Το ποσοστό ανεργίας το Μάιο του 2012 ανήλθε σε 23,1%, έναντι 16,8% το Μάιο του 2011 και 22,6% τον Απρίλιο του 2012… Το σύνολο των απ...
Το ποσοστό ανεργίας το Μάιο του 2012 ανήλθε σε 23,1%, έναντι 16,8% το Μάιο του 2011 και 22,6% τον Απρίλιο του 2012…
Το σύνολο των απασχολουμένων κατά το Μάιο του 2012 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.816.912 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.147.372 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.361.131 άτομα.
Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 320.540 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (μείωση 7,7%) και κατά 593 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (μείωση 0,02%).
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 311.041 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (αύξηση 37,2%) και κατά 34.141 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (αύξηση 3,1%).
Οι οικονομικά μη ενεργοί, δηλαδή τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, αυξήθηκαν κατά 11.170 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (αύξηση 0,3%) και μειώθηκαν κατά 306 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (μείωση 0,01%).
Στους νέους ηλικίας 15-24 ετών η ανεργία ανέρχεται στο 54,9%, ενώ σε πανελλαδικό επίπεδο το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας καταγράφεται στη Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα (25,8%).
Το σύνολο των απασχολουμένων κατά το Μάιο του 2012 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.816.912 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.147.372 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.361.131 άτομα.
Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 320.540 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (μείωση 7,7%) και κατά 593 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (μείωση 0,02%).
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 311.041 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (αύξηση 37,2%) και κατά 34.141 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (αύξηση 3,1%).
Οι οικονομικά μη ενεργοί, δηλαδή τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, αυξήθηκαν κατά 11.170 άτομα σε σχέση με το Μάιο του 2011 (αύξηση 0,3%) και μειώθηκαν κατά 306 άτομα σε σχέση με τον Απρίλιο του 2012 (μείωση 0,01%).
Στους νέους ηλικίας 15-24 ετών η ανεργία ανέρχεται στο 54,9%, ενώ σε πανελλαδικό επίπεδο το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας καταγράφεται στη Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα (25,8%).
.jpg)
ΒΡΟΥΤΣΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν μπορεί να υπάρχουν μισθοί συντάξεις απο 586 έως 1400 ευρώ
και ειδικά μισθολογια των 6.000 ευρώ.
Μείωση των συνολικών καθαρών αποδοχών των βουλευτών.Αμεση κατάργηση των βουλευτικών συντάξεων.Κατάργηση της τηλεφωνικής ατέλειας των βουλευτών.Κατάργηση των βουλευτικών αυτοκινήτων με την χρήση leasing.Κατάργηση της έννοιας των μετακλητών υπαλλήλων για την Βουλή των Ελλήνων. Κατάργηση του επιδόματος επιτροπών και θερινών τμημάτων.Κατάργηση των επιδοτήσεων και παροχών προς το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Βουλής.Οι υπερωρίες των αποσπασμένων δημοσίων υπαλλήλων σε βουλευτές και κόμματα να περιοριστούν σε όσες «κάνουν» και οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι.Περαιτέρω μείωση της κρατικής χορηγίας στα κόμματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτα ειναι μερικα απο τα μετρα που μπορειτε να παρετε και εσεις κυριε Βρουτση για να συνεισφερετε στον τοπο.(.Οι συνταξεις σας ενοχλησαν .Υποκριτες φαρισαιοι!!)
Μία διαβολική ευφυΐα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τίτλο «Ρόμπερτ Μάντελ, η διαβολική ευφυΐα του ευρώ», δημοσιεύθηκε στην αγγλική εφημερίδα «Guardian» πριν από λίγο καιρό ένα περίγραμμα των απόψεων του λεγόμενου «πατέρα του ευρώ».
Ο Μάντελ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια είναι ο θεωρητικός οδηγός για τα οικονομικά της προσφοράς, τα ρεϊγκανόμικς –ή, όπως τα αποκαλούσε ο Τζορτζ Μπους, τα «βουντού οικονομικά»–, τη μαγική πίστη στα γιατροσόφια της ελεύθερης αγοράς που ενέπνευσαν και τις πολιτικές της Μάργκαρετ Θάτσερ.
Ο Μάντελ υποστήριζε πως λόγω των εργατικών νόμων και του πλαισίου κοινωνικής προστασίας ήταν πολύ δύσκολο να απολύσεις εργάτες στην Ευρώπη.
Τη λύση σε αυτό το πρόβλημα την προσέφερε το ευρώ. Το ευρώ θα έκανε τη δουλειά του όταν οι κρίσεις θα έπλητταν τις οικονομίες, εξηγούσε ο Μάντελ.
Αφαιρώντας τον έλεγχο του νομίσματος από τις κυβερνήσεις, οι αντιπαθείς, ασήμαντοι, εκλεγμένοι αξιωματούχοι, όπως τους χαρακτήριζε, δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κεϊνσιανές νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές για να βγάλουν μια χώρα από την ύφεση.
«Το ευρώ τοποθετεί τη νομισματική πολιτική πέραν της εμβέλειας των πολιτικών», έλεγε. «Και χωρίς δημοσιονομική πολιτική, ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουν οι χώρες θέσεις εργασίας είναι μέσω της ανταγωνιστικής μείωσης των κανονισμών για τις επιχειρήσεις».
Αναφερόταν στους εργασιακούς νόμους, στις περιβαλλοντικές ρυθμίσεις και βεβαίως στους φόρους.
Ολα αυτά θα σαρώνονταν με το ευρώ. Η δημοκρατία δεν θα μπορούσε να παρεμβαίνει στην αγορά.
Το υπονοούμενο
Kι όταν η δημοκρατία δεν μπορεί να παρέμβει στην αγορά, την εξουσία την έχουν εκείνοι που κατευθύνουν τις αγορές.
Τραπεζίτες και τοκογλύφοι. Για τον Μάντελ, το ευρώ δεν αποσκοπούσε στο να καταστήσει την Ευρώπη μια ισχυρή, ενοποιημένη οικονομική μονάδα.
Είχε σκοπό να καθιερώσει την υποχρεωτική νομισματική πειθαρχία που θα επέβαλε τη δημοσιονομική πειθαρχία και στους πολιτικούς.
Και όταν θα εμφανίζονταν οι οικονομικές κρίσεις, οι αφοπλισμένες οικονομικά χώρες δεν θα μπορούσαν να κάνουν πολλά, εκτός από το να καταργήσουν εξ ολοκλήρου τις κρατικές ρυθμίσεις, να ιδιωτικοποιήσουν τις δημόσιες επιχειρήσεις μαζικά, να μειώσουν τους φόρους και να στείλουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος στα αζήτητα.
Ετσι μας φλομώνουν με τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», που στην ουσία είναι σχέδια συντριβής των εργασιακών δικαιωμάτων, και υποστηρίζουν ότι η «εσωτερική υποτίμηση» σε κάθε χώρα θα τις κάνει όλες πιο ανταγωνιστικές.
Αυτό, όμως, που κάνει είναι να φέρνει μία ανθρωπιστική καταστροφή.