Τη δική τους "συγκυβέρνηση" στα κάστρα της άμμου έκαναν πριν από 50 χρόνια, όταν ήταν ακόμη παιδιά, ο γεωπόνος Παναγιώτης Κούτρος ...
Τη δική τους "συγκυβέρνηση" στα κάστρα της άμμου έκαναν πριν από 50 χρόνια, όταν ήταν ακόμη παιδιά, ο γεωπόνος Παναγιώτης Κούτρος και ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης - ο οποίος, όπως μαθαίνουμε, πέρασε κάποια από τα χρόνια της παιδικής του ηλικίας στην Καλαμάτα!
Η συγκινητική παιδική ιστορία εξελίχθηκε τον Ιούλιο του 1962: Ο Παναγιώτης Κούτρος είναι μαθητής του 2ου Γυμνασίου Καλαμάτας και ο Φώτης Κουβέλης του 1ου. Είναι συμμαθητές στο φροντιστήριο Αγγλικών "Ναθαναήλ" και τις ελεύθερες ώρες τους παίζουν μπάλα στη γειτονιά των Ταξιαρχών. Ο πατέρας του Φώτη Κουβέλη ήταν στρατιωτικός, κι έτσι ο ίδιος έζησε στην Καλαμάτα 3 χρόνια κάνοντας αρκετούς φίλους.
Το καλοκαίρι του '62 λοιπόν, η μεγάλη γαλλική εφημερίδα "Φιγκαρό" προκηρύσσει πανευρωπαϊκό διαγωνισμό κατασκευής κτισμάτων στην άμμο. Για την Ελλάδα, το διαγωνισμό αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν η εφημερίδα "Μεσημβρινή" και το περιοδικό "Επίκαιρα", σε συνεργασία με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων. Οι δύο φίλοι αποφασίζουν να λάβουν μέρος. Ο Παναγιώτης είναι 13 ετών, ο Φώτης λίγο μεγαλύτερος. Πηγαίνουν μαζί στους προσκόπους, κάνοντας πολλές και ευχάριστες δραστηριότητες.
«Μην ξεχνάτε ότι ήταν άλλες εποχές τότε, το καλοκαίρι περιμέναμε πώς και πώς τέτοιους διαγωνισμούς, τα "Ανθεστήρια"... Δεν είχαμε άλλες διεξόδους», μας λέει ο κ. Κούτρος. «Πήγαμε λοιπόν στην παραλία, κάπου κοντά στην σημερινή ταβέρνα του "Ταμπάκη", και φτιάξαμε εγώ το θέατρο της Επιδαύρου και ο Φώτης τα ερείπια ενός φρουρίου. Είχαμε κάνει και κάποιες… πρόβες - και μάλιστα στο διαγωνισμό είχαν έρθει πολλοί συμμετέχοντες. Τελικά ξεχωρίσαμε οι δυο μας, λαμβάνοντας εγώ την πρώτη και ο Φώτης τη 2η θέση. Μαζί μας προκρίθηκαν ο Νίκος Χρονόπουλος και ο Γιάννης Γεωργαντάς«, διηγείται.
Στην κριτική επιτροπή ήταν ο έφορος των προσκόπων Βασίλης Παπασαραντόπουλος, ο μηχανικός Θάνος Κουμούτσος, ο ζωγράφος Γιάννης Μανωλακάκης, ο δημοσιογράφος Σωκράτης Λεκέας και η Αναστασία Ζόμπολα. Η συνέχεια της ιστορίας φάνταζε… μαγική στα μάτια των δύο εφήβων νικητών του διαγωνισμού! Η ομάδα τους ταξίδεψε ως την Αθήνα:
«Από τις αλάνες των Ταξιαρχών, βρεθήκαμε στα σαλόνια ενός μεγάλου ξενοδοχείου! Μας πήγαν στην Ακρόπολη, σε άλλα αξιοθέατα και τελικά στα "Αστέρια" της Γλυφάδας για να χτίσουμε στην άμμο. Για εμάς αυτό το ταξίδι ήταν το κάτι άλλο… Δεν είχαμε ξαναπάει διακοπές, η Αθήνα ήταν κάτι πολύ μακρινό. Μάλιστα, όταν φτιάχναμε τα κάστρα μας, επειδή επρόκειτο για… κοσμικό γεγονός, δίπλα μας περνούσαν και χάζευαν τις κατασκευές μας η Αλίκη Βουγιουκλάκη με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ και ο Αλέξανδρος με τη Χριστίνα Ωνάση! Με αυτά τα παιδιά μάλιστα ήμασταν περίπου στην ίδια ηλικία! Εκτός αυτού, μας είχαν πάει στη σοκολατοποιία Παυλίδη και μας είπαν να φάμε όση σοκολάτα θέλουμε!» αναπολεί ο κ. Κούτρος. «Ως ομάδα πήγαμε τελικά πολύ καλά - και τελικά στο Παρίσι πήγε να εκπροσωπήσει τη χώρα ο Χρονόπουλος. Εγώ δυσκολεύτηκα, γιατί η άμμος ήταν πολύ στεγνή, αλλά τελικά κέρδισα... μία πορτοκαλάδα "Φιξ" για ένα χρόνο! Την επόμενη χρονιά, η Καλαμάτα κέρδισε το 1ο βραβείο, που αντιστοιχούσε σε 1 ταχύπλοο και μια εξωλέμβιο βάρκα, η οποία έμεινε στην τοπική μας ομάδα των προσκόπων, για να διασκεδάζουν όλα τα παιδιά μαζί».
