Περιουσιολόγιο(!) κάτι σαν Κτηματολόγιο(;) ή Πόθεν έσχες(;)

Γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος Δείτε πως μας κατάντησαν. Να ακούμε κάτι καλό και αντί να λέμε με ανακούφιση, “αχ, επί τέλους”, να...

Γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος
Δείτε πως μας κατάντησαν. Να ακούμε κάτι καλό και αντί να λέμε με ανακούφιση, “αχ, επί τέλους”, να μας βγαίνει αυθόρμητα το φοβικό “ωχ, μανούλα μου”! Αυτό φυσικά δεν είναι καλό και καταλαβαίνουμε όλοι γιατί. Δεν εμπιστευόμαστε πλέον κανένα και τίποτα και φυλαγόμαστε από παντού. Σκεφτείτε ότι ακόμα και οι “παραδοσιακές” διαδηλώσεις…
, κατά τα εγκαίνια της Έκθεσης Θεσσαλονίκης, είχαν δεν είχαν 5000 άτομα από τα οποία τα μισά ήταν οπαδοί του “Ηρακλή”, που διαδήλωναν για την ομάδα τους και όχι γιατί άκουσαν το “κάλεσμα” του Τσίπρα και της Παπαρήγα (κατά σειρά κοινοβουλευτικής δύναμης, για να μην θεωρηθώ ως αγενής προς τις κυρίες). Που είναι οι παλιές καλές εποχές που “βούλιαζε” η Θεσσαλονίκη, από τον “δημοκρατικό παλμό” των χιλιάδων διαδηλωτών όλων των κομμάτων.
Περιουσιολόγιο λοιπόν, από το 2013. Τώρα, εμείς είτε φούσκα (κατά το ευγενέστερο) πούμε αυτή την είδηση, είτε μπαρούφα (κατά το λαϊκότερο και πιθανότερο), μέσα θα είμαστε. Αρκεί να ληφθούν υπ’ όψιν δύο σταθερές. Πρώτον, ότι το ’13 είναι σε τρεισήμισι μήνες, ούτε σε τρία χρόνια, ούτε σε τρία τέρμινα, που δεν έφτασαν για το Κτηματολόγιο. Και να σκεφτείτε ότι το Κτηματολόγιο, ίσως, ήταν μια ποιο εύκολη δουλειά, αφού το αντικείμενο προς έλεγχο βρίσκεται “ακίνητο” και αμετακίνητο στη χώρα μας, ενώ τα άλλα περιουσιακά τα “κινητά”, μεταφέρονται εύκολα και με κάθε μέσο, ακόμα και σε κουτιά πάμπερς (που τα θυμήθηκα τώρα) και μπορούν να “ταξιδέψουν”.
Και μην βιαστείτε να πείτε ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει, γιατί έγινε κάτι ανάλογο. Έγινε δηλαδή το δύσκολο, σχεδόν αδιανόητο, να δηλώσει κάποιος, επώνυμα και υπεύθυνα στην Δικαιοσύνη, ότι πήρε, από κάποιον “μεγάλο”, “μαύρα” λεφτά, με εντολή να τα δώσει σ’ ένα κόμμα, που κατά (διαβολική) σύμπτωση βρισκόταν και στην εξουσία, προκειμένου αυτοί, σε ανταπόδοση, να “θυμιθούν” να τον καλέσουν στο “πάρτι”. Φυσικά “ξεχάστηκε”.
