Ένα αδέξιος γλάρος σε ρόλο γερακιού…

Σημειώνει ο   Δημήτρης Γιαννακόπουλος.  Δεν πρόκειται απλώς για στρατηγικού χαρακτήρα αποκοτιά και πολιτική πράξη μεγάλου τυχοδιωκτισμ...

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. 

Δεν πρόκειται απλώς για στρατηγικού χαρακτήρα αποκοτιά και πολιτική πράξη μεγάλου τυχοδιωκτισμού που δεν μπορεί να σηκώσει η χρεοκοπημένη και χιλιοταπεινωμένη Ελλάδα της συγκυρίας, το να βλέπεις τον υπουργό εξωτερικών της και άλλους «αρμόδιους» κυβερνητικούς παράγοντες να εμφανίζονται ως γεράκια που προπαγανδίζουν την επίσπευση της πολεμικής επιχείρησης εναντίον της Συρίας!

Είναι κάτι περισσότερο από έκφραση αλητείας ενός αδέξιου, εξευτελισμένου πρώην γλάρου, ο οποίος για να διασκεδάσει την κατάντια του, υιοθετεί ρόλο γερακιού. Η εικόνα της κυβέρνησης Σαμαρά ως προς το δίλημμα της στρατιωτικής επέμβασης στην Συρία είναι αισχρή, ικανή να ικανοποιήσει αποκλειστικά τους πάτρωνές της και μια μικρή ομάδα βρωμερών συμπολιτών μας, οι οποίοι θεωρούν πως όσοι εναντιωνόμαστε στην «ανθρωπιστική επέμβαση» των Tomahawk και Cruise στην Συρία υποστηρίζουμε αντικειμενικά «τον χημικό πόλεμο και την σφαγή αμάχων από το καθεστώς του Bashar al-Assad».

Αυτοί μάλιστα οι τελευταίοι, οπαδοί της κυβέρνησης «ΠΑΝΔΣΟΚ» ορίζουν τους εαυτούς τους ως φιλελευθέρους! ΦΑΣΙΣΤΕΣ είναι, και να το ξέρουν! Δεν ξέρω ποιος διέπραξε το έγκλημα και σε κάθε περίπτωση προβοκάτσια με τα «χημικά», αλλά ακόμη και να χρησιμοποιήθηκαν παραδόξως σχεδόν σχιζοφρενικά από το ίδιο το καθεστώς, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται με αυτό το πρόσχημα η στρατιωτική επέμβαση σε μια περιοχή δραματικά ευαίσθητη και σε μια κυρίαρχη χώρα, δίχως καν να χρησιμοποιήσεις τα πανίσχυρα πολιτικά μέσα που έχεις στη διάθεσή σου ως «διεθνής κοινότητα» για να σταματήσεις την εμφύλια σύγκρουση.

Πέραν αυτού, τί άλλο από φασιστοειδές είναι εκείνος που σε μια σύγκρουση μεταξύ του μιλιταρισμού των «ανθρωπιστών με τα υπερόπλα» και του  αυταρχισμού του καθεστώτος του κληρονομικού άρχοντα της Συρίας που πια είναι αποκλεισμένος μια και δεν χρησιμεύει σε κανέναν, καλεί την κοινωνία να διαλέξει στρατόπεδο; Και όχι απλώς στρατόπεδο, αλλά και «όπλα»! Αν δεν είστε με τους «ανθρωπιστικούς» και εξοργιστικά επισπεύδοντες Tomahawk και Cruise, είστε με τα χημικά του Assad, μας λένε, και την συνεχιζόμενη ανθρωποκτονία, εμφύλιου χαρακτήρα, στη Συρία!

