Τα Άνθη του κακού ευωδιάζουν στην ”Αραβική Άνοιξη”

”Αραβική Άνοιξη” ήταν τελικά ο ευφημισμός για τη βίαιη μετάβαση στο ισλαμιστικό σκοτάδι.  Εδώ και μήνες παρακολουθούμε την αλυσίδα τω...

”Αραβική Άνοιξη” ήταν τελικά ο ευφημισμός για τη βίαιη μετάβαση στο ισλαμιστικό σκοτάδι.

 Εδώ και μήνες παρακολουθούμε την αλυσίδα των ”λαϊκών εξεγέρσεων” στις αραβικές χώρες, που τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και τα εγχώρια σε πιστή ακολουθία ονόμασαν ”Αραβική Άνοιξη”. Υποτίθεται ότι οι λαοί των αραβικών χωρών εξεγέρθηκαν, για να ανατρέψουν απολυταρχικά, καταπιεστικά καθεστώτα δεκαετιών, με σκοπό να αποκατασταθεί η δημοκρατία. Μάλιστα, έσπευσαν οι διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις και τα ”προοδευτικά” κόμματα να χαιρετήσουν τις επαναστάσεις των αραβικών λαών και να ζητήσουν την επέμβαση των γνωστών παγκόσμιων ”προστατών”, ώστε τα καθεστώτα να σταματήσουν τις ”σφαγές” αμάχων. Ακτιβιστές, δημοσιογράφοι παγκοσμίου φήμης και οργανώσεις ευαίσθητες για τα ανθρώπινα δικαιώματα καθημερινά έκαναν καταγγελίες για τα εγκλήματα και την καταπίεση των καθεστώτων εναντίον της ”λαϊκής” οργής.
Ακαριαία, η διεθνής ”κοινότητα” με επικεφαλής τους γνωστούς ”φιλάνθρωπους” των ΗΠΑ, συγκινημένη από το ”δράμα” των λαών των χωρών αυτών, έσπευσαν να ασκήσουν ασφυκτικές πιέσεις στα καθεστώτα, για να παραδώσουν την εξουσία στο ”λαό”, κι έφτασαν ως το σημείο να βομβαρδίσουν ανηλεώς τους λαούς, για τους οποίους υποτίθεται ενδιαφέρονταν, ώστε να επικρατήσουν οι αντικαθεστωτικοί.  Αντικαθεστωτικοί που σε όλες τις επαναστατημένες χώρες ανήκαν σε μία παράταξη, με το ίδιο όνομα παντού ”Αδερφοί Μουσουλμάνοι”: η ίδια οργάνωση – παράταξη πίσω από τη συντριπτική πλειοψηφία των ”εξεγέρσεων” που εξαπλώθηκαν σαν φωτιά στον αραβικό κόσμο και πάντα με την υποστήριξη του δυτικού παράγοντα και, ιδιαίτερα, των ΗΠΑ – άλλο ένα ”άνθος” της παγκοσμιοποίησης.
Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες ξεχύνονταν στους δρόμους και στις πλατείες εναντίον της καταπίεσης του καθεστώτος Παπανδρέου, αλλά ουδείς ”φιλολαϊκός” δυτικός ηγέτης δεν ενδιαφέρθηκε για τη βίαιη καταστολή, για τους ξυλοδαρμούς πολιτών και για τους τόνους ληγμένων χημικών που ρίχθηκαν στους Έλληνες. Μάλλον, επειδή το καθεστώς Παπανδρέου ήταν η αδυναμία όλων των δυτικών ηγετών, μιας και η πολιτική του θα παρέδιδε τον πλούτο της Ελλάδας σ’ αυτούς. Η ”Άνοιξη” της Ελλάδας επετεύχθη με την εκλογή Παπανδρέου…

Αφήνοντας τα γεγονότα της Ελλάδας,  με αφορμή τα γεγονότα στις αραβικές χώρες οι περισσότεροι μίλησαν για ”αραβική άνοιξη”, για αφύπνιση των αραβικών λαών εναντίον των καταπιεστικών καθεστώτων που λυμαίνονταν για δεκαετίες τις χώρες τους και, φυσικά, τον πλούτο αυτών. Ωστόσο, αυτό που περιέγραφαν και περιγράφουν ως ”λαϊκή επανάσταση”  στη Λιβύη, στη Συρία κ.α., ήταν  και είναι ουσιαστικά εμφύλια σύγκρουση όπου από τη μια πλευρά οι αντάρτες με άρτιο εξοπλισμό, προερχόμενο από δυτικές χώρες, ή την Τουρκία, επιχειρούσαν κι επιχειρούν να καταλάβουν την εξουσία, και από την άλλη ο λαός είτε επευφημούσε τον ηγέτη που πλήττονταν απ’ τους αντάρτες και τους δυτικούς, είτε έτρεχαν να σωθούν απ’ τα διασταυρούμενα πυρά. Ακόμη και στην Αίγυπτο, το αποτέλεσμα των εκλογών δεν έδειξε την καθολικότητα της ”επανάστασης”, αφού ένα μεγάλο ποσοστό του λαού ψήφισε και πάλι τον πρωθυπουργό του ”κακού” Μουμπάρακ.