Επ’ αυτού και για την πλάκα… ερωτώ: Ο Τσουκάτος (κάποτε “στρατηγός και δεξί χέρι του μακροβιότερου πρωθυπουργού Σημίτη, σήμερα… άγνωστος…) πήρε (Siemens), σε μετρητά (μαύρα), ένα εκατομ. Μάρκα με προορισμό το ΠΑΣΟΚ. Τα παρέδωσε, λέει, χέρι με χέρι, στο ταμείο εκεί, ως όφειλε και γύρισε σπίτι του με την συνείδησή του ήσυχη ότι, ως έντιμος “στρατιωτικός”, έπραξε το καθήκον του. Απόδειξη, φυσικά για την κατάθεση δεν πήρε, αφού ούτε κι’ αυτός είχε υπογράψει απόδειξη για την είσπραξη. Έτσι γίνονται αυτές οι δουλειές μεταξύ “κυρίων”. Διά λόγου (όχι σαν τον Άκη που κρατούσε λεπτομερείς σημειώσεις, λες και επρόκειτο να συγγράψει διατριβή για… Διδακτορικό… ). Ερωτώ λοιπόν, (ρητορικό είναι το ερώτημα φυσικά, γιατί εγώ και κάθε άλλος απλός πολίτης, δεν νομιμοποιούμαστε, ως μη έχοντες έννομο συμφέρον – και έννομο συμφέρον θα είχαμε αν ο Τσουκάτος τα είχε πάρει με το χέρι του, από την τσέπη μας, χωρίς και αυτό να είναι και απόλυτο, αλλά ας το αφήσουμε εκεί – , δεν νομιμοποιούμαστε, λοιπόν, να ζητήσουμε απάντηση. Εδώ εκατομμύριο, εκεί εκατομμύριο, που είναι το εκατομμύριο; Παπατζηλίκι ε; Ε’, ναι, και; Μα είναι ποινικό αδίκημα. Τότε γιατί δεν διώκεται και μάλιστα αυτεπαγγέλτως; Πλάκα δεν έχει;
Και δεύτερον, ποιοι θα κάνουν τον έλεγχο και πως; Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν υπάρχει τρόπος, αλλά… ξέρετε, τα γνωστά… και επιπλέον, όταν είμαστε τρεισήμισι μήνες από το ’13, χωρίς να υπάρχει ούτε καν ο Νόμος που θα καθορίζει τις λεπτομέριες. Αν πάει δε η διαδικασία με κάποιον από τους γνωστούς Νόμους (αφασίας),περί Πόθεν έσχες, Ευθύνης Υπουργών, ή Ασυλίας βουλευτών κλπ., τότε το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Όλα και όταν λέμε όλα εννοούμε όλα, έγιναν και είναι καλώς. Αλλά σ’ εμάς θα μείνει το κόστος (φέσι) της διαδικασίας αυτής, δηλαδή, οι έξτρα βουλευτικές αποζημιώσεις για παραστάσεις στις επιτροπές κλπ. Μερικές χιλιάδες ευρώ δηλαδή, που όμως δεν έχουμε όταν πρόκειται για την Παιδεία, ή την Υγεία, ή τον Πολιτισμό και άλλα υπέρ του πολίτη.
Θα ελεγχθούν π.χ. οι κληρονόμοι του αξέχαστου Ανδρέα, αν και πως εξόφλησαν τα δάνεια, περίπου 155 εκατομ. δραχμές, που είχε συνάψει από φίλους του, για να στεγάσει την αγάπη του; Και αν ναι, περιέλαβαν στην Φορολογική τους Δήλωση αυτή την καταβολή;
Πολύ φοβούμαι ότι όλη αυτή η ιστορία του Περουσιολογίου, θα συζητιέται για όσο καιρό και όποτε “χρειάζεται” και μετά τέλος. Εν τω μεταξύ, η προέλευση των περιουσιών όλων σχεδόν των μεγάλων και μικρών πολιτικών “οικογενειών” που πέρασαν από πάνω μας, είναι στον αέρα. Τι θα τους κάνουν; Θα τους ελέγξουν, από πότε και πως; θα τους τα πάρουν και θα τους στείλουν φυλακή; Αστεία πράγματα… και εντάξει, εμείς ο Λαός ξέρουμε σε τι κόσμο ζούμε, μα να μας ζητούν κι’ από πάνω να τους πιστέψουμε, έ, αυτό πάει πολύ.
Εν πάση περιπτώσει όμως και για να μην είμαστε απόλυτοι, ας δεχθούμε ότι έχουν όλη την καλή διάθεση και ισχυρότατη, μη αναστρέψιμη, θέληση να καθαρίσουν την “κόπρο του Αυγείου”. Ας μας το αποδείξουν αυτό με ΜΙΑ και μόνη κίνηση. Το έργο της σύνταξης του σχετικού Νόμου περί το Περιουσιολόγιο να ανατεθεί, επ’ αμοιβή, σε μια ομάδα ειδικών επιστημόνων Ελλήνων και ξένων, που θα συσταθεί αποκλειστικά γι’ αυτό το σκοπό, ή σε μια εταιρία μελετών κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού, με ορισμένο χρόνο ολοκλήρωσης.
