«Σαν τον Χριστό, ο Μαρά αγαπούσε παράφορα τον λαό. Σαν τον Χριστό, ο Μαρά µισούσε τους βασιλιάδες, τους ευγενείς, τους παπάδες, τους αγύρ...
«Σαν τον Χριστό, ο Μαρά αγαπούσε παράφορα τον λαό. Σαν τον Χριστό, ο Μαρά µισούσε τους βασιλιάδες, τους ευγενείς, τους παπάδες, τους αγύρτες και, σαν τον Χριστό, ποτέ δεν έπαψε να πολεµά αυτές τις µάστιγες του λαού» είχε γράψει ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ για ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της Γαλλικής Επανάστασης, τον Ζαν Πολ Μαρά.
Και έτσι ήταν: ο Μαρά σύντομα παράτησε την αριστοκρατική ανεσή του για να ταχθεί στις υπηρεσίες της επανάστασης, για να γίνει με την εφημερίδα του, «Φίλος του Λαού», η φωνή και η σκέψη των επαναστατών της Γαλλίας. Ο θανατός του στις 13 Ιουλίου του 1793 από μια οπαδό των αντιπάλων του ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς και καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα αναπαραστάθηκε στον διάσημο πίνακα του Ζακ-Λουι Νταβίντ «Ο θάνατος του Μαρά», ένα από τα γνωστότερα έργα της Γαλλικής Επανάστασης.
Γεννημένος, σαν σήμερα, στις 24 Μαϊου του 1743 στο Νεσατέλ της Ελβετίας, ο Ζαν Πολ Μαρά ήταν γόνος πλουσίας οικογενείας και σε νεαρή ηλικία έφυγε για το Παρίσι με σκοπό να σπουδάσει ιατρική. Την ίδια περίοδο, επηρεασμένος από τις ιδέες των Γάλλων Διαφωτιστών, άρχισε να ασχολείται με την μελέτη των κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων και έγραψε δύο δοκίμια, το «Φιλοσοφικό δοκίμιο για τον άνθρωπο» και το «Αλυσίδες της δουλείας». Θέλοντας να βοηθήσει την Γαλλική Επανάσταση, εξέδωσε το 1790 την εφημερίδα «Φίλος του Λαού».
Την εφημερίδα αυτή την έγραφε εξολοκλήρου ο ίδιος και μέσα από τις στήλες της στηλίτευε την αριστοκρατία, τους κυβερνητικούς παράγοντες και την μοναρχία. Αναγκάστηκε πολλές φορές να διακόψει την έκδοση την εφημερίδας του και να καταφύγει στο εξωτερικό για να αποφύγει την σύλληψή του. Κάποια περίοδο, μάλιστα, κρυβόταν στους υπονόμους του Παρισιού και έγραφε από εκεί τα κειμενά του. Από τους υπονόμους αυτούς πρέπει να κόλλησε και την βαριά χρόνια δερματοπάθεια που θα τον ταλαιπωρούσε μέχρι τον θανατό του. Επιπλέον, ο Μαρά μέσα από την εφημερίδα του προέτρεπε τον Λαό να επαναστατήσει απέναντι της μοναρχίας και συγκεκριμένα του Λουδοβίκου του ΙΣΤ. Τελικά, αυτό το πέτυχε υποκινώντας την σφαγή των μοναρχικών από τα πλήθη του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1792.
Ο Μαρά με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στις 22 Σεπτεμβρίου 1792 εξελέγη μέλος της Κομμούνας του Παρισιού και επίσης βουλευτής των «Ιακωβίνων » στην Συμβατική Εθνοσυνέλευση. Μαζί με τον Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο (Maximilien Robespierre) και τον Ζωρζ Νταντών (Georges Danton) υπήρξε ένας από τους τρεις πολιτικά ισχυρότερους άνδρες της Δημοκρατίας μετά την πτώση των αντιπάλων τους, των δεξιών «Γιρονδίνων». Η συμβολή του στην πτώση των Γιρονδίνων, η πρωταγωνιστική του συμμετοχή στις σφαγές του Σεπτεμβρίου και στην ανατροπή του στρατηγού Ντιμουριέ από την ηγεσία των επαναστατικών στρατευμάτων, θεωρήθηκαν ακρότητες από την πλευρά του Μαρά και αυτό συνέβαλλε στο να γίνει αντιπαθής σε μια μερίδα του λαού. Έπειτα οι αντιπάλοι του χρησιμοποίησαν αυτές τις ακρότητες για να τον χαρακτηρίσουν «τέρας».