Πείτε μου τί άλλο από ολοκληρωτικό χαρακτήρα γερακιού, προδίδει αυτή η διλημματικού χαρακτήρα προστυχιά; Θα μου πεις, μπορεί να προδίδει και εξατμισμένο «σταλινισμό» στο βαθμό που αρθρώνεται από την άλλη πλευρά. Παρακαλώ, κλειστείτε στις φυλακές σας που αποκαλείται «στρατόπεδα δικαιοσύνης και δήθεν σταθερότητας», αλλά πάψτε να χυδαιολογείτε εις βάρος όσων ΔΕΝ πιστεύουμε πως η δημοκρατία και ο πολιτικός φιλελευθερισμός προάγονται δια των «χειρουργικών όπλων», της βίας, της μεταμοντέρνας «πολιτικής της κανονιοφόρου» και του τσαμπουκά των σκληρών πολιτικών του «χτύπα τον αλύπητα» [το The Economist, για το οποίο δούλεψα κάποτε κι εγώ, θύμισε έντυπα που προβόκαραν τις διεθνές πολιτικές, λίγο πριν από το αιφνίδιο ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για κατάπτυστη συμπεριφορά που προδίδει το αδιέξοδο του νεοφιλελευθερισμού στην κατεπείγουσα επιχείρησή του να μετατρέψει την παγκοσμιοποίηση σε κεντρικά ελεγχόμενο ολοκληρωτικό καπιταλισμό. Το άγχος αυτό των «ανθρωπιστών» με τις απάνθρωπες μιλιταριστικές και οικονομικές πρακτικές φέρνει ταχύτατα πιο κοντά μια νέα παγκόσμια καταστροφή, αλλά πού …συνείδηση, πού σύνεση!] Επίσης η εναντίωσή μας στην αυθαιρεσία και στον μιλιταρισμό της μοναδικής υπερδύναμης, αλλά και άλλων δυνάμεων που συγκροτούν τους σημερινούς πόλους της παγκόσμιας ηγεμονίας, ΔΕΝ πρόκειται να μας οδηγήσει στην υποστήριξη καθεστώτων που δια του αποκλεισμού, της νομενκλατούρας, της αστυνομοκρατίας, του εθνικιστικού ή θρησκευτικού ρατσισμού και της ανελευθερίας, προάγουν δήθεν τον σοσιαλισμό ή την δημοκρατία.

Τον εαυτό μου προφανώς εκφράζω με τα παραπάνω, αλλά νομίζω πως έτσι «πετυχαίνω να εκφράσω» και όλους τους ειρηνιστές «του Σόρος»!!! Σαν δεν ντρέπεστε λέω εγώ, που αν τολμήσεις σήμερα να εκφράσεις ανυπόκριτα, απροκατάληπτα και αδέσμευτα γνώμη που συνδέει την ειρήνη με την ανάπτυξη της κοινωνικοπολιτικής ελευθερίας, σε ολοένα υψηλότερο επίπεδο θεσμικής οργάνωσης της ισότητας, τοποθετείσαι αυτόματα στο στρατόπεδο του Σόρος! Δεν θα μας κάνετε αυτή τη φορά σάντουιτς και δεν θα μας παρασύρετε στην ανοχή του ολοκληρωτισμού, του μιλιταρισμού και της αστυνομοκρατίας, είτε αυτός προέρχεται από καπιταλιστές, ή από σοσιαλιστές, ή από …μετανεωτερικούς ληστές!  Αν τώρα ο ανένδοτος αγώνας υπέρ της ειρήνης, της εναλλακτικής ηγεμονίας και των ήπιων πολιτικών στην διεθνή αρένα, θεωρείται πως εκπορεύεται από τον Σόρος, πείτε μου «πόσα σας δίνει» για να τον ανακηρύσσετε σε ηγέτη μας, δίχως καν να μας ρωτήσετε, ούτε εσείς, ούτε αυτός, ούτε κανείς άλλος;  Σάντουιτς επιχειρείτε να μας κάνετε, όπως την έπαθε το κίνημα των ειρηνιστών πριν από τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να προσφερθεί αμέσως μετά βορά στα κανόνια που κατάπιναν ακόρεστα την ζωή και στα «χημικά» που σκόρπιζαν τον τρόμο. Μετά ήρθαν οι ανθρωπιστικές επιθέσεις με ατομικές βόμβες, που ασφαλώς …έσωσαν  χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια ζωές από τον θάνατο με τα συμβατικά! Σαν δεν ντρέπεστε, δις!

