Γράφει η OXIA. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και το θερμόμετρο στη Νεα Πέραμο, κόντευε να αγγίξει τους 40. Ο Ιπποκράτης βημάτιζε ν...
Γράφει η OXIA.
Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και το θερμόμετρο στη Νεα Πέραμο, κόντευε να αγγίξει τους 40. Ο Ιπποκράτης βημάτιζε νευρικά κρατώντας...
το κινητό στο δωμάτιο του και χιλιάδες σκέψεις με διάφορα σενάρια θόλωναν όλο και περισσότερο το μυαλό του.
Η δουλειά που ετοίμαζε με τον Αποστόλη, ήταν το τελευταίο χαρτί που έπαιζε για να πιάσει επιτέλους την καλή.
Όλες οι προσπάθειες που είχε κάνει στο παρελθόν είχαν ναυαγήσει σε επικίνδυνο σημείο μια και είχε καταχραστεί την εμπιστοσύνη ανθρώπων που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να τον εξαφανίσουν από προσώπου γης.
Το τελευταίο ναυάγιο που είχε ήταν αυτό που τον φόβιζε περισσότερο….
Το τηλέφωνο δονήθηκε στην παλάμη του κάνοντας τον να επανέλθει στην πραγματικότητα.
-
- Έλα ρε , ακούστηκε η γνώριμη φωνή του Αποστόλη, θέλει προσοχή το στήσιμο της εταιρίας, η προσέγγιση που κάνεις θέλει διόρθωση … πρέπει να βρεθούμε .
- - Τι έγινε? Ρώτησε ο Ιπποκράτης , ενώ στο μυαλό του άρχισαν πάλι τα τρελά σενάρια να τρέχουν…
- - Από κοντά… κανόνισε αύριο στο γνωστό μέρος
Ο τόνος του Αποστόλη ψυχρός, τον προβλημάτισε ιδιαίτερα… Είχε ποντάρει πολλά στον Απόστολο και στον κύκλο του, φροντίζοντας να δείξει ο καλός της παρέας, κατηγορώντας πολλούς «ουδέτερους» αλλά και φίλους μέχρι χθες. Μπορεί ο τρόπος αυτός να μην ήταν ο πιο ενδεδειγμένος, αλλά μόνο αυτόν ήξερε. Από μικρό παιδί, προκειμένου να δειχτεί, πάντα κατηγορούσε τον στενό κύκλο συνεργατών του, θυσιάζοντας κάποιους στο βωμό της επιτυχίας.
Τι θα μπορούσε όμως να συμβαίνει τώρα?
Το μόνο που θα μπορούσε να πάει στραβά στην εταιρία πετρελαιοειδών που είχε στο μυαλό του να στήσει, ήταν να μάθει ο καπετάνιος ότι δεν παίζει κεφάλαιο και πως όλα αυτά που είχε αφήσει να διαρρεύσουν ήταν μια πολύ όμορφη φούσκα...
Στην άλλη άκρη της Αττικής , ο καπετάνιος πετιόταν σαν ελατήριο από την πολυθρόνα του στο άκουσμα των νέων που του μετέφερε ο Γιώργος. Τα γνωστά «Γαλλικά» του καπετάνιου στόλισαν τον αέρα.
- -Αυτό δεν μπορεί να το αφήσω να γίνει, είπε ανάμεσα από τα «Γαλλικά» του.
Πάρε τηλέφωνο τον Βαγγέλη, φώναξε και τον αδερφό σου, πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα σήμερα.
Ο Γιώργος κούνησε καταφατικά το κεφάλι κατανοώντας ότι το θέμα κρεμόταν σε μια λεπτή κλωστή.
Συνεχίζεται….
Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και το θερμόμετρο στη Νεα Πέραμο, κόντευε να αγγίξει τους 40. Ο Ιπποκράτης βημάτιζε νευρικά κρατώντας...
το κινητό στο δωμάτιο του και χιλιάδες σκέψεις με διάφορα σενάρια θόλωναν όλο και περισσότερο το μυαλό του.
Η δουλειά που ετοίμαζε με τον Αποστόλη, ήταν το τελευταίο χαρτί που έπαιζε για να πιάσει επιτέλους την καλή.
Όλες οι προσπάθειες που είχε κάνει στο παρελθόν είχαν ναυαγήσει σε επικίνδυνο σημείο μια και είχε καταχραστεί την εμπιστοσύνη ανθρώπων που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να τον εξαφανίσουν από προσώπου γης.
Το τελευταίο ναυάγιο που είχε ήταν αυτό που τον φόβιζε περισσότερο….
Το τηλέφωνο δονήθηκε στην παλάμη του κάνοντας τον να επανέλθει στην πραγματικότητα.
-
- Έλα ρε , ακούστηκε η γνώριμη φωνή του Αποστόλη, θέλει προσοχή το στήσιμο της εταιρίας, η προσέγγιση που κάνεις θέλει διόρθωση … πρέπει να βρεθούμε .
- - Τι έγινε? Ρώτησε ο Ιπποκράτης , ενώ στο μυαλό του άρχισαν πάλι τα τρελά σενάρια να τρέχουν…
- - Από κοντά… κανόνισε αύριο στο γνωστό μέρος
Ο τόνος του Αποστόλη ψυχρός, τον προβλημάτισε ιδιαίτερα… Είχε ποντάρει πολλά στον Απόστολο και στον κύκλο του, φροντίζοντας να δείξει ο καλός της παρέας, κατηγορώντας πολλούς «ουδέτερους» αλλά και φίλους μέχρι χθες. Μπορεί ο τρόπος αυτός να μην ήταν ο πιο ενδεδειγμένος, αλλά μόνο αυτόν ήξερε. Από μικρό παιδί, προκειμένου να δειχτεί, πάντα κατηγορούσε τον στενό κύκλο συνεργατών του, θυσιάζοντας κάποιους στο βωμό της επιτυχίας.
Τι θα μπορούσε όμως να συμβαίνει τώρα?
Το μόνο που θα μπορούσε να πάει στραβά στην εταιρία πετρελαιοειδών που είχε στο μυαλό του να στήσει, ήταν να μάθει ο καπετάνιος ότι δεν παίζει κεφάλαιο και πως όλα αυτά που είχε αφήσει να διαρρεύσουν ήταν μια πολύ όμορφη φούσκα...
Στην άλλη άκρη της Αττικής , ο καπετάνιος πετιόταν σαν ελατήριο από την πολυθρόνα του στο άκουσμα των νέων που του μετέφερε ο Γιώργος. Τα γνωστά «Γαλλικά» του καπετάνιου στόλισαν τον αέρα.
- -Αυτό δεν μπορεί να το αφήσω να γίνει, είπε ανάμεσα από τα «Γαλλικά» του.
Πάρε τηλέφωνο τον Βαγγέλη, φώναξε και τον αδερφό σου, πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα σήμερα.
Ο Γιώργος κούνησε καταφατικά το κεφάλι κατανοώντας ότι το θέμα κρεμόταν σε μια λεπτή κλωστή.
Συνεχίζεται….
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση