Βήματα μικρά ή βήματα μεγάλα;...

Του Νίκου Τόσκα.  Είναι συνηθισμένη η εικόνα κουρασμένων ανθρώπων στις δουλειές, στους δρόμους, που κοιτούν με χαμηλωμένο βλέμμα. Πέρασ...

Του Νίκου Τόσκα. 

Είναι συνηθισμένη η εικόνα κουρασμένων ανθρώπων στις δουλειές, στους δρόμους, που κοιτούν με χαμηλωμένο βλέμμα. Πέρασαν οι εποχές που περπατούσαν αγέρωχα, που κράταγαν την εφημερίδα παραμάσχαλα και μίλαγαν για την πολιτική, που συζητούσαν τι θα κάνουν το σαββατοκύριακο ή στις διακοπές. Τα οικονομικά μέτρα λύγισαν τους ανθρώπους, ευτυχώς δεν τους γονάτισαν όλους. Έρχονται όμως περισσότερα μέτρα.

Η κυβέρνηση ροκανίζει το χρόνο, σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έχει δώσει στο γερμανό ηγεμόνα. Προσπαθεί με παλιές μεθόδους και βήματα σημειωτόν να αντιμετωπίσει κατακλυσμιαία φαινόμενα που απαιτούν ριζοσπαστικές προσεγγίσεις. Δεν υπάρχει συνολικό σχέδιο για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, έστω με ελλείψεις. Οι υπουργοί έχουν μάθει ότι όποια αντίληψη σχεδιασμού σε μεγάλη κλίμακα είναι αντίθετη με ΄΄τους κανόνες της αγοράς΄΄. Έχουν μάθει να ενεργούν σπασμωδικά, ανάλογα με τις επικοινωνιακές ανάγκες ή στην καλύτερη περίπτωση χάριν των τοπικών αναγκών. Οι μόνοι πειραματισμοί ΄΄οριζόντιου΄΄ σχεδιασμού αφορούν την είσπραξη φόρων. Κι αυτό τους το έμαθε η τρόϊκα. Δεν έχουν ιδέα από επιτελική λειτουργία γιατί αυτό προϋποθέτει γνώση διαδικασιών λήψης αποφάσεων, συλλογική λειτουργία και σθένος στην απόφαση. Λειτουργούν μόνο με συμβούλους, κλεισμένοι στα στεγανά των κτιρίων τους, σε απόσταση από τα προβλήματα του κόσμου, απομονωμένοι από αυτούς που υποτίθεται υπηρετούν. Μια αυταρχική λειτουργία παρόμοια με του φεουδάρχη που ζούσε περιφρουρημένος στο κάστρο του. Όσο μεγαλύτερη είναι αυτή η απομόνωση στο ΄΄φιλντισένιο πύργο΄΄ τους, τόσο αυξάνει ο αυταρχισμός στις διαμαρτυρίες των ξένων γι αυτούς πολιτών. Μοιάζει με την ΄΄εξουσία΄΄ που ζούσε απομονωμένη με την υψηλή γραφειοκρατία της στο ΄΄Κάστρο΄΄ του Κάφκα.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, πιστεύει ότι θα κληθεί να αντικαταστήσει την κυβέρνηση όταν αυτή θα πέσει σαν ώριμο φρούτο κάτω από την αντίδραση των κοινωνικών στρωμάτων που δεν θα μπορούν πλέον να ανεχτούν τα βάρη και αντίστοιχα οι διοικούντες δεν θα μπορούν να κυβερνήσουν. Κάνει μικρά βήματα σε δοσμένα προβλήματα και δεν κάνει μεγάλα βήματα για να προσεγγίσει τα προβλήματα που έρχονται.
Από ότι φαίνεται η επόμενη μέρα θα μας βρει με διαλυμένο σύστημα υγείας και πρόνοιας, παραδομένο σύστημα άμυνας και ασφάλειας και παραγωγικό μηχανισμό ανύπαρκτο. Δεν θα υπάρχουν αποθέματα σε βασικά είδη, η ανεργία θα έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο ΄΄εφεδρικό στρατό ανέργων΄΄ που θα ωθεί τους μισθούς στα τάρταρα και ένα μεταναστευτικό πρόβλημα που θα σπρώχνει ακόμη παρακάτω τα μεροκάματα και την αποσύνθεση της κοινωνίας.
Ακόμη και αν δεχτούμε ότι αποφεύχθηκε προς το παρόν η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ δεν υπάρχουν ενδείξεις αλλά ούτε και προσπάθειες για δημιουργία παραγωγικού ιστού. Η αγροτική παραγωγή προχωράει αμέριμνη στα παλιά πρότυπα, χωρίς κατευθύνσεις, σχεδιασμό και συμβουλές ώστε να εναρμονισθεί με τις ανάγκες της παγκόσμιας ζήτησης, χωρίς καινοτομίες και δίχως καλλιέργειες που ευδοκιμούν σε ορεινά εδάφη κατάλληλα για τη χώρα μας (αρωματικά φυτά, καλλιέργειες για φάρμακα, καλλυντικά), ιχθυοκαλλιέργειες, βιολογικά προϊόντα κλπ.
Η έλλειψη σοβαρού κρατικού μηχανισμού, που θα παίζει το ρόλο του μεγάλου επιτελείου, που κατευθύνει, συμβουλεύει, ελέγχει, μεταρρυθμίζει, συγκεντρώνει ή αποκεντρώνει ανάλογα με τις ανάγκες, δίνει εικόνα μιας ορχήστρας χωρίς μαέστρο.
Η ολιγαρχία που δημιουργήθηκε με βάση τις κρατικές ανάγκες, τη διαπλοκή στο δημόσιο, τους κομματικούς μηχανισμούς και την έλλειψη ελέγχων, εμποδίζει την ανάπτυξη (πλην εκείνης που εξυπηρετεί τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντά της) και καθηλώνει όσους θέλουν ή έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν σε πρωτοπόρους τομείς και καινοτομίες.
Τα μικρά βήματα για αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινότητας σε τοπικό επίπεδο ή για επικοινωνιακούς λόγους δεν αρκούν ή μπορεί και να συσκοτίζουν την κατάσταση. Απαιτούνται μεγάλα βήματα για την αλλαγή της παραγωγικής βάσης, την μεταρρύθμιση της παιδείας, υγείας, άμυνας, την εύρεση συμμάχων στην εξωτερική πολιτική, τη στερέωση της Δημοκρατίας.
Η ανάγκη προώθησης ενός δημοκρατικού κοινωνικού μετώπου που θα κάνει μεγάλα και συντονισμένα βήματα, είναι απόλυτη και άμεση. Για να σηκώσουν οι άνθρωποι πάλι ψηλά το κεφάλι.