Ο Μαρά, παρόλα αυτά, θεωρείται η προσωποποίηση του Επαναστάτη της Γαλλικής Επανάστασης. Αγαπούσε τον Λαό της Γαλλίας αλλά ταυτόχρονα πίστευε ότι η βία είναι αναγκαία για να διασωθεί η Επανάσταση. Ήταν υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου και τα γραπτά του είναι σήμερα επίκαιρα όσο ποτέ. Συγκεκριμένα, στο βιβλίο του «Η εγκαθίδρυση του δεσποτισμού» το 1792 γράφει:
Ο θάνατος του ακόμα εμπνέει συγγραφείς και καλλιτέχνες ενώ έχει αποτυπωθεί σε θεατρικά έργα, βιβλία, γλυπτά, ποιήματα και πίνακες. Στον τάφο είχαν γραφτεί τα εξής λόγια: "'Unité, Indivisibilité de la République, Liberté, Égalité, Fraternité ou la mort'" (Ενότητα, Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη ή θάνατος!)
tvxs.gr
Και έτσι ήταν: ο Μαρά σύντομα παράτησε την αριστοκρατική ανεσή του για να ταχθεί στις υπηρεσίες της επανάστασης, για να γίνει με την εφημερίδα του, «Φίλος του Λαού», η φωνή και η σκέψη των επαναστατών της Γαλλίας. Ο θανατός του στις 13 Ιουλίου του 1793 από μια οπαδό των αντιπάλων του ενέπνευσε πολλούς συγγραφείς και καλλιτέχνες, ενώ παράλληλα αναπαραστάθηκε στον διάσημο πίνακα του Ζακ-Λουι Νταβίντ «Ο θάνατος του Μαρά», ένα από τα γνωστότερα έργα της Γαλλικής Επανάστασης.
Γεννημένος, σαν σήμερα, στις 24 Μαϊου του 1743 στο Νεσατέλ της Ελβετίας, ο Ζαν Πολ Μαρά ήταν γόνος πλουσίας οικογενείας και σε νεαρή ηλικία έφυγε για το Παρίσι με σκοπό να σπουδάσει ιατρική. Την ίδια περίοδο, επηρεασμένος από τις ιδέες των Γάλλων Διαφωτιστών, άρχισε να ασχολείται με την μελέτη των κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων και έγραψε δύο δοκίμια, το «Φιλοσοφικό δοκίμιο για τον άνθρωπο» και το «Αλυσίδες της δουλείας». Θέλοντας να βοηθήσει την Γαλλική Επανάσταση, εξέδωσε το 1790 την εφημερίδα «Φίλος του Λαού».
Την εφημερίδα αυτή την έγραφε εξολοκλήρου ο ίδιος και μέσα από τις στήλες της στηλίτευε την αριστοκρατία, τους κυβερνητικούς παράγοντες και την μοναρχία. Αναγκάστηκε πολλές φορές να διακόψει την έκδοση την εφημερίδας του και να καταφύγει στο εξωτερικό για να αποφύγει την σύλληψή του. Κάποια περίοδο, μάλιστα, κρυβόταν στους υπονόμους του Παρισιού και έγραφε από εκεί τα κειμενά του. Από τους υπονόμους αυτούς πρέπει να κόλλησε και την βαριά χρόνια δερματοπάθεια που θα τον ταλαιπωρούσε μέχρι τον θανατό του. Επιπλέον, ο Μαρά μέσα από την εφημερίδα του προέτρεπε τον Λαό να επαναστατήσει απέναντι της μοναρχίας και συγκεκριμένα του Λουδοβίκου του ΙΣΤ. Τελικά, αυτό το πέτυχε υποκινώντας την σφαγή των μοναρχικών από τα πλήθη του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1792.
Ο Μαρά με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας στις 22 Σεπτεμβρίου 1792 εξελέγη μέλος της Κομμούνας του Παρισιού και επίσης βουλευτής των «Ιακωβίνων » στην Συμβατική Εθνοσυνέλευση. Μαζί με τον Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο (Maximilien Robespierre) και τον Ζωρζ Νταντών (Georges Danton) υπήρξε ένας από τους τρεις πολιτικά ισχυρότερους άνδρες της Δημοκρατίας μετά την πτώση των αντιπάλων τους, των δεξιών «Γιρονδίνων». Η συμβολή του στην πτώση των Γιρονδίνων, η πρωταγωνιστική του συμμετοχή στις σφαγές του Σεπτεμβρίου και στην ανατροπή του στρατηγού Ντιμουριέ από την ηγεσία των επαναστατικών στρατευμάτων, θεωρήθηκαν ακρότητες από την πλευρά του Μαρά και αυτό συνέβαλλε στο να γίνει αντιπαθής σε μια μερίδα του λαού. Έπειτα οι αντιπάλοι του χρησιμοποίησαν αυτές τις ακρότητες για να τον χαρακτηρίσουν «τέρας».
