Η βουλευτής Θ. Τζάκρη δεν κρύφτηκε για την ΕΥΔΑΠ...

Του Χαρη Τσιοκα.  Δεν είναι λίγοι αυτοί που διαπιστώνουν ότι έγινε …μια "περίεργη διαχείριση της είδησης" ότι η κ Τσαγκρη κατ...

Του Χαρη Τσιοκα. 

Δεν είναι λίγοι αυτοί που διαπιστώνουν ότι έγινε …μια "περίεργη διαχείριση της είδησης" ότι η κ Τσαγκρη καταψήφισε άρθρο που άνοιγε τον δρόμο της ιδιωτικοιποιησης του νερού (ΕΥΔΑΠ)
Το αυτονοητο ηταν οτι:
-Σε μια "κανονική δημοκρατία" ο βουλευτής έχει ευθύνη και υποχρέωση να διατυπώνει με παρρησία τη γνώμη του για την ψήφο του και γι αυτό να κρίνεται...από τους πολίτες ,το κόμμα του και τους πολιτικούς αντιπάλους!

Και πραγματι..
Η κ βουλευτής δεν κρύφτηκε, κινήθηκε στα δημοκρατικά όρια, έδωσε την εξήγηση της,δηλαδη :
----γιατί πιστεύει ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθο,
---- γιατί κρίνει πως τέτοιου είδους μέτρα είναι δήθεν «εξυγίανσης»
----και ότι σε καμιά χώρα από αυτούς που συγκροτούν τους στόχους και τις πολιτικές της τρόικα δεν έχουν βρει εφαρμογή!
Θέλω να θυμίσω, ότι την άποψη ότι το νερό ως δημόσιο αγαθό , δεν μπορεί και δεν πρέπει να "ιδιωτικοποιηθεί" ,την εκφράζει διαχρονικά η δημοκρατική παράταξη στην Ελλάδα !Πολύ περισσότερο ο ιδρυτικός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ,η αριστερα και οι κοινωνικοί και οι πραγματικά παραγωγικοί φορείς!
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται η Ευρώπη ,με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γαλλία που με πρωτοβουλία της αυτοδιοίκησης απεκρουσε το εγχείρημα "ιδιωτικοποίησης"! Γιατι ηθελε να αποφυγει τις γνωστές παρενέργειες που δημιούργει όπου εφαρμόζεται το μοντέλο της εμπορευματοποίησης, σε βαρος της ποιότητας,τη υγείας, της πρόσβασης και του κόστους διάθεσης στους πολίτες!
Προσωπικά πιστεύω, ότι πολύ περισσότερο στη χωρα μας, οι πολίτες έχουν δίκαιο και υποχρεωση να αγωνίζονται και να διεκδικούν ώστε τα δημοσιά αγαθά- άρα και το νερό- να είναι κοινωνικά πρόσβασιμα γιατί σχετίζονται με την επιλογη οτι ο δείκτης του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου αναπτυξης έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο!(προοδευτική άποψη)
Είναι προφανές πλέον, πως κάθε καλοπροαίρετος πολίτης στις συζητήσεις του, εκφράζει οχι μονο την αγωνία για την κατάληξη αυτών των επιλογών που νομοθετεί η χώρα ,αλλά αναρωτιεται για την επίπτωση που αυτές σηματοδοτούν στη δουλειά ,την οικογένεια, τη ζωή του !
Και αυτό πλέον αναγκαστικά, οφείλει να επηρεάζει και τα κόμματα η τους εκπροσώπους τους που θα πρεπε να διατηρούν μια στοιχειώδη επαφή με την κοινωνία για να διαμορφωνουν τη στάση τους στη βουλή αλλά και στους θεσμούς που συμμετέχουν !
Το αυτονόητο λοιπόν είναι -ανεξάρτητα αν συμφωνεί η διαφωνεί κανείς για το νερό η για τον χαρακτήρα των δημοσιών αγαθών-να χειροκροτείται κάθε θαραλλεα φωνή που θεμελιώνει με επιχειρήματα την ψήφο στην εθνική αντιπροσωπεία η στους κοινωνικους και θεσμικους χωρους!
Αντί ομως γι αυτό σ ένα τμήμα της " επικοινωνιακής δημοκρατίας" κυριάρχησε ως είδηση, όχι ο αντίλογος με στόχο «ποια πολιτική χρειάζεται η χώρα»,Η, η οικονομία και οι πολιτες,αλλα τα εμπαθή σχόλια και… νουθετήσεις…. πειθάρχησης !
Είναι προφανές ότι διερχόμαστε τον αστερισμό των "πιέσεων" προκειμένου ο στόχος της τρόικα, για δημιουργία ενός βαλκανικού κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου "αναπτυξης" να επιταχυνθεί..(φόβος εκλογών?)! Και αυτό με τη σειρά του επιτάσσει για κυβερνητικες αποφάσεις που θα ελαχιστοποιυν προβολες αντιδρασεων η αιτηματων για , διάλογο ,δημοκρατία..κτλ.
Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία και η παραγωγική βαση.!Το κοινωνικο αιτημα και το προοδευτικο αιτημα ζητα ενημέρωση και επιλογές τέτοιες που να επιμερίζουν δικαία ευκαιρίες και κινδύνους, με δίκτυ πρόσβασης στα δημοσιά αγαθά για όλους!
Για τους παραπανω λογους θυμίζουμε λοιπόν:
Η αξιολόγηση δεν γίνεται μονο από την «επικοινωνιακή δημοκρατία» αλλά και από την κοινωνία και τις ανάγκες της!