Και “πριν αλέκτωρ… “ μας ξυπνήσει από το όνειρο ήρθαν τα “νέα” από την Ελβετία μεριά. Δεν σας δίνουμε, απάντησαν, πληροφορίες για το ποιοι βουλευτές σας, έχουν καταθέσεις στις Τράπεζές μας. Έκπληξη… ; Γι’ αυτούς που ξέρουν, όχι. Οι Ελβετοί δεν δίνουν τέτοιες πληροφορίες, που ο κόσμος να χαλάσει, αν το αίτημα δεν τίθεται ως δικαστική συνδρομή, για συγκεκριμένο πρόσωπο που διώκεται για συγκεκριμένο αδίκημα. Και σ’αυτή ακόμα την περίπτωση αν θεωρήσουν ότι τα στοιχεία που παρέχονται είναι ανεπαρκή, μπορεί να αρνηθούν.
Τότε; Γιατί έγινε όλη αυτή η ιστορία; Μα φυσικά για να πιστέψουμε ότι οι, δήθεν, αδιάφθοροι ενδιαφέρονται να πατάξουν την διαφθορά. Αυτό το έργο, σαν καλοί συνεργάτες της εξουσίας, ανέλαβαν να “τρέξουν” τα ΜΜΕ. “Έκοψαν και έραψαν κουστουμάκια” για τους “κακούς” Ελβετούς, που καλύπτουν… εγκληματικές πράξεις κλπ. και πάει κι’ αυτό… μαζί με το Βατοπέδι, το Χρηματιστήριο, τα Δομημένα Ομόλογα, τον Τσουκάτο….
Πριν κλείσω αυτό το σημείωμα και επειδή πιστεύω ότι η σκέτη γκρίνια δεν βοηθάει και πολύ, ως υπεύθυνος πολίτης θα κάνω και μία πρόταση, επί του θέματος. Προτείνω λοιπόν, στην σεβαστή μας ηγεσία να κάνει κάτι πολύ απλό και σχετικά χωρίς οικονομικό κόστος.
Να ζητήσει από τους διατελέσαντες, από το 1974 και μέχρι σήμερα, Πρωθυπουργούς, Υπουργούς, Βουλευτές, Γενικούς Γραμματείς Υπουργείων και Διοικητές Δημοσίων Οργανισμών, μία Υπεύθυνη Δήλωση του Νόμου 1599 (πρώην 105), στην οποία θα αναγράφεται, επί λέξη, ότι “… Δηλώ υπευθύνως και εν γνώσει των συνεπειών του Νόμου περί ψευδούς δηλώσεως, αλλά και επί τω λόγω της τιμής μου, ότι ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΩ κανένα Τραπεζιτικό Λογαριασμός ή άλλο περιουσιακό στοιχείο, σε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού, ή ΔΙΑΘΕΤΩ Τραπεζιτικό/ούς Λογαριασμό/σμούς και άλλα περιουσιακά στοιχεία σε χώρα/ες του εξωτερικού και είμαι πρόθυμος, εάν μου ζητηθεί, να παράσχω κάθε αναλυτική πληροφορία επ’ αυτών. Εκ προοιμίου δηλώνω, επίσης, ότι σε κάθε περίπτωση, παραιτούμαι από κάθε διάταξη προστασίας που προβλέπουν το Σύνταγμα και οι Νόμοι, για τα Δημόσια Αξιώματα.”
Η Δήλωση αυτή θα κατατεθεί εντός 30 ημερών στον Πρόεδρο της Βουλής και τέρμα οι Ελβετίες, τα σούρτα φέρτα και τα σου ‘πα μου ‘πες, μέχρι να περάσει ο καιρός για να ξεχαστεί.
Και μη μου πείτε ότι αυτή την διαδικασία δεν την προβλέπει στο Σύνταγμα, ή ο Κανονισμός της Βουλής κλπ., Γιατί σας έχω ικανούς να το κάνετε κι’ αυτό, με μια γνωμάτευση κάποιου Συνταγματολόγου, ή, ακόμα ποιο εύκολο, με μια απόφαση της Βουλής σαν τα γνωστά μπλε και άσπρα ψηφοδέλτια, τα θυμόσαστε… ;
Ιδού πεδίον δόξης… Τολμάτε;