Ο Μαρά, παρόλα αυτά, θεωρείται η προσωποποίηση του Επαναστάτη της Γαλλικής Επανάστασης. Αγαπούσε τον Λαό της Γαλλίας αλλά ταυτόχρονα πίστευε ότι η βία είναι αναγκαία για να διασωθεί η Επανάσταση. Ήταν υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου και τα γραπτά του είναι σήμερα επίκαιρα όσο ποτέ. Συγκεκριμένα, στο βιβλίο του «Η εγκαθίδρυση του δεσποτισμού» το 1792 γράφει:
«Μερικές φορές ο ηγεμόνας, για να επιβουλευτεί την ελευθερία περιμένει τη στιγμή της εκδήλωσης μιας ανησυχητικής κρίσης, που έχει προετοιμάσει ο ίδιος· τότε, με το πρόσχημα της φροντίδας για τη σωτηρία του κράτους προτείνει καταστροφικά μέτρα, που τα καλύπτει με το πέπλο της αναγκαιότητας, του κατεπείγοντος, των περιστάσεων, της κακοδαιμονίας των καιρών. Εγκωμιάζει την αγνότητα των προθέσεών του, εκφωνεί μεγάλα λόγια για την αγάπη του δημοσίου συμφέροντος, διαλαλεί τη μέριμνα της πατρικής του αγάπης. Κι αν δει ότι υπάρχει δισταγμός για να γίνουν δεκτές οι προτάσεις του, βάζει αμέσως τις φωνές: Πώς, δεν θέλετε; Ε, τότε βγείτε μόνοι σας από την άβυσσο! Κανείς δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί, κι ο καθένας αφήνεται στο έλεος των πραγμάτων, παρ’ όλο που δεν έχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό που κρύβουν τα μέτρα αυτά, όπου κάτω από το όμορφο περίβλημα βρίσκονται τα πιο μοχθηρά σχέδια. Η παγίδα αποκαλύπτεται όταν δεν υπάρχουν πλέον χρονικά περιθώρια για να αποφευχθεί: τότε ο λαός σαν το λιοντάρι που πέφτει μέσα στα δίχτυα κρυμμένα κάτω από τα φυλλώματα, παλεύει για να τα σπάσει και το μόνο που καταφέρνει είναι να μπλέκεται περισσότερο».Ο Μαρά δολοφονήθηκε στις 13 Ιουλίου του 1793 από την Σαρλότ Κορντέ, οπαδό των Γιρονδίνων. Η νεαρή μαχαίρωσε τον Μαρά μέσα στο μπάνιο στο οποίο περνούσε ώρες λόγω της δερματοπάθειας του. Ο Μαρά τιμήθηκε ως ήρωας και η δολοφόνος του θανατώθηκε στιην λαιμητόμο. Αργότερα βέβαια το ονομά του συνδέθηκε από τους αντιπάλους του με τις αγριότητες.
Ο θάνατος του ακόμα εμπνέει συγγραφείς και καλλιτέχνες ενώ έχει αποτυπωθεί σε θεατρικά έργα, βιβλία, γλυπτά, ποιήματα και πίνακες. Στον τάφο είχαν γραφτεί τα εξής λόγια: "'Unité, Indivisibilité de la République, Liberté, Égalité, Fraternité ou la mort'" (Ενότητα, Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη ή θάνατος!)
tvxs.gr
οι λαοι οχι μονο ανεχονται την σκλαβια τους,αλλα προθυμα βαζουν το λαιμο τους στο ζυγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήTHE people not only suffer themselves to be enchained, but oftentimes offer their necks to the yoke.
When a crafty man gains their confidence, he inspires them with what sentiment he pleases, and masters them at will.
Having assisted at the obsequies of Caesar, Antony ascends the rostra, and holding the bloody gown of the emperor, moves the populace; who instantly ran with the torches of the funeral pile in their hands to set on fire the houses of Cassius and Brutus.
But, considering what Mahomet, and other founders of sects have done, what need is there for any example ?
Not satisfied with being dupes, the people run sometimes to servitude, and lend their own hands to forge their chains. Never thinking that in a free country, every subject has a right to inform against the servants of the public, they ever blindly abandon themselves to their zeal for those who have appeared in their defence; and, yielding to gratitude, ever strike at that very liberty, the defender of which they mean to vindicate.
As Timoleon, charged with misdemeanours by some orators of Syracusa, was summoned to appear before the people to clear himself, his fellow citizens were on the point of tearing his accusers to pieces *.
