O φαιός ορίζοντας...

Toυ Γιάννη Σιδέρη Νάτα τα μαντάτα . Εφτασαν και δυστυχώς με δικαιώνουν! Στο 5% έφτασε η Χρυσή Αυγή σύμφωνα με την Public Issue! Εγραφα ...

Toυ Γιάννη Σιδέρη

Νάτα τα μαντάτα. Εφτασαν και δυστυχώς με δικαιώνουν! Στο 5% έφτασε η Χρυσή Αυγή σύμφωνα με την Public Issue!
Εγραφα στο...
Protagon στις 20/10/2010, όταν οι κάθε είδους αλληλέγγυοι έπεσαν να με φάνε: «Ουδείς σκέφθηκε ότι στην λαϊκή αυτή συνοικία (Άγιο Παντελεήμονα) οι κάτοικοι δοκιμάζονται απάνθρωπα, το κράτος και τα κόμματα τους άφησαν αβοήθητους, οι αριστερές και αριστερίστικες νεολαίες τους βρίζουν ως ρατσιστές και οι μόνοι που τους συμπαραστέκονται (επενδύοντας πολιτικά) είναι η «Χρυσή Αυγή». Είναι σαν να τους παρέδωσαν σε αυτή (…) και δεν κατανοούν πως έτσι οι ίδιοι και όχι η Χρυσή Αυγή, τροφοδοτούν απείρως περισσότερο, ορμητικότερο και εκδικητικότερο τον ρατσισμό».
Και στις 11/11/2010, αφότου η Χρυσή Αυγή μπήκε στον Δήμο Αθηναίων, σε άλλο άρθρο επεσήμαινα: «Οι όποιες λυσσώδεις, προσβλητικές αντιδράσεις μίσους κατά των χειμαζόμενων συν-ελλήνων των λαϊκών συνοικιών θα τροφοδοτούν με ψήφους, και αύριο με μέλη, τις τάξεις της Χρυσής Αυγής. Ο κίνδυνος να τη δούμε σε μικρό βάθος χρόνου και στο εθνικό κοινοβούλιο είναι κάτι περισσότερο από υπαρκτός, και τότε δεν θα έχει νόημα, ούτε τα οργανωμένα κόμματα και οι εξωκοινοβουλευτικές παρατάξεις, ούτε οι κάθε είδους πολυπολιτισμικοί, να ολοφύρονται ως μωρές παρθένες…»
Το πρόβλημα αφέθηκε, διογκώθηκε εκρηκτικά, το θυμήθηκαν προεκλογικά υπό την πίεση των δημοσκοπήσεων αλλά φευ, πλέον μοιάζει άλυτο…
-Εγραψα και χθες σε άλλο site, και δεν κομίζω γλαύκα, λέγοντας ότι η γεωγραφική θέση της χώρας αποτέλεσε το προνόμιο και την κατάρα της. Πανάρχαιο σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, στο διάβα των αιώνων, έγινε πέρασμα νομαδικών λαών,  επεκτατικών στρατηλατών, άπληστων αυτοκρατοριών, αλλά και τόπος συνάντησης εμπόρων και μίξης πολιτισμών. Φυσικό να γίνουμε και γεφύρι διόδου των λαθρομεταναστών, στο διάβα τους για το πολυπόθητο και απατηλό όνειρο της δυτικής ευημερίας.
-Η νέα μετανάστευση των λαών του Τρίτου Κόσμου προς τη Δύση, γίνεται στην εποχή μας. Και πριν υπήρχαν πόλεμοι και λιμοί (π.χ. Μπιάφρα Κογκό, Βιετνάμ) αλλά δεν είχε παρατηρηθεί ούτε κατ' ελάχιστον η αδιανόητη αυτή ροή ανθρώπων προς τη Δύση (κάποιοι τη συσχετίζουν με την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, αλλά ο γράφων δεν είναι πρόθυμος να υποστηρίξει αναφανδόν αυτή την άποψη).
- Η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας (έχω δει δορυφορικές κεραίες να «πληγώνουν» την αρχέγονη απλότητα σε πλίνθινα χωριά της ερήμου, στο νότιο Μαρόκο, εκεί που αν έλειπαν αυτές θα νόμιζες ότι βυθιζόσουν στον 16ο αιώνα), μεταφέρει λαχταριστές εικόνες ευμάρειας μιας «ευτυχισμένης» Δύσης σε ανθρώπους που δεν τους λείπουν τα προς το ζην.
- Τα οργανωμένα κυκλώματα εμπορίας ανθρώπινων υπάρξεων που τους πλησιάζουν, τροφοδοτούν αυτή τη φυσική λαχτάρα των ανθρώπων, πασπαλίζοντάς τη με ονειρικές εικόνες που ποτέ δεν θα συναντήσουν - αν ήξεραν οι άνθρωποι σε τι δυστυχία μπαίνουν, όπως μου είπε κάποιος πρόπερσι στη Σρι Λάνκα, που έφτασε στη χώρα μας, είδε, και γύρισε αμέσως στην πατρίδα του ρίχνοντας μαύρη πέτρα, δεν θα άφηναν τα σπίτια και τις οικογένειές τους.
