Δήμοι ΟΤΑ(ν) «λεφτά…υπήρχαν»

Του Θανάση Νικολαΐδη. ΟΙ δήμοι «απεργούν» και…απειλούν, εμείς θυμόμαστε και μελαγχολούμε. Για τα χαμένα χρόνια της δημοτική απραξίας που...

Του Θανάση Νικολαΐδη.

ΟΙ δήμοι «απεργούν» και…απειλούν, εμείς θυμόμαστε και μελαγχολούμε. Για τα χαμένα χρόνια της δημοτική απραξίας που την λάνσαραν για δραστηριότητα. Και γιορτές διοργάνωναν και για…συναυλίες μεριμνούσαν. Τι άλλο, από χρόνια και χωρίς να δίνουν στόχο; Έριχνε τη ματιά στα οικονομικά του δήμου ο δήμαρχος, υπέγραφε για έργα δημοτικά «κατατμημένα» για ευνόητους λόγους, παραμελούσε τα επιδοτούμενα απ’ την Ε.Ε. γιατί χρειάζονταν δουλειά και «ντόπια» λεφτά και η τετραετία κυλούσε.

ΜΕ την προετοιμασία για την επόμενη τετραετία υπόθεση «αγώνα» της αφίσας. Και δες την μέχρι σήμερα να κρέμεται η παλιά (αφίσα) δίπλα στην καινούρια ή να σαπίζει πεταμένη επί τόπου. Καμάρωσε τον (κάθε) δήμο με τα συνεργεία του, αξιολόγησε τον δήμαρχο και τον πολιτισμό του. Δεν αναζήτησε τον αφισοκολλητή, δεν έριξε πρόστιμο για τη ρύπανση. Δεν καθάρισε τις μουντζουρωμένες ταμπέλες με σήματα της τροχαίας-έργο καψούρηδων «επί στρατεύσει», ούτε μπήκε στον κόπο να βολτάρει κοιτάζοντας το χάλι των δρόμων από πόλη σε πόλη. Όλα αυτά, στην Ελλάδα-σκουπιδότοπο-που αναγκάζει τον τουρίστα να αποστρέφεται τη θέα κρατώντας τη μύτη του.

ΚΑΙ πάμε στους παιδικούς σταθμούς και την εποπτεία(;!) των δήμων. Δεν είδαμε κάποιον έλεγχο και η διαφθορά εισχωρούσε απ’ τις χαραμάδες. Δεν μαγείρευε στο σπιτικό της η κυρία κι ήταν διευθύντρια. Από εκείνες που πλυσίματα και σιδερώματα τα φόρτωνε στις συσκευές του παιδικού σταθμού, υπό την εχεμύθεια της εργαζόμενης και την καλή σχέση μαζί της.

ΑΥΤΟΙ, λοιπόν, οι δήμοι του κομματισμού και της σπατάλης πένονται σήμερα, όντως υπάρχει πρόβλημα και οι δήμαρχοι ξεσπαθώνουν. Δεν «βγαίνουν» κι έρχεται η συντέλεια του κόσμου, το κάρο δεν προχωράει και «κλείνουμε!». Ωστόσο, κανένας τους δεν παραιτείται κι «όσο ζω ελπίζω». Να πέσει, αύριο, το παραδάκι κι αυτός μη μείνει «εκτός», το κόμμα θεατής και η παράταξη μουτρώσει.

ΕΙΜΑΣΤΕ με τους δημάρχους, σ’ αυτήν τη φάση της δημόσιας πενίας τους. Δεν είμαστε με την αδιαφορία τους για θέματα που δεν φέρνουν ψήφους. Κι αν, περιμένοντας την ΔΕΘ, ξαναδούμε συνεργεία του Δ.Θ. (είτε της Περιφέρειας) να βάφουν την άσφαλτο απ’ το Αεροδρόμιο προς την πόλη γιατί θα περάσει ο Πρωθυπουργός, ξανά θα τους (ξανα)μουντζώσουμε. Είναι δείγμα και παράδειγμα υποκρισίας και προχειρότητας ενός μεγάλου δήμου, ντροπή και αίσχος που επαναλαμβάνεται κάθε Σεπτέμβρη. Και οι μικροί; Ολόιδιοι σε νοοτροπία και μην ελπίζεις μάταια.