Ήταν μια ”νίκη της δημοκρατίας” μας είπαν, όταν μετά από ανηλεή βομβαρδισμό μηνών από σύσσωμο το ΝΑΤΟ κατέρρευσε το καθεστώς του ”κακού” Καντάφι – μάλιστα, επί εβδομάδες μας έδειχναν τη χλιδή μέσα στην οποία ζούσε ο Λίβυος δικτάτορας, για να αιτιολογήσουν την υποστήριξη των δυτικών δυνάμεων στον ”αγώνα” των αντικαθεστωτικών,λες και οι δυτικοί ”δημοκράτες” ηγέτες ζουν λιτά… Ωστόσο, πίσω από τις φανφάρες και τα πυροτεχνήματα των καθεστωτικών ΜΜΕ, διεθνών και εγχωρίων, ψιθυριζόταν ότι οι αντικαθεστωτικοί ήταν πρώην συνεργάτες του Καντάφι που έκλεισαν μεγάλες συμφωνίες εκμετάλλευσης των πετρελαίων της Λιβύης από δυτικές εταιρείες…
Μέχρι και ο Τζώρτζ Σόρος, ο γνωστός κοτζαμπάσης της ανθρωπότητας που χρησιμοποιεί ως γιουσουφάκια τους ”ηγέτες” των κρατών, δήλωσε πως και πολύ άργησαν οι ΗΠΑ να επιτεθούν στον Καντάφι, αν σκεφτεί κανείς την ποσότητα του εκεί πετρελαίου και ζήτησε τη στήριξη των εξεγέρσεων από τη Δύση - τόσο ανθρωπιστής!. Παρόμοιοι ψίθυροι κυκλοφόρησαν και για τις άλλες εξεγέρσεις, όμως, πέρα από τους όποιους ψιθύρους, τα ερωτηματικά για το πόσο Άνοιξη είναι αυτή η ”Άνοιξη” τα  δημιουργεί και η στάση των ΗΠΑ, κυρίως, απέναντι στους φορείς των ”εξεγέρσεων”, τους φανατικούς ισλαμιστές.
Των ΗΠΑ που μετά την 11η Σεπτεμβρίου εξαπέλυσαν πόλεμο κατά των φανατικών ισλαμιστικών καθεστώτων, θεωρώντας τα πηγές της διεθνούς τρομοκρατίας και συγκεκριμένα της Αλ Κάιντα. Μάλιστα, ο πόλεμος κατά της ισλαμιστικής τρομοκρατίας αποτέλεσε και το μεγαλύτερο επιχείρημα για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την κατοχή που επέβαλαν οι ΗΠΑ σε χώρες, όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Και ξαφνικά, σήμερα οι υπέρμαχοι του πολέμου κατά του φανατικού ισλαμισμού γίνονται υπέρμαχοι της επικράτησης στις αραβικές χώρες ξεκάθαρα ισλαμιστικών καθεστώτων σε βάρος των προηγούμενων μετριοπαθών καθεστώτων. Ισχυρίζονται, δηλαδή, πως εξολόθρευσαν τα προηγούμενα μετριοπαθή, φιλοδυτικά καθεστώτα, επειδή δεν ήταν δημοκρατικά και παραβίαζαν τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαών τους, και βοήθησαν στην επιβολή ισλαμιστικών καθεστώτων που θρησκεία τους είναι η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η αλήθεια για τα ”απελευθερωτικά” και ”φιλολαϊκά” νέα καθεστώτα δεν άργησε να φανεί στη Λιβύη όπου αηδιασμένος ο ανύποπτος δυτικός κόσμος είδε τους ”καλούς” αντικαθεστωτικούς να βεβηλώνουν πέρα από κάθε ανθρώπινη ανοχή τη σωρό του Καντάφι και την ”υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων” Χίλαρι Κλίντον να γελάει ειρωνικά – ίσως, να βρεθεί και η ίδια κάτοχος ενός Νόμπελ Ειρήνης, όπως ο Μπάρακ Ομπάμα. Στη συνέχεια, ανακαλύφθηκαν οι σωροί οπαδών του Καντάφι φρικτά κακοποιημένων, αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τον κολαούζο της στην περιοχή την Τουρκία όπου ο ρόλος της στην ”Άνοιξη” είναι έκδηλος αν λάβει κανείς υπ’ όψιν τις καταγγελίες για μεταφορά όπλων και την εκπαίδευση ανταρτών.