-Η περιρρέουσα  ατμόσφαιρα αρχικά ήταν σχετικά φιλόξενη για τους δυστυχισμένους. Βρήκαν ένα κομμάτι ψωμί σε χωράφια και στα μεγάλα έργα, ανασφάλιστοι (τ' ακούς Σημίτη;). Αναλγησία ελλήνων μικροϊδιοκτητών που έβλεπαν κεφάλια προς ενοικίαση και εργασία, και όχι ανθρώπινες υπάρξεις (αυτό ούτε η Αριστερά δεν το έβλεπε. Η μόνιμη καταγγελία για φασισμό και αστυνομοκρατία, υψωνόταν όταν γινόταν καμιά επιχείρηση «σκούπα». Η μοναδική διαδήλωση που έχει καταγραφεί υπέρ των εργασιακών δικαιωμάτων των λαθρομεταναστών, ήταν του ΚΚΕ στη Μανωλάδα, τον Απρίλιο του ‘11).
-Διάφορες ΜΚΟ τους πρόσφεραν αρωγή (βγαίναν π.χ. οι λαθρομετανάστες στο νησί και το μέλος της ΜΚΟ τους έδινε κινητό να επικοινωνήσουν με το σπίτι τους «όλα καλά» - και αυτό τελικά γινόταν σήμα να έρθουν και άλλοι…). Οι όποιες υπεύθυνες φωνές προβληματισμού για την μαζική συσσώρευση ξένων και το εκρηκτικό πρόβλημα που θα δημιουργείτο, στιγματίζονταν ακαριαία ως ρατσιστικές, ξενοφοβικές, φασιστικές.
- Οι εκάστοτε εναλλασσόμενες ψοφοδεείς κυβερνητικές ηγεσίες, μακάριες και ανίκανες (και σε άλλα, γιαυτό και φούνταραν τη χώρα) άφηναν το πρόβλημα να διογκώνεται, και από τον φόβο μην υποστούν τις ανέξοδες κατηγορίες για ρατσισμό από την Αριστερά, που έχει μια «ροζ» αντίληψη για την  ιστορία των μεταναστεύσεων...
-Υπήρξε εξωφρενική η στάση του «πολυπολιτισμικού Παπανδρέου», που ο πρώτος νόμος της αποτυχημένης θητείας του ήταν για την ιθαγένεια. Τα δύο τελευταία χρόνια οι ροές  αυξήθηκαν κατά 60%. Σαφώς δεν ισχυριζόμαστε ότι φταίει μόνο ο νόμος. Συνέβαλε όμως. (Εχει καταγγελθεί διαφήμιση σε εφημερίδα του Πακιστάν, μετά το νόμο ΓΑΠ, ότι στην Ελλάδα γίνεσαι αμέσως ευρωπαίος πολίτης!). Σαφώς υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να ελληνοποιηθούν, σαφώς τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ είναι πολίτες της χώρας μας, αλλά η πρεμούρα της παπανδρεϊκής μοντερνιάς έστειλε λάθος σήμα στις χώρες προέλευσης.
-Τώρα προεκλογικά, βλέποντας τα ψηφαλάκια να πετούν θυμήθηκαν το μεταναστευτικό –έτσι που εμφανίστηκε εκπάγλως ο ανορθολογισμός της Δημόσιας ζωής. Χωρίς έτοιμες εγκαταστάσεις  άρχισαν την «σκούπα» στο κέντρο της Αθήνας. Να τους πάνε που, αφού στην καλύτερη περίπτωση τα στρατόπεδα θα είναι έτοιμα σε ένα μήνα; (λέμε τώρα). Τη ίδια στιγμή άρχισαν και οι οιμωγές των ευαίσθητων. Αντί να απαιτήσουν καλές συνθήκες εντός των στρατοπέδων, άρχισαν καταγγελίες  για τα «ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης». Το γεγονός ότι στα ίδια στρατόπεδα πριν, ζούσαν έλληνες φαντάροι, διέλαθε της ευαισθησία τους. Τοπικές κοινωνίες ξεσηκώνονται για τα στρατόπεδα, σύντομα θα έχουμε νέες Κερατέες…
-Ετσι κι αλλιώς τίποτα δεν θα γίνει: Ο φράκτης στον Εβρο καρκινοβατεί (στην Ισπανία είχε αποτέλεσμα). Και να γίνει όμως, υπάρχουν τα νησιά που θα ξαναγίνουν πύλες προσπέλασης. Η παραβατικότητα και εγκληματικότητα θα αυξάνονται αφού πρώτιστος νόμος της ζωής είναι η επιβίωση με κάθε τρόπο. Αν προσθέσουμε και την μαζική φτωχοποίηση των ελλήνων, τις κοινωνικές εντάσεις, το μέλλον που ανατέλλει θα έχει αποχρώσεις, βίας, παραβατικότητας, πείνας και εκφασισμού (πραγματικού αυτή τη φορά, όχι καταγγελλόμενου).

ΥΓ: Επειδή από όσους έχουν  έστω και ελάχιστη δυνατότητα δημόσιου λόγου, ζητούνται και προτάσεις, απαντώ δεν έχω, γιατί δεν βλέπω λύσεις. Μίλησα αρκετά νωρίς, τότε που η κατάσταση αντιμετωπιζόταν, και υπέστην την εύκολη κατηγορία του ρατσιστή. Τώρα το πράγμα έγινε ανεξέλεγκτο, λέω ότι απλώς θα το υποστούμε. Καλό κουράγιο…