Άγνωστες πτυχές από τη ζωή του Γέροντα Παΐσιου, αλλά και σπάνιες φωτογραφίες από τον καιρό που ήταν ακόμη κοσμικός και έφερε το όνο...
Άγνωστες πτυχές από τη ζωή του Γέροντα Παΐσιου, αλλά και σπάνιες φωτογραφίες από τον καιρό που ήταν
ακόμη κοσμικός και έφερε το όνομά Αρσένιος Εζνεπίδης αποκαλύπτουν οι
συγγενείς του από την Κόνιτσα του νομού Ιωαννίνων.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» ο μεγαλύτερος αδελφός του
γέροντα, ο 95χρονος Ραφαήλ Εζνεπίδης, μιλάει για τον αδελφό του και
αναφέρει «Ο Παϊσιος είναι σε μεγάλο κόσμο» ενώ η σύντροφός του αναφέρει
«Εμείς τον γέροντα Παίσιο, τον θυμόμαστε σαν οικογένεια μας. Έκανε
δουλειές του σπιτιού. Μετά έφυγε για το Άγιο Όρος».
Το οδοιπορικό της εφημερίδας αναφέρει ότι δίπλα από το σπίτι του Ραφαήλ είναι το πατρικό της οικογένειας Εζνεπίδη με μια πινακίδα που αναγράφει «πατρική οικία Γέροντα Παισίου», ενώ στο σπίτι υπάρχουν φωτογραφίες του γέροντα, οικογενειακά κειμήλια και προσωπικά αντικείμενα του Αγιορείτη μοναχού.
«Ο γέροντας ήταν αεικίνητος, σβέλτος» μας λέει ο ανιψιός του και αποκαλύπτει την ιστορία του σπιτιού, στο οποίο πριν το 1922 έμεναν Τούρκοι και δόθηκε στην οικογένεια Εζνεπίδη με την ανταλλαγή. Στο δίπλα δωμάτιο υπάρχουν ακόμα τα κρεβάτια, που κοιμόταν η οικογένεια από τότε. Ο γέροντας έμεινε σε αυτό το σπίτι μέχρι τα 18 του, που κατατάχθηκε ασυρματιστής στο στρατό. Για του λόγου το αληθές μια φωτογραφία στον τοίχο, που είναι στα χακί, εν έτει 1948, δείχνει τον στρατιώτη Αρσένιο Εζνεπίδη. Ο ανιψιός του μας αποκαλύπτει ένα άγνωστο περιστατικό από την εφηβική ηλικία του γέροντα.
«Ήταν τότε στον πόλεμο, που οι Δυτικοί προπαγάνδιζαν την θεωρία του Δαρβίνου και κάποιος του την ανέφερε. Τότε ο γέροντας απάντησε πως μπορεί ο Χριστός να έχει ανθρώπινη μορφή. Αργότερα πήγε στο εκκλησάκι στο λόφο, ακριβώς απέναντι από το σπίτι του και προσευχήθηκε βαθιά. Τότε του εμφανίστηκε ο Χριστός με ανθρώπινη μορφή και του είπε «εγώ ειμί το φως του κόσμου».
Όπως γράφουν τα «Παραπολιτικά», κάτοικοι της περιοχής μιλούν για τον γέροντα και το πως του είχε βοηθήσει σε διάφορες στιγμές της ζωής του.
«Όταν είχε αρρωστήσει το παιδί της θείας μου, είχε πάρει νερό από την βρύση και σταύρωσε το παιδί. Ο πυρετός έπεσε αμέσως. Το πιστεύω ότι ο γέροντας βοήθησε. Στο χωριό βοηθούσε όλο τον κόσμο. Είχε ένα κουτάκι στο οποίο μάζευε λεφτά για τους φτωχούς» αφηγείται η κα Γεωργία Κίτσου.