Αν είναι αληθινό το γκάλοπ, προφανώς θα δημιουργήσει έναν "πανικό" στις τάξεις των ψηφοφόρων και θα υπάρξει μεγάλη μετακίνησή τους από το ΠΑΣΟΚ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, από το ΛΑΟΣ, την Χ.Α και τη σύμπραξη Δημιουργίας-Μάνου, το Σύνδ. Εθνικής Ενότητας και τη Κοινωνία προς τη Νέα Δημοκρατία, είτε για λόγους οικονομικούς ( κεντρώοι και φιλελεύθεροι ), είτε για λόγους εθνικούς- ιδεολογικούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα επιχειρήματά τους θα είναι :
α) η νέα μεγάλη κατάρρευση του Χρηματιστηρίου που θα οδηγήσει σε νέα λουκέτα πολλών εταιρειών ή και σε κατάρρευση της οικονομίας, αν διαφανεί πρωτιά του Σύριζα
β)Στις ακυρώσεις τουριστικών πακέτων, αν δουν μια πιθανή ακυβερνησία ή στάση δανείων από την ΕΕ
γ) Στη μεγάλη μείωση των εσόδων του προϋπολογισμού, λόγω της αποτυχίας του οικονομικού προγράμματος Βενιζέλου.
δ)Σε ένα πιθανό "θερμό" επεισόδιο εις βάρος της Ελλάδας, σε περίπτωση ακυβερνησίας ή αδυναμίας του σύριζα να τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις.
Φαίνεται, πάντως, ότι θα επικρατήσει μεγάλη πόλωση, με μεγάλους χαμένους το πασοκ και όλα τα άλλα κόμματα.
Κραχ στις ελληνικές οικογένειες από τις νέες φορολογικές δηλώσεις, εφεύρεση του Βενιζέλου με τα "τεκμήρια" ! Σύμφωνα με ακροατές του real fm που τηλεφώνησαν για να διαμαρτυρηθούν :
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύτεκνος με 5 παιδιά και εισόδημα 25.000 ευρώ ενώ πέρσι είχε επιστροφή φόρου, φέτος υποχρεώνεται να πληρώσει ( λόγω τεκμηρίων και μείωσης του αφορολογήτου ) 4.500 φόρο !
Άνεργος με 8.000 εισόδημα, υποχρεώνεται να πληρώσει φόρο σαν να είχε εισόδημα 17.000 ευρώ( λόγω τεκμηρίων )!!!
Προβλέπω άγριες καταστάσεις. Βλέπω τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να πολιορκούν τα γραφεία των υπουργών και βουλευτών τους , με τα εκκαθαριστικά στο χέρι, και να γίνεται η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Και η οργή εξαπλώνεται κάθε μέρα σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας και θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τις επόμενες εκλογές, αφού μέχρι τις 15 Ιουνίου, όλοι θα έχουν μάθει το νέο χαράτσι που τους φόρεσε ο Βενιζέλος και το επιτελείο του, ενώ ακόμα δεν έχει έρθει το χαράτσι στη ΔΕΗ του 2012, το ΕΤΑΚ του 2009 και όσους άλλους φόρους ετοίμασε για τους Έλληνες το πασοκ !!!
Νέο πρόβλημα για το μεταλλαγμένο πασοκ τα θέματα των Πανελλαδικών εξετάσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια χρονιά που οι μαθητές πήραν τα βιβλία με 2 μήνες καθυστέρηση, το επιτελείο της Αννούλας φρόντισε να βάλει δύσκολα και δυσνόητα θέματα στους μαθητές της Γ' Λυκείου, εξοργίζοντας αυτούς και τις οικογένειές τους.
Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, όπου πολλά παιδιά δεν μπόρεσαν να κάνουν φροντιστήρια, δεν έκαναν πολλές εβδομάδες κανονικό μάθημα από έλλειψη βιβλίων ή και καθηγητών, οι φωστήρες του Υπουργείου ( βασικά κρατήθηκε το επιτελείο της Αννούλας ) έβαλαν δύσκολα θέματα και εξόργισαν τους μαθητές, που απογοητεύτηκαν τόσο από την Έκθεση, όσο και από το μάθημα επιλογής.
Αυτό που φοβούνται τώρα στην Ιπποκράτους είναι ότι,μετά τη φυγή εξοργισμένων από τις φορολογικές δηλώσεις και τις αναδρομικές μειώσεις στις συντάξεις πολιτών, χάνουν το μεγαλύτερο μέρος των νέων ψηφοφόρων που θα στραφούν ακόμα πιο μαζικά προς Νέα Δημοκρατία, Σύριζα και Ανεξάρτητους Έλληνες, συμπαρασύροντας μαζί τους φίλους, αδέλφια, γονείς και συγγενείς !
Αυτό καθιστά ανέφικτο το να πιάσει το πασοκ πάνω από 10% και οδηγείται πλέον σε ξεκάθαρα μονοψήφια νούμερα του 7 και 8% !!!