Ο κίβδηλος χαρακτήρας αυτής της ”Άνοιξης” της ”ελευθερίας”, της ”δημοκρατίας” και των ”ανθρωπίνων δικαιωμάτων” των αραβικών λαών, που τόσο γρήγορα αποκαλύφθηκε στη Λιβύη, ξεδιπλώνεται και στις άλλες χώρες της ”Αραβικής Άνοιξης”, μέσα από ειδήσεις που περνούν στα ψιλά. Η επικράτηση των μη ”δικτατορικών” καθεστώτων οδήγησε σε φαινόμενα ισλαμιστικής βίας και θρησκευτικού μίσους, ανήκουστα για τις μετριοπαθείς αυτές μουσουλμανικές χώρες:
Η «αραβική άνοιξη» στην Τυνησία έφερε νέο «χειμώνα»
Η κυβέρνηση ισλαμιστών έφερε φόβο, όχι ελευθερία εκτιμά ο Ρόμπερτ Φισκ
«Δηλητηριασμένη άνοιξη»: η επανάσταση έφερε περισσότερο φόβο παρά ελευθερία στην Τυνησία. Με αυτόν τον τίτλο περιγράφει ο γνωστός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ την άνοδο των ισλαμιστών μετά την ανατροπή του δικτάτορα Μπεν Αλι. 
Σε ανταπόκριση για τον βρετανικό The Independent, ο Φισκ γράφει ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση του ισλαμικού κόμματος Ενάχντα, που συγκέντρωσε το 40% των ψήφων στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2011, χρησιμοποίησε το άρθρο 121 του ποινικού κώδικα για να συλλάβει τρεις δημοσιογράφους. 
Ο νόμος ψηφίστηκε επί Μπεν Αλι. Ο Μονγκί Χαντράουϊ, βετεράνος της ένωσης Τυνήσιων δημοσιογράφων του λέει ότι στόχος του 121 ήταν να φυλακίζονται όλοι οι εχθροί του καθεστώτος. 
«Τί συνέβη λοιπόν με το διάταγμα 115 περί ελευθερίας του Τύπου, που ψηφίστηκε πέρυσι από την μεταβατική κυβέρνηση; Δύο ημέρες πριν από τις συλλήψεις, το Ενάχντα ισχυρίστηκε ότι το 115 δεν ισχύει πια.
Ολα αυτά μπορεί να είναι πολυτέλεια σε μια χώρα 10 εκατ. κατοίκων, όπου από τα 3,5 εκατ. της εργατικής δύναμης ένας τρομακτικός αριθμός 800.000 είναι άνεργοι. Η Κεντρική Τράπεζα ανακοίνωσε μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης για το 2011. Τουλάχιστον 80 διεθνείς επιχειρήσεις έχουν ήδη εγκαταλείψει την Τυνησία, η κυβέρνηση της οποίας δεν μπορεί να μείνει στην εξουσία για περισσότερο από 18 μήνες, όσο χρειάζεται για να συνταχθεί ένα νέο Σύνταγμα.
Στην πόλη Σετζνάνε, στα βορειοδυτικά της Τύνιδας, δημιουργήθηκε για λίγο ένα «ισλαμικό εμιράτο» στα τέλη του περασμένου χρόνου, όταν περίπου 200 Σαλαφιστές ανέλαβαν τον έλεγχο, μετέτρεψαν τα κυβερνητικά κτίρια σε φυλακές για τους «αμαρτωλούς» – στις περισσότερες περιπτώσεις επειδή έπιναν αλκοόλ – και ξυλοκοπούσαν τους κρατουμένους. 
