H κρίση είναι τραπεζική!...

Γράφει ο Δευκαλίωνας http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/ Θα επανέλθουμε στον χθεσινό Δευκαλίωνα και στην θέση « Αφήστε τα ψέματα! », ...

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Θα επανέλθουμε στον χθεσινό Δευκαλίωνα και στην θέση «Αφήστε τα ψέματα!», που διατυπώσαμε με αφορμή την γενναία και εμπνευσμένη στάση του Προέδρου των ΗΠΑ Franklin Delano Roosevelt.

Συγκεκριμένα υπενθυμίζουμε ότι ο Πρόεδρος Roosevelt έκλεισε τις Τράπεζες από τις 4 Μαρτίου 1933 έως τις 13 Μαρτίου 1933, προκειμένου:

• Να αντιμετωπίσει τους εκβιασμούς των Τραπεζιτών της Νέας Υόρκης που ζητούσαν ακριβώς την...
ημέρα της ορκωμοσίας του Προέδρου Roosevelt, στις 4 Μαρτίου 1993, την ενεργοποίηση της συμφωνίας αναστολής πληρωμών (moratorium). Δηλαδή την επίσημη και νομικά επικυρωμένη αναστολή πληρωμών των χρεών των τραπεζών προς διάφορους πιστωτές για να αποφευχθεί η περαιτέρω επιδείνωση της χρηματοπιστωτικής τους θέσης. Ουσιαστικά οι Τραπεζίτες της Νέας Υόρκης ζητούσαν να μην αποδίδουν και με την κάλυψη του νόμου στους αποταμιευτές, τις καταθέσεις τους.

• Να αναζητήσει τον απαραίτητο χρόνο ώστε να ψηφίσει την κατάλληλη νομοθεσία που θα έβαζε πάτο στο βαρέλι και θα έθετε τις βάσεις για την οικονομική ανάκαμψη από την οικονομική καταστροφή που είχε προκαλέσει το κραχ του 1929.

Με το μέτρο Bank Holiday που εφάρμοσε ο Πρόεδρος Roosevelt στις 4 Μαρτίου 1993 και τον Τραπεζικό Νόμο Έκτακτης Ανάγκης (Emergency Banking) που ψηφίσθηκε αμέσως μετά στις 9 Μαρτίου 1993, αλλά και την Νομοθεσία Glass-Steagall, που ψηφίσθηκε τον Ιούνιο του 1933, ο Πρόεδρος Roosevelt πέτυχε τα εξής:

α). Έθεσε τέλος στην ασυδοσία που κυριαρχούσε στην Χρηματαγορά των ΗΠΑ. Ασυδοσία και πήγαζε από τις αρχές και τις δοξασίες της Laissez Faire Θεωρίας (Ελεύθερη Οικονομία). Έως το 1933 η Χρηματαγορά των ΗΠΑ λειτουργούσε χωρίς κανένα έλεγχο από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση αφού δεν ίσχυε κανένας παρεμβατικός και ρυθμιστικός νόμος.

β). Με τον Τραπεζικό Νόμο Έκτακτης Ανάγκης (Emergency Banking) και την Νομοθεσία Glass-Steagall, που όπως είπαμε τέθηκε τέλος στην ασυδοσία που ίσχυε στην Χρηματαγορά των ΗΠΑ, ταυτόχρονα αποκαταστάθηκε και η εμπιστοσύνη των μικρό-καταθετών. Ο λόγοι για τους οποίους αποκαταστάθηκε η εμπιστοσύνη των καταθετών ήταν πάρα πολλοί. Μεταξύ αυτών οι κυριότεροι ήταν η ανάθεση στην Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, στην γνωστή μας FED, της χρηματοδότησης όλων των τραπεζών, της ανάθεσης στο Υπουργείο Οικονομικών της ευθύνης εποπτείας του Τραπεζικού Συστήματος και του απόλυτου διαχωρισμού των Εμπορικών και των Επενδυτικών τραπεζών.

Με απολύτως αντικειμενικούς όρους οι Τραπεζίτες των ΗΠΑ, από εκεί που ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι και αφεντικά των αφεντικών, βρέθηκαν ξαφνικά και μέσα σε λίγες ημέρες να είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.

Ο Καπιταλισμός δεν είναι στατικό αλλά δυναμικό οικονομικό σύστημα. Όταν κάτι δεν πάει καλά το καταστρέφει και μετεξελίσσεται σε κάτι νέο. Αυτή η πιο ακραία και ριζοσπαστική αρχή του καπιταλισμού εφαρμόσθηκε στις ΗΠΑ από τον Πρόεδρο Roosevelt. Όλες οι πράξεις και η πολιτική του, όπως την περιγράψαμε, μπορεί να συνοψισθεί σε λίγες μόνο φράσεις:

- «Κύριοι αποτύχατε να διαχειριστείτε το σύστημα διότι δημιουργήσατε μία τεράστια οικονομική κρίση. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο σας αφαιρώ το δικαίωμα να συνεχίσετε να είστε ακόμη και καπιταλιστές. Υποβιβάζεστε σε Υπαλλήλους του Υπουργείου Οικονομικών και της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ».

Φυσικά αυτά γίνονται στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα βάσει της θεωρίας Παπακωνσταντίνου ισχύει περίπου το εξής γενικό συμπέρασμα πολιτικής:

- «Το Κράτος φταίει για την κρίση του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος διότι οι Ελληνικές Τράπεζες επωμίστηκαν τεράστιες ζημιές, επειδή έχασαν την αξία τους τα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα που είχαν οι Ελληνικές Τράπεζες στα Χαρτοφυλάκια τους».

Συνεπακόλουθα τις ζημιές των Ελληνικών Τραπεζών πρέπει να τις πληρώσει αυτός που τις προκάλεσε, δηλαδή το Ελληνικό Κράτος, άρα συνεπαγωγικά ο Ελληνικός Λαός.

Άρα καλώς ήλθες Μνημόνιο!

Λες και μοίρασαν οι Έλληνες τα κέρδη των Ελληνικών Τραπεζών που προέκυψαν όταν μετά το 2008 οι Ελληνικές Τράπεζες μόχλευσαν 3 και 4 φορές τα Ελληνικά Κρατικά Ομόλογα δανείζοντας το Ελληνικό Δημόσιο με περίπου 4%-4,5%, όταν την ίδια ακριβώς ώρα, πάλι οι ίδιες Ελληνικές Τράπεζες δανείζονταν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1%.

Συνηθίζεται να γράφεται και να αναφέρεται ότι η παρούσα οικονομική κρίση είναι συστημική. Συμφωνούμε απολύτως. Η κρίση είναι συστημική γιατί νοσεί το βασικότερο εργαλείο του συστήματος. Οι Τράπεζες!

Άρα, η κρίση είναι Τραπεζική!