Ο πατέρας Κοσμάς, είναι μοναχός εδώ και 54 συναπτά χρόνια στην Κόνιτσα και θυμήθηκε μια ιστορία που έλεγε ο γέροντας συχνά. «Έφευγε από το μοναστήρι και πήγαινε σε μια σπηλιά κάτω χαμηλά. Εκεί είχε πόλεμο με τον διάβολο. Του παρουσιάστηκε και ο ίδιος ο γέροντας είχε εξομολογηθεί πως θέλησε να τον γκρεμίσει. Αυτός συνέχισε να προσεύχεται».
Πηγή: iefimerida.gr
Το οδοιπορικό της εφημερίδας αναφέρει ότι δίπλα από το σπίτι του Ραφαήλ είναι το πατρικό της οικογένειας Εζνεπίδη με μια πινακίδα που αναγράφει «πατρική οικία Γέροντα Παισίου», ενώ στο σπίτι υπάρχουν φωτογραφίες του γέροντα, οικογενειακά κειμήλια και προσωπικά αντικείμενα του Αγιορείτη μοναχού.
«Ο γέροντας ήταν αεικίνητος, σβέλτος» μας λέει ο ανιψιός του και αποκαλύπτει την ιστορία του σπιτιού, στο οποίο πριν το 1922 έμεναν Τούρκοι και δόθηκε στην οικογένεια Εζνεπίδη με την ανταλλαγή. Στο δίπλα δωμάτιο υπάρχουν ακόμα τα κρεβάτια, που κοιμόταν η οικογένεια από τότε. Ο γέροντας έμεινε σε αυτό το σπίτι μέχρι τα 18 του, που κατατάχθηκε ασυρματιστής στο στρατό. Για του λόγου το αληθές μια φωτογραφία στον τοίχο, που είναι στα χακί, εν έτει 1948, δείχνει τον στρατιώτη Αρσένιο Εζνεπίδη. Ο ανιψιός του μας αποκαλύπτει ένα άγνωστο περιστατικό από την εφηβική ηλικία του γέροντα.
«Ήταν τότε στον πόλεμο, που οι Δυτικοί προπαγάνδιζαν την θεωρία του Δαρβίνου και κάποιος του την ανέφερε. Τότε ο γέροντας απάντησε πως μπορεί ο Χριστός να έχει ανθρώπινη μορφή. Αργότερα πήγε στο εκκλησάκι στο λόφο, ακριβώς απέναντι από το σπίτι του και προσευχήθηκε βαθιά. Τότε του εμφανίστηκε ο Χριστός με ανθρώπινη μορφή και του είπε «εγώ ειμί το φως του κόσμου».
Όπως γράφουν τα «Παραπολιτικά», κάτοικοι της περιοχής μιλούν για τον γέροντα και το πως του είχε βοηθήσει σε διάφορες στιγμές της ζωής του.
«Όταν είχε αρρωστήσει το παιδί της θείας μου, είχε πάρει νερό από την βρύση και σταύρωσε το παιδί. Ο πυρετός έπεσε αμέσως. Το πιστεύω ότι ο γέροντας βοήθησε. Στο χωριό βοηθούσε όλο τον κόσμο. Είχε ένα κουτάκι στο οποίο μάζευε λεφτά για τους φτωχούς» αφηγείται η κα Γεωργία Κίτσου.
Ο πατέρας Κοσμάς, είναι μοναχός εδώ και 54 συναπτά χρόνια στην Κόνιτσα και θυμήθηκε μια ιστορία που έλεγε ο γέροντας συχνά. «Έφευγε από το μοναστήρι και πήγαινε σε μια σπηλιά κάτω χαμηλά. Εκεί είχε πόλεμο με τον διάβολο. Του παρουσιάστηκε και ο ίδιος ο γέροντας είχε εξομολογηθεί πως θέλησε να τον γκρεμίσει. Αυτός συνέχισε να προσεύχεται».
Πηγή: iefimerida.gr
τσ τσ τσ τσ
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ειδηση!
ηταν και ο παισιος μωρο;!
τι μας λετε!
σκυλοεφημεριδα με τα ολα της αυτο το μαλακοπρες!
Έτρωγε από μικρός παστίτσιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι δε σέβεστε τίποτα και το αποτέλεσμα θα είναι να μη σεβαστούν κι εσας.
ΑπάντησηΔιαγραφή