Η ΠΡΩΤΗ “ΜΕΓΑΛΗ” ΝΙΚΗ

Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε κάποιο μεγαθήριο, ούτε πέτυχε νίκη τίτλου στις τελευταίες στροφές του πρωταθλήματος. Κατάφερε όμως για πρ...

Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε κάποιο μεγαθήριο, ούτε πέτυχε νίκη τίτλου στις τελευταίες στροφές του πρωταθλήματος. Κατάφερε όμως για πρώτη φορά φέτος να αγωνιστεί με θετικό πρόσημο κάμπτοντας την αντίσταση μιας ομάδας καλύτερης από τον ίδιο. Οι Αρκάδες δεν ήταν η ομάδα με τη συνέπεια και τους αυτοματισμούς που μας είχε συνηθίσει και οι πράσινοι παρά τις δυσκολίες που τους εμφανίστηκαν, έδειξαν χαρακτήρα και πήραν τους τρεις βαθμούς της νίκης.
Ο Γιάννης Αναστασίου φαινομενικά παρέταξε μια ομάδα η οποία δεν θα μπορούσε να βγάλει κλεψίματα στη μεσαία γραμμή, ούτε να προσφέρει αμυντική ασφάλεια στα στόπερ της. Κι αυτό διότι πλην του Λαγού, ο οποίος έχει αρκεστεί σε πολύ μέτριες εμφανίσεις, οι Ζέκα και Πράνιτς δεν είναι οι παίχτες οι οποίοι θα φάνε το γήπεδο με τα χιλιόμετρά τους. Παρόλα αυτά, οι χαφ του τριφυλλιού σε συνδυασμό με τους Κλωναρίδη και Ντίνα πίεσαν ψηλά, άσκησαν pressing στον αντίπαλο και κατάφεραν να τον μπλοκάρουν.
Απόρροια των παραπάνω ήταν να εμφανιστεί ο Αστέρας βραχυκυκλωμένος. Ο Ουσέρο δεν έκανε καθόλου καλό παιχνίδι και μοιραία κι η ίδια του η ομάδα, εφόσον αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της. Ο Γκρατσίνι αποτελεί μεγάλη απογοήτευση και δεν μπορεί να αναπληρώσει ούτε στο ελάχιστο τη δουλεία που έκανε ο Ράγιος. Διασωθέντες από το χθεσινό ναυάγιο ήταν οι Ντε Μπλάσις και Ναβάρο, οι οποίοι αποτέλεσαν τη μοναδική πηγή κινδύνου για τον ΠΑΟ.
Ενδιαφέρον όμως έχει να δούμε πως μεταμορφωνόταν το 4-3-3 του Αναστασίου, όταν επιτιθόταν ο Παναθηναϊκός. Ο Ζέκα έπαιρνε τη δεξιά πλευρά και πίσω από τον Μπεργκ πήγαινε ο Ντίνας, ενώ στην απέναντι πτέρυγα ο Κλωναρίδης πάταγε περιοχή έχοντας κοντά του τον Πράνιτς (τους είδαμε πολλές φορές να παίζουν το ένα-δύο από τα αριστερά) και στο φτερό του τον Νανό. Με αυτόν τον τρόπο το τριφύλλι έδωσε πλάτος στο παιχνίδι του και επιτιθόταν με πολλούς παίχτες.
Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει πως οι πράσινοι οργίασαν χθες. Εξακολουθούσαν να έχουν ανούσια κατοχή μπάλας και να τη γυρνάνε χωρίς ουσιαστικό πλάνο για το τι θέλουν να κάνουν. Η παραγωγή φάσεων σίγουρα βελτιώθηκε σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά ακόμα χρειάζεται δουλειά στον συγκεκριμένο τομέα. Το σίγουρο είναι πως οι προσθήκες της τελευταίας στιγμής έχουν βοηθήσει εμπράκτως τον Παναθηναϊκό. Με τον Κλωναρίδη, το τριφύλλι έχει βρει ένα παίχτη στον οποίο μπορεί να βασίσει όχι μόνο την ανάπτυξη από την αριστερή πλευρά, αλλά και το σκοράρισμα που τόσο πολύ του λείπει. Επιπλέον, ακόμα και ο ανέτοιμος Πράνιτς βοηθάει στην καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας καθώς και με τα ποιοτικά του χτυπήματα. Τέλος, ο Φιγκερόα είναι ο παίχτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά και να αποτελέσει σημείο αναφοράς στην κορυφή της επίθεσης των πρασίνων. Με το χθεσινό του γκολ απέδειξε για ακόμα μια φορά πως πρόκειται για πολύ ποιοτικό ποδοσφαιριστή. Το μόνο που του λείπει είναι παιχνίδια, ώστε να βρει τα πατήματά του.
Η χθεσινή νίκη του Παναθηναϊκού αποδεικνύεται σημαντική για ακόμα ένα λόγο. Αν ανατρέξει κανείς στις προηγούμενες δύο νίκες των πρασίνων, θα παρατηρήσει ότι τους ευνόησαν οι συγκυρίες: πέναλτι στα πρώτα λεπτά και αποβολή στην αρχή του β’ ημιχρόνου με Παναιτωλικό και αποβολή στις αρχές του δευτέρου μέρους με τον ΟΦΗ. Χθες το τριφύλλι ισοφαρίστηκε μερικά δευτερόλεπτα αφού είχε ανοίξει το σκορ. Παρόλα αυτά, δεν μάσησε, αύξησε την πίεσή του και δικαιώθηκε. Γι’ αυτό λοιπόν μιλάμε για την πρώτη του μεγάλη νίκη.

Δημήτρης Καραπαναγιώτης
http://www.mpalanalyseto.gr/