Οι γυναίκες άρχισαν να φορούν το νικάμπ, οι άνδρες να αφήνουν γένια και να φορούν τα ρούχα που συνηθίζονται στο Αφγανιστάν. Η κυβέρνηση έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Μήπως το Κόμμα Ενάχντα στηρίζει τους Σαλαφιστές;
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η επικείμενη άφιξη στην Τυνησία του Αιγύπτιου ιεροκήρυκα Γουατζντί Γκανίμ εξόργισε τόσο πολύ τους Τυνήσιους που πιστεύουν στον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους. Ο Γκανίμ στηρίζει τους Σαλαφιστές, και καλεί σε επιστροφή προς ένα «πιο γνήσιο» ισλάμ. Σύμφωνα με οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, «θέλει να δημιουργήσει μίσος ανάμεσα στους Τυνησίους».
Ολα αυτά θυμίζουν την Αλγερία προτού ματαιώσει ο στρατός τον δεύτερο γύρο των εκλογών που θα έφερνε στην εξουσία το Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας, το 1992. Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για την σφαγή και την αιματοχυσία που ακολούθησε», γράφει ο Φισκ. 
«Γιατί λοιπόν φέρνουμε εδώ αυτούς τους Σαλαφιστές, αυτούς τους φανατικούς ισλαμιστές, αυτούς τους ιεροκήρυκες με τις σεξουαλικές εμμονές, που μιλάνε για ακρωτηριασμούς των γυναικών, που βγάζουν φετβάδες… που δεν έχουν καμμία σχέση με τον πολιτισμό μας, τις δικές μας ιδέες περί θρησκείας, τις αξίες που αναπτύξαμε μέσα σε χιλιάδες χρόνια; Συγγνώμη, αλλά οι γενειάδες τους, τα νικάμπ, ο μεσαίωνάς τους δεν είναι δικά μας. Ακόμη και αν γεννήθηκαν στην Τυνησία, δεν είναι Τυνήσιοι», λέει στον Φισκ ο τυνήσιος συγγραφέας Αμπντελχαμίντ Γκμάτι.
Του έκοβαν το κεφάλι επί δύο λεπτά επειδή έγινε χριστιανός
Από μουσουλμάνος, χριστιανός και από ζωντανός …νεκρός. Αυτή ήταν η τιμωρία που του επεφύλαξαν φανατικοί μουσουλμάνοι στην Τυνησία, επειδή επέλεξε να αλλάξει θρησκεία. 
Ο δήμιος, έκοβε επί δύο λεπτά το κεφάλι του νεοβαπτιζόμενου χριστιανού για να τον τιμωρήσει επειδή γύρισε την πλάτη στον Αλάχ. Σα να μην έφτανε αυτό, μόλις τελικά κατάφερε να κόψει το κεφάλι του, το πήρε σαν τρόπαιο στα χέρια του και πανηγύριζε.
Το φρικιαστικό βίντεο μεταδόθηκε από την αιγυπτιακή τηλεόραση και έκανε μέχρι και τον παρουσιαστή έξαλλο ο οποίος ούρλιαζε και αναρωτιόταν αν είναι δυνατόν να είναι αυτό το Ισλάμ. Δυστυχώς, είναι…
Το protothema.gr σας ενημερώνει ότι το βίντεο είναι φρικιαστικό και ακατάλληλο.

Σφαγές Ελληνορθόδοξων Χριστιανών στη Συρία από τους ισλαμιστές – Αντίδραση της Ρωσίας
Σφαγές χριστιανών από φανατικούς ισλαμιστές στην συνοικία Καλιντίγια της πόλης Χόμς στη Συρία καταγγέλλονται από καθολικές καλόγριες. Συγκεκριμένα περιγράφεται η συγκέντρωση σε ένα κτίριο Χριστιανών και Αλεβιτών (μουσουλμανικό δόγμα) ομήρων, η τοποθέτηση εκρηκτικών και η ανατίναξή του. εν συνεχεία καλούν ξένους δημοσιογράφους τους δείχνουν το κτίριο με τους νεκρούς και τους λένε ότι “Επεσαν θύματα των βομβαρδισμών από τον Στρατό του Άσσαν”! 
Μία μοναχή που έχει γλιτώσει κρυμμένη σε μια κρύπτη ενός πιστιού της περιοχής, η μητέρα Ἁγνή – Μαρία του Σταυρού, παραθέτει την μαρτυρία της στην γαλλόγλωσση ιστοσελίδα του γειτονικοῦ μοναστηριοῦ St. James. 
Και οι μαρτυρίες για τις σφαγές των Χριστιανών ή των μουσουλμάνων που αντιτίθεται στους φανατικούς σουνίες ισλαμιστές, πληθαίνουν. Ο Ολλανδός δημοσιογράφος Μάρτιν Γιάνσεν γράφει στηνFrankfurter Allgemeine Zeitung με λεπτομέρειες για τή σφαγή 90 Αλεβιτών ή σιιτών στη Χούλα από τους αντάρτες.
