Του Θανάση Νικολαΐδη. ΕΙΝΑΙ εύκολα τα «παιχνίδια» των μεγάλων. Όσο υπάρχουν λαοί, κυβερνήσεις και…Αμερικανοί, η συνταγή είναι ίδια. Με ...
Του Θανάση Νικολαΐδη.ΕΙΝΑΙ εύκολα τα «παιχνίδια» των μεγάλων. Όσο υπάρχουν λαοί, κυβερνήσεις και…Αμερικανοί, η συνταγή είναι ίδια. Με τις παραλλαγές και τις διαβαθμίσεις της.
ΕΙΣΑΙ λαός χαχόλων που σηκώνεις δικτατορία; Σου ρίχνουμε έναν δυνάστη ντυμένο στα χρυσά, και το «χειροκρότα ρε!» επιβάλλει συμπεριφορές και υποδεικνύει «ιδεολογίες».
Η πρακτική της άλλης βαθμίδας είναι ο…λαοφιλής ηγέτης. Δικός τους (των Αμερικανών) άνθρωπος και λατρεμένος του λαού. Χωρίς να το υποψιάζεται ο τελευταίος και να προδικάζει το τέλος.
ΚΙ έγιναν ινδάλματα «ηγέτες» χειροκροτούμενοι τη μέρα και τη νύχτα άνοιγαν τον…φάκελο με τις εντολές. Χωρίς να γνωρίζουν λεπτομέρειες του σχεδίου, αλλά με τη (γλυκιά) εξουσία να τρέφει την ψυχή και τα όνειρά τους.
ΝΑ πάμε, για παράδειγμα, στον Σαντάμ Χουσεΐν. Θέλουμε, κάποτε, να βομβαρδίσουμε το Ιράκ, για δικούς μας (αμερικανικούς) λόγους; Τοποθετούμε τον δικό μας άνθρωπο στην κατάλληλη (προεδρική) θέση, τον προωθούμε, τον πριμοδοτούμε, κινούμε τον μηχανισμό ντόπιας αναγόρευσής του σε μοναδικό και αναντικατάστατο. Από ‘κει και πέρα, είναι εύκολο το παιχνίδι σε στρωμένο έδαφος και με τον λαοφιλή…δικτάτορα σε ρόλο προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων στην πλούσια πετρελαιοφόρο περιοχή των φτωχών Ιρακινών. Υπαγορεύουν στον άνθρωπό τους να εισβάλει στο Κουβέιτ γιατί του…έκλεψε πετρέλαιο με έρευνες και εξορύξεις, οπότε ο Σαντάμ πρέπει να τιμωρηθεί! Όλα έτοιμα, πέφτουν βόμβες, σκοτώνονται άμαχοι, ο άνθρωπός τους («την πίστιν τετήρηκα…») απαγχονίζεται.
ΤΙ κάνουμε για να διχοτομήσουμε την Κύπρο; Ποντάρουμε στον Μακάριο που σώζεται (περιέργως) απ’ τα «βόλια» του Σαμψών και να το πρόσχημα για να σαρώσει την Κύπρο ο Αττίλας. Βάσει των συμφωνιών της Ζυρίχης και Λονδίνου (μαγείρεψαν πριν…πεινάσουν) που συνιστούσαν την «ευτυχέστερη μέρα της ζωής» του αείμνηστου Κων. Καραμανλή.
ΤΙ κάνουμε στη μακρινή Συρία; Ανεχόμαστε τον Ασάντ (γευματίζαμε μαζί του), του κηρύσσουμε τον πόλεμο φανερά, και μυστικά του υποδεικνύουμε να ΜΗΝ παραιτηθεί. Τον «τιμωρούμε» και μαζί του έναν λαό που τον σπρώξαμε επιδέξια σε εμφύλιο.
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ στημένα, αιματηρά και προπαντός…Αμερικανικά.
