένα τα κενά, μόνο στην Αττική 40 περίπου άνθρωποι περιμένουν καθημερινά να εισαχθούν για εντατική θεραπεία.
Σε 70 δημόσια νοσοκομεία της χώρας έχουν αναπτυχθεί συνολικά 634 κλίνες Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), Μονάδων Εντατικής Νεογνών (ΜΕΝ) και Μονάδων Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ).
Αποτελούν τη λεγόμενη 'αλυσίδα επιβίωσης' για τα βαριά περιστατικά στην ώρα της ανάγκης.
Σ' αυτές δεν περιλαμβάνονται οι ειδικές κλίνες των Μονάδων Εμφραγμάτων (ΜΕ), των Μονάδων Τεχνητού Νεφρού (ΜΤΝ), των Μονάδων Μεταμόσχευσης Οργάνων (ΜΜΟ) και των Μονάδων Ανάνηψης (ΜΑ).
Για να καλυφθούν με επάρκεια και ασφάλεια οι ανάγκες του πληθυσμού της χώρας στη δύσκολη ώρα της επιβίωσης θα έπρεπε - με βάση τα διεθνή στάνταρ - οι κλίνες των ΜΕΘ, ΜΑΦ και ΜΕΝ να αποτελούν το 9% έως 11% των κλινών των δημόσιων νοσοκομείων.
Θα έπρεπε, δηλαδή, να έχει αναπτυχθεί τουλάχιστον διπλάσιος αριθμός κλινών ΜΕΘ.
5.600 ασθενείς
Με δεδομένο ότι σε κάθε κρεβάτι ΜΕΘ νοσηλεύονται περίπου 28 ασθενείς το χρόνο, τα 200 'κλειστά' κρεβάτια στερούν πολύτιμες υπηρεσίες για τη διατήρηση στη ζωή σε 5.600 ασθενείς (28Χ200).
Και δε χάνονται μόνο οι ζωές εκείνων που δεν έχουν την υποστήριξη των ΜΕΘ, αλλά και εκείνων που θα μπορούσαν να χαρίσουν ζωή με τη δωρεά οργάνων, σε περίπτωση έλευσης του μοιραίου.
Το προεδρείο της ΕΙΝΑΠ υπογραμμίζει ότι - εκτός από την απώλεια του πολυτιμότερου αγαθού της ζωής - τα λουκέτα στις κλίνες των ΜΕΘ ακυρώνουν την πολύτιμη εμπειρία του προσωπικού που υπηρετεί σε αυτές, καθώς οι όποιες προσλήψεις γίνονται είναι με συμβάσεις που έχουν ημερομηνία λήξης.
Η ΕΙΝΑΠ ζητεί:
Άμεση πρόσληψη του απαραίτητου μόνιμου προσωπικού για τις ΜΕΘ, καθώς οι προσλήψεις συμβασιούχων και με το σταγονόμετρο, δεν αποτελούν λύση.
Οι εργαζόμενοι στις ΜΕΘ έχουν το σύνδρομο εξουθένωσης (Burn Out) σε ποσοστό 40%, και δεν αντέχουν άλλο. Θα πρέπει να εργάζονται 6 ώρες, 5 μέρες και 30 ώρες τη βδομάδα, με σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Οι γιατροί να κάνουν μόνο μία εφημερία τη βδομάδα.
Όλοι οι υγειονομικοί να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς και ωρομίσθιο εφημερίας και όχι να αμείβονται οι νοσηλευτές με 1 ευρώ και οι γιατροί με 3 ευρώ την ώρα.
Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας με δωρεάν υπηρεσίες.
Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στην υγεία.
Επιχειρηματική δράση χωρίς κέρδος δεν υπάρχει. Όμως κέρδος και υγεία είναι ασύμβατα μεγέθη.
iatronet.gr
.webp)
Μετά τη δολοφονία, ο Σαμαράς δεν είχε άλλα περιθώρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το «καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας» του Σαιν Ζυστ, μέχρι την υποσχόμενη δίκαιη δίκη του υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Αθανασίου, η απόσταση είναι μεγάλη και ανιστόρητες οι ταυτίσεις.
Δεν μπορώ να μην επισημάνω πάντως ότι το άρθρο 187 του Π.Κ., που ψηφίστηκε το 2001, περί συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση εφαρμόζεται ευρέως, όχι μόνο σε πολιτικές οργανώσεις, αλλά κατά κόρον και σε οργανώσεις της λεγόμενης βαριάς εγκληματικότητας.
Το νομικό παράδοξο στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι ναι μεν η Χρυσή Αυγή θεωρείται και είναι εγκληματική οργάνωση, αλλά συλλαμβάνονται για συμμετοχή κατ' επιλογήν μόνο κάποια μέλη της και κάποιοι βουλευτές της και όχι όλοι.
Το ίδιο έκανε και το μετεμφυλιακό και το μεταπολιτευτικό κράτος, με τους ταγματασφαλίτες και τους χουντικούς αντίστοιχα. Αυτούς και τα παιδιά τους, συνάντησε η Χρυσή Αυγή στον κρατικό μηχανισμό και όχι μόνο.
Ο Σαμαράς και η Ν.Δ. μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα έπρεπε να αντιδράσουν δυναμικά. Δεν είχαν άλλα περιθώρια ανοχής.
Το πρόβλημά τους όμως είναι και παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ, που και μόνο με την παρουσία του λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για το σύστημα. Ένα σύστημα που αποσταθεροποιείται από την αδυναμία του να καλύψει κοινωνικές ανάγκες. Και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να τον εξαρθρώσουν, δεν μπορούν να τον απονομιμοποιήσουν, δεν μπορούν να του κοντύνουν τα ποσοστά. Ή, για να το πούμε αλλιώς, δεν μπορεί το πολιτικό σύστημα να ζωντανέψει τον δικομματισμό και την απρόσκοπτη αναπαραγωγή της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας.
Παρά τη συκοφαντία, παρά την αντιδημοκρατική εκτροπή, παρά το κράτος έκτακτης ανάγκης, παρά τη βία και τον εκφοβισμό της κοινωνίας, η ανατροπή παραμένει ελπίδα και κοινωνικό αίτημα.