Oι προεκλογικές πιρουέτες της νέας τάξης θαυμάτων...

Του Τάσου Μενεμενόγλου ,  εικαστικού Τις ημέρες αυτές στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα ακόμα ανέκδοτο –μαζί με αυτό που λέει ότι χωρίς ...

Του Τάσου Μενεμενόγλου, 

εικαστικού

Τις ημέρες αυτές στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα ακόμα ανέκδοτο –μαζί με αυτό που λέει ότι χωρίς κυβέρνηση οι Έλληνες περνούν καλύτερα- αυτή την φορά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νώε, λέει αυτό το ανέκδοτο, όταν αποφάσισε να βάλει στην Κιβωτό του όλα τα ζώα συνάντησε την σθεναρή αντίσταση – και λόγω όγκου- των μαμούθ και των δεινοσαύρων. Αρνήθηκαν να μπουν στην κιβωτό με την φράση …«όχι χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ»! Η μνήμη γίνεται κοντύτερη και κάποιοι πραγματικά ξεχνούν τι έφαγαν-έλεγαν χτες!
Φαινομενικά, οι επόμενες εκλογές εξυπηρετούν τους βραχυπρόθεσμους σκοπούς του ΣΥΡΙΖΑ –τώρα προβάλλει ως νέο ΠΑΣΟΚ (εξου και η σημαντική του ενίσχυση) διεκδικώντας έως υφαρπάζοντας ψήφους πλέον από τα αριστερά του, αυτούς που του ξέφυγαν- χωρίς ουσιαστικές διαφορές αλλάζοντας πάλι πρόσωπα και πως γίνεται το σύμπαν να συνωμοτεί αυτές τις μέρες με την κομματική συνάθροιση του Αλέξη Τσίπρα που είτε σε περίπτωση εκλογών, αφού κυβέρνηση δεν γίνεται χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, είτε με εκλογές -που βολεύουν - ενισχύεται μία τυχοδιωκτική τακτική…μακριά από τον ιστορικό ρόλο της θυσιαστικής αριστεράς. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η εκλογή πολλών βουλευτών του πρώην κυβερνητικού κόμματος με τις γραμμές του, τακτική γνωστή ως μέθοδος από το πρόσφατο παρελθόν (επειδή μετανοούσες Μαγδαληνές-βουλευτές θεωρούν ότι για να επιβιώσουν πολιτικά θα εγκαταλείπουν αιώνια τις κιβωτούς που βουλιάζουν).
Το αόρατο, μη θεσμικό σύστημα έχει προφανώς αποδώσει στον "για όλες τις χρήσεις" ΣΥΡΙΖΑ ένα ρυθμιστικό ρόλο στις εξελίξεις και έτσι μόνον μπορεί να εξηγηθεί η μετεκλογική κωλοτούμπα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ περί αναδιαπραγμάτευσης, αναδιάρθρωσης και άλλων ακατανόητων έως ύποπτων ορολογιών, περί μνημονίου. Εξ’ ου και η μετεκλογική «κρύα πατάτα» του προέδρου του Συνδέσμου των Βιομηχάνων για κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – δήλωση που οι ψηφοφόροι του καλοκαιριού δεν πρέπει να λησμονούν από τις παραλίες ως προς τις προσδοκίες τού –υπάρχοντος - μεγάλου κεφαλαίου της χώρας μας, είτε επειδή το εννοούν, είτε επειδή θέλουν να αποπροσανατολιστεί μέρος των αλλαξοπιστευομένων προς όφελος των συμφερόντων της μονοπωλικαής πρώτιστα εργοδοσίας.
Οι εκλογές δεν πρόκειται να λύσουν όλα τα ζητήματα και κυρίως αυτό της διεκδίκησης των δικαιωμάτων πολλών κλάδων εργαζομένων και της νίκης τους σε μια σειρά από ζητήματα, όπως και της εφήμερης λύσης του προβλήματος «άμεση λύση του προσωπικού μου προβλήματος μέσα από εκλογές» αφού η ισορροπία πάνω σε δύο βάρκες με το μνημόνιο –περίστροφο στον κρόταφο να περιστρέφεται στον κρανίου τόπο των φτωχών στρωμάτων της χώρας με την μορφή ρώσικης ρουλέτας, έτοιμο ανά πάσα στιγμή να εκπυρσοκροτήσει με τον τύπο μέτρων αλλά και απειλών για ό,τι μπορείς να φανταστείς…από το τι θα σου πάρουν μέχρι τι και αν θα σου δώσουν αν κάνεις αυτό ή το άλλο, μακριά από το να ψηφίσεις τις ιδέες σου, τις αντιρρήσεις σου και τα μεγάλα θέλω σου, αυτά που σε ταξιδεύουν στην ανόθευτη συνείδηση, τον άνθρωπο μέσα σου με την όποια πολιτική εμπειρία απέκτησες τον τελευταίο καιρό. Ψηφίζεις ξανά το μικροσυμφέρον σου... και αυτό δεν θα αλλάξει έως τις 17/7/2012.