Ο κ. Κούτρος συγκινείται όταν σκέφτεται εκείνα τα δύσκολα χρόνια, που τα παιδιά μεγάλωναν χωρίς ανέσεις και ευκολίες. Θυμάται με αγάπη τον παιδικό του φίλο, τον καλό μαθητή Φώτη Κουβέλη, στον οποίο εύχεται από καρδιάς «τα όνειρά του και τα οράματά του στην πολιτική και την κοινωνία, να είναι σταθερά και μόνιμα, σε αντίθεση με τα κάστρα που φτιάχναμε παιδιά. Τον παρακολουθώ με αγάπη και χαίρομαι για εκεί που έφτασε. Είμαι σίγουρος πως θυμάται την Καλαμάτα και τους παιδικούς του φίλους. Η τελευταία φορά που τον συνάντησα από κοντά, μάλιστα, ήταν... στα εγκαίνια της "Ε"!» καταλήγει.
Η συγκινητική παιδική ιστορία εξελίχθηκε τον Ιούλιο του 1962: Ο Παναγιώτης Κούτρος είναι μαθητής του 2ου Γυμνασίου Καλαμάτας και ο Φώτης Κουβέλης του 1ου. Είναι συμμαθητές στο φροντιστήριο Αγγλικών "Ναθαναήλ" και τις ελεύθερες ώρες τους παίζουν μπάλα στη γειτονιά των Ταξιαρχών. Ο πατέρας του Φώτη Κουβέλη ήταν στρατιωτικός, κι έτσι ο ίδιος έζησε στην Καλαμάτα 3 χρόνια κάνοντας αρκετούς φίλους.
Το καλοκαίρι του '62 λοιπόν, η μεγάλη γαλλική εφημερίδα "Φιγκαρό" προκηρύσσει πανευρωπαϊκό διαγωνισμό κατασκευής κτισμάτων στην άμμο. Για την Ελλάδα, το διαγωνισμό αναλαμβάνουν να διεκπεραιώσουν η εφημερίδα "Μεσημβρινή" και το περιοδικό "Επίκαιρα", σε συνεργασία με το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων. Οι δύο φίλοι αποφασίζουν να λάβουν μέρος. Ο Παναγιώτης είναι 13 ετών, ο Φώτης λίγο μεγαλύτερος. Πηγαίνουν μαζί στους προσκόπους, κάνοντας πολλές και ευχάριστες δραστηριότητες.
«Μην ξεχνάτε ότι ήταν άλλες εποχές τότε, το καλοκαίρι περιμέναμε πώς και πώς τέτοιους διαγωνισμούς, τα "Ανθεστήρια"... Δεν είχαμε άλλες διεξόδους», μας λέει ο κ. Κούτρος. «Πήγαμε λοιπόν στην παραλία, κάπου κοντά στην σημερινή ταβέρνα του "Ταμπάκη", και φτιάξαμε εγώ το θέατρο της Επιδαύρου και ο Φώτης τα ερείπια ενός φρουρίου. Είχαμε κάνει και κάποιες… πρόβες - και μάλιστα στο διαγωνισμό είχαν έρθει πολλοί συμμετέχοντες. Τελικά ξεχωρίσαμε οι δυο μας, λαμβάνοντας εγώ την πρώτη και ο Φώτης τη 2η θέση. Μαζί μας προκρίθηκαν ο Νίκος Χρονόπουλος και ο Γιάννης Γεωργαντάς«, διηγείται.