.jpg)
.webp)
Ο "σύντροφος" Προβόπουλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Θανάση Καρτερού
Νεύρα πολλά από ορίτζιναλ δεξιούς, κεντροδεξιούς και πρασινοδεξιούς, με τον Προβόπουλο της Τράπεζας της Ελλάδας. "Δωράκι του Προβόπουλου στον ΣΥΡΙΖΑ", είναι ο δηλητηριώδης τίτλος μεγάλου site, γνωστού για τις πολύ φιλικές σχέσεις του με το Μαξίμου. Ο κεντρικός τραπεζίτης χαρακτηρίζεται στο σχετικό άρθρο "παντός καιρού και κυβερνήσεως" - είναι γλώσσα αυτή από πολέμιους του λαϊκισμού και φίλους του Σαμαρά; Ενώ διατυπώνεται η υποψία ότι προβάρει τα ροζ του ΣΥΡΙΖΑ!
Τι έκανε ο έρμος; Τη στιγμή που ο Σταϊκούρας ανακοίνωνε περιχαρής, συνάμα δε και υπερήφανος, πρωτογενές πλεόνασμα 3 δισ, η Τράπεζα της Ελλάδας ανακοίνωνε πρωτογενές έλλειμμα 3,2 δισ.!! Μεγαλύτερο δηλαδή από το περσινό για την ίδια περίοδο!! Και οπωσδήποτε αρκετό για να δείξει ότι ο Σαμαράς ήταν ρόμπα ξεκούμπωτη στη Θεσσαλονίκη, όταν θεμελίωνε όλη την παράγκα των επιτυχιών του στο σαθρό έδαφος του πλεονάσματος, που με τόση επιμέλεια επεξεργάστηκε το οικονομικό επιτελείο.
Τούτων δοθέντων, μπαίνουν σε σκέψεις σοβαρές όχι μόνο οι καχύποπτοι δεξιοί. Γιατί ο Προβόπουλος έκανε μια τέτοια ακραία και ανατρεπτική πράξη; Γιατί δεν ακολούθησε τη γραμμή της Άλφα Μπανκ, της Βήτα Μπανκ, και ιδιαιτέρως της Γάμα Μπανκ, που έχει απευθείας σύνδεση, όπως δείχνει και το όνομά της, με το Μαξίμου; Τι του ήρθε να βγάλει αλχημιστή τον αρμόδιο επί του πλεονάσματος και ψεύτη τον πρωθυπουργό των μεγάλων επιτυχιών;
Γιατί ήθελε να πει την αλήθεια, θα πει ο αφελής. Σιγά τώρα, κεντρικός τραπεζίτης και θυμήθηκε να πει την αλήθεια, μετά από τόσα ψέματα, θα απαντήσει ο ψυλλιασμένος. Ε, τότε γιατί ήθελε να πάρει αποστάσεις από τη μυθολογία του Σαμαρά - "εγώ θα πρέπει να ζήσω και μετά την κυβέρνηση", σκέφτηκε. Σιγά τα ωά, λες και δεν ξέρουμε, ότι όσο πιο πιστός είναι κανείς στα νούμερα των δανειστών, τόσο πιο εξασφαλισμένη καριέρα έχει.
Άρα τι μένει; Η σκέψη ότι ο Προβόπουλος προσεγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως μάλιστα να έχει στρατολογηθεί κρυφά στο κόμμα και ρίχνει εσκεμμένα "βούτυρο στο ψωμί" του Τσίπρα, όπως αποφαίνονται οι πονεμένες δεξιές ψυχές. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει βέβαια, καλώς ανησυχεί η Δεξιά. Και κακώς δεν έχει εκφράσει ακόμα τη χαρά της η Αριστερά. Εμείς πάντως, έχουμε υποχρέωση από την πλευρά μας, να καλωσορίσουμε στο μέτωπο της ανατροπής τον "σύντροφο" Προβόπουλο...