Οι σουνίτες αντάρτες επιτέθηκαν στα οδοφράγματα που είχε στήσει συριακός Στρατός για να προφυλάξει τα αλεβίτικα χωριά. Η μάχη κράτησε μιάμιση ώρα και ήταν πολύνεκρη.
Σε ένα σημείο που πέρασαν οι αντάρτες έσφαξαν δεκάδες γυναικόπεδα που ανήκαν σε σουνιτικές οκογένειες πού είχαν μεταστραφεί στον σιιτισμό, ή που ήταν σουνίτες αλλά θεωροῦνταν συνεργάτες του καθεστώτος και σέ άλλες σιιτικές φαμίλιες, όπως δήλωσαν οἱ ἐπιζῶντες πού κατέφυγαν στό προαναφερθέν μοναστήρι.
Παρ’ όλα αὐτἀ, μέσα σέ λίγες μέρες από τίς δημοσιογραφικές αναφορές η σφαγή στην Χούλα χρεθώθηκε στο καθεστώς Άσσαντ και ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία καί άλλοι δυτικοί απέλασαν τούς Σύρους διπλωμάτες σέ ένδειξη «διαμαρτυρίας».
Δηλαδή “γύρισαν ανάποδα” τα πραγματικά γεγονότα σε μία επίδειξη κραυγαλέας προβοκάτσιας. Έτσι, κι ἐνώ ἡ ἐπί δεκαετίες ήσυχη ζωή τῶν 2,2-2,4 εκατομμυρίων Ελληνορθόδοξων και καθολικών Χριστιανῶν βαδίζει πρός τό τέρμα της (όπως ακριβῶς συνέβη καί στό Ἰράκ όταν «απελευθερώθηκε» από τόν Σαντάμ), ένα ακόμη μαζικό έγκλημα οργανώνεται, γιά την ἐρήμωση μιας ἀραβικής χώρας.
Ένας από τους λόγους που οι Ρώσοι επιμένουν σε τέτοιο βαθμό να προστατέψουν το καθεστώς είναι η το γεγονός ότι ο Β.Πούτιν έχει συγκινηθεί από τις διώξεις που υφίστανται οι χριστιανοί από τους φανατικούς ισλαμιστές αντάρτες μετά από γράμματα που έχει λάβει από διάφορους μοναχούς και τον καθολικό επίσκοπο της Συρίας. 
Η προπαγάνδα κατευθύνεται – κατά τον δημοσιογράφο Τιερί Μεϋσάν – από τον Benjamin Rhodes, σύμβουλο Ἐθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου γιά “στρατηγική επικοινωνία”. Αὐτός συντονίζει τήν προσπάθεια γιά εσωτερική πλέον κατάρρευση της Συρίας καί πραξικόπημα (αφού η στάση του Πούτιν μάλλον απαγορεύει την εἰσβολή). Είναι θέμα ἡμερῶν νά μπλοκαριστούν τά κανάλια τῆς συριακής τηλεόρασης και να ἀντικατασταθούν μέ ενεργούμενα της CIA.
Ήδη ο αραβικός Σύνδεσμος ζήτησε ἐπισήμως από τούς διαχειριστές των δορυφόρων Arabsat καί Nilesat να κόψουν όλα τά συριακά ΜΜΕ, κρατικά καί μή (Syria TV, Al-Ekbariya, Ad-Dounia, Cham TV…), όπως είχε γίνει καί στή Λιβύη!
Στό παρασκήνιο γίνονται κι άλλα. Στό Κατάρ πρό ημερών έγιναν δύο διεθνείς συναντήσεις: Στην πρώτη ειδικοί ψυχολογικοῦ πολέμου ἀπό τά κανάλια Al-Arabiya, Al-Jazeera, BBC, CNN, Fox, France 24, Future TV καί MTV συντονίστηκαν μέ την δυτική γραμμή αλλά καί τίς ουαχαμπιτικές “γραμμές<” σύμφωνα με τις οποίες «Οι Χριστιανοί στή Βηρυττό, οι Αλεβίτες στόν τάφο!» ἀπό καμιά 40αριά θρησκευτικούς σταθμούς.