Στην κριτική επιτροπή ήταν ο έφορος των προσκόπων Βασίλης Παπασαραντόπουλος, ο μηχανικός Θάνος Κουμούτσος, ο ζωγράφος Γιάννης Μανωλακάκης, ο δημοσιογράφος Σωκράτης Λεκέας και η Αναστασία Ζόμπολα. Η συνέχεια της ιστορίας φάνταζε… μαγική στα μάτια των δύο εφήβων νικητών του διαγωνισμού! Η ομάδα τους ταξίδεψε ως την Αθήνα:
«Από τις αλάνες των Ταξιαρχών, βρεθήκαμε στα σαλόνια ενός μεγάλου ξενοδοχείου! Μας πήγαν στην Ακρόπολη, σε άλλα αξιοθέατα και τελικά στα "Αστέρια" της Γλυφάδας για να χτίσουμε στην άμμο. Για εμάς αυτό το ταξίδι ήταν το κάτι άλλο… Δεν είχαμε ξαναπάει διακοπές, η Αθήνα ήταν κάτι πολύ μακρινό. Μάλιστα, όταν φτιάχναμε τα κάστρα μας, επειδή επρόκειτο για… κοσμικό γεγονός, δίπλα μας περνούσαν και χάζευαν τις κατασκευές μας η Αλίκη Βουγιουκλάκη με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ και ο Αλέξανδρος με τη Χριστίνα Ωνάση! Με αυτά τα παιδιά μάλιστα ήμασταν περίπου στην ίδια ηλικία! Εκτός αυτού, μας είχαν πάει στη σοκολατοποιία Παυλίδη και μας είπαν να φάμε όση σοκολάτα θέλουμε!» αναπολεί ο κ. Κούτρος. «Ως ομάδα πήγαμε τελικά πολύ καλά - και τελικά στο Παρίσι πήγε να εκπροσωπήσει τη χώρα ο Χρονόπουλος. Εγώ δυσκολεύτηκα, γιατί η άμμος ήταν πολύ στεγνή, αλλά τελικά κέρδισα... μία πορτοκαλάδα "Φιξ" για ένα χρόνο! Την επόμενη χρονιά, η Καλαμάτα κέρδισε το 1ο βραβείο, που αντιστοιχούσε σε 1 ταχύπλοο και μια εξωλέμβιο βάρκα, η οποία έμεινε στην τοπική μας ομάδα των προσκόπων, για να διασκεδάζουν όλα τα παιδιά μαζί».
Ο κ. Κούτρος συγκινείται όταν σκέφτεται εκείνα τα δύσκολα χρόνια, που τα παιδιά μεγάλωναν χωρίς ανέσεις και ευκολίες. Θυμάται με αγάπη τον παιδικό του φίλο, τον καλό μαθητή Φώτη Κουβέλη, στον οποίο εύχεται από καρδιάς «τα όνειρά του και τα οράματά του στην πολιτική και την κοινωνία, να είναι σταθερά και μόνιμα, σε αντίθεση με τα κάστρα που φτιάχναμε παιδιά. Τον παρακολουθώ με αγάπη και χαίρομαι για εκεί που έφτασε. Είμαι σίγουρος πως θυμάται την Καλαμάτα και τους παιδικούς του φίλους. Η τελευταία φορά που τον συνάντησα από κοντά, μάλιστα, ήταν... στα εγκαίνια της "Ε"!» καταλήγει.
Πηγή: εφημερίδα Ελευθερία Καλαμάτας
ΑΡΙΣΤΕΡΕ, ΚΟΥΒΕΛΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟ; ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ; 'Η ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΟΥ ΜΙΣΘΟΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΚΙ'ΑΛΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΛΙΓΟ ΚΙ'ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΣΟΚΟΛΑΜΟΓΙΑ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΣΟΥ.
ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ "ΜΑΖΕΥΕΙ" ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΠΟΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΘΛΙΑΣ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.
Οχι κουβελης ..κουνελης ο ψευτοαριστερος της πλακας,οντως τελικα ο νεος καρατζαφερης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα ξαφνικά και με μισόλογα, το «υγιές» κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας μεταβιβάστηκε στην Τράπεζα Πειραιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο «ασθενές» κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας που απομένει, θα το λουστούμε εγώ κι εσύ, μαλάκα.