Τα πολιτικά τερτίπια θα αυξηθούν στο μονότερμα της αναμέτρησης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, αφού το ΚΚΕ κάθεται στον πάγκο περιμένοντας από τον κόουτς λαό να το περάσει αλλαγή. Διαφορετική θα ήταν η στάση τους αν δεν υπήρχε περίπτωση να χρησιμοποιηθεί κάποια στιγμή ο πάγκος, ανεξαρτήτου ποσοστού. Τα γκολ μπαίνουν στο τέρμα της λαϊκής οικογένειας με τα πολιτικά κόμματα να πανηγυρίζουν -ο καθένας για τους δικούς του λόγους- επειδή βάζουν γκολ. Πρόκειται για πραγματικά αυτογκόλ στην εστία των μικρών εισοδημάτων.
Μία ήπια προσαρμογή και συγχώνευση της δυσαρέσκειας και της ατιμωρησίας τώρα φαίνεται πιο καθαρά στον ορίζοντα αφού η διάλυση της νέας βουλής θα παραγράψει όλα τα σκάνδαλα με αντίστοιχη ερμηνεία του Συντάγματος. Από την άλλη μέσω δηλώσεων στελεχών εκπροσώπων του Γιούρογκρουπ και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, τόσο της Κεντρικής όσο και των αγορών που επηρεάζει η επιθετική της πολιτική, απειλών και νουθεσιών μέσα και έξω εντείνεται μία άνευ προηγουμένου παρέμβαση στα εσωτερικά θέματα της χώρας. Η σιγή που τηρούν τα «μεγάλα» κόμματα σε σχέση με αυτό δημιουργεί την αίσθηση ότι η όποια καλυτέρευση της οικονομικής κατάστασης υποτάσσεται στις εντολές ξένου διοικητηρίου συνεπικουρούμενων τρυκ όπως αυτό με τις επιστολές που αποκαλύφθηκε ότι αποστάλθηκε μέσα από το Κίνημα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, παρά τις διαψεύσεις σχετικά. Τι να πεις και τι να αφήσεις…γίνονται πολλά που ακόμα κι ένας ακριβοδίκαιος παρατηρητής ή αδέκαστος δημοσιογράφος δεν προλαβαίνει να καταγράψει. Οι βολές έρχονται από παντού.
Πολύ νερό χύνεται στον μύλο της νέας γαλλικής κυβέρνησης. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι σκέφτονται διαφορετικά από τον Σαρκοζί. Και εκεί η αύξηση του ναζιστικού κόμματος θέριεψε.
Το ζητούμενο γίνεται απαιτούμενο το επόμενο διάστημα. Η κυβέρνηση της Αριστεράς ενταφιάστηκε από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ με την πρόταση που πρόχειρα και χωρίς να λαμβάνεται υπ'όψη η ιστορική σημασία μίας αριστερής θέσης για υπηρεσιακό πρωθυπουργό, τον κ. Γεράσιμου Αρσένη, ο οποίος, παρά τις κάποιες αντιρρήσεις του στο ΠΑΣΟΚ οργάνωσε, συνέβαλε και επέβαλε την οικονομική πολιτική της προηγούμενης εικοσαετίας. Τα κόμματα δυστυχώς θα κριθούν όμως μόνο από τα λόγια τους, τα έργα τους συγκαλύπτονται, όπως και τα προγράμματα τους όσο κι αν αυτό το μετεκλογικό 15ήμερο έδειξε τις προθέσεις όσων προηγούνται στα γκάλοπ.
Η αλήθεια είναι επίσης ότι όσοι ήθελαν να κυβερνήσουν …δεν μπόρεσαν. Ότι έγιναν συγκλίσεις ερήμην των ψηφοφόρων και δοσοληψίες που κρύβονται κάτω από το χαλί της ανακήρυξης των επερχόμενων εκλογών και της διακυβέρνησης με κάθε τρόπο. Τίποτα δεν είναι όπως πριν από τις εκλογές. Τα μηνύματα είναι σαφή ως προς τις διαθέσεις των προηγούμενων, των νυν και των επόμενων, που λέει και το τραγούδι με τη ΝΔ να πρωτοστατεί σε κινήσεις συγχώνευσης που θυμίζουν παρακράτος. Κι όσο η λαϊκή οργή δεν οργανώνεται τόσο το έδαφος θα ανοίγει κάτω από τα πόδια της και θα την καταπλακώνει, αναδεικνύοντας ακροδεξιά και λαϊκισμό σε υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο. Στοιχεία ή τάσεις που υπάρχουν μέσα σε όλα τα κόμματα που χαριεντίζονται με την εξουσία, ξεβράζουν στο προσκήνιο την ΧΑ και κάνουν το μέλλον ακόμα πιο αβέβαιο και οπισθοδρομικό.