Αλλά και κάπιιοι εχέφρωνες στη Δύση αντιλαμβάνονται τι τέρας εκτρέφεται με την “Αραβική Άνοιξη” που έχει μεταμορφωθεί σε “ϊσλαμικό Καλοκαίρι”: “Οι εξεγέρσεις της Aραβικής Άνοιξης έδωσαν τη δυνατότητα στην Αλ-Κάιντα να ανασυγκροτηθεί και αύξησαν τους κινδύνους για επιθέσεις από υποψήφιους Βρετανούς τρομοκράτες”, δήλωσε ο επικεφαλής της ΜΙ5, της βρετανικής αντικατασκοπείας.
Ο Τζόναθαν Έβανς δήλωσε ότι η αστάθεια που γεννήθηκε με την κατάρρευση των καθεστώτων, τα οποία ανετράπησαν από τις αραβικές εξεγέρσεις, δημιούργησε «πρόσφορο έδαφος» για την Αλ Κάιντα.
Ο γενικός διευθυντής της ΜΙ5 διαβεβαίωσε ότι η υπηρεσία του διαθέτει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία Βρετανοί που επιθυμούν να εμπλακούν σε τζιχάντ πραγματοποιούν ταξίδια στο εξωτερικό, προκειμένου να εκπαιδευτούν ή να συμμετάσχουν σε τρομοκρατικές ενέργειες.
«Ορισμένοι επιστρέφουν στη Βρετανία όπου αποτελούν απειλή» πρόσθεσε ο Έβανς. Πρόκειται για «μια νέα, ανησυχητική εξέλιξη που μπορεί να γίνει ακόμα πιο σοβαρή» είπε.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της βρετανικής αντικατασκοπείας, η επιρροή της Αλ-Κάιντα απομακρύνεται από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν και η τρομοκρατική οργάνωση αποκτά πλέον ρίζες στην Υεμένη, τη Σομαλία και το Σαχέλ.
Το 2005, τέσσερις Βρετανοί φονταμενταλιστές προκάλεσαν το θάνατο 52 ανθρώπων σε μπαράζ βομβιστικών επιθέσεων στις δημόσιες συγκοινωνίες του Λονδίνου.
Η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στη βρετανική πρωτεύουσα έχει αναγάγει την ασφάλεια σε θέμα πρώτης προτεραιότητας για τη χώρα.

Από την άλλη μεριά, στην Υεμένη εξακολουθούν να μαίνονται οι συγκρούσεις σουνιτών και σιιτών μουσουλμάνων, ενώ στις εκλογές της Αιγύπτου επικράτησε ο υποψήφιος των Αδερφών Μουσουλμάνων με τις έντονες διαμαρτυρίες των άλλων κομμάτων για υποστήριξη των ΗΠΑ στο κόμμα των Αδερφών Μουσουλμάνων.
Ενώ, λοιπόν, το διακύβευμα των ”λαϊκών επαναστάσεων” υποτίθεται ότι ήταν η ανατροπή των δικτατορικών καθεστώτων και η ανάσταση των αραβικών λαών μέσ’ από δημοκρατικές διαδικασίες και άνθιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτό που παρατηρείται στις χώρες όπου η ”Άνοιξη” πραγματώθηκε, ή σε χώρες, όπως η Συρία, όπου οι συγκρούσεις μαίνονται, είναι πως τα νέα καθεστώτα αδιαφορούν παντελώς τόσο για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, όσο και για τις ανθρώπινες ζωές. Οι αντικαθεστωτικοί και οι εξωτερικές δυνάμεις που τους υποστηρίζουν ενδιαφέρονται, όπως φαίνεται, μόνο για την κατάκτηση της εξουσίας και τον προσωπικό τους πλουτισμό από την προώθηση των εταιρικών συμφερόντων δυτικών πολυεθνικών στις χώρες τους.
Τελικά, η ”Αραβική Άνοιξη” δεν ήταν παρά μια φανταχτερή φωτεινή επιγραφή, για να καλύψει τις ωμότητες και τη μεσαιωνική ζωή που επιβάλλουν τα νέα καθεστώτα στους αραβικούς λαούς, με τη σιωπηρή κάλυψη και αδιαφορία των μεγάλων ”ανθρωπιστών”, αφού πλέον, έχοντας εξασφαλίσει τα συμφέροντά τους, έχει ”στερέψει” και το ενδιαφέρον τους για τους λαούς, τα δικαιώματα των οποίων χρησίμευαν πάντα σαν η καλύτερη πρόφαση για την προώθηση των γεωστρατηγικών και οικονομικών συμφερόντων τους με τη θυσία αθώων ανθρώπων..

endelehia.blogspot.gr