Αφού δεν ντρέπεστε εσείς, πώς να ντραπούν οι επαγγελματίες ξεδιάντροποι της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι παρέλαβαν μια χώρα που επί χρόνια προσπάθησε να δομήσει δειλά-δειλά και με αντιφάσεις το διεθνές προφίλ ενός αδέξιου έστω γλάρου στην ευρύτερη περιοχή μας για να την μετατρέψουν εκτός από μετανεωτερική αποικία χρέους σε γεράκι του «uni-multipolar world», της μιας και μοναδικής υπερδύναμης και των τριών υπό σύσταση πόλων ηγεμονίας, υπό την διακυβέρνηση μιας αόρατης, παγκόσμιας ελίτ ελέγχου των χρηματοπιστωτικών ροών!

Μόνον που πλανάστε πλάνην οικτράν, στο βαθμό που πιστεύετε πως ήρθε η στιγμή το καθεστώς της ρεμούλας και της διαπλοκής της χώρας μας να κάνει άλμα στο μέλλον υποδυόμενο το γεράκι στη θέση του αδέξιου μεσογειακού γλάρου. Άλμα στο κενό κάνει η κυβέρνηση με αυτή την μεταβολή στο ύφος της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας για την περιοχή. Πρόκειται για εκδήλωση ενός τυχοδιωκτισμού για τον τυχοδιωκτισμό και τίποτε παραπέρα, που θα πληρώσουμε ως έθνος και λαός με το ίδιο νόμισμα στη συνέχεια …και ας το αφήσω αδιευκρίνιστο για να μην προβοκάρω κι εγώ με τη σειρά μου!

Για την ελληνική εξωτερική πολιτική δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία άλλη οδός επίλυσης της κρίσης στην Συρία, πέραν της ειρήνευσης αποκλειστικά δια της άσκησης υψηλού και αποφασιστικού επιπέδου διαπραγματευτικής πολιτικής και διπλωματίας, δίχως αποδοχή οιασδήποτε αναθεώρησης γεωπολιτικού χαρακτήρα. Αυτό άλλωστε σημαίνει υποστήριξη στην εφαρμογή της διεθνούς νομιμότητας σε οποιαδήποτε παρέμβαση στον εμφύλιο. Και θα έπρεπε να γνωρίζετε πως εμφύλια σύγκρουση οποιασδήποτε μορφής δεν λαμβάνει ποτέ διαστάσεις δίχως να τροφοδοτηθεί από αναθεωρητικούς εξωτερικούς παράγοντες. Στην περίπτωση της Συρίας αυτή η υπόθεση επιβεβαιώθηκε με τον πλέον εμφατικό και τυχοδιωκτικό τρόπο.

Εάν δεν αγωνιστούμε για την ακύρωση αυτού του τυχοδιωκτισμού που ρίχνει λάδι στη φωτιά μιας λανθάνουσας συγκρουσιακής διάθεσης αντίπαλων δυνάμεων στο πλαίσιο ενός κυρίαρχου κράτους και υπό την μορφή ενός «zero-sum game», ουσιαστικά θα είναι σαν να προωθούμε μια αναθεωρητική γεωπολιτική στρατηγική για την περιοχή. Ρωτώ, λοιπόν, για να συνεννοηθούμε: τί μορφή γεωπολιτικής και γεωοικονομικής αναθεώρησης υποστηρίζει η κυβέρνηση Σαμαρά για την περιοχή και πώς θεωρεί ότι αυτή διαμορφώνει το νέο καθεστώς σε ο, τι αφορά την θέση της Ελλάδας;

Άμα αποφασίζεις από αδέξιος γλάρος να μετατραπείς σε ορμητικό ιέρακα στην ευρύτερη περιοχή σου πρέπει, εκτός των άλλων που δεν διαθέτεις σήμερα ως Ελλάδα, να διαθέτεις και στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα και κοινοβουλευτική ευαισθησία για να αναλάβεις τις ευθύνες σου για τις άμεσες και έμμεσες συνέπειες της, σε κάθε περίπτωση, καιροσκοπικής επιλογής σου. Αυτό το έπραξαν ακόμα κι εκείνες οι δυνάμεις που επενδύουν οντολογικά στην διεθνή συμπεριφορά του ιέρακος. Στον βαθμό που δεν το έπραξε η ελληνική κυβέρνηση και που αυτό το ανέχονται και το νομιμοποιούν οι υποστηρικτές της, θα ήταν μάλλον ακριβές και δίκαιο να μιλήσουμε για εκδήλωση αλητείας των πλέον γραφικών καραγκιόζηδων του σημερινού διεθνούς συστήματος.