Οι μαλάκες!
Ο Σάλλας και πάλι πρώτος μάγκας.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας «Η διαφορά της αξίας των μεταφερόμενων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού καλύπτεται από το…Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας». Μπερεκέτι.
Το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει τράπεζες.!!!!
Το καλύτερο; «Κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών» χαρακτήρισαν το δωράκι της ΑΤΕ στον Σάλλα ως «σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος και τη βελτίωση της ρευστότητας στην αγορά».
Αν είναι έτσι, τότε γιατί να δώσουμε τα 50 δισ. στις Τράπεζες; Δεν τα χρειάζονται πια. Πρώτον, έγινε «σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος» και δεύτερον θα βελτιωθεί η ρευστότητα στην αγορά. Με ποιον τρόπο; Μαγικό! Το ραβδάκι του Σαμαροβενιζελοκουβέλη θα κάνει πάλι το θαύμα του.
Θαύματα παντού! Η ΑΤΕ κρίθηκε απλώς «μη βιώσιμη».
Από ποιον;
Πώς;
Γιατί;
Τα στοιχεία, ρε παιδιά. Πώς τη βαφτίσαμε «μη βιώσιμη» την ΑΤΕ και εμφανίστηκε ο Σάλλας για να κάνει τον σωτήρα των εργαζομένων και των καταθετών;
Να προσκυνήσουμε όλοι μαζί τον Σάλλα, ρε παιδιά! Να το ξαναπώ: Ο Σάλλας πήγε και έσωσε το ΥΓΙΕΣ κομμάτι της ΑΤΕ! Το κερδοφόρο, δηλαδή! Έγινε κατανοητό τώρα;
Το υπόλοιπο θα το πληρώσουμε εμείς!
Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, Κουβέλης και η Τρόικα. Λογαριασμό θα μας δώσουν; Ποιοι είμαστε εμείς που ζητάμε εξηγήσεις; Ένα τίποτα είμαστε.
Κάτι περίεργοι που ούτε θυμόμαστε ότι τα τρελά χρέη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, είναι από δάνεια της ΑΤΕ με εγγύηση τη μελλοντική κρατική επιχορήγηση που θα πάρουν τα κόμματα. Δηλαδή, παπάρια! Άραγε αυτά τα δάνεια εκατομμυρίων, θα πάνε στο «υγιές» ή στο «νοσηρό» κομμάτι της ΑΤΕ;
Άλλωστε, πριν λίγο καιρό, μας έκαναν τη χάρη και μας πήγαν σε εκλογές. Ψηφίσαμε, δεν ψηφίσαμε; Ε, αυτό ψηφίσαμε, τον Σάλλα,τον Βαρδινογιάννη, τον Λάτση , Τον Μπόμπολα, τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, ΚΑΙ τον ΚΆΘΕ ΚΕΑΡΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ .
Να τους χαιρόμαστε όλοι μαζί. Και τον Στουρνάρα και τον κάθε παπάρα που δημοσιοσχετεί υπέρ των τοκογλύφων.
Κι αφού ψηφίσαμε, δεν αράξαμε μετά στη μπαλκονάρα, ξύνουμε τ’ αρχίδια μας, κουνάμε τη βεντάλια και βρίζουμε τη ζέστη;
Αράξαμε, τα ξύνουμε και βρίζουμε.
Ωραία! Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε, όλο το φαγοπότι, στην υγειά μας γίνεται. Στην υγειά του μαλάκα.
Α! Και ταυτόχρονα σπρώχνουν κι 1,7 δισ. ευρώ για τη διάσωση της PROTON BANK, η οποία όμως και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα σωθεί.
Αντί δηλαδή να πάρει το Κράτος μετοχές των τραπεζών που σώζει με ΔΙΚΑ ΜΑΣ λεφτά, χαρίζει ρευστό και δημόσια περιουσία στις ιδιωτικές τράπεζες!
Άντε, άσπρο πάτο . Εβίβα ΜΑΛΑΚΑ.
ΠΟΤΕ ΡΕ Θα το τερματίσουμε το μαλακόμετρο;
Η ΌΠΛΑ ΣΑΣ ΧΑΙΡΈΤΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